پژو 405 صفر یا تندر 90 کارکرده؟

این روزها که نه یعنی هر روز آن‌هم به‌کرات هنگامی‌که به پدال سر می‌زدم نمی‌دانم چرا یک حس غریبی در من ایجاد شده بود که دل‌تنگ چهار چرخ‌های وطنی شده بودم و از نبود مطالب مربوط به آن‌ها در پدال کمی خاطرم رنجور شده بود. حیاط منزل را که به دیدهٔ خودرویی نگریستم دیدم که در میان خیل انبوه سوپرکارها و مگاکارهای پارک شده در حیاط دو نمونه از خودروهای وطنی چنان خودنمایی می‌کنند که اصلاً آن سوپرکارها بدون چشم بصیرت به دیده نمی‌آمدند فلذا تصمیم گرفتم پس از کنار زدن آن‌همه مرکب‌های فاخر همین دو چهار چرخ وطنی را به دیدهٔ تجربه برایتان شرح دهم.

ابتدا با احترام به سن پژو نحست با او این نامه را آغاز کنم:
پژو ۴۰۵ ماشینی قدیمی است که طراحی آن در دهه هشتاد میلادی در فرانسه صورت گرفته و در سال ۱۹۸۸ توانسته خودروی سال اروپا شود ورود آن به ایران مصادف شد به اوایل دهه هفتاد شمسی و با آن موتورهای ۲۰۰۰ سی‌سی خاطره‌انگیز به دو صورت ایرانی و فرانسوی عرضه شد و در تیپ‌های مختلف که چون همه از آن با خبر هستید دیگر گزافه نمی‌گویم.

اما لوگان یا همان تندر ۹۰ خودمان خودروی مدرن و قابل احترامی است و طراحی آن در سال ۲۰۰۴ محصول همکاری داچیا و رنو بوده است و هم‌اکنون در ممالکی چون رومانی، روسیه، هند، برزیل، کلمبیا و مراکش مونتاژ و ساخته می‌شود البته این خودرو تحت فیس‌لیفت هایی نیز قرار گرفت اما چون آن‌ها در کشور ما نیستند ما را از گفتن آن‌ها چه سود؟ پس به همین مقدمه بسنده می‌کنیم و می‌رویم سراغ مقایسه:

دو خودروی مذکور در اینجا ۴۰۵ مدل ۹۴ و یک دستگاه تندر مدل ۹۱ می‌باشند که پژوی ما مهری حدود ۲۵ هزار کیلومتری را بر پیشانی خود حک نموده و جناب لوگان نیز در حدود ۵۰ هزار کیلومتر را در حرکت بوده است که اگر بخواهیم حدودی و نه زیاد دقیق حساب کنیم بهای لوگان ما با یک ۴۰۵ صفر دو کفه ترازوی قیمت را کنار هم نگه می‌دارد.

