مدیر موفق: کارلوس گون

بعضی از افراد، کارها را به گونه ای متفاوت انجام می‌دهند و نتیجه آن هم موفقیت پشت موفقیت است. نه اینکه کار اشتباه نداشته باشند، اما در میانگین عملکردشان، موفقیت‌ها بیشتر نمود پیدا می‌کنند.

کارلوس گون در سال ۱۹۵۴ در شهر ریودوژانیرو برزیل به دنیا آمد. اصلیت پدر و مادر کارلوس لبنانی است، اما از آنجایی که پدربزرگش سال‌ها قبل برای کار از لبنان به برزیل مهاجرت بود و پدر و مادرش هم در برزیل به دنیا آمده بودند، همه‌جا خود را یک برزیلی معرفی می‌کند. او تا شش سالگی در برزیل بود، تا اینکه برای تحصیل همراه پدر و مادرش به لبنان آمد. بعد از گذراندن دوره‌ی دبیرستان، به فرانسه می‌رود تا ادامه‌ی تحصیل خود را آنجا بگذراند. او پس از دریافت مدرک مهندسی در سال ۱۹۸۱ در شرکت تایرسازی میشلن فرانسه استخدام می‌گردد. کارلوس با مهندسی خوب و مدیریت قوی توانست نظر مدیران میشلن به خود جلب کند تا مسئولیت‌های بزرگ‌تری را به او واگذار کنند.

تایرسازی میشلن با توجه به سرمایه‌گذاری ۳۰۰ میلیون دلاری که در سال ۱۹۸۰ در آمریکای جنوبی انجام داده بود، نتوانسته بود با گذشت ۵ سال کارخانه را به سودآوری که می‌بایست برسد، نزدیک کند. از همین‌جا بود که وظیفه‌های سنگین کارلوس در کارخانه‌ی تایرسازی میشلن استارت خورد و به دستور مدیران میشلن راهی برزیل شد. یکی از مشکلاتی که کارلوس در چند روز اول حضور خود به آن پی برد، تضاد فرهنگی بین فرانسوی‌ها و برزیلی‌ها و عدم همکاری آن‌ها با یکدیگر بود. کارلوس با استفاده از شناختی که نسبت به برزیلی‌ها داشت، درگذر زمان این مشکل را حل کرد و بعد از دو سال کارخانه را از زیان خارج و به سودآوری رساند. این مهم باعث شد که ارتقای درجه بگیرد و به سمت مدیرعاملی میشلن در آمریکای جنوبی منصوب شود. موفقیت‌های گون ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۹۹۶ یک پیشنهاد کاری از سوی خودروسازی رنو دریافت کرد و عضو خانواده‌ی رنو شد.

کارلوس که به سن ۴۲ سالگی رسیده بود و سابقه‌ی درخشانی در مدیریت‌های بین‌المللی داشت، وارد قسمت‌های مختلفی از جمله تحقیقات پیشرفته، نیروی محرکه، مهندسی و و توسعه‌ی خودرو، خرید و برند رنو در کمپانی شد. کارلوس گون علاوه بر مدیریت رنو در آمریکای جنوبی، توانست مقداری از سهام نیسان را در سال ۱۹۹۹ در اختیار رنو بگذارد. نیسان در سال ۱۹۹۹ وضعیت خوبی نداشت، همین عامل باعث شد که گون برای بیرون کشیدن نیسان از این مشکل راهی ژاپن شود. کارلوس گون در بدو ورود به ژاپن به عنوان مدیرعامل شرکت نیسان انتخاب شد.

قبول کردن یک مدیر فرانسوی در رأس یک شرکت ژاپنی برای کارکنان نیسان بسیار سخت و دردناک بود.
کارلوس هم با توجه به برخورد ژاپنی نسبت به سمت او، به آن‌ها قول داد که تلاش خود را دو چندان می‌کند و در کمترین زمان روزهای خوش را برای نیسان باز می‌گرداند و همین‌طور هم شد. او در عرض یک سال نیسان را از باتلاق ضرر ۶.۱ میلیارد دلاری بیرون کشید و مزه‌ی سود ۲.۷ میلیارد دلاری را تقدیم نیسان کرد . کارهایی که کارلوس برای خارج کردن نیسان از ضرر دهی کرد، اخراج ۲۱ هزار تن از کارگران و دستور توقف تولید مدل‌های زیان ده بود.

همین عملکردها، باعث شد که در سال ۲۰۰۵ رییس شرکت متحد رنو – نیسان انتخاب شود. خیلی از پیشرفت‌های رنو و نیسان را باید نتیجه‌ی زحمات کارلوس گون بدانیم. او در سال ۲۰۱۲ حقوقی ۱۲ میلیون دلاری از نیسان دریافت کرد که اعتراضات ژاپنی هارا به دنبال داشت. او هنوز هم به خاطر تفاوت مدیریت او با شیوه و سنت ژاپنی‌ها، در بین صنعتگران ژاپنی آن‌چنان محبوب نیست.
جدای از این بحث‌ها، آقای کارلوس گون که در حال حاضر مدیر رنو – نیسان است، گران‌ترین مدیر ۲۰۱۳ ژاپنی نیز اعلام شده. پاداش و حقوقی که پارسال، آقای کارلوس گون دریافت کرد، بیش از ۱۰ میلیون دلار بود که در بین مدیران ژاپنی، رقم خیره کننده‌ای است. این رقم نشان از افزایش ۷.۰ درصدی پاداش و حقوق کارلوس نسبت به سال گذشته‌ی آن است. حال اگر این رقم دریافتی را به علاوه سود سهامی بکنیم،
مبلغ دریافتی به بیش از ۱ میلیارد ین می‌رسد. این رقم‌ها در حالی است که رییس تویوتا در سال ۲۰۱۲، ۱۸۴ میلیون ین و رییس هوندا موتورز ۱۴۵ میلیون ین دریافت کرده‌اند. در ادامه حقوق کارلوس را با سایر مدیران اروپایی و امریکایی مقایسه می‌کنیم:

• آلن مولالی مدیر کمپانی فورد: ۲۳ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳.
• ماری باررا مدیر جنرال موتورز: حدود ۱۴.۴ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳.
• مارتین وینتر کورن مدیر فولکس‌واگن: ۲۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳.
• پروفسور دیترزچه مدیر مرسدس بنز: ۱۱.۱ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳.