داستان تنها پورشه 911 چهاردر جهان، پدربزرگ پانامرا!

در دههٔ ۶۰، مالک یکی از نمایندگی‌های پورشه در آمریکا به فکر ساخت یک ۹۱۱ چهاردر افتاد. این اولین و آخرین ۹۱۱ چهاردر تاریخ بود.

پورشه ۹۱۱ سال گذشته شصتمین سالگرد تولد خود را جشن گرفت. در طول این سال‌ها، نسل‌ها و نسخه‌های مختلفی از این خودرو معرفی شده است اما پورشه هیچ‌گاه اقدام به ساخت نسخهٔ چهاردر نکرد. بااین‌وجود، بر اساس نسل اول ۹۱۱، یک نمونهٔ چهاردر ساخته شد که داستان جالبی دارد. این ۹۱۱ چهاردر منحصربه‌فرد که در موزهٔ خودروی پترسون به نمایش درآمده است، توسط «ویلیام دیک» سفارش داده شد. وی یک فروشندهٔ برجستهٔ خودرو بود که نمایندگی فروش پورشه و فولکس‌واگن را در تگزاس در اختیار داشت.

دیک که عاشق خودروهای گران و چشمگیری مثل فراری و مازراتی بود، می‌خواست یک خودروی اسپرت کاربردی برای استفاده‌های خانوادگی داشته باشد. دیک و مدیر نمایندگی فروش او راهی ایتالیا شدند تا یک طراح خودرو برای انجام این پروژه پیدا کنند. پس از چند هفته، طرح‌ها به آمریکا رسید و وظیفه تبدیل آن به خودروی واقعی به یک شرکت اتاق‌سازی در کالیفرنیا سپرده شد. بدین منظور، سقف خودرو برداشته و به طول آن ۵۳۳ میلی‌متر افزوده شد. فاصلهٔ محوری هم به ۲,۷۴۳ میلی‌متر افزایش یافت.

برای درهای عقب خودرو از درهای جلوی ۹۱۱ دیگری استفاده شد که به‌صورت برعکس نصب شدند و درهای موسوم به خودکشی را پدید آوردند. پس از هشت ماه کار، خودرو در آگوست سال ۱۹۶۷ تکمیل شد و دیک در همان سال ۹۱۱ چهاردر را به‌عنوان هدیهٔ کریسمس به همسرش داد. هزینهٔ این پروژه حدوداً ۲۰ هزار دلار معادل ۱۸۴ هزار دلار امروز بود و قیمت این ۹۱۱ چهاردر گران‌تر از یک سدان صفرکیلومتر رولزرویس تمام شد اما نتیجهٔ کار خلق خودروی کاملاً منحصربه‌فردی بود. این ماشین ابتدا سبزرنگ بود اما بعداً رنگ آن به قهوه‌ای تغییر داده شد.

کابین ۹۱۱ چهاردر با چرم فراوانی تزئین شده بود که مطابق با رنگ بیرونی، قهوه‌ای بود. تریم چوبی هم جلوهٔ زیبایی به کابین بخشیده بود و جالب اینکه کف خودرو هم از چوب ساخته شده بود. سرنشینان عقب از پنجره‌های برقی بهره می‌بردند که در دههٔ ۶۰ آپشن بسیار مهمی به‌حساب می‌آمد. برای این پنجره‌ها از موتورهای سانروف برقی پورشه استفاده شد و با توجه به نصب برعکس درهای عقب، قاب پنجره‌ها و شیشه‌ها باید به‌طور اختصاصی از ابتدا ساخته می‌شد.

ویلیام دیک اما مرد ثروتمندی بود و می‌توانست هر خودروی چهاردری که می‌خواهد بخرد، پس چرا اقدام به ساخت چنین خودرویی کرد؟ به گفتهٔ منابع مختلف، وی امیدوار بود که پورشه را برای تولید ۹۱۱ چهاردر تشویق کند اما هرگز موفق نشد. البته طی سال‌های بعد پورشه با ساخت پروتوتایپ‌هایی مثل ۹۸۹ و ۹۲۸ H50 علاقهٔ خود را به ساخت چنین خودرویی نشان داد که نهایتاً به تولید پانامرا در سال ۲۰۰۹ انجامید. هرچند پانامرا درهای خودکشی ندارد و بر اساس ۹۱۱ ساخته نشده است اما می‌توان ۹۱۱ چهاردر ویلیام دیک را پدربزرگ آن دانست.