پس از پشت سر گذاشتن فصلی رویایی در فرمول یک که با رکوردشکنی‌های زیادی همراه بود، ردبول جهت حضور در مسابقات سال ۲۰۲۴ باید مبلغ ۷.۴ میلیون دلار را به عنوان ورودیه مسابقات بپردازد!
ردبول امسال یکی از بهترین عملکردهای تاریخ فرمول یک را ثبت کرد و رانندگانش در ۲۱ مسابقه از ۲۲ گرندپری برگزار شده فصل پیروز شدند و هم عنوان قهرمانی تیمی و عنوان قهرمانی رانندگان را به خود اختصاص دادند. این تیم در مجموع ۸۶۰ امتیاز کسب کرد تا رکورد قبلی مرسدس در سال ۲۰۱۶ یعنی کسب ۷۶۵ امتیاز را بشکند.
البته چنین موفقیتی با عواقبی همراه است و از نظر فرمول یک به معنی پرداخت بیشترین حق ورود به مسابقات سال آتی خواهد بود. مبلغی که ردبول جهت حضور در فرمول یک سال بعد باید بپردازد بیشترین میزان در تاریخ این مسابقات به شمار می‌رود. از سال ۲۰۱۳ به بعد و به عنوان توافق موجود، فیا مبلغی ورودی را از هر تیم جهت حضور در فرمول یک دریافت می‌کند. این مبلغ شامل هزینه پایه و هزینه اضافی بر اساس امتیازهای کسب شده در فصل قبل خواهد بود. در ابتدا مبلغ پایه ۵۰۰ هزار دلار به اضافه ۵ هزار دلار برای هر امتیاز کسب شده در نظر گرفته شد و البته تیم قهرمان برای هر امتیاز باید ۶ هزار دلار پرداخت میکرد.
این رقم به‌صورت متناوب افزایش یافت و برای سال ۲۰۲۴ تیم‌ها باید هزینه پایه ۶۵۷,۸۳۷ دلار را به همراه ۶۵۷۵ دلار برای هر امتیاز کسب شده در فصل قبل بپردازند. البته تیم قهرمان به ازای کسب هر امتیاز ۷۸۹۳ دلار پرداخت خواهد کرد. چنین ارقامی برای ردبول به معنی پرداخت ۷,۴۴۵,۸۱۷ دلار جهت حضور در فرمول یک سال ۲۰۲۴ خواهد بود. ردبول باید تا ۱۰ دسامبر این مبلغ را به حساب فیا واریز کند. ورودیه پرداختی مرسدس و فراری در سال آینده به ترتیب ۳,۳۴۷,۰۱۲ و ۳,۳۲۷,۲۸۷ دلار خواهد بود. این دو تیم به ترتیب ۴۰۹ و ۴۰۶ امتیاز را در فصل ۲۰۲۳ فرمول یک کسب کردند. کریستین هورنر رئیس تیم ردبول اذعان می‌کند چنین رقم رکوردشکنی برای تیم بسیار گزاف خواهد بود اما از طرفی آن را عواقب اجتناب‌ناپذیر یکی از بهترین نتایج تاریخ فرمول یک می‌داند. او می‌گوید:
این یک مشکل لاکچری است که با آن روبرو شده‌ایم. خوشبختانه چنین مبلغی از محدودیت بودجه جداست هرچند یک چک سنگین است که باید در وجه فیا نوشته شود.
در صورتی که ردبول قهرمانی گرندپری سنگاپور را از دست نمی‌داد قطعاً با هزینه ورودی بیشتری برای مسابقات مواجه میشد. هورنر درباره اینکه به خاطر از دست دادن پیروزی مسابقه سنگاپور عصبانی شده یا نه می‌گوید:
نه این نتیجه باعث شد ما هنوز اشتیاق خود به قهرمانی را حفظ کنیم و درس سودمندی بگیریم چراکه همه‌چیز می‌تواند سریعاً تغییر کند. سنگاپور یک آخر هفته برجسته بود. من هرگز آرزوی پیروزی در تمامی مسابقات را نداشته‌ام و رسانه‌ها نیز از آن زمان مدام می‌پرسیدند آیا می‌توانید تمامی مسابقات امسال را ببرید؟
مدیر تیم ردبول خاطرنشان می‌سازد:
پیروزی در ۲۱ مسابقه خیره کننده است. این امر برای ورشتاپن به معنی پیشتازی در بیش از ۱۰۰۰ لپ، پیروزی در ۱۹ مسابقه، شکستن رکورد مک لارن و سباستین فتل و… است. قطعاً خودروی ما در تاریخ ماندگار خواهد شد و به عنوان موفق‌ترین خودروی تاریخ فرمول یک از آن نام خواهند برد.