از جلو به طرح:
این بار به دلیل دلخور نشدن لوگان با وی قیاس آغاز می‌کنیم، طراحی جلو لوگان با داشتن یک سپر زیبا که از وسط به دو نیم شده و در کناره‌ها دو ورودی هوا ساخته است تازگی و شادابی خوبی دارد و چراغ‌های مه شکن نیز در ساده‌ترین حالت ولی با بهترین جاگذاری در طرفین سپر قرار گرفتند و دو رنگ بودن سپر (البته در نسخه‌های فول) پویایی خوبی به نمای جلو بخشیده است. جلوپنجره لوگان دارای دو خط افقی کرومی و چهار ستون عمودی در پس‌زمینه است و در میان آن نیز لوگوی نه‌چندان دلچسپ رنو قرار دارد که در دو طرف جلوپنجره دو خط به‌موازات هم تا زیر شیشه جلو حرکت می‌کنند و به زیبایی محو می‌شوند تا کاپوت از حالت سادگی مطلق به‌در آید و در قسمت مرکزی کاپوت کمی حالت عضلانی داشته باشیم. چراغ‌ها نیز به‌صورت نیمه قلوه‌ای هستند که نه نورشان شکل خاصی دارد و نه سامانه روشنایی در روز دارند که برایتان شرح دهم و راهنما نیز به‌صورت نصف-نصف خواسته هم جزئی از گلگیر باشد و هم از کاپوت که هر جا که تصادفی شد حتماً عوض شود! خب برویم سراغ پیر فرزانه خودمان جناب ۴۰۵ نمای جلوی ۴۰۵ در سادگی مطلق به سر می‌برد که البته ایرادی هم به آن نیست زیرا این چهار چرخ سابقاً دوست‌داشتنی سنی ۳۰ ساله دارد و البته طراحی محافظه‌کارانه پژو، سپر تمام پلاستیکی پژو با دو رنگ و ترتیب طبقاتی و یک ورودی هوای مرکزی، وسیله ساده و نسبتاً شیکی است که در قسمت فوقانی یک نوار کرومی زیبا هم دارد و در بالای آن جلوپنجره‌ای سه خطی است که طبق سنت لوگوی خودروساز در میانه آن قرار گرفته و این شیر یا پلنگ عزیز با غرور تمام برای اسب فراری و گاو لامبورگینی شاخ‌وشانه می‌کشد! چراغ‌های پژو در سادگی تمام هستند و انگار طراح یک ماژیک مشقی داشته و آن را به پهنا روی کاغذ کشیده و بعد هم ماژیک را به‌صورت عمودی حرکت داده تا چراغ راهنما را بکشد کاپوت هم چیز خاصی ندارد جز خط تورفته‌ای که بالای جلوپنجره است که وصل می‌شود به خط گلگیر و بعد به خط صندوق و دوباره به گلگیر و بدنه و تا هرچه دور ماشین دور بزنید این خط ادامه دارد!

جانب این و جانب آن:
از بغل که به تندر همی نگریستیم اولین چیزی که توجه ما را جلب کرد گلگیرهای برآمده در جلو و عقب بود که به نظر بنده یکی از حسن‌های طراحی این ماشین است در وهله بعد می‌توان به نازک بودن ستون A اشاره کرد که دید خوبی را به سرنشین می‌دهد اما باز هم رنو چیزی دارد که توی ذوقمان بزند، آیینه‌های این ماشین بس ناجوانمردانه زشت است و خود بنده را یاد آن شانه‌های مو میندازد که احتمالاً همه از آن استفاده کرده‌ایم و پشتشان‌ هم آینه داشت و البته این شکل بیضی آن‌ها باعث شده دید خوبی هم نداشته باشند. فرم کلی بدنه از بغل بسیار معقول است و با دارا بودن نوار پلاستیکی مشکی خود را با دیگر اجزای ماشین ست کرده. یک خط از میان گلگیرها عبور می‌کند که یک جوری باد توی آن انداخته و حالتی چاق مانند دارد (ضعیف بودن فن توصیفم را بگذارید به حساب ناپختگی) چرخ‌ها نیز با داشتن سایز ۱۵ اینچ به ماشین زیبایی داده‌اند و رینگ‌های شش پره جفتی هامرگونه نیز زیبایی خودشان را دارند. ستون C ماشین از بالا نازک و هرچه پایین می‌آید عریض‌تر شده و در آخر هم قسمتی از صندوق‌عقب می‌شود و گلگیر را تشکیل می‌دهد.

اما در نمای جانبی پژو زیاد چیزی برای توصیف نیست جر اینکه او هم نوار مشکی بین گلگیرها را دارد که چون پلاستیک نرم است نسبت به نوار ال ۹۰ مقاومت بهتری در برابر ضربه دارد و آن خط تمام نشدنی که گفتیم همچنان ادامه دارد و از قسمت فوقانی گلگیر جلو به زیر شیشه‌ها می‌آید و در آخر هم از گلگیر عقب گذر می‌کند. با اینکه پژو چرخ‌های ۱۴ اینچی دارد اما زیاد توی ذوق نمی‌زند و به نظر بنده از بغل حالت اسپرتی خوبی دارد. قالپاق‌ها نیز همان قالپاق‌های قدیمی هستند که به بهترین وجه طراحی شده‌اند و هنوز هم زیبا هستند.

