از زمان آغاز سری باکستر یعنی از ۱۹ سال پیش تابهحال، عدهای کمپانی پورشه را به خاطر قرار ندادن پیشرانه (موتور وسط) درجهیک ۹۱۱ بر روی این خودرو ملامت میکردند. این نقد بهگونهای بیان میشد که ترس پورشه از محوریت این خودرو در سری خودروهایش را نشانه میگرفت. این مسئله بهقدری بالا گرفت که سرسختترین مدافعان پورشه زوفنهازن هم از تصمیم آن زمان پورشه اظهار تأسف کردند. حتی تولید اسپایدر ۵۵۰ در راه میراث باکستر/ کیمن بیارزش به نظر میرسید، بااینحال در ادامهی این روند خودروی مرگ جیمز دین و جایگزینهای آن- ۷۱۸ RSK و RS60 و W-RS و … در ردهی خودروهای مسابقهای و سطح بالا بودند که با موتور ۳۵۶ واقع در قسمت عقب خودرو عملکرد فوق اسپرتی را نشان میدادند.
در مقابل، باکستر سرنوشتش به سرنوشت شوم ۹۱۴ گره خورد. در اوایل دههی ۷۰ میلادی ۹۱۴-ای که به فروش میرسید موتوری شش سیلندر داشت اما پیشرانه زیر کاپوت این خودرو همان موتور سطح پایین 911T سال ۱۹۶۹ بود که با یک جهش در قدرت ارائه شده بود که T نشاندهندهی همین تغییر بود. پورشه هم بعد از این رسوایی قول داد که موتور ۳.۸ لیتری شش سیلندر ۹۱۱ کاررا S را پشت صندلیهای باکستر اسپایدر قرار دهد. کمفروغ مثل سابق؟سیاست دیرینهی پورشه همچنان پابرجاست و باکستر هنوز بهاندازهی ۹۱۱ قدرتمند نیست. قرار دادن موتور در وسط خودرو باعث شده که ورودی هوا چند برابر کوتاهتر شود و همین منجر به کاهش قدرت از ۴۰۰ به ۳۷۵ اسب بخار شده است. به گفتهی یکی از مهندسان، شرکت ویساچ کانادا نمایندهی اصلی پورشه برای به دوش نکشیدن مسئولیت این افت در قدرت تولیدی تلاش زیادی کرده است. گویا خود خودرو مسئولیت این امر را به عهده گرفته است! در قامت رقابت با کیمن GT4 که موتور زیر کاپوت آن همان موتور اسپایدر است، باکستر یک خودروی مسابقهای به نظر نمیرسد. با اینکه GT4 سیستم تعلیق ۹۱۱ GT3 (البته بدون سیستم قفل مرکزی) را دریافت کرده، اسپایدر درواقع همان باکستر GTS با حجم موتور بالاتر، کیت بدنهی زیباتر و نوارهای نایلونی روی درب کابین محسوب میشود. بهعبارتدیگر و از زبان پورشه، GT4 با موتور وسط، سقف سراسری و ۱۰ اسب بخار بیشتر نسبت به باکستر کسلکننده، یک خودروی مسابقهای است. سری قبلی باکستر اسپایدر به خاطر اسکلت سقفش پرحرف و حدیث بود. اگرچه سقف سری جدید این خودرو سادهتر است اما هنوز اندازه نامناسب باقیماندهاش روی اعصاب است. دکمههای پنهانیای برای حرکت پوشش سقف داخلی تعبیه شده که اسکلت سقف را تقویت میکند. روی کنسول این خودرو هم دکمهای قرار داده شده تا این سیستم را بهصورت الکتریکی قفل کند، درصورتیکه فرمان از طریق دکمهی روی کنسول به سیستم نرسد باید بهصورت دستی سیستم را قفل کنید. اگر واقعیت امر را بخواهید باید بدانید که پورشه توانسته سیستم سقف ساده و جادویی مزدا میاتا را با کمی کپی کاری به این سری اضافه کند. زمانی که سقف خودرو جمع میشود، سقف توسط یک پوشش آلومینیومی آتش دیده پنهان میشود. قسمت اصلاحشدهی عقب خودرو اسپایدر را عریضتر نشان میدهد، این تغییر همچنین باعث شده که ظاهر خودرو فوقالعاده به رنگ خودرو وابسته شود. در رنگ زرد، خودرو در یک طرح مسابقهای به نظر میرسد، در رنگ نقرهای با حالت شمشی طرفین محافظهکار و اما در رنگ قرمزِ گارد احساس تأسف ما برانگیخته میشود چرا که اسپایدر با بال قابلتوجه GT4 ما را ناخودآگاه به یاد GT4 میاندازد. شکاف جلوی این سری هم در این خودرو به خاطر توزیع متناسب نیروی رو به پایین کمی کوتاهتر شده است. خودروی عضلانی؟
