مسابقات اتومبیلرانی جایزه بزرگ فرمول وان در پیست هاکنهایم آلمان برگزار شد و از آنجایی که می گویند هیچ کجا خانه خود آدم نمیشود، نیکو رزبرگ راننده آلمانی دل هموطنانش را نیازرد و بدون هیچ مشکلی به مقام قهرمانی این مسابقات دست یافت.
همانطور که انتظار میرفت، رزبرگ از ابتدا تا انتها پیشرو بود. او حتی با کلاه کاسکت ویژه ای که به سر داشت، از قهرمانی جهان تیم ملی فوتبال کشورش هم قدردانی کرد. لوکاس پودولسکی بازیکن تیم ملی فوتبال آلمان نیز که پس از قهرمانی در جام جهانی به این کشور بازگشته است، با حضور در گاراژ مرسدس وی را تشویق میکرد. یکی از مهمترین لحظات این مسابقات شاید تصادف فلیپه مسا بود. خودروی این راننده برزیلی واژگون شد اما خوشبختانه به خودش آسیبی نرسید. در این روز لوئیس همیلتون هم نمایش خوبی داشت. او با سرعتی باورنکردنی توانست خود را از جایگاه بیستم به جایگاه سوم برساند تا در کنار والتری بوتاس فنلاندی که دوم شد، از حضور بر سکوی قهرمانی بینصیب نماند.
مدافع عنوان قهرمانی، سباستین فتل، به مقامی بهتر از چهارمی دست نیافت و فرناندو آلونسو پس از او پنجم شد.
حالا رزبرگ که چهارمین قهرمانی فصلش را رقم زده با امتیاز ۱۹۰ صدرنشین ردهبندی جهانی رشته اتومبیلرانی است و با این پیروزی فاصله خود را در صدر ردهبندی رانندگان با لوئیس همیلتون همتیمی انگلیسی خود افزایش داده است. همیلتون اکنون چهارده امتیاز عقب است و مرسدس در ردهبندی خودروسازان، صدرنشینی مطمئنی را تجربه میکند.
چرا رزنبرگو ولش کن چون آلمانیه و همیلتون انگلیسیه؟ مطمئن باش امسال هم قهرمانی ماله یه آلمانیه و مطمئنا هم با یه تیمه آلمانی که اگه نبود انگلیسی ها تا 40 سال بعد هم نمیتونستن حتی مقام دوم رو هم کسب کنن قهرمانی و برتری در خون آلمانهاست
همیلتون خیلی خوب بود. اما خب ماشینش اختلاف فاحشی با بقیه تیم ها داره. بوتاس هم برای سومین مسابقه روی پودیوم رفت. داره نشون میده راننده ی قابلیه آلونسو هم باز با فتل درگیر شد! حیف که خیلی ادامه پیدا نکرد! با نتیجه ی بوتاس فراری یه رده در جدول از دست داد و چهارم شد و ویلیامز یه رده بالا اومد :(
ویلیامز خودروساز نیست مجتبی جان ولی تیم با سابقه ایه. الان رو نگان نکن، چند سالیه افت کرده ولی اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود خیلی موفق بود. نه بار هم قهرمانی تیمی به دست اوورده
درود بر داداش میلاد خیلی تاثیر داره میلاد جان. عامل اصلی برتری مرسدس در این فصل موتورشه، بعد هم شاسی و سیستم تعلیقش. قدرت موتورای مرسدس این فصل خیلی زیادتره، و بقیه سازنده های موتور یعنی فراری و رنو هم نمیتونن دیگه کاری بکنن چون قوانین دیگه اجازه تغییر خاصی در موتور رو نمیده تا پایان فصل. فصلهای قبل با موتورهای تنفس طبیعی هشت سیلندر، تیمها از نظر موتوری خیلی به هم نزدیک بودن و برتری چندانی به هم نداشتن، اما امسال مرسدس از توانایی و تجربه ش در ساخت موتورای توربو، نهایت استفاده رو برد.
