۵ علامت سؤال در مورد فصل جدید فرمول یک ۲۰۱۵

فاصله چندانی با فصل ۲۰۱۵ فرمول یک باقی نمانده و تیم‌ها و رانندگان، سخت مشغول آماده شدن برای مسابقات پیش‌فصل هستند. مسابقات اصلی فصل جدید در روز جمعه ۱۳ مارس ۲۰۱۵ برابر با ۲۲ اسفند در شهر ملبورن استرالیا آغاز می‌شود و تمام تیم‌ها برای رسیدن به صدر جدول، قصد دارند مرسدس را شکست دهند. در نتیجه، به پنج علامت سؤال می‌رسیم که در ادامه آن‌ها را مرور می‌کنیم.

آیا کسی هم می‌تواند مرسدس GP را شکست دهد؟

در فصل ۲۰۱۴ هیچ‌کس نمی‌توانست آن‌ها را شکست دهد. هم لوئیس همیلتون و هم نیکو رزبرگ، در مسابقات شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسیدند و به پیروزی‌های پشت‌سرهم دست می‌یافتند. البته رزبرگ شروع بسیار خوبی در ابتدای فصل داشت، ولی این همیلتون بود که با قدرت کار را به پایان رساند و جام قهرمانی را به خانه برد. ردبول ریسینگ و ویلیامز نیز در این مسابقات سرسخت نشان دادند، ولی در نهایت نتوانستند در رقابت موفق ظاهر شوند و راننده استرالیایی، دنیل ریکاردو، جایگاه سوم را در رده‌بندی نهایی از آنِ خود کرد.

فراری و مک‌لارن، هر دو ناکام‌های بزرگ رقابت‌ها در فصل قبل بوده‌اند؛ ولی برای سال ۲۰۱۵ خون تازه‌ای در بدنه این تیم‌ها جاری شده است. سباستین وتل که چهار بار قهرمان این مسابقات شده برای فراری مسابقه خواهد داد و این در حالی است که فرناندو آلونسو نیز راننده مک‌لارن خواهد بود؛ مک‌لارن تیمی است که با هوندا همراه شده و به دنبال آینده‌ای بسیار درخشان است.

آیا این فراری به کمک وتل خواهد بود که از مرسدس پیشی می‌گیرد؟ یا مک‌لارن-هوندا با تجربه آلونسو و باتن؟ و یا اینکه ردبول و ویلیامز در سال ۲۰۱۵ نیز همچنان نزدیک‌ترین رقیب مرسدس خواهند ماند؟

آیا سباستیل وتل راننده مناسبی برای فراری است؟

همه از قابلیت‌های وتل آگاه هستیم. وی راننده‌ای ماهر، تهاجمی و بسیار سریع است و در این موضوع شکی نیست. ولی وقتی نتوانسته روزهای خوب گذشته را تکرار کند و در حالی که ردبول بهترین خودروی موجود در مسابقات نبوده، نتوانسته عملکرد درخشانی داشته باشد. فصل قبل آزمونی بزرگ برای وتل بود و در نهایت تنها توانست به مقام پنجم در بین رانندگان بسنده کند.

در همین حال، نمی‌توان گفت که خودروی ۲۰۱۵ فراری دارای بالانس بهتری نسبت به ردبول خواهد بود. اگر این تیم، یک جهش بزرگ نداشته باشد، احتمال زیادی وجود دارد که وتل باز هم برای رسیدن به فرم مناسب خود تلاش زیادی داشته باشد.

البته بسیاری می‌گویند که شاید بهتر بود به‌عنوان یک تیم سخت‌کوش یا نیمه‌سخت‌کوش، از فرناندو آلونسو استفاده می‌کردند. دلیل این موضوع کاملاً روشن است. آلونسو یکی از تطبیق‌پذیرترین راننده‌ها در فرمول یک است. ولی در همین حال، نباید فراموش کرد که وتل تاکنون پنج قهرمانی را برده است و بنابراین شاید برای رقابت آماده‌تر باشد.

ویلیامز در چه سطحی قرار دارد؟

در سال ۲۰۱۴، آن‌ها دارای دو راننده به نام‌های والتری بوتاس و فیلیپه ماسا بودند که می‌توان گفت که عملکردی پایدار و سریع همانند همیلتون و رزبرگ داشتند. تنها به این دلیل «ویلیامز» نتوانست جایگاه دوم را در بین سازنده‌ها به‌دست‌آورد که دنیل ریکاردو فصلی خارق‌العاده را در تیم ردبول سپری کرد. در پرسش بعدی به سراغ وی نیز خواهیم رفت.

