متخصصین و خورههای فراوانی در دنیای اتومبیل حضور دارند؛ کسانی که شب و روزشان را با اطلاعات در مورد خودروهای دنیا سپری میکنند. برخی به رشته مکانیک روی میآورند و برخی مشترک مجلات خودرویی میشوند. برخی نیز به نمایشگاههای اتومبیلی که در نزدیکی محل زندگیشان برپا میشود میروند یا دست به بهینهسازیهایی هر چند اندک در خودروی خودشان میزنند. بعضی نیز به خواندن مجلات اینترنتی اکتفا میکنند. امّا برای برخی افراد، چنین چیزهایی کافی نیست.
برخی عاشق این هستند که پشت فرمان نشسته و منتظر سبز شدن چراغ باشند تا پدال را رها کنند. البته نه در خیابان، بلکه در پیست مسابقه. این افراد حتی وقتی در دفتر کار خود نشستهاند، نیز به این احساس خوشایند فکر میکنند. با این حال، کسی که میخواهد در میدان مسابقه با دیگر رانندگان مسابقه، باید در عین حال که متوجه خطرات مسابقه است، برای رسیدن به پیروزی، ترسهای خود را کنار بگذارد.
تفاوت بسیار زیادی بین داشتن یک ۹۱۱ و رفتن به یک سری مسابقات دریفت وجود دارد. بنابراین، میبایست بین علاقهمندان و هواداران صنعت خودرو با رانندگان مسابقه یک مرزبندی قائل شد. مسابقه رانندگی چیزی بیشتر از داشتن یک خودروی سریع و رانندگی با آن در پیست مسابقه است. هر کسی که پول کافی داشته باشد، میتواند یک خودروی اسپورت گرانقیمت تهیه کند و آن را به پیست نوربرگرینگ ببرد.
یک راننده مسابقه به اندازهای که میتواند، سرعت نمیگیرد؛ تا سر حد تواناییاش، فشار نمیآورد؛ و برای خودش حد و مرزی قائل نمیشود. یک راننده مسابقه واقعی به اندازهای سرعت میگیرد که اتومبیل زیر پای او میتواند سرعت بگیرد و تنها محدودیت پیش رویش، همین سرعت اتومبیل است.
امّا برای این منظور چه کار باید کرد؟ برای اینکه این کار را به صورت حرفهای دنبال کنیم، چه کارهایی باید انجام داد؟ لوک ادواردز که از رانندگان مسابقه کارتینگ است، در این باره تجربیاتش را به اشتراک گذاشته است. وی روند کاریاش به سه بخش عمده تقسیم کرده و اشاره میکند که همه این مراحل هزینهبر بوده و در نهایت سود مالی کمی عایدش شده است. در ادامه این سه بخش را از زبان لوک ادواردز مرور میکنیم.
۱- دوره آموزشی مسابقات سرعت
این یکی از راههای بدیهی برای رسیدن به رانندگی مسابقات است و من از دبیرستان فکر میکردم که این تنها راه من در ادامه مسیر خواهد بود. درباره مدارس مربوط کمی جستجو و تحقیق کردم و پیشنهادهای زیادی از افراد مختلف در این عرصه دریافت کردم. این دورههای آموزش واقعاً هزینه زیادی دارند و در همین حال، انتخابهای زیادی در دسترس نخواهد بود. به عنوان مثال، یک فصل کامل با پیشپرداخت شامل موارد زیر است:
- ۷ دور پایان هفته، شامل ۱۴ مسابقه و ۱۴ دور انتخابی
- ۷ روز برای تمرین.
- هزینه کلی: ۳۸۱۵۰ دلار
البته برای دورها و تمرینهای اضافی میتوان هزینههایی جداگانه پرداخت.
در نظر بگیرید که آنها برای هر مسابقه، هر خودرویی را خودشان دلشان بخواهد، در اختیارتان قرار میدهد و از امکانات کامل برای مسابقه برخوردار نخواهید بود. بنابراین باید بگویم که هر میزان هزینهای که برای این دور مسابقات صرف میکنید، در واقع پول آتش زدن است! میتوانید اسپانسر هم داشته باشید که برای رانندگان با سابقه و روابط زیاد نیز کار مشکلی است.
