لوئیس همیلتون یکی از متمول‌ترین ورزشکاران جهان!

.
دوست عزیز شما احتمالا هنوز به سن کسب و کار و اشتغال نرسیدی ،
یه تصوراتی از دنیای کار و اشتغال برای خودت درست کردی ، اما همه غلطن و بر پایه ی تجربه نیستن. چون وارد عرصه ی کار نشدی ،
از عقاید کمـونیستی هم هیچ چیز نمیدونی . بازم فقط یه چیزایی شنیدی. ( منم علاقه ای به این موضوع ندارم )

ما در تفکرمون همیشه با این پیش فرض میریم جلو که هر کس اندازه ی زحمت ، تلاش و سختی کارش اجر میگیره.

اولا که منظور من کارگر ساختمانی نبود .
همون کارگر ساختمانی سختی های کارش کم نیست. در ارتفاع 50 متری سطح زمین روی یک چوب که قطرش 1 سانتی متره کار میکنی . با جونت بازی میکنی. کار کردن طبقاتی که هنوز محکم نیستن و هر لحظه امکان داره فرو بریزن.
حمل بار های سنگین که کمرت رو داغون میکنه. استنشاق بوی موادی و مصالحی که عامل بسیاری بیماری های لاعلاجه و جبران ناپذیره . کار کردن در تیزی آفتاب تابستون و سوز زمستون ، کار کردن در محوطه ای که هنوز نیم ساخته هست و هر لحظه امکان سقوط مصالح و اشیا روی سرت وجود داره .

کارگری ساختمان اصلا شغل کم خطر و کم استرسی نیست.
بدون زحمت هم به دست نمیاد. وگرنه در دنیا 1 نفر بیکار هم نداشتیم و نرخ بیکاری همه ی کشور ها -0- بود. هر کس کار پیدا نمیکرد میرفت کارگر ساختمون میشد !!!

بحث ما کارگری ساختمان نبود ، ولی اگر 2 ساعت بری این ساختمون های در حال ساخت و ببینی این بنده های خدا چه زحمتی میکشن دیگه اینطوری در موردشون حرف نمیزنی.

گفتی دوری از خانواده و غریبی …. !!!

مگه کسایی که دانشگاه شهر دیگه یا کشور دیگه قبول میشن ( حالا هررشته ای ) ، از خانواده دور نیستن ؟؟؟ اتفاقا تعدادشون هم خیلی زیاده. از همین کشور خودمون سالی چند نفر به قصد تحصیل بدون خانواده هاشون به کشور های خارجی مهاجرت میکنن ؟؟؟

برای اینکه یک مهندس تاپ هم بشی باید خیلی زحمت بکشی ، هیچ کس با خوردن و خوابیدن و اتلاف وقت به جایی نمیرسه . زحمتش هم خیلی زیاده. از کسایی که در این رشته ها به جایی رسیدن و سواد دارن بپرس تا برات از زحماتی که کشیدن بگن.

ورزش برای پرورش جسم و روحه. نه برای کسب درآمد های میلیاردی. دنیا باید به سمتی حرکت کنه که حقوق 46 میلیون دلاری لوئیس همیلتون بشه 6 میلیون دلار ( به نظرت کمه ؟ ) و اون 40 میلیون دلار دیگه برسه به دست کسایی که میتونن برای بشریت و جهان توسعه آفرین و مایه ی پیشرفت باشن. اگر 1000 تا مثل لوئیس همیلتون در دنیا وجود داشته باشن و هر روز در تمام مسابقات قهرمان بشن در دنیا هیچ پیشرفت و تحولی حاصل نمیشه.
اما اگر اون 40 میلیون دلار صرف ساخت یک واکسن ضد Ebola بشه جان میلیون ها نفر رو در طول تاریخ نجات میده و خیال میلیارد ها نفر دیگه رو هم راحت میکنه.

بشریت در دهه ی 1960 تا 2000 پیشرفت های بسیار چشمگیرتری نسبت به این 17 سال اخیر داشت. یکی از دلایلش اینه که اون زمان به پیشرفت و ترقی در زمینه ی علم و مهارت بیشتر اهمیت میدادیم