قطع رابطه و ضرر فرانسوی ها

اگر حوصله کنید،
به نظرم این متن چند اشتباهِ فاحش داشت و البته دارد:

اول) به این جمله که در پاراگرافِ اول آمده توجه کنید: «پژو» پس از بیست و چهار سال شراکت با ایرانی‌ها کشور را ترک کرد…
در لغت نامه ی مرحوم دهخدا و البته در ادبیاتِ مرسوم میانِ ایران یان، شراکت معنایِ چاپیدن نمی دهد. (هر چند در عمل، عموما همین اتفاق می افتد، شاید از همین روست که می گویند خدا هم برای خودش شریک نخواسته است!) احساس ما این است که این شراکت ـ میانِ دو شرکتِ معظمِ خودروساز و خودرومونتاژ ـ نوعی استعمارِ صنعتی و جانیِ مدرن بوده است. به خاطر مطامع برخی محدود، ملتی نامحدود، سرویس شده اند، قطعِ عضو شده اند، به خاک سپرده شده اند، روانی شده اند و دارند بدتر هم می شوند.

دوم) … تا بخش قابل‌توجهی از تیراژ ایران خودرو را نیز با خود ببرد.
اساسا ایرانی ها و به ویژه دولت مردان ایرانی در طیِ صدساله یِ اخیر بیش از هر چیز سخنران و مداحِ ـ واژه یِ جعلی و مبهمِ ـ ملتِ ایران بوده اند و با الفاظِ عجیب و غریبی شبیه به علمایِ یهود که قوم موسا را قومِ برگزیده خطاب می کنند، ملتِ ایران را برتر و سرآمد همه یِ ملل جهان لقب می دهند. با یک سال و شاید کم تر، زندگی در میانِ ایران یان، این فرضیه به کلی رد می شود. ملت ایران از لحاظ اخلاقی سیری قهقهرایی می پیماید و از جهت اتحاد و برادری، بیش تر شیوه یِ زالو را در میانِ خودشان دارند.
از دست دادنِ بخشِ عمده یِ تیراژ، تنها یک نکته را به ذهن متبادر می کند: کلِ تولیدِ ملی عملا رویِ هوا… یعنی فاصله یِ شعار و آن چه در واقع است به اندازه یِ فاصله یِ خزر تا خلیجِ فارس است. خودروهایِ ملی، مدتِ نامحدودی است که دیگر تولید نمی شوند و کارخانه یِ محترم، از برادرانِ چشم بادامیِ چینی، التماسِ دعا دارد.
در جایی که این موضوع به صراحت برای همه پذیرفته شده که تولید ملی در حوزه یِ خودروهایِ سواری نه مزایایِ استراتژیک دارد و نه بهبودِ اقتصادی، تاکید بر تولیدِ ملی در این حوزه همچنان سوال برانگیز است. چیزی که اساسا هیچ گاه وجود نداشته است.
نکته ی دیگر این که حالا که سرِ مخالفت و عناد با تمامیِ کشورهایِ اروپایی و آمریکایِ شمالی در پیش گرفته شده است (چون جهان یان دست از عقایدِ انحرافی خود برنمی دارند و در برابرِ پیامِ عدالت طلبانه یِ ایران یان همچنان گردن کجی می کنند) اگر به جایِ دو شرکتِ رنو و پژو، 10 شرکتِ دیگر هم دستی در آشِ در هم جوشِ ایران داشتند، به احتمالِ زیاد، حجمِ بیش تری از تخریب، اقتصادِ اروپا را تحت تاثیر قرار می داد. احتمالا و با توجه به حساب و کتابِ عجیب و غریبِ غربی ها، فتیله را کمی پایین تر می کشیدند و این همه ملتِ محترمِ سرگلِ جهان یان را به زحمت و وحشت نمی انداختند.