۲- سازماندهی در باشگاه مسابقات
اول از همه باید گفت که به هیچوجه از ماشینی که تمام پول آن را پرداخت نکردهاید، در مسابقه استفاده نکنید. دلیل آن را کاملاً نمیتوانم توضیح دهم، ولی کاملاً واضح است که در یک رقابت جدّی در پیست مسابقه نباید با اتومبیلی قرضی رانندگی کرد.
یک رقابت با دور تمرینی متفاوت است. اتومبیل شما قرار نیست که تنها یک بار مورد استفاده قرار بگیرد. شما قرار است که هر هفته تا نهایت توانش از آن استفاده کنید؛ ممکن است برخوردهایی داشته باشید و به قسمتهایی از آن ضربه وارد شود و بشکند. در نتیجه باید همیشه برای آماده سازی آن تلاش کنید.
اولین کاری که باید بکنید، این است که گواهینامه شرکت در مسابقات اتومبیلرانی بگیرید؛ به این منظور میبایست دو دور مدرسه مسابقه را به پایان برسانید. اگر خودروی مسابقه می خواهید، میتوانید یکی را کرایه کنید؛ البته این که خودروی مسابقه ندارید و میخواهید گواهینامه رانندگی مسابقه بگیرید، خودش جای سؤال است! با این حال، کرایه چنین ماشینی، هزینهای حدود ۲ هزار دلار برای شما خواهد داشت. همچنین هنوز هم سر حرف قبلیام هستم و میگویم که این ماشین کرایهای شما را به جایی نخواهد رساند.
۳- کارتینگ
نهایتاً به کارتینگ میرسیم. البته بعضیها با شنیدن اسم کارتینگ، چنین تصویری از آن در ذهن داشته باشند:
ولی قبل از هر چیز به یاد داشته باشید که:
کارتینگ خالصترین شکل از ورزش اتومبیلرانی است.
این گفته از دن ولدون است. آیرتون سنا نیز هنگامی که در مورد راضیکنندهترین رقابتهای دوران ورزشیاش از وی سؤال شد، گفت:
من میبایست به سال ۷۸، ۷۹ و دهه ۸۰ میلادی برگردم … وقتی که به رانندگی کارتینگ میرفتم. این رقابتها یک رانندگی و مسابقه خالص بود. هیچ سیاستی در آن دخالت نداشت… پولی در کار نبود. یک مسابقه واقعی بود.
در هر حال، اگر صدها هزار دلار در سال نمیتوانید هزینه کنید، بهتر است دور مسابقات کارتینگ را خط بکشید. اگر ماشین خود را کرایه میکنید که شرایط فرق میکند؛ ولی اگر میخواهید رقابت خوبی داشته باشید، باید خرج کنید. باید بتوانید یک شاسی مناسب و مدل بالا با قیمتی بین ۵ تا ۱۰ هزار دلار بسته به برند و سال تولید، تهیه کنید. موتور نیز کاملاً به بودجهای که صرف میکنید، وابسته است. به خاطر داشته باشید که یک کارت (Kart) کرایهای سرعتی حدود ۳۰ مایل بر ساعت خواهد داشت. یکی از بهترین موتورهای موجود در بازار که سرعتی بیش از ۷۰ مایل بر ساعت ایجاد میکند، قیمتی برابر ۱۸۰۰ دلار خواهد داشت. موتور TaG با بیش از ۸۰ مایل بر ساعت، بین ۲۵۰۰ تا ۳ هزار دلار برایتان هزینه خواهد داشت. موتور moto نیز بین ۵ تا ۶ هزار دلار وجود دارد که سرعت کارت را به ۱۰۰ تا ۱۲۰ مایل بر ساعت میرساند. البته شما نمیخواهید که یک موتور جدید خریداری کنید و میتوانید از دستدومهای حدود ۷۰۰ دلار نیز استفاده کنید.
در اولین سال حضورم در مسابقات، به صورت کلی، بین ۴ تا ۵ هزار دلار هزینه کردم. این مبلغ شامل تمام مواردی است که من نیاز داشتم تا از صفر شروع کنم. هزینههای موتور، کارت، کرایه پارکینگ در پیست، ورودی مسابقات و تعمیرات. البته با هر تجهیزات استانداردی میتوانید به پیست رفته و در مسابقات شرکت کنید و شانس رقابت با رانندگان حرفهای را داشته باشید؛ رانندگانی که از مسابقات معتبری چون IndyCar، F3، GP2، GP3 و … میآیند. حتی یک رقابت محلی قهرمانی باشگاهی بسیار جدّی گرفته میشود.