موتور و سیستم انتقال نیروی یک اتومبیل فرمول یک جدید، از سخت کارترین قطعات و ماشین آلاتی هستند که تحت تنش های بسیار شدیدی قرار دارند و رقابت سازندگان برای تولید نیروی محرکه پرقدرت تر همچنان فشرده است.
تولید و ساخت موتورهای مسابقه به طور سنتی تابع حکم مهندس بزرگ صنایع خودروسازی، فردیناند پورشه می باشد که معتقد است یک اتومبیل مسابقه بی نقص، در مقام اول از خط پایان عبور می کند و سپس اوراق می شود. هر چند که این امر دیگر قطعیت ندارد – بر طبق قوانین عمر موتورها باید بیش از یک آخر هفته مسابقه باشد – طراحی و ساخت موتورهای فرمول یک جدید کماکان بر مبنای ایجاد موازنه میان قدرت قابل استخراج از یک موتور و نیاز به دوام و استقامت کافی آن می باشد.
نیروی خروجی موتور اتومبیل های مسابقه فرمول یک همچنین بینش افسون کننده ای از پیشرفت های این ورزش می دهد. اتومبیل های فرمول یک در سال های 1950 تنها توان ثابتی در حدود 100 اسب بخار / لیتر تولید می کردند (تقریباً معادل توان تولیدی اتومبیل های کارآمد امروزی). این کارآیی به طور یکنواختی در حال افزایش بود تا “دوره توربو” و حضور موتورهای 1.5 لیتر توربو رسید، که برخی از این موتورها توانی تا 750 اسب بخار / لیتر تولید می کردند. اما با بازگشت قوانین این ورزش به سیستم تنفس عادی در سال 1989، این اعداد رو به کاهش گذاردند و پس از آن به طور مداوم بهبود یافتند. “مبازره قدرت” در چند سال اخیر شاهد افزایش مجدد توان تولیدی موتورها تا مرز 1000 اسب بخار بوده است، و برخی از تیم ها در سال 2005 که آخرین سال موتورهای 3 لیتری V10 بوده است، موفق به تولید توانی بیش از 300 اسب بخار / لیتر شدند. از سال 2006 و بر اساس قوانین جدید، موتورهای 2.4 لیتری V8 مورد تصویب قرار گرفتند و توان خروجی نیز حدود 20 درصد کاهش یافت.
یک موتور فرمول یک جدید که تا 18.000 دور در دقیقه سرعت می گیرد، در هر ثانیه نیاز شگفت انگیزی به 650 لیتر هوا دارد، و مصرف سوخت مسابقه این موتورها نیز حدود 75 لیتر در یکصد کیلومتر می باشد (4 مایل به ازای هر گالن). افزایش سرعت به چنین دور بالایی یعنی وارد شدن نیروی شتابی نزدیک به 9000 برابر شتاب ثقل بر روی پیستون ها. به همین دلیل نیز نقص ها و نارسایی های مربوط به موتور، یکی از شایع ترین دلایل خروج اتومبیل ها از مسابقه می باشد.
شباهت موتورهای فرمول یک جدید با موتور اتومبیل های عادی تنها در اصول طراحی سیلندرها، پیستون ها و سوپاپ ها می باشد. این موتور یک قطعه تنیده شده در داخل اتومبیل می باشد که به بستر فیبر کربن پیچ شده و سیستم انتقال نیرو و تعلیق عقب نیز به نوبه خود به آن پیچ شده اند. به همین دلیل این موتور باید بسیار مستحکم باشد. الزام متناقض دیگر این موتور این است که باید وزن کمی داشته باشد، جمع و جور باشد و پوسته آن در پایین ترین موقعیت ممکن قرار داشته باشد تا مرکز ثقل اتومبیل را تا حد امکان پایین آورده و ارتفاع بدنه را در بخش عقب اتومبیل تا حد امکان کاهش دهد.