سوم) زمانی نه چندان پیش تر، رییسِ جمهورِ پیشینِ فرانسه، ایران یان را قومی بربر و خطرناک معرفی کرد ـ به خاطرِ عزم به نابودیِ یهودیانِ صهیونیست! ـ البته احتمالا در پس زمینه یِ ذهنش، ملتی را تمسخر می کرد که ماشینی با تکنولوژی دو دهه پیش تر را به قیمتی فراتر از ماشینی با تکنولوژی روز می خریدند و می خرند. نکته ی جالب آن جا بود که در اکثر قطعنامه های خصمانه علیه ایران، این کشور بازی گردانِ ماجرا و آتش افروز بوده است. در این همه مدت، پژو هم چنان تیراژش افزون شد و برادرش رنو را هم واردِ معامله کرد.
این در حالی است که دو خودروسازِ کره ای که چندسالی است پیشتازِ فروشِ خودرو شده اند، جایگاهِ چندانی میانِ ملتِ مستضعفِ ایران ندارند، احتمالا چون در کلِ تاریخ، یک بار رییس جمهوریِ کره یِ جنوبی نگفته است بالایِ چشمِ ایران یان ابرو است!!!

و سایرِ چیزها که بماند

به هر حال من و بخشِ عظیمی از ملت، قدردانِ برادر اوباما هستیم. او با ما و بر ما کاری را آورد که سال هاست در گلوهایِ ما خشکیده است. نفرت ها، کینه ها و نفرین هایِ ما اکنون جواب داده است و خداوند از آستینِ جنابِ اوباما، دارد ملت را از چنگ کسانی محدود ـ به نامِ خودروساز ـ به امیدِ خدا خارج می سازد.
هر چند، در این مدت، بی ماشین ها، ناامیدتر از گذشته شده اند و ماشین دارها، دو دستی چسبیده اند به داشته شان و هوایِ دیگری در سر ندارند. ماشینِ 6 میلیونیِ سالِ گذشته شان را اکنون صفی از مشتریانی انتظار می کشند که حاضرند 13میلیون از جیبِ مبارک بریزند پیشِ پایِ شان.
شاید قرار نیست ما در این دنیا لذتِ بیش تری ببریم به این امید که در آخرت (دنیایِ دومی که قرار است ما در بهشتش جای بگیریم!) آخرین سریِ بی ام وِ یِ ایکس 6 را به قیمتِ کارخانه، دمِ درِ خانه تحویل بگیریم البته با قیمتِ دلارِ مرجع (که حذف شد از مبادلات!) و بدونِ حقِ گمرکی دولتِ محترم.

ایران فر غون رو جون به جونش کنن بازم ولکن اینا نیست چیکارش میشه کرد ایران فرغونه دیگه

اگه تحریم ها قطع بشه بهتره به جای این فرغون ساز ها شرکت هایی مثل تویوتا و رنو بیان دو شرکت ایرانخودرو و سایپا رو بخرن و محصولاتشون را به صورت مستقیم تو ایران تولید کنند و هم گارگر های بیچاره بیکار نمیشن و هم بازار یه جانی میگیره .البته به قیمت ارزون . جوری که تاکسی ها ایران تویوتا کمری بشه …..

واقعا بعد مردم ایران بازنده ی اصلی پژو بود

وجدانا کجای دنیا واسه پژو 206 تره خورد می کردن ؟؟

برکینافاسو هم از 405 جهت تردد های درون روستایی استفاده می کنه:)

بیخیال پول جمع می کنیم از این لگن های چینی در پیت می خریم

پژو نمی خوایم خــــــــــــز شده

درسته پژو و رنو ضرر کردن ولی آمریکا دمشونو دیده حتما وگرنه اینجور یکطرفه که نمیشه بگه ندین اوناهم بگن نمیدیم…
ایران بهتره شرکت های دیگه رو بیاره که دیگه شرکت های فرانسوی اینجا نمونن و اینقد قمپوز در نکنن…
باور کن ایران اگه بتونه با چینی ها شریک شه آینده روشن تری در انتظارشه چون حداقل پیشرفت بهتری داریم….
آخه تا کی 206 و 405 بخریم؟؟
یه پارس داریم از بس خراب میشه دیگه زدم تو کار طراحی موتور و خط انتقال خودرو… اگه هم کولر بگیری که میمیره…
یه میتسوبیشی مدل 1983 هم داریم با اینکه اینقد قدیمیه کولر داره که کولر پژو در برابرش مثلا تهویه دستشوییه… واقعا فقط ژاپنیییییییییییییییییییییی

ملت را از چنگ کسانی محدود ـ به نامِ خودروساز ـ به امیدِ خدا خارج می سازد. ان شا الله