عقب‌گرد:
نمای پشت دو ماشین را اگر از لوگان بخواهیم شروع کنیم طراحی صندوق‌عقب آن بسیار گیرا و پیچیده‌تر نسبت به پژو است صندوق ماشین طوری است که میل زیادی به فست‌بک بودن داشته باشد اما ماهیت سدانی خود را نیز حفظ کرده در قسمت فوقانی صندوق برآمدگی زیبایی است که یک بالچه فابریک را نیز ساخته است و در پایین نیز یک برآمدگی V شکل وجود دارد که در مرکز آن یک خط رو به پایین صندوق را به دو نیم تقسیم کرده است و اگر کمی به نمای جلو ماشین دقت کنیم در قسمت زیر جلوپنجره نیز همچون طرح و نمایی به چشم می‌خورد. چراغ‌ها کمی دوست داشته‌اند خاص باشند و از حالت تنبلی خوابیده به حالت خبردار ایستاده تغییر موضع داده‌اند تا ماشین را کمی با استقامت‌تر نشان دهند جالب‌ترین قسمت چراغ‌ها هم داشتن یک چراغ دنده‌عقب است که کمی جلوه خود خاص پنداری دارد که البته در تئوری یک نقض محسوب می‌شود زیرا در هنگام شب به سمت راننده نور کافی برای دنده‌عقب رفتن نمی‌رسد. سپر هم همان طراحی دو رنگ طبقاتی خود را حفظ کرده و در مرکز آن جای پلاک به زیبایی مشخص است و در سمت راست آن قلابک بکسل و در سمت دیگر اگزوز با نمایی زیبا از سپر بیرون آمده است و جزو معدود ماشین‌های مونتاژ داخل است که اگزوز مبارکشان قابل رؤیت است.

در نمای عقب ۴۰۵ هیچ چیز قابل توصیفی ندارد جز همان خط کذایی که هرچه دور ماشین بچرخیم تمام نمی‌شود و یک خط دیگر در زیر آن به‌منظور اینکه تنها نباشد و باز دوباره یک خط دیگر که اشاره می‌کنند شکاف صندوق است سپر همان طراحی جلو را دارد و چراغ‌ها نیز برای اینکه دیگر زیادی ساده نباشند کمی به انتهای آن‌ها انحنا داده و حالت بومرنگی دارند.

دیزاین داخلی:
هر چه در وصف پیچیدگی طراحی لوگان گفتیم را (البته در مقایسه با پژو) دور بریزید زیرا طراحی داخلی این خودرو حتماً از علاقه شما نسبت به رانندگی کم خواهد کرد و به نظر بنده طراحان این ماشین زیادی این جمله را که می‌گوید زیبایی در سادگی است را جدی گرفتند! البته که داشبورد ال نود شما را یاد کامیون‌ها می‌اندازد اما همه آن سراسر ضعف نیست و داشبورد ارگونومی خوبی دارد و بسیار کاربردی است و دسترسی راننده به تمامی ادوات داخلی طوری است که کمترین میزان حواس‌پرتی را داشته باشد. و اگر بگوییم دوام و کیفیت این داشبورد هم از نظر جنس و هم از نظر رنگ فوق‌العاده است زیاد بی‌راه نگفته‌ایم داشبورد به‌تنهایی چیزی برای توصیف ندارد اما دسته‌دنده در بهترین جای ممکن و با نرم‌ترین حالت موجود است. فرمان نیز با داشتن سه پره و قابلیت تنظیم ارتفاع قابل‌قبول است اما به نرمی ۴۰۵ نیست. وجود دو جا لیوانی در ماشین را هم می‌توان از نقاط قوت آن برشمرد. کمی اگر بخواهیم در طراحی صفحه کیلومتر شمار لوگان دقت کنیم متوجه این می‌شویم که لوگان فقط دارای دو عقربه است و بقیه آمپرها به‌صورت دیجیتالی در مانیتور کوچک مرکز صفحه قرار دارند که در طرفین آن آمپر دما و میزان سوخت وجود دارند و در مرکز هم کارکرد ماشین را می‌نویسد و نکته متمایزکننده لوگان این است که قابلیت نشان دادن میزان مصرف سوخت در صد کیلومتر و مسافت پیموده شده با این باک و نیز مسافت قابل پیمایش را نشان می‌دهد.

