بهترین خودروهای اسپرت پورشه که 911 نیستند؛ از 959 تا کاررا GT

هرچند وقتی صحبت از پورشه می‌شود همه به یاد ۹۱۱ می‌افتند ولی این شرکت در طول تاریخ خود خودروهای اسپرت فوق‌العادهٔ دیگری هم ساخته است.

نام پورشه مترادف با خودروهای اسپرت است زیرا این شرکت بیش از ۷۰ سال است که به تولید این خودروها می‌پردازد. بااین‌حال، همه پورشه را همیشه با ۹۱۱ می‌شناسند که البته طبیعی است زیرا ۹۱۱ یکی از نمادین‌ترین خودروهای اسپرت تاریخ محسوب می‌شود. بااین‌حال، این بدان معنا نیست که تمام خودروهای اسپرت تاریخ پورشه فقط منحصر به ۹۱۱ بوده‌اند.

پورشه ۳۵۶ اسپیداستر سال ۱۹۵۴

۳۵۶ فصل اول داستان خودروهای اسپرت پورشه بود. ۳۵۶ هرچند بر اساس فولکس‌واگن بیتل ساخته شد ولی به‌عنوان یک خودروی اسپرت، به دنبال رقابت با رقبای بزرگ‌تر و قوی‌تر بود. راننده محورترین نسخهٔ ۳۵۶، مدل اسپیداستر بود که از یک پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری چهار سیلندر تخت با ۵۵ اسب بخار قدرت استفاده می‌کرد. این خودرو در نسخه‌های اولیه که با نام سری A شناخته می‌شوند، بسیار ساده بود و در داخل به‌جز دو صندلی چرمی و تعدادی آمپر ضروری چیز دیگری نداشت.

پورشه ۹۱۲ سال ۱۹۶۵

از بین تمام خودروهای اسپرت تاریخ پورشه، ۹۱۲ احتمالاً ناشناخته‌ترین مدل است. این خودرو اساساً همان ۹۱۱ بود که بجای پیشرانهٔ شش سیلندر، با موتور چهار سیلندر تخت ۳۵۶ تولید می‌شد تا به‌عنوان مدلی پایه و ارزان‌تر، جایگزینی برای ۳۵۶ باشد. پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری ۹۱۲ تنها ۹۰ اسب بخار قدرت داشت درحالی‌که موتور ۲ لیتری شش سیلندر تخت ۹۱۱ قدرتی ۱۳۰ اسب بخاری تولید می‌کرد. ۹۱۲ چند سال زیر سایهٔ برادر قوی‌تر خود تولید شد تا اینکه نهایتاً در اواسط دههٔ ۷۰ کنار گذاشته شد.

پورشه ۹۱۴/۶ سال ۱۹۷۰

هرچند خیلی‌ها از پورشه به خاطر عدم تغییر ظاهر ۹۱۱ طی ۶۰ سال انتقاد می‌کنند ولی این شرکت در دههٔ ۷۰ خودروی اسپرتی تولید کرد که ظاهر کاملاً متفاوتی داشت. البته طراحی این خودرو هم بحث‌برانگیز بود زیرا درحالی‌که برخی فرم منحصربه‌فرد آن را دوست داشتند، برخی دیگر به خودرویی که عقب و جلوی آن شبیه هم بود علاقه‌ای نداشتند. ۹۱۴ ابتدا با پیشرانه‌های چهار سیلندر تخت فولکس‌واگن عرضه شد ولی پورشه بعداً مدل ۹۱۴/۶ را با پیشرانهٔ شش سیلندر قوی‌تر عرضه کرد. این نسخه ابتدا ۱۱۰ اسب بخار قدرت داشت که این رقم بعداً به ۱۲۵ اسب بخار افزایش یافت.

پورشه ۹۴۴ توربو سال ۱۹۸۵

پورشه که در سال‌های ابتدایی فعالیت خود فقط خودروهای موتور وسط یا موتور عقب با پیشرانه‌های هوا خنک تخت تولید کرده بود، در سال ۱۹۷۶ مدل ۹۲۴ را به‌عنوان اولین خودروی موتور جلوی خود با پیشرانهٔ خطی آب خنک معرفی کرد. در سال ۱۹۸۲ نیز مدل ۹۴۴ به‌عنوان جایگزین ۹۲۴ معرفی شد. جذاب‌ترین نسخهٔ این خودرو، ۹۴۴ توربو با پیشرانهٔ چهار سیلندر توربوشارژ بود که در نسخهٔ معمولی ۲۲۰ اسب بخار و در مدل توربو S تا ۲۵۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. ۹۴۴ در داخل هم کابینی مجهز و متمرکز بر راننده را ارائه می‌کرد.

پورشه ۹۵۹ سال ۱۹۸۶

۹۵۹ یکی از اولین خودروهایی بود که مرزهای توانایی‌های سوپرکارهای جاده‌ای را جابجا کرد. این ماشین با پیشرانهٔ توئین توربو، چهار سوپاپ در هر سیلندر، سامانهٔ چهارچرخ محرک و تنظیم خودکار ارتفاع، برای زمان خود خودروی بسیار پیشرفته‌ای بود. در سینهٔ این پورشه، ۴۵۰ اسب بخار قدرت غوغا می‌کردند و ۹۵۹ را به حداکثر سرعت فوق‌العادهٔ ۳۱۷ کیلومتر بر ساعت می‌رساندند که این رقم در نسخهٔ ۹۵۹ S با ۵۱۵ اسب بخار قدرت، به ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت رسید تا ۹۵۹ به سریع‌ترین خودروی جاده‌ای آن زمان تبدیل شود.