خلاصه و نتیجهگیری
اگر یک راننده مسابقه هستید، بخش منطقی مغز را کنار گذاشته و به نتایج منطقی فکر نمیکنید و از لحاظ ذهنی هیچ حد و مرزی برای خود قائل نمیشوید. اگر از عهده هزینهها میتوانید برآیید، پس بهتر است به اولین باشگاه کارتینگ دم دستتان رجوع کنید و یاد بگیرید که چگونه سرعت بروید. سپس در یک سری مسابقات سطح پایین به عنوان تست شرکت کنید. بعد از آن به فکر اسپانسر باشید تا بتوانید به صورت حرفهای این رشته ورزشی را دنبال کنید.
Roya
۶ اردیبهشت ۱۳۹۵وای منم همیشه دوست داشتم تو این مسابقات شرکت کنم.ولی خوب نمیشه چون ن ماشنشو دارم تازه اگه هم داشتم بابام نمیزاشت
09399995621TAHER
۲۹ مهر ۱۳۹۵منم عین شما بودم و بابام این جور چیزارو همیشه کارای پوچ میدونست. منم میدیدم اینجوریه 5شنبه ها دبیرستانو میپیچوندم با دو تا دیگه از بچه ها میرفتیم کارتینگ با هم مسابقه میدادیم شرطی… ولی باعث شد 2 تا از درسای دبیرستانو بیفتم و کلاس تابستونی بگیرم… البته تو تابستونم سر این کلاسا کلی میپیچوندیما…. ولی الان که میرم یونی دیگه ازادم و هفته ای یکی دو شب با بچه ها یا میریم کارتینگ یا هر برنامه ای باشه ما هم هستیم… در کل میخوام بگم ما جوونا فقط 1 بار جوونیم و این شورو شوقو داریم. نباید سر مسائل مالی یا این که پدر مادرامون خوششون نمیاد تجربش نکنیم… ما فقط یه بار زنده این پس باید تو لحطه زندگی کنیم… همین
امیرحسین
۲۱ آبان ۱۳۹۶درسته ما یک بار بیشتر زندگی نمیکنیم ولی دلیلی نمیشه هر کاریو که دوست داریم انجام بدیم برای هر چیزی محدودیتی باید قاعل باشیم درسته ما خیلی چیزا دلمون میخواد ولی هر چیزیو نمیشه خواست و نظر پدر و مادر کسایی که زندگیشونو برامون گذاشتن رو رد کنیم.
محمد رضا
۷ خرداد ۱۳۹۵با سلام به افراد سایت
من به تازگی با این حرفه آشنا شدم و اولین بار که سوار شدم از شدت شوق زیاد و داشتن مهارت در رانندگی بسیار تونستم خوب برم و فهمیدم که یکی از علاقه های الان و ایندم این رشته هستش و به همه ی شما پیشنهاد میکنم که یه بار امتحان کنید تا متوجه بشید چی میگم.
پویا
۱۳ مهر ۱۳۹۵داداش شما تازه اشنا شدی من از 7 سالگی با ماشینو .کارتینگو .سوپر کارتو .فرمول یک بزرگ شدم میدونم چ حسی داری وقتی اولین بار پشت فرمون کارتینگ میشینی امیدوارم موفق باشی
fateme
۲۹ مرداد ۱۳۹۵سلام ببخشید هزینه کلاس کارتینگ حدودا چقدر میشه??
محمد رضا
۲ آبان ۱۳۹۵دوست عزیز کلاس های کارتینگ بسه به سطحشان قیمت های مختلفی دارند که آموزش مقدماتی آن از ۲۰۰هزار تومان تا۳۰۰هزار تومان هستش وکلاس های حرفه ای تر آن با مبالغ بالاتر که سطحی که حرفه ای هست در برخی از پیست های کشور از جمله پیست آزادی آموزش داده میشه که گواهینامه ی آن برای گرفتنش باید نز دیک ۱.۵ آلی ۲ میلیون هزینه کرد و ماشین هم از خودت باشه و باید یک ماشین حرفه ای باشه یا ریس یا رنتال ۲۷۰٬۳۶۰٬۳۹۰سی سی
امیدوارم اطلاعات به کارتون بیاد خوش باشید
حمیدرضا
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰داداش قیمت این ماشینایی که گفتی چنده و چطوری میشه تهیه کرد ؟
راف
۱۲ آبان ۱۳۹۵من یک ماشین لوتوس 8سیلندر دارم ولی قیمت قطعات ان واقعا بالاست یک دست تایر سوپر سافت 26هزار دلار قیمت داره من فقط تایر هارد دارم و از طرفی هزینه بنزین ان هم خیلی بالاست با وجود باک 200لیتری..البته هیجان و کاهش شدید وزن در هر تمرین از خوبی های ان است در کل اگر در ایران پیست فورمول1 راه اندازی شود در ایران هم خواهم راند
raha
۱۰ آذر ۱۳۹۵منم الان توی مسابقات کارتینگ چند ساله شرکت میکنم و چندتا مقام اوردم و چند روز دیگه مسابقه دارم .
