یک دوج رام ۱۵۰۰ ون در میانههای دهه ۹۰ میلادی را درنظر بگیرید. یک خودروی فرسوده، کثیف و پر پیچ و تاب که آخرین قدمهایش به سمت قبرستان خودروهای قدیمی برمیدارد. ولی در ژاپن، سرنوشت بسیار متفاوت و باشکوهتری در انتظار برخی رام ون ها قرار دارد. دوج ون یا «داجیبان» در بین علاقهمندان خودرو در ژاپن موج زیادی ایجاد کرده و باعث شده تا در قالب یک مسابقه وحشیانه به سبک ژاپنی، هر ساله شرکتکنندگان اشتیاق خود را برای رقابت نشان دهند.
همهچیز از یک بعدازظهر خستهکننده شروع شد؛ جایی که تاکورو ابه (Takuro Abe)، سازماندهنده مسابقات، در یک روز که مخصوص مدرسه مسابقات سرعت موتور سیکلت بود، در پیست حضور داشت و به عنوان تفریح و خنده، تصمیم گرفت که دوج ون خود را به درون پیست ببرد. علیرغم هشدارهایی مبنی بر نبردن این نوع وسیله نقلیه، گروهی از مالکان ونهای تجاری در اطراف پیست گرد هم آمدند و «خردهفرهنگ خودرویی» خود را تشکیل دادند.
اکنون مسابقات D-Van GP در هشتمین فصل حیات خود قرار دارد و هر سال تعداد بیشتری به دنبال کردن آن میپردازند. البته اگر یک ون ساده برای تحویل وسایل در اختیار دارید، نباید انتظار داشته باشید که بتوانید در زمین مسابقه با دیگران رقابت کنید. لیست ویزگیهای برخی از این ونها، حتی نسبت به برخی ز خودروهای عضلانی گرانقیمت نیز در سطحی بالاتر قرار دارد. یکی از «داجیبان» های خاصی که در ویدیوی زیر به نمایش گذاشته در کاپوت و جلوپنجره خود از فیبرکربن استفاده کرده و در همین حال، تمام چیزهای مخصوص یک ون باری، از جمله یک کانال کنترل از راه دور NACA میتوان در آن پیدا کرد. پیشرانه این داجیبان از یک موتور ۵/۲ لیتری مگنوم V-8 تأمین میشود که از کیت تنظیمات شگفتآوری برای افزایش عملکرد، شامل مواردی چون راکرهای ضخیمتر، پمپهای با قابلیت بالا برای روغن و آب و سیستم خنککننده گسترده برای حفظ دمای مناسب موتور استفاده میکند.
درون این خودرو، امکاناتی مانند صندلیهای مسابقهای «ریکارو»، دسته دنده «هرست»، عقربهها و صفحههای سطح بالا، غربیلک فرمان «مومو» و تریم طراحی فیبر کربن وجود دارند. در همین حال، چرخهای JDM واتانیبل ظاهری ویژه و زیبا برای داجیبان ایجاد کردهاند و تنظیمات سیستم تعلیق، آن را برای شرایط سخت آماده کرده است. کالیپرهای ترمز نیز از یک فراری F430 گرفته شدهاند.
کل مجموعه، از عجیبترین چیزهایی است که در دنیای خودرو میتوان به چشم دید. هر یک سال یک بار، در پیست معروف «ابیسو»، جنگ داجیبانها برای رسیدن به جایگاههای نخست انجام میشود. البته علیرغم آپگریدهای پرهزینه برای این ونها، حضور در این مسابقات کار چندان سادهای نیست. همانطور که «تاکورو» میگوید، این کار بیشتر مانند خودآزاری است.
امیر
۵ مرداد ۱۳۹۴اگه این اسمش خود آزاریه من این خود آزاری رو خیلی دوست میدارم (البته اگه امکاناتش باشه)
Mahdi
۵ مرداد ۱۳۹۴مسابقه وانت نیسان و پراید……
milad
۵ مرداد ۱۳۹۴ماشین های عضلانی امریکایی حتی توی ژاپن هم هیجان انگیزن..
رضا
۵ مرداد ۱۳۹۴تفریح پرخرجیه
مسابقات خودروهای فرسوده تو انگلیس خیلی باحال تره