با مدنظر قرار دادن سایز باکستر جدید خیابانهای ایتالیایی تنگی را برای تست انتخاب کردیم. سیستم اگزوز تنومند این خودرو با برنامهریزی تاختوتاز خشن صدایی مهیب تولید میکند که باکستر را یک خودروی عضلانی جلوه میدهد. درواقع اسپایدر مثل عنکبوتها لاغراندام و سبک نیست بلکه مثل یک چکش خدایی آسفالت را به آتش میکشد. بااینحال پستی بلندیهای جاده کاملاً حس میشوند و قدرت این خودرو در این قسمت کاری از پیش نمیبرد. درحالیکه باکستر با موتور پایه ۲.۷ لیتری یک خودروی حرکت گرای نیازمند به توجه و دور موتور برای حفظ سرعت است اسپایدر با توطئه و حرکتی روبهجلو تمام موانع کاهش سرعت را از میان برمیدارد. در یک جادهی تنگ میتوانید گیربکس متغیر شش سرعته این خودرو را به حال خود بگذارید و مثل تسلا آن را هدایت کنید. اگر احساس کردید که به نیروی بیشتری برای ترمز کردن نیاز دارید کافی است پدال ترمز را محکمتر بفشارید تا قدرت ترمز و توقف را حس کنید. پورشه نیمنگاهی هم به مشتریان پروپاقرصش داشته و سرامیکهای کربنی را هم بهصورت آپشن برای این خودرو در نظر گرفته است. از برخی جهات اسپایدر را میتوان باکستر معاصر و پاسخ دیرهنگام به فراری ۳۵۵ دانست. خودرویی عضلانی و مهیب که با صدای خشمناکش قدرت و دینامیکش را به رخ دیگران میکشد. البته باید تأکید کنیم که ما این خودرو را در حوالی شهر مادنیز راندیم. جایی که صدای پیشرانه مانند موسیقی پاپ در دیوارهای سنگی باستانی نواخته میشد و شنیدن پژواک این صدا مثل یک تهدید احساس قدرت را به ما القا میکرد. اسپایدر با داشتن محدوده قدرت بالا در دندهی ۲ گویی شهر را تیرباران میکرد بهطوری که ما تا رسیدن به تپهای که در پیش داشتیم به محدوده قرمز دور موتور یعنی ۷۸۰۰ دور بر دقیقه رسیدیم. محافظان کشش و پایداری به خودرو اجازه میدهند تا اندکی بازیگوشی کند تا لذت رانندگی افزایش پیدا کند اما بااینحال خودرو اساساً در محور حرکت پایدار باقی میماند. این پورشه در همهی امور یک خودروی همهکاره و البته قابل پیشبینی است. خودرویی که تشنهی سوخت و حرکت است. درنهایت خودرویی که بهمحض یافتن مسیر کافی حرکت میکند و با کمی شتاب موها را به پرواز درمیآورد. شاید کالین چپمن و همکارانش از ما خرده بگیرند اما در خودروی مدرنی مثل نسل ۹۸۱ باکستر، صرفهجویی وزن ۱۱ کیلوگرمی به وجود آمده با چنین طرح پیچیدهای ارزش کار و تلاش مهندسان را زیر سؤال میبرد. این مسئله وقتی بارزتر میشود که بدانیم پیشرانه استاندارد قدرتمند است و رانندگی با آن لذتبخشتر. بااینحال پیچیدگیهای به وجود آمده عوارضی نداشته و خودرو را خاصتر از قبل کرده است. با رانندگی با اسپایدر به این نتیجه رسیدیم که ما واقعاً خواهان باکستر GTS 3.8 هستیم و امیدواریم که پورشه در آینده قبل از تولید خودرویی با تنفس طبیعی و شش سیلندر خطی، نیمنگاهی به درخواست ما داشته باشد.