پورشه ۹۶۸ کلاب اسپرت سال ۱۹۹۳

۹۶۸ یک کروزر بزرگ و راحت بود که برای سواری راحت در پیمایش‌های طولانی بزرگراهی طراحی شده بود. به همین دلیل، ۹۶۸ فاقد چابکی و سرکشی ۹۱۱ بود که البته این ویژگی بدی برای ۹۶۸ محسوب نمی‌شد زیرا این دو خودرو برای مخاطبان مختلفی در نظر گرفته شده بودند. بااین‌حال، پورشه تصمیم به ترکیب بهترین‌های هردو خودرو در یک محصول گرفت یعنی یک ۹۶۸ که بتواند در پیچ‌ها مثل ۹۱۱ رفتار کند. نتیجه، ۹۶۸ کلاب اسپرت بود. این نسخه‌ای متمرکز بر پیست با صندلی‌های اسپرت سبک‌وزن، تعلیق پایین‌تر و سفت‌تر و گیربکس شش سرعتهٔ دستی بود. البته خروجی موتور نسبت به نسخهٔ معمولی بدون تغییر باقیمانده و همچنان همان ۲۴۰ اسب بخار بود ولی دیگر ویژگی‌ها، ۹۶۸ را به یک خودروی رانندهٔ واقعی تبدیل کرده بودند.

پورشه ۹۶۲ داوئر سال ۱۹۹۴

خیلی‌ها احتمالاً پورشه ۹۶۲ را می‌شناسند زیرا این خودروی مسابقه‌ای مشهوری بود که سه بار برنده لمان شد. بااین‌حال، بسیاری نمی‌دانند که از این خودرو تعدادی نسخهٔ جاده‌ای هم تولید شد. این خودروها توسط شرکتی بنان داوئر با استفاده از قطعات پورشه ساخته می‌شدند و ازآنجایی‌که محدودیت قوانین مسابقات را نداشتند، از نمونه‌های مسابقه‌ای لمان بسیار قوی‌تر بودند. این ماشین به یک پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر تخت توئین توربو مجهز بود که ۷۳۰ اسب بخار قدرت و ۷۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. از ۹۶۲ داوئر بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ مجموعاً ۱۳ دستگاه ساخته شد که شش نمونهٔ آن توسط سلطان برونئی خریداری شد.

پورشه کاررا GT سال ۲۰۰۳

در مورد کاررا GT چیزی وجود ندارد که تاکنون نگفته باشیم. یک پورشه تنفس طبیعی موتور وسط با پیشرانهٔ V10، گیربکس دستی و ۶۱۲ اسب بخار قدرت چیزی است که حتی افراطی‌ترین نسخه‌های ۹۱۱ هم نمی‌توانند رؤیای آن را داشته باشند. رینگ‌های منیزیومی تک پیچ، پانل سقف قابل برداشتن و دیسک‌های ترمز کربن سرامیکی عظیم هم از دیگر ویژگی‌های کاررا GT بودند. این خودرو یکی از چشمگیرترین سوپرکارهای دههٔ ۲۰۰۰ بود و با تولید تنها ۱,۲۷۰ دستگاه، یکی از کمیاب‌ترین مدل‌های اسپرت تاریخ پورشه محسوب می‌شود.

پورشه باکستر GTS 4.0 سال ۲۰۲۱

برخلاف برخی مدل‌های پیست محور و افراطی پورشه که به گلگیرهای برجسته و رینگ‌های پرزرق‌وبرق مجهز هستند، باکستر GTS 4.0 به‌راحتی می‌تواند بدون جلب‌توجه پیست‌ها را به آتش بکشد. این نسخه با پیشرانهٔ ۴ لیتری شش سیلندر تخت تنفس طبیعی که ۴۰۰ اسب بخار قدرت و ۴۲۰ نیوتن متر گشتاور دارد، از بسیاری از مدل‌های ۹۱۱ قوی‌تر است. به لطف این نیرو در کنار گیربکس سریع دوکلاچه، GTS 4.0 ظرف تنها ۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

پورشه کیمن GT4 RS سال ۲۰۲۲

برای سال‌ها، پسوند RS صرفاً به تهاجمی‌ترین نسخه‌های ۹۱۱ اختصاص داشت ولی این کیمن افراطی تمام ویژگی‌های لازم را برای کسب شایستگی نام RS دارد. بال‌های بزرگ، ترمزهای آمادهٔ پیست و تنظیمات تعلیق همگی ترکیب شده‌اند تا راننده از ۵۰۰ اسب بخار قدرت GT4 RS حداکثر استفاده را ببرد. این نیرو توسط همان پیشرانهٔ ۴ لیتری شش سیلندر تخت آشنا تولید می‌شود که صرفاً در کنار گیربکس دوکلاچهٔ PDK قرار می‌گیرد. هرچند شاید برخی از عدم ارائهٔ گیربکس دستی برای این ماشین گلایه کنند ولی کیمن GT4 RS فقط برای سرعت طراحی شده و استفاده از گیربکس دوکلاچه منطقی است زیرا حتی حرفه‌ای‌ترین رانندگان هم نمی‌توانند به سرعت این گیربکس دنده‌ها را تعویض کنند.