فکر میکنم استعداد واقعی من تو این رشته باشه
فکر کنم یه روزی برسه که برم تو مسابقات فرمول 1
سیاوش
۱۹ آذر ۱۳۹۵سلااام من وااقعا میخوام یه راننده بشم. میخوام مسابقه بدم واااقعا میخوام. حتی میخوام برم تو لیگ جهانی
اگه کسی هست لطفا کمک کنه.
21 سالمه از گیلان. سیاوش
شایان
۲۷ دی ۱۳۹۵سلام
اگه کسی توان مالی خوبی نداشته باشه نمیتونه وارد مسابقات اتومبیل رانی بشه؟؟
likable_girl
۲۸ دی ۱۳۹۵من رانندگیم خوبه فقد میخوام تو مسابقه شرکت کنم. نمیدونم کوجا باید ثبت نام کنم میشه بهم بگین؟
هانیه
۲۹ بهمن ۱۳۹۵چ بد شد
من آرزوم بود تو مسابقات شرکت کنم
ولی اینطور که معلومه پول زیادی باید براش داد
امیر حسین
۲۶ اسفند ۱۳۹۵سلام من یه پسر 17ساله ام خیلی به ماشین علاقه دارم رانندگیمم خوب ولی متاسفانه پولی ندارم که باهاش برم جای کسی تمرین کنم اگه کسی میتونه کمکم کنه لطفا به من خبر بده لطفا اگه کسی هس بگه
محمد
۱۹ فروردین ۱۳۹۶سلام من رانندگیم عالیه و در مسابقات شبانه(کورس) با وجود سن کمم که ۱۶ ساله اکثر اوقات برنده شدم و وضع مالی ام هم زیاد بد نیست میخوام حرفه رانندگی رو جدی و حرفه ای دنبال کنم ولی به راهنمایی نیاز دارم اگه کسی میتونه کمک بکنه ممنون میشم
محمد
۱۳ خرداد ۱۳۹۶یه سوال داشتم موتور ماشین کارتینگ قوی تر هست یا موتور سیکلت
مازیار ایرانی
۲۵ فروردین ۱۳۹۸کارتینگ دو نوعه الکتریکی بنزینی ضمنا کارتینگ برای سرعت نیست اگر دقت کنید سیستم چرخ های فعالش به صورت زنجیری هست نه میل گاردون بدلیل فضای کم برای نصب موتور و … بعد این زنجیر از یک طرف چرخ ها بیشتر نیرو وارد میکنه به همین دلیل از یک طرف کمتر قادر به پیچیدن هست در کل کارتینگ محدودیت های زیادی برای راننده داره …
فکر نمیکنم ساختش براتون به صرف باشه فکر میکنم برای همین سوال کردید در هر صورت تو تیونینگ تاک به سوالهاتون خواهید رسید
زهرا
۲۰ مهر ۱۳۹۶سلام میشه لطفا در مورد کارتینگ و رالی منو رانمایی کنین. اینکه از کجا باید شروع کنم و سطح بندیش به چه صورته.. یعنی مرحله او ل تا آخرش چیه؟ ممنون
پدرام
۲۶ مهر ۱۳۹۶اولین باری که پاهام پدال ماشین رو حس کرد ، ۸ سالم بود . از اونجا به بعد یک جرقه وارد مغزم شد ، و از حول دادن ماشین شروع کردم تا در ۱۰ سالگی به بهونه ماشین شستن استارت زدم و راه افتادم ، اون موقه سال ۸۲ پدرم یک ۲۰۶ فرانسوی ۱۶ سوپاپ خریده بود، همه چی از اونجا شروع شد ، در یک محوطه بزرگ دولتی زندگی میکردیم که روزا که پدرم میرفت اداره ماشین رو میدزدیدم و با تمام سرعت پیچ های ۹۰ درجه رو رد میکردم، دستی کشیدن رو تمرین کردم و… تا ۱۵ سالگی به خودم گفتم که باید برم توی شهر ، و اولین تجربه خارج شدن از محوطه