مشخصات پورشه باکستر اسپایدر
نوع خودرو:
موتور وسط، دیفرانسیل عقب، ۲ درب و دو سرنشینه کانورتیبل
83095 دلار
DOHC با ۲۴ سوپاپ فلت-۶، سیلندر و سر سیلندر آلومینیومی، تزریق سوخت مستقیم
حجم موتور: ۳۸۰۰ سیسی
قدرت: ۳۷۵ اسب بخار در ۶۷۰۰ دور بر دقیقه
گشتاور: ۴۱۹ نیوتن متر در ۴۷۵۰ دور بر دقیقه
گیربکس: شش سرعته دستی
فاصله دو محور ۲۴۷.۴ سانتیمتر
طول: ۴۴۰.۴ سانتیمتر
عرض: ۱۸۰.۱ سانتیمتر
ارتفاع: ۱۲۶.۲ سانتیمتر
فضای صندوق: ۲۸۳.۲ لیتر
وزن محدود: ۱۳۱۶ کیلوگرم عملکرد:
صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت: ۳.۹ ثانیه
صفر تا ۱۶۱ کیلومتر بر ساعت: ۸.۸ ثانیه
تست یکچهارم مایل: ۱۲.۷ ثانیه
نهایت سرعت: ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت
13.۰۷/۹.۸
منبع: caranddriver
امير علي
۱۴ آبان ۱۳۹۴کاش که ما هم بتونیم یه روزی یه پورشه سوار شیم به احترام پورشه یکم سکوت
ASTON MARTin
۱۴ آبان ۱۳۹۴مصرفش ک خوبه چرا نوشتین تشنه سوخت؟
نمیدونم چرا چن وخته به این قضیه خیلی بها میدم
اها چون این اواخر زوره بنزین گرون رو دیدم :/
ضمنا جابجا نوشتین اعداد مرتبط با مصرف رو
ali ayat
۱۴ آبان ۱۳۹۴چقدر گیر داد به این خب پول ۹۱۱کع نمیدی حالا ۲۵اسب بخار کمتر چه خبره خوبه ماشین خیلی شیک و عالی هست
احمد باقری
۱۴ آبان ۱۳۹۴خیلی جالبه. اگه بخوایم کمپانی پورشه رو در یک جمله بگیم، اینجوری میشه “یک قیافه و دهها اسم مختلف”
king 918
۱۴ آبان ۱۳۹۴دوست عزیز اقای باقری من فکر میکنم شما یه مقداری از روی احساس کامنت مینویسید…
بد نیست یه مقداری در مورد پورشه و تنوع محصولاتش و همچنین تفاوت ظاهری خودروهاش اطلاعاتی کسب کنید تا دیدگاهتون عوض شه……
قصد بی احترامی نداشتم دوست گلم ناراحت نشیییییی……….
Archi KHAN
۱۴ آبان ۱۳۹۴یه پورشه همیشه پورشه اس …
lincoln
۱۴ آبان ۱۳۹۴ماشین وحشتناک خوبیه ولی وقتی روشنه انگار یه بسته پیچو ریختی تو مخلوط کن موتورش خشک کار میکنه ..عفو کنید نظر شخصیه…
king 918
۱۴ آبان ۱۳۹۴باکستر یه ماشین کامله یه ماشین همه فن حریف این ماشین به نظر من سرشار از مهندسیه عملکردش با این موتور تقریبا نزدیک به carrera gt شده ..درسته جزء ضعیفترین محصولات خانواده porsche به حساب میاد ولی خیلی محبوبه و دوست داشتنی هم برا خانما و هم اقایون……………….
ایشالا همتون 918 بخرید ……………………..
Cosworth
۱۸ آبان ۱۳۹۴سلام.
گشتاور این خودرو طبق آمار رسمی پورشه 420 نیوتن متر هست نه 309.
احتمالا 309 یا 310 فوت پوند بوده که بدون تبدیل به اشتباه نیوتن متر نوشته شده.
لطفا اصلاح کنید.
با تشکر.
جاوید
۱۸ آبان ۱۳۹۴بچه هه ببخشید
یه نفر میتونه لطف کنه فرق باکستر و کایمن رو واسه من بگه؟
به نظرم خیلی به هم شبیه هستن، هم از نظر ظاهری و هم از نظر فنی!