گیربکس های اتومبیل های فرمول یک جدید نیز در حد بالایی خودکار عمل می کنند و راننده با کمک دستگیره های تعویض دنده که در پشت فرمان اتومبیل نصب شده، دنده مورد نظر خود را انتخاب می کند. گیربکس های “ترتیبی” که مورد استفاده قرار می گیرند، از اصولی شبیه به گیربکس های موتورسیکلت پیروی می کنند که تعویض آن بسیار سریعتر از سیستم تعویض H سنتی می باشد و انتخاب کننده گیربکس از عملکرد برقی برخوردار است. با وجود این فن آوری بسیار پیشرفته، استفاده از سیستم های انتقال تمام اتوماتیک، و سیستم های جادویی مربوط به گیربکس همچون سیستم کنترل آغاز حرکت، غیر قانونی می باشد – به بهانه پایین نگاه داشتن هزینه ها و تأکید بیشتر بر روی مهارت راننده. سیستم های انتقال نیرو – که بیشتر تیم ها از گیربکس هفت دنده استفاده می کنند – مستقیماً بر روی بخش عقب موتور پیچ می شوند.
فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی با در نظر داشتن هزینه های سنگین این نیروی محرکه بسیار پیشرفته، در سال 2005 قوانین جدیدی را به تصویب رساند که بر اساس آن هر اتومبیل به ازای هر دو آخر هفته برگزاری مسابقات گراندپری، تنها حق استفاده از یک موتور را دارد، و زیر پا گذاشتن این قانون، جریمه ای برابر از دست دادن ده مکان در رده بندی را به همراه دارد. از سال 2008 چنین سیاستی در مورد گیربکس ها نیز به اجرا گذاشته شد و هر گیربکس برای چهار آخر هفته مسابقه مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 2009 قوانین مربوط به موتور باز هم سخت تر شدند و هر راننده تنها حق استفاده از هشت موتور را برای هر فصل دارا می باشد. و ورای همه این راه حل ها، در پایان سال 2006 قانون توقف توسعه و ساخت موتور به اجرا گذارده شد که تیم ها را از دگرگون سازی اصول طراحی و ساخت موتورها بر حذر می دارد…
یکی از بهترین مسابقات فصل بود و واقعا دیدنی. موتورهای امسال نقش زیادی رو در قهرمانی ایفا می کنند و برخلاف چندین سال قبل که موتورها نقش ناچیزی رو در قهرمانی داشتند مثلا سالها قبل موتورهای bmv برای ویلیامز قدرت بیشتری نسبت به سایرین داشت اما نتوانست تاثیری بر قهرمانی داشته باشه یا همینطور موتورهای بنز و فراری در 4 سال قبلی که باز مغلوب شاسی و آیرودینامیک ردبول بودند. خود موتور هم به تنهایی عامل اصلی نیست و طراحی و نوع جاگذاری اون در بدنه هم دخیله که امسال مرسدس بصورت همه جانبه این کار رو انجام داده و یک سر گردن از همه بالاتره. صاف بودن زیر خودرو هم چندین ساله به صورت اجبار و قانونی اعمال میشه تا تیم ها نتوانند رو این قسمت حرکتی انجام بدهند و دلیل اصلی هم بر میگردد به دهه های 70 و 80 میلادی که تیم مکلارن با استفاده از طراحی و قطعاتی خاص جریان ورودی هوا رو به عاملی برای آیرودینامیک تبدیل میکرد و نوعی آوانتاژ محسوب میشد.
فواد
۳۰ تیر ۱۳۹۳پرچم بنز به طرز فجیعی بالاست هم تو خیابونا هم تو پیست مسابقه!!
Ahmad..F12
۳۰ تیر ۱۳۹۳نیکو جان مرسى
لایق مرسدسى…
Black Series
۳۰ تیر ۱۳۹۳رزبرگو وللش.همیلتون واقعا گل کاشت.
