گرندپری موناکو با یاد نیکی لائودا و پیروزی همیلتون

مسابقه فرمول یک موناکو نمی‌توانست کلیشه‌ای‌تر از این آغاز شود. پول پوزیشن این مسابقه را لوئیس همیلتون به دست آورده بود و والتری بوتاس هم از خط دوم مسابقه را آغاز کرده بود. رده‌های دوم و سوم هم در دست رانندگان ردبول و فراری یعنی مکس ورشتاپن و سباستین فتل بود.

مسابقه در حالی آغاز شد که احتمال بارش باران استراتژی تیم‌ها را تغییر داده بود. در این میان اسپین شدن چارلز لکلرک و از بین رفتن تایر عقب او در دور دهم باعث ورود خودروی ایمنی به پیست شد. بسیاری از رانندگان نیز از این فرصت برای پیت استاپ و تعویض تایر بهره بردند اما برخورد بوتاس با ورشتاپن نیز در همین حین اتفاق افتاد. ورشتاپن در هنگام خروج از پیت استاپ با بوتاس برخورد کرد. لکلرک نیز بعد از آسیبی که به کفی خودروی او وارد شده بود ناچار به ترک مسابقه شد.

نتیجه برخورد با بوتاس، پنج ثانیه جریمه برای ورشتاپن بود. با این وجود مکس حتی برای سبقت از همیلتون و پیشتازی در مسابقه به‌شدت فشار آورد. هدف او پیشتازی در مسابقه و باز کردن فاصله‌ای حداقل ۵ ثانیه‌ای با رقبا بود تا بتواند این پنالتی را جبران نماید. از نیمه مسابقه تلاش‌های ورشتاپن برای سبقت از همیلتون شروع شده بود و در عین حال نیز همیلتون نگرانی خود را از وضعیت تایرهای خود بارها به تیم اعلام کرده بود. به‌گونه‌ای حتی در رادیو اعلام کرد که با این وضعیت مسابقه را خواهد باخت. به نظر می‌رسید مرسدس به دقت استراتژی خود را با محافظه‌کاری در برابر ردبول و همچنین امکان بارش باران تنظیم می‌کرد.

هرچه مسابقه به انتها نزدیک‌تر می‌شد هیجان بیشتری برای کسب مقام قهرمانی به وجود می‌آمد. با این وجود به علت شکل خاص پیست خیابانی موناکو، امکان استفاده از دی آر اس و سبقت‌گیری نیز مهیا نبود. برخورد ورشتاپن با همیلتون در یک دور مانده به پایان مسابقه نیز اوج هیجان در این دقایق بود.

اما در نهایت معجزه‌ای که همیلتون بدان باور نداشت به وقوع پیوست و او بدون نیاز به تعویض تایرهای مدیوم خود توانست بیش از نیمی از مسابقه، ورشتاپن را پشت سر خود نگاه دارد. در واقع دفاع همیلتون، هدیه‌ای به هم تیمی‌اش بوتاس نیز محسوب می‌شد که زخم خورده ورشتاپن در این مسابقه بود ولی توانست سکوی سوم را از آن خود نماید. جالب این که ورشتاپن توسط تماشاگران به عنوان راننده برتر این مسابقه شناخته شد.

[دانلود ویدئو]