یعنی نمیفهمم چرا پورشه تو این کلاس و اندازه ۲ مدل ماشین داره!
یکی محبت کنه منو روشن کنه خیلی ممنون میشم
چلنجر
۲۷ آبان ۱۳۹۴جا داره تجدید میثاقی کنیم با بستگان عاملین محرومیت ایرانیان از خودروهای روز.
همایون
۱۳ بهمن ۱۴۰۲همچنان باکستر و کایمن های قدینی تر که تو ایران هم موحود هستند رو از نظر ظاهر بیرونی مخصوصا نمای عقب زیباتر میدونن البته خاطراتی مه دارن هم بی تاثیر نیست تو عظیمیه اوایل دهه نود شمسی برای اولین بار یک پورشه باکستر سفید رو از نزدیک دیدم واقعا نمای عقب باکستر و کیمن انقدر زیبا و جذابند که حد ندارخ نمیدونید چه حسی به من دست داد پارک بود من هم سوار موتور بودم شاید نزدیک بیست دقیقه کناش پارم مرده بودم و فقط نگاهش میکردم و بعدش پانامرا ها رو از نزدیم دیدم که جالب بودند حداقل بهتر از کاین اون نسل اولش بگد بنظر من ولی نهصد و یازده اون نسل اولی مه اومد توسط معین موتور تو ایران قبل این که فیس لیفت بشه و چراغ عقب های دو رنگ قرمز و سفید داشت چقدر قشنگ تر بودند با سلیقه من نسبت به سالهای اخر واردات پورشه نهصد و یازده ولی بازم بهترین نمای عقب پورشه های تو ایران با اختلاف کایمن اس هستش با سلیقه من خیلی دوستش دارم البته چون قدم بلنده فکر کنم اگر زمانی بخوام بخرم باید باکستر بخرم که سقفش رو باز کنم توش جا بشم😂ولی پورشه های سال دو هزار و ده تا دو هزار و پونزده اینطورامه دکمه های وسط داشبگرد و رووی داشبگرد خیلی بیشتر از پورشه های الان بود خیلی خیلی فضای داخلی معرکه تری از پورشه های الان دارند یا شایدم چون من جوونی رو دارم رد میکنم و وارد میان سالی میشم این حس رو دارم ولی حتی تو رولزرویس هم رولزرویس هایی که تازه مانیتور دار شده بودند که مانیتور لمسی هم نبود با موس کار میکرد که موسه هم مخفی میشد و وسط داشبگرد پر دکمه بود اون هارو من خیلی بیشتر دوست دارم کلا تو دنیای فانتزی من یه رولزرویس داون یا ریث برای استفاده روزنره زیر پامه یه لوتوس الیزه برای پیست رفتن دارم،یه الفارومئو جولیا برای دور دور و لذت رانندگی با دوستان و رفقا اون هم حتما نسخه کوادروفولیو و حتما یو پورشه یا نهصد و یازده تارگا یا قوی ترین مدل نهصد و یازده قبل از سری ار اس که دیگه تیلی پیستی میشند رو میگیرم و شک نمنید الفارومئو که رنگ البالویی مخصگص خودش رو دوست دارم لوتوس رو رنگ سبز بریتیتش ریسینگ گرین رولزرویس رو رنگ ابی ایرانی یا رنگ شراب شیراز،پورشه رو احتمالا اگه جیغ نخوام نقره ای یا کرم،یه بنز اس ال اس هم حتما رنگ نقره ای ای ام جی دارم که فقط با درهای باز تو گاراژ گذاشتم نگاهش میکنم اصلا سوارش نمیشم چون خیلی پشتشت در میره،یه لمسوس ال اف ای هم رنگ زرد دارم که سالی یبار باهاش میرم پیست نوربررینگ تا لذت صداش تو پیست رو تجربه کنم و حتما جگوار ای تایپ کلاسیک دوازده سیلندر رو هم برای کلاسیک سواری دو نفره دارم تو روزهایی مه استایل جرمی کلاسیم و دستکش چرمی رانندگی و یه داف مدل با لباس شب تم دهه هفتاد میلادی میریم به یه مهمونی تو یه کاخ خانواده اصل و نصب دار سوار میشم که جگوار هم رنگ سبز بریتیتش ریسینگ گرین هست