شایان
۱ مرداد ۱۳۹۳چرا رزنبرگو ولش کن چون آلمانیه و همیلتون انگلیسیه؟ مطمئن باش امسال هم قهرمانی ماله یه آلمانیه و مطمئنا هم با یه تیمه آلمانی که اگه نبود انگلیسی ها تا 40 سال بعد هم نمیتونستن حتی مقام دوم رو هم کسب کنن قهرمانی و برتری در خون آلمانهاست
Black Series
۳۰ تیر ۱۳۹۳رزبرگو وللش.همیلتون واقعا عالی بود.
Mohammad XX
۳۰ تیر ۱۳۹۳همیلتون خیلی خوب بود. اما خب ماشینش اختلاف فاحشی با بقیه تیم ها داره.
بوتاس هم برای سومین مسابقه روی پودیوم رفت. داره نشون میده راننده ی قابلیه
آلونسو هم باز با فتل درگیر شد! حیف که خیلی ادامه پیدا نکرد!
با نتیجه ی بوتاس فراری یه رده در جدول از دست داد و چهارم شد و ویلیامز یه رده بالا اومد :(
کافر مقدس
۳۰ تیر ۱۳۹۳خبرهای مهم تری هم هست این روزا تو دنیای خودرو جز فرمول وان! ک طرفداراش تو ایران اندازه طرفداران تیم راه آهن سوری نت هم نیست . . . .
Nascar با اون عظمت یه مطلب ازش نیست! حتی موتو جی پی
در کل در ضمینه اخبار یکی دو هفته عقب ـه پدال از دنیا . . . حتی از هفته نامه های داخلی!
شروین
۳۱ تیر ۱۳۹۳دقیقاً باهات موافقم کافر جان. نسکار واقعا حرف نداره.
مجتبی
۳۰ تیر ۱۳۹۳ویلیامز چیه؟ یه ماشین سازه یا یه قوطی ساز مثل رد بول؟
Mohammad XX
۳۰ تیر ۱۳۹۳ویلیامز خودروساز نیست مجتبی جان
ولی تیم با سابقه ایه. الان رو نگان نکن، چند سالیه افت کرده ولی اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود خیلی موفق بود.
نه بار هم قهرمانی تیمی به دست اوورده
mahdi
۳۰ تیر ۱۳۹۳درود به نیکو رزبرگ و مرسدس
واقعا عالی کار میکنه
آلمانها فوق العاده اند
فوتبال و فرمول 1
سپاسگزارم
مهدی (فرزند کوروش)
شایان
۳۱ تیر ۱۳۹۳و همینطور ورزشهایه دیگه آلمان داره بدجوری از دنیا جلو میفته بد شتاب گرفته
امید
۳۰ تیر ۱۳۹۳بنز یه احساس از گذشته حال و اینده رو به ادم میده
« میلاد . فقط آلمان . فقط بنز »
۳۰ تیر ۱۳۹۳درود . افرین به مرسدس بنز . واقعا تلاششون قابل تحسینه .
دوستان کسی میتونه بگه که موتور این ماشین ها تا چه حد در برنده و بازنده
بودن تاثیر داره . ؟؟؟؟؟؟؟؟
Mohammad XX
۳۱ تیر ۱۳۹۳درود بر داداش میلاد
خیلی تاثیر داره میلاد جان. عامل اصلی برتری مرسدس در این فصل موتورشه، بعد هم شاسی و سیستم تعلیقش.
قدرت موتورای مرسدس این فصل خیلی زیادتره، و بقیه سازنده های موتور یعنی فراری و رنو هم نمیتونن دیگه کاری بکنن چون قوانین دیگه اجازه تغییر خاصی در موتور رو نمیده تا پایان فصل.
فصلهای قبل با موتورهای تنفس طبیعی هشت سیلندر، تیمها از نظر موتوری خیلی به هم نزدیک بودن و برتری چندانی به هم نداشتن،
اما امسال مرسدس از توانایی و تجربه ش در ساخت موتورای توربو، نهایت استفاده رو برد.
