بررسی پورشه 908/3؛ بهترین خودروی مسابقه‌ای تاریخ
پورشه 908/3 که ویژگی‌های خودروهای مسابقه‌ای استقامتی و تپه نوردی را ترکیب کرده تبحر ژرمن‌ها در کاهش وزن را به نمایش می‌گذارد. پیشرانه 8 سیلندر 3 لیتری تخت هیولای موردبحث همانند یک کوله‌پشتی آلومینیومی و منیزیومی در پشت سر راننده قرار می‌گیرد و یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته آن را می‌توان حفاظ ایمنی زمان چپ کردن خودرو دانست.
خودروی مسابقه‌ای پورشه همانند مدل افسانه‌ای 917 از یک شیفتر دنده چوبی سبک‌وزن برخوردار شده و الگوی تعویض دنده آن به راننده یادآوری می‌کند این گیربکس 5 سرعته از انواع عادی و معمولی نیست. پشت رینگ‌های 5 پره جذاب پورشه 908/3 هم یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های این برند در کاهش وزن یعنی روتورهای ترمز سوراخ‌دار پنهان شده‌اند.
رانندگان مسابقه‌ای علاقه خاصی به سواری چابک و متوازن 908/3 داشته‌اند. این خودرو برای عملکرد برجسته در دو مسابقه‌ای ساخته شد که 917 را خیلی بزرگ و سنگین نشان می‌دادند. این مسابقات رویدادهای مشهور تارگا فلوریو و نوربرگ رینگ 1000 کیلومتر بودند. مدل‌های کارخانه‌ای 908/3 مجموعاً در چهار مسابقه شرکت کردند و در سه مسابقه به پیروزی رسیدند. خودرویی که در تصاویر مشاهده می‌کنید شاسی 009 متعلق به کلکسیون تاریخی پورشه است که اگرچه در مسابقه تارگا فلوریو به پیروزی نرسید اما خودروی تحت تملک جری سینفلد توانست این کار با همراهی جو سیفرت و برایان ردمن انجام دهد.
جری سینفلد درباره خودروی موردبحث گفته است:
908/3 بهترین چهار چرخی بود که من حس کرده‌ام. این خودرو مثل 917 یک هیولا نیست و فلسفه ناب پورشه یعنی مینمالیسم، توازن و هندلینگ را به نمایش می‌گذارد. همه‌چیز در هماهنگی فوق‌العاده‌ای قرار دارد. این خودرو زیر پای شما ناپدید می‌شود و حس پرواز در ارتفاع پایین با فرمان پذیری و هندلینگ بسیار خوب را تداعی می‌کند
پیشرانه 8 سیلندر 3 لیتری این خودرو بر پایه معماری اصلی پیشرانه 6 سیلندر خطی 911 شکل گرفته و در دور 8400 حدود 350 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. پوشش برجسته بدنه نیز کار بخش طراحی و استایلینگ پورشه است. وزن 908/3 به حدود 544 کیلوگرم می‌رسد که دلیل اصلی آن استفاده از فریم فضایی آلومینیومی و بدنه‌ای با وزن ناچیز 11.7 کیلوگرم است؛ اما راننده چگونه در کابین تک نفره خودرو می‌نشیند؟ پدال‌ها درست در پشت چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و میله‌های ضد غلتش سیستم تعلیق جلو درست زیر سرعت‌سنج پشت آمپرها هستند.
تیم جان وایر اتوموتیو با این خودرو در مسابقات شرکت می‌کرد و نقش پرچم بریتانیا و اسپانسر بودن گلف روی بدنه نیز موید همین موضوع است. یک پیکان مشکی کوچک نیز جهت چرخش پیچ و مهره رینگ‌ها را نشان می‌دهد. در زمان برگزاری مسابقه تارگا فلوریو که لپ‌های طولانی‌ای داشت، اگر لاستیک پنچر شده یا می‌ترکید خود رانندگان باید آن را تعویض می‌کردند. نکته دیگر به دماغه نرم و دم رو به بالای خودرو مربوط می‌شود که در سرعت 250 کیلومتر در ساعت 90 کیلوگرم داون فورس تولید می‌کند. آخرین موضوع اینکه نیازی به بدنه در پشت چرخ‌های عقب نبوده و به همین خاطر هم پورشه اصلاً پانلی برای این بخش در نظر نگرفته است.