محمد
۹ آذر ۱۴۰۲ورزش فرمول یک چند سالیه که تبدیل شده به ورزش مولتی میلونرها و فرزنداشون یا خیشاوندانشون.هر چند خود فیا خیلی سفت و سخت روی هزینه های تیم ها کنترل داره و میگه برای در چرخه رقابت باقی موندن تیم های ضعیف تر و کم بودجه تر این کنترل رو انجام میده ولی دیگه این مبالغ سنگین برای ورود به مسابقات و جریمه های خیلی سنگین رو نمیشه حضم کرد. این یه چرخش ۱۸۰ درجه ای نسبت به قوانینی هست که خودشون اعمال کردند.این بیشتر و بیشتر باعث از دور خارج شدن تیم های ضعیف تر و عدم جذب اسپانسر براشون میشه.متاسفانه چه قوانینشون و چه نظارتشون یک شو نمایشی بیشتر نیست.به نظرم سال ۱۹۹۵ تا سال ۲۰۱۰ بهترین دوران فرمول یک بود.
corvette
۹ آذر ۱۴۰۲این که میگن دامینیت شدن ردبول حصوله سر بره
و قبلا بهتر بود
کاملا اشتباهه
الان ردبوله . قبل ردبول ۸ سال مرسدس بود . قبل ۸ سال مرسدس ۴ سال ردبول بود . قبل اونا یکم مکلارن و فراری بودن
قبل اون ترکیب جادویی مایکل شوماخر و فراری بود .
دهه ۹۰ کلا دست ویلیامز و مکلارن بود
کلا همینه فرمول یک . هر چند سال
یه تیم به یه مفهومی میرسه
و باعث میشه ۴ یا ۵ سال رو اوج باشه
علی یوسفی
۹ آذر ۱۴۰۲کارب عزیز corvette ضمن تایید فرمایش شما اینم باید گفت که خیلی وقتها درسته یک تیم برترین خودرو رو داره ولی ضعف های رقبا و بعضا اشتباهات بسیار ناشیانه رقبا چه در حوزه مدیریت و چه در حوزه رانندگان سبب نتیجه گیری تیم رقیب شده مثلا فصل قبل حداقل در نیم فصل اول ردبول با فراری فاصله معناداری نداشت اما همون اشتباهات استراتژی و گاراژ و مدیریت و رانندگان سبب فاصله گرفتن ردبول شد یا حتی در ۲۰۱۷ سباستین وتل با وجودی که خودرویی ضعیفتر از همیلتون داشت اما بسیار عالی بود و اگه اشتباه نکنم نیم فصل اول جلوتر از لوییس بود و بدشانسی و ضعف مدیریت وقت فراری سبب نایب قهرمانیش شد یا حتی خود سال ۲۰۱۰ هم ردبول خودروی برتر مطلق نبود و یادمونه مسابقه آخر سال چقدر هیجان داشت.
LH44
۹ آذر ۱۴۰۲اگر بخوایم فقط نتایج رو از روی یه سایتی مثل ویکیپدیا ببنیم بله. حرف شما درست هست.
اما نمی تونیم بگیم چون فلان تیم چند سال قهرمان شده پس دامینیت بوده. یا رقابت سر قهرمانی نبوده.
مشکل این فصل این نیست که رقابت نداشته. مشکل اینه نه در قسمت راننده و نه در قسمت تیم رقابتی سر قهرمانی نبوده.
سالهای 2010 تا 2013 ردبول با فراری و بعضن مکلارن رقابت داشت. سب وتل دو سال رو تقریبن میشه گفت با شانس قهرمان شد. یعنی تا اخرین لحظه رقابت بود.