آرش آمار
۳۱ تیر ۱۳۹۳موتور و گیربکس:
موتور و سیستم انتقال نیروی یک اتومبیل فرمول یک جدید، از سخت کارترین قطعات و ماشین آلاتی هستند که تحت تنش های بسیار شدیدی قرار دارند و رقابت سازندگان برای تولید نیروی محرکه پرقدرت تر همچنان فشرده است.
تولید و ساخت موتورهای مسابقه به طور سنتی تابع حکم مهندس بزرگ صنایع خودروسازی، فردیناند پورشه می باشد که معتقد است یک اتومبیل مسابقه بی نقص، در مقام اول از خط پایان عبور می کند و سپس اوراق می شود. هر چند که این امر دیگر قطعیت ندارد – بر طبق قوانین عمر موتورها باید بیش از یک آخر هفته مسابقه باشد – طراحی و ساخت موتورهای فرمول یک جدید کماکان بر مبنای ایجاد موازنه میان قدرت قابل استخراج از یک موتور و نیاز به دوام و استقامت کافی آن می باشد.
نیروی خروجی موتور اتومبیل های مسابقه فرمول یک همچنین بینش افسون کننده ای از پیشرفت های این ورزش می دهد. اتومبیل های فرمول یک در سال های 1950 تنها توان ثابتی در حدود 100 اسب بخار / لیتر تولید می کردند (تقریباً معادل توان تولیدی اتومبیل های کارآمد امروزی). این کارآیی به طور یکنواختی در حال افزایش بود تا “دوره توربو” و حضور موتورهای 1.5 لیتر توربو رسید، که برخی از این موتورها توانی تا 750 اسب بخار / لیتر تولید می کردند. اما با بازگشت قوانین این ورزش به سیستم تنفس عادی در سال 1989، این اعداد رو به کاهش گذاردند و پس از آن به طور مداوم بهبود یافتند. “مبازره قدرت” در چند سال اخیر شاهد افزایش مجدد توان تولیدی موتورها تا مرز 1000 اسب بخار بوده است، و برخی از تیم ها در سال 2005 که آخرین سال موتورهای 3 لیتری V10 بوده است، موفق به تولید توانی بیش از 300 اسب بخار / لیتر شدند. از سال 2006 و بر اساس قوانین جدید، موتورهای 2.4 لیتری V8 مورد تصویب قرار گرفتند و توان خروجی نیز حدود 20 درصد کاهش یافت.
یک موتور فرمول یک جدید که تا 18.000 دور در دقیقه سرعت می گیرد، در هر ثانیه نیاز شگفت انگیزی به 650 لیتر هوا دارد، و مصرف سوخت مسابقه این موتورها نیز حدود 75 لیتر در یکصد کیلومتر می باشد (4 مایل به ازای هر گالن). افزایش سرعت به چنین دور بالایی یعنی وارد شدن نیروی شتابی نزدیک به 9000 برابر شتاب ثقل بر روی پیستون ها. به همین دلیل نیز نقص ها و نارسایی های مربوط به موتور، یکی از شایع ترین دلایل خروج اتومبیل ها از مسابقه می باشد.
شباهت موتورهای فرمول یک جدید با موتور اتومبیل های عادی تنها در اصول طراحی سیلندرها، پیستون ها و سوپاپ ها می باشد. این موتور یک قطعه تنیده شده در داخل اتومبیل می باشد که به بستر فیبر کربن پیچ شده و سیستم انتقال نیرو و تعلیق عقب نیز به نوبه خود به آن پیچ شده اند. به همین دلیل این موتور باید بسیار مستحکم باشد. الزام متناقض دیگر این موتور این است که باید وزن کمی داشته باشد، جمع و جور باشد و پوسته آن در پایین ترین موقعیت ممکن قرار داشته باشد تا مرکز ثقل اتومبیل را تا حد امکان پایین آورده و ارتفاع بدنه را در بخش عقب اتومبیل تا حد امکان کاهش دهد.