ویلیامز توانست به ۳۲۰ امتیاز برسد که ۸۵ امتیاز کمتر از ردبول بود؛ ولی در همین حالا به اندازه ۱۰۴ امتیاز نسبت به فراری و ۱۳۹ امتیاز نسبت به مک‌لارن که در رده‌های بعدی بودند، فاصله داشت. آن‌ها در سال ۲۰۱۴ سریع‌ترین خودروها را در مسیر مستقیم داشتند و در سال ۲۰۱۵ نیز همچنان از موتورهای مرسدس استفاده خواهند کرد.

حسّ بسیار خوبی در رابطه با این تیم وجود دارد؛ آن‌ها استعداد مناسبی در پیست و در شرایط بحرانی دارند و شاید هر کسی دوست داشته باشد که برای آن‌ها کار کند. به‌عنوان کارمند استخدام‌شده «ویلیامز مارتینی ریسینگ»، وقتی می‌خواهید یک مرسدس‌بنز جاده‌ای خریداری کنید، مبلغ زیادی را صرفه‌جویی خواهید کرد. این مسئله در قرارداد کاری آن‌ها آمده و کاملاً جدی است.

بنابراین، شاید تیم‌ها باید قبل از این‌که به فکر شکست مرسدس GP بیفتند، اول از همه باید نگران پشت‌سر گذاشتن ویلیامز باشند و سپس برای رسیدن به صدر جدول تلاش کنند. والتری بوتاس، ستاره ویلیامز را نیز نباید فراموش کرد.

آیا دنیل ریکاردو در سطحی قرار دارد که بتوان ردبول را به صدر جدول برساند؟

جواب دادن به این سؤال شاید ساده‌تر باشد. باید گفت که ریکادور می‌تواند. وی راننده برجسته مسابقات ۲۰۱۴ بوده است. ریکاردو نه‌تنها به دنیا استعداد و سرعت خود را در پیست نشان داد، بلکه هوش و توانایی خود را در برخورد با شرایط مختلف به رخ کشید.

او تقریباً در هر مسابقه از فصل، سباستین وتل، هم‌تیمی سابقش را پشت‌سر گذاشت و در نهایت با ۲۳۸ امتیاز، در جایگاه سوم در بین رانندگان قرار گرفت. در همین حال، اگر قدرت و حکمرانی مرسدس را درنظر بگیرید، ریکاردو با با جایگاه دوم که نیکو رزبرگ با ۳۱۷ امتیاز بود، فاصله چندانی نداشت.

ردبول تنها کاری که باید برای بهبود شرایط خود در مسابقات امسال انجام دهد این است که به عنوان یک «تیم» عمل کند. شاید با خودروی جدید و اندکی سرعت و بالانس بهتر، شرایط برای آن‌ها برای جنگ در صدرجدول فراهم شود؛ البته اگر مرسدس همان سطح عملکرد را حفظ کرده باشد.

آیا مک‌لارن و هوندا نتیجه‌ای شگفت‌انگیز رقم خواهند زد؟

اگر طرفدار تیم‌های رقیب هستید و در مورد میراث گذشته این تیم نگران هستید، باید گفت که شاید نگرانی شما به‌جا باشد. در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی، تیم بریتانیایی به همراه سازنده موتور ژاپنی‌اش، توانستند ۴۴ مسابقه را برنده از پیست بیرون آیند و در این مدت چهار عنوان قهرمانی در بخش رانندگان و چهار عنوان قهرمانی در بین سازنده‌ها به‌دست آوردند.

در همین حال، به نظر نمی‌رسد که چنین شرایطی، حداقل به این زودی‌ها، برای آن‌ها اتفاق بیفتد. ولی این تیم، حداقل دو تن از باتجربه‌ترین، باهوش‌ترین و سریع‌ترین رانندگان فرمول یک را در اختیار دارد و نباید آن‌ها را دست‌کم گرفت.

با همه این اوصاف، عملکرد مک‌لارن-هوندا چندان قابل پیش‌بینی نیست. آن‌ها (هوندا) سال ۲۰۱۴ را با آنالیز رقابت‌ها گذرانده‌اند و تا جای ممکن برای رسیدن به مرسدس برنامه ریخته‌اند. حالا هم وقت آن رسیده که شانس خود را امتحان کرده و آموخته‌های خود را اجرا کنند. [polldaddy poll=8643788]