در طراحی داخلی ۴۰۵ که اخیراً نیز به‌روز شده اوضاع کمی فرق می‌کند و در کمترین حالت طراحی چشم‌نوازتری را به مشتری تحویل می‌دهد! این ماشین دارای تریم طراحی دو رنگ است که نمای نسبتاً خوبی به ماشین داده است و طراحی فرمان به دلیل زیادی پر بودنش به مذاق بنده خوش نمی‌آید ولی در عوض صفحه کیلومتر شمار از هیجان بیشتری نسبت به لوگان برخوردار است.

در مرکز داشبورد در بالا دو دریچه کولر داریم در پایین سیستم صوتی و ادوات سیستم خنک‌کننده و یک حفره برای گذاشتن مدارک و البته آدامس! دسته‌دنده نیز در جای خوبی است اما تعویض آن به لذت بخشی لوگان نیست.

کمی حرف خودمانی:
وقت آن است که تجربه و معایب این دو خودرو را پس از کارکرد هرکدام حدود ۵۰ هزار کیلومتر به شما بازگو کنم.

۴۰۵ ماشین کم سوختی نیست و چه‌بسا که پرمصرف هم هست ولی برعکس آن لوگان سوخت عالی دارد و به دلیل اینکه آب و هوای هر جای کشور متغیراست از گفتن میزان سوخت معذورم که مبادا آمار غلطی نباشد. موتور لوگان به دلیل ۱۶ سوپاپ بودنش خیلی روان کار می‌کند اما صدای موتور به‌اندازه نسبتاً گوش‌خراشی به داخل کابین نفوذ می‌کند در صورتی که کابین ۴۰۵ کاملاً آرام است. صندلی‌های لوگان کمی ناراحت هستند و ۴۰۵ صندلی‌های نرم‌تر و راحت‌تری دارد که در مسافرت‌های طولانی به کمک شما می آیند. در کیفیت ساخت و ادوات چه بدنه و چه موتور لوگان کاملاً به ۴۰۵ برتری دارد و اگر رعایت ماشین را بکنید ۵ سال را می‌توان بدون تعمیرگاه گذراند. جالب است بدانید سیستم صوتی لوگان که با دوربین دنده‌عقب به‌عنوان یک آپشن عرضه می‌شود آن‌قدر بی‌کیفیت است که بعد از شش ماه مانیتور آن سوخت و نکته جالب‌تر آن است که برای ۴۰۵ شما اگر بخواهید سیستم صوتی نصب کنید از ضبط‌صوت نمی‌توانید استفاده کنید و فقط مانیتور جوابگوی شماست زیرا داشبورد یک تکه است. اگر به کیلومتر شمار لوگان دقت کرده باشید می‌فهمید که ردلاین (خط قرمز) ندارد و دور موتور روی ۷ هزار دور محدود شده اما همین که به آخر برسد ماشین شروع به استوپر زدن می‌کند. در آخر باید بگویم ۴۰۵ با همه بدی‌هایش اما یک موتور ۱۸۰۰ سی‌سی دارد که هم هیجان بیشتری نسبت به ال نود دارد و هم خط تیک اف طولانی‌تری ولی نه شتاب بهتری اما این هم خالی از لطف نیست که بگویم ال نود دارای سیستم EBD چهار کاناله است که هر ماشینی در این رنج قیمت ندارد اما پیشنهاد بنده به شما پس از استفاده از هر دو ماشین قطعاً ال نود خواهد بود.

متن ارسالی: سعید شریعتی