2014 تا 2016 لوئیس همیلتون یکی مثل نیکو رزبرگ رو کنار خودش داشت. مسابقات بینظیری مثل بحرین 2014 بواسطه رقابت همین دوتا همتیمی جذاب شدن. البته که رقابتی برای قهرمانی تیمی وجود نداشت. سال 2017 تا 2018 فراری تا نیم فصل پا به پای مرسدس اومد. ماشین کند تری نداشت فراری! در بخش موتور ضعیف تر بودن اما از نظر ایرو و شاسی سر بودن. دوستانی که خاطرشون هست میدونن فراری در اون سال ها در پیچ ها زمان بدست می اورد و مرسدس در مستقیمی ها. عین دو سال رو فراری در توسعه ماشین عقب موند. البته اختلافشون خیلی کمتر از اختلاف ماشین برتر الان با بقیه بود. 2018 هم که سب وتل در هوکنهایم هم خودش رو نابود کرد هم تیمشو. دیگه در ادامه فصل اون سب وتل سرحال نبود.
2019 و 2020 دوران دامینیت مرسدس بودن. نه راننده ای تهدید میکرد قهرمانی لوئیس رو نه تیمی قهرمانی مرسدس رو.
2021 هم که در اوردن برای ردبول!!!!!!!
اما این دوسال یه چیزی شبیه به 2019 و 2020 بود اما با دوز خیلی بالاتر. ما الان میگیم ماشین امسال ردبول، دامینیت ترین ماشین تاریخه. به این معنی نیست که سریع ترین باشه. به این معنی که اختلافش با بقیه بیشترین در طول تاریخ بوده. این یعنی در هیچ دورانی از تاریخ فرمول یک، اینقدر رقابت بر سر قهرمانی کم نبوده.
برای اینه که میگن این دوسال با بقیه فرق داشته.
علی یوسفی
۹ آذر ۱۴۰۲کاربر عزیز lh44 فرمایش شما رو کلی قبول دارم ولی در جزئیات نه مثلا در مورد فصل قبل فراری نیمه اول فصل اختلاف محسوسی با ردبول نداشت اما بدلایل اشتباهات استراتژی و نداشتن راننده اول و اشتباهات رانندگان و البته عالی بودن مکس عقب افتاد در نیمه دوم فصل بله فاصله محسوس شد در مورد این فصل بله اختلاف زیاد بود به طور کلی تیم های برتر به قول هالکنبرگ راز های ناگفته ای دارن و مثلا اگه در یک فصل هم در ابتدا چندان فاصله نداشته باشن اما در جنگ ارتقا و بروز رسانی باز از رقبا جدا میشن و این هم در مورد ردبول و هم در مورد مرسدس و فراری صادق بوده منتها نباید از ضعف ها و اشتباهات رقبا و فرصت سوزی های آنها غافل شد چون فاصله در جدول فقط برتری یکطرفو نشون نمیده بلکه نشون دهنده ی خطاهای طرف دیگه هم هست.
LH44
۱۰ آذر ۱۴۰۲اختلاف ماشین ردبول و فراری اینقدری بود که حتی اگه لکرک نمیرفت تو در و دیوار و فراری استراتژی خوبی داشت، باز هم قهرمانی در کار نبود.
اول فصل پیش بینتوتو یه مصاحبه کرد که بشدت هم درست بود. گفت هر تیمی پورپوسینگ کمتری داشته باشه قهرمان میشه.
پورپوسینگ نداشتن تنها به بالا پایین نشدن مربوط نمیشه. تیمی پورپوسینگ نداره که قوانین ایرودینامیکی نسل جدید رو به معنای واقعی درک کرده باشه. تنها تیمی که پورپوسینگ نداشت ردبول بود.
یکی دو مسابقه اول اگر خاطرم باشه مشکل مخزن سوخت ردبول باعث امتیاز نگرفتنشون شد و همون موقع ها اون حرف ران دنیس در سوشیال مدیا پر شد که میگفت: ترجیح میدم یه ماشین سریع رو پایدار کنم تا یه ماشین پایدار رو سریع.