گیربکس های اتومبیل های فرمول یک جدید نیز در حد بالایی خودکار عمل می کنند و راننده با کمک دستگیره های تعویض دنده که در پشت فرمان اتومبیل نصب شده، دنده مورد نظر خود را انتخاب می کند. گیربکس های “ترتیبی” که مورد استفاده قرار می گیرند، از اصولی شبیه به گیربکس های موتورسیکلت پیروی می کنند که تعویض آن بسیار سریعتر از سیستم تعویض H سنتی می باشد و انتخاب کننده گیربکس از عملکرد برقی برخوردار است. با وجود این فن آوری بسیار پیشرفته، استفاده از سیستم های انتقال تمام اتوماتیک، و سیستم های جادویی مربوط به گیربکس همچون سیستم کنترل آغاز حرکت، غیر قانونی می باشد – به بهانه پایین نگاه داشتن هزینه ها و تأکید بیشتر بر روی مهارت راننده. سیستم های انتقال نیرو – که بیشتر تیم ها از گیربکس هفت دنده استفاده می کنند – مستقیماً بر روی بخش عقب موتور پیچ می شوند.
فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی با در نظر داشتن هزینه های سنگین این نیروی محرکه بسیار پیشرفته، در سال 2005 قوانین جدیدی را به تصویب رساند که بر اساس آن هر اتومبیل به ازای هر دو آخر هفته برگزاری مسابقات گراندپری، تنها حق استفاده از یک موتور را دارد، و زیر پا گذاشتن این قانون، جریمه ای برابر از دست دادن ده مکان در رده بندی را به همراه دارد. از سال 2008 چنین سیاستی در مورد گیربکس ها نیز به اجرا گذاشته شد و هر گیربکس برای چهار آخر هفته مسابقه مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 2009 قوانین مربوط به موتور باز هم سخت تر شدند و هر راننده تنها حق استفاده از هشت موتور را برای هر فصل دارا می باشد. و ورای همه این راه حل ها، در پایان سال 2006 قانون توقف توسعه و ساخت موتور به اجرا گذارده شد که تیم ها را از دگرگون سازی اصول طراحی و ساخت موتورها بر حذر می دارد…
_____________________________
منبع: مفاهیم فرمول 1
http://www.renault.co.ir/Fa/F1New/Undrestand.html
hero
۳۰ تیر ۱۳۹۳کف اون ماشین چپ شده رو ببینید! صافه!
erfan
۳۱ تیر ۱۳۹۳واسه آیرو دینامیکو اینایه فک کنم
carbonado aventador
۳۱ تیر ۱۳۹۳الان اکثر سپر اسپرت ها دارند!!!!!
من خودم به شخصه مال آونتادور و مورسیه لاگو و f12 رو دیدم!!!!!
بهزاد
۳۱ تیر ۱۳۹۳یکی از بهترین مسابقات فصل بود و واقعا دیدنی.
موتورهای امسال نقش زیادی رو در قهرمانی ایفا می کنند و برخلاف چندین سال قبل که موتورها نقش ناچیزی رو در قهرمانی داشتند مثلا سالها قبل موتورهای bmv برای ویلیامز قدرت بیشتری نسبت به سایرین داشت اما نتوانست تاثیری بر قهرمانی داشته باشه یا همینطور موتورهای بنز و فراری در 4 سال قبلی که باز مغلوب شاسی و آیرودینامیک ردبول بودند.
خود موتور هم به تنهایی عامل اصلی نیست و طراحی و نوع جاگذاری اون در بدنه هم دخیله که امسال مرسدس بصورت همه جانبه این کار رو انجام داده و یک سر گردن از همه بالاتره.
صاف بودن زیر خودرو هم چندین ساله به صورت اجبار و قانونی اعمال میشه تا تیم ها نتوانند رو این قسمت حرکتی انجام بدهند و دلیل اصلی هم بر میگردد به دهه های 70 و 80 میلادی که تیم مکلارن با استفاده از طراحی و قطعاتی خاص جریان ورودی هوا رو به عاملی برای آیرودینامیک تبدیل میکرد و نوعی آوانتاژ محسوب میشد.