مساوی شد با چرخیدن ماشین در سرعت ۱۴۰کیلومتر و پرت خارج شدن از بلوار، کلی خرج افتاد رو دست خونواده ، بعد بیرون رفتنم عادی شد ، کارم به جایی رسیده بود که دوستای دبیرستانیم رو سوار میکردم و برای تفریح آیینه ماشین هارو میشکوندم تا بیان دنبالم و من فرار کنم ، حتی آیینه کنترل نا محسوس… اما الان ۲۵ سالمه و توی این ۱۰ سال سعی کردم استعدادم رو خفه کنم ، چون همیشه سرزنش شدم و حسم رو سرکوب کردم . اما به قول دوستان مگه ما چندبار زنده ایم ؟ اگه قراره بمیریم چرا با عشق نمیریم ؟ از همتون میخوام که راه عشق و علاقه رو پیش بگیرین و نزارین چیزی یا کسی مانع شما به هدفتون بشه، از الان به بعد تصمیم گرفتم برم دنبال رویای جوونیم و زندش کنم . ?
Pouya
۲۳ بهمن ۱۳۹۶پیدات کردم .من خسارت آینه بغلم رو می خوام .
m_volleyball
۳۰ دی ۱۳۹۶سلام منم مثل اون دوستمون طاهر بودم ولی عاشق مسابقه با دریفتم دلم میگه برمآمریکا اونجا راننده شم تو ایران جای پیشرفت نیست
امیر حسین
۴ مرداد ۱۳۹۷قبل از این که فکر کنی میتونی امتحان بدی ، باید حد اقل کتاب خونده باشی ، !!! اول مطمین شو که توانایی داری بعد اقدام کن ، صرف داشتن علاقه کفایت نمیکنه
علیرضا
۲۶ بهمن ۱۳۹۸سلام میشه لطف کنید بگید که چه کتاب های در این زمینه میشه خوند و تهیه کرد؟
Nima
۱۸ فروردین ۱۳۹۷کلا تو ایران جای کاری که دوست داری انجام بدی نیست مگر اینکه یا پدرت پولدار باشه که بتونه تو رو ساپورت کنه از کشور بزنی بیرون یا جایی رابطه و اشنا داشته باشی که بتونی حقت رو بگیری.
چند درصد کمی هم که تونستن به شغل مورد علاقشون و شرایط ایده آل برسن بدون هیچ زد و بندی جزوه استثنا هستن. مثلا شما همین جا بخوای بری راننده کارتینگ هم بشی یا مسابقات شرکت کنی تفریحی باید کلی پول الکی بابت ماشین های مذخرف و داغون بدی صرفا برای چیزی هم که هیچ منفعتی برات نداره آخرش.
هنوز ماشین ۲۰ ۳۰ سال پیشو باید به قیمت ماشین های روز دنیا مثل بنز و بی ام و بخریم به بهانه های الکی. همون ماشینی که تو کشور های دیگه ۲ ۳ تومنه و تو اروپا بره زیر ۱۰۰۰ دلار هم نمیخرنش.
از ماست که بر ماست.
ایرانی
۲۰ شهریور ۱۳۹۸الان برای طی کردن یک مسافت چند متری با خط تاکسی هم اقلا باید 1000 تومن پیشت باشه وگرنه باید بی خیال بشی این رشته هم دقیقا همینطوره اگر وضع مالی خوبی نداشته باشی اصلا نباید وارد بشی. یک جور تفریح کلاس بالا هست. البته برای هر کسی یک سطح توقعاتی وجود داره مثلا خود من با دور زدن با 405 تو شهر دلم خوشه یکی هم هیوندای لکسوس رو عشقق نمیکشه سوار بشه گذاشته خونه کار شب و روزش شده بره تو مسابقات اتومبیلرانی شرکت کنه و هی غرق هیجان و آدرنالین باشه. اوکی؟!