حکایت ردبول و مرسدس بود.
فراری همون اول میدونست چقدر از ردبول عقبه. مجبور شد تخم مرغاشو بذاره تو سبدی که فکر میکرد نقطه قوتشه. موتور. موتور فراری با مود های بالاتر تقریبن دست نیافتنی بود برای تیم ها. اما دوتا اتفاق افتاد. یکی عدم پایداری موتور بود. از اون جایی که موتورها فریز شده بودن و فقط میتونستن اپدیت پایداری بگیرن، این کار فراری هوشمندانه به نظر میرسید. اما مقداری، از اپدیت پایداری برای موتور هم عاجز موند. بنظرم به دلیل حواشی ایجاد شده برای تیم و فشار روی مدیر تیم.
دوم DRS ردبول بود که باعث استال قطعاتی میشد که در حالت عادی، وظیفه افزایش داون فورس رو داشتن و درگ هم تولید میکردن. این باعث شد ماشین ردبول نه تنها بواسطه بال عقب، درگش کم بشه، بلکه تا حدودی دیفویزر هم اگر اشتباه نکنم از مدار خارج میشد و نه داون فورس تولید میکرد و نه درگ. در مستقیمی هم به هیچ کدوم احتیاجی نبود. برای همین سرعت بالای فراری رو یه جورایی برای خودشون خنثی کردن. اینطوری بود که ردبول به راحتی شد بهترین ماشین.
یه نظر شخصی درباره ورستپن. ببینید راننده ای که خیالش راحته قهرمانی خودش و تیمش تهدید نمیشه و از هر رتبه ای شروع کنه، اول تموم میکنه، میتونه با ارامش بیشتر و ریسک کمتری رانندگی بکنه. اینطوری اتوماتیک اشتباهات بسیار کمتری هم میکنه به نسبت اونی که باید با ماشین سر هر پیچی بچنگه و حواسش باید به نکاتی باشه که راننده برتر اصلن نیازی نداره بهش فکر کنه. یکی از عوامل بشدت تاثیر گزار تقریبن بی اشتباه بودن ورستپن همینه. وگرنه رانند ها تحت فشار اشتباه میکنن. ارجاع میدم به هوکنهایم 2019. لوئیس در سال 2019 تقریبن بدون اشتباه بود جز هوکنهایم. اما مرسدس با برگزاری سیرک! 50 سالکی در فرمول یک و خیلی ترفند های تبلیغاتی، اومد رو تیم فشار اورد. از لیوری ماشین گرفته تا لباس اعضای تیم و راننده ها. به نتفلیکس فقط در یه مسابقه اجازه فیلمبرداری از پدوکش رو داد اونم وکنهایم بود. لوئیس اول خوب بود اما به محض اینکه خطر رو حس کرد، اشتباه کرد. تیم اشتباه کرد. بوتاس اشتباه کرد.
چی شد که اون تیم قهرمان، یه روزه شد تیم دلقک های گرید. جوابش به نظرم فشاری هست که اون ریس روی دوش تیم بوده و نتفلیکس اسم اپیزود هم گذاشته بود “dark days”.
ورستپن این فشار رو نداره و وقتی که مثل لاس وگاس روش فشار بیاد، اشتباه میکنه. مثل هر کس دیگه ای.
corvette
۱۰ آذر ۱۴۰۲Lh 44 . حرف شما کاملا صحیحه .
بله قبول دارم ۲۰۱۷ ۱۸ . فراری خیلی درگیر بود با مرسدس . و الان ردبول خیلی بی رقیب برنده شد
بله قبول دارم . اما من رَوَند کلی رو گفتم
کلا فرمول یک اینجوریه انگار . هر چند سال
یه تیم برای ۵ یا ۴ فصل
قهرمان میشه
وگرنه حرف شما صحیحه
Navid A J
۲۲ آذر ۱۴۰۲من که نسکار رو بیشتر میبینم. فرمولا وان همون 7-8 دقیقه خلاصه ش رو که تو اینترنت میزارن هم زیادیه. برای من یکی یکنواخت و حوصله سربر شده.