رنو ۵ از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ با نام لوکار در آمریکای شمالی عرضه شد ولی با استقبال چندانی مواجه نشد و نهایتاً در سال ۱۹۸۷ رنو بازار آمریکا را ترک کرد.
سال‌ها است که خودروهای رنو، پژو و سیتروئن در بازار آمریکا حضور ندارند ولی در دوران کوتاهی، آمریکایی‌ها می‌توانستند خودروهای فرانسوی را در جاده‌های سراسر کشورشان ببینند. سیتروئن در سال ۱۹۷۴ پس از ممنوعیت عرضهٔ خودروهای بزرگ‌ترش توسط NHTSA به خاطر سیستم تعلیق با قابلیت تنظیم ارتفاع، از بازار آمریکا خارج شد زیرا خودروهای کوچک‌ترش در این کشور محبوبیتی نداشتند. رنو اما کمی بیشتر در آمریکا دوام آورد و تا سال ۱۹۸۷ خودروهای خود را در ایالات‌متحده عرضه کرد. یکی از خودروهایی که این برند فرانسوی به آمریکا فرستاد، رنو ۵ مشهور بود که با نام لوکار (LeCar) در این کشور عرضه شد.
این خودرو در سال ۱۹۷۶ ابتدا با همان نام اصلی رنو ۵ راهی بازار ایالات‌متحده شد با این امید که بتواند از محبوبیت رو به رشد خودروهای کوچک در آمریکای شمالی بهره ببرد زیرا به دلیل وقوع بحران نفتی، سلیقهٔ بازار آمریکا به سمت خودروهای کوچک‌تر در حال تغییر بود. بااین‌حال، رنو ۵ فروش ناامیدکننده‌ای داشت و درنتیجه فرانسوی‌ها عجولانه نام این هاچ‌بک کوچک را در سال ۱۹۷۷ به لوکار تغییر دادند تا شاید بتوانند شرایط را بهتر کنند. در سال ۱۹۷۹ نیز رنو با AMC شراکتی را آغاز کرد تا خودروهای خود را از طریق نمایندگی‌های این شرکت آمریکایی در بازار ایالات‌متحده عرضه کند. بدین ترتیب، رنو که تنها ۲۵۰ نمایندگی در آمریکای شمالی داشت، حالا به ۱,۳۰۰ نمایندگی AMC دسترسی پیدا کرد.
ناکامی رنو ۵ در بازار آمریکا
تصمیم عجیب رنو که در شکست لوکار در بازار آمریکا نقش پررنگی داشت، عدم عرضهٔ این خودرو در کالیفرنیا و نادیده گرفتن نمایشگاه خودروی لس‌آنجلس بود یعنی نمایشگاهی که به‌طور خاص روی خودروهای وارداتی تمرکز داشت. اگر یک ایالت در آمریکا می‌توانست رنو ۵ را به موفقیت برساند، کالیفرنیا بود، جایی که خریداران بهتر از نوآوری استقبال می‌کردند و قانون‌گذاران در تلاش برای کنترل آلودگی هوای لس‌آنجلس بودند. بااین‌حال، خوشبختانه تغییر نام رنو ۵ به لوکار باعث افزایش فروش هاچ‌بک کوچک فرانسوی‌ها در آمریکا شد و درحالیکه این خودرو در سال ۱۹۷۶ تنها حدود ۶,۸۰۰ دستگاه فروخته بود، در سال ۱۹۸۲ این رقم به ۳۷ هزار دستگاه رسید. حتی ادارهٔ پلیس واشنگتن نیز سه دستگاه لوکار خرید تا هزینهٔ سوخت خودروهای خود را کاهش دهد.
هرچند فروش لوکار در اوایل دههٔ ۸۰ در آمریکا بسیار بیشتر از سال‌های ابتدایی عرضه شده بود و برخلاف ایالات‌متحده، در کانادا فروش خوبی داشت ولی این برای عرضهٔ نسل دوم رنو ۵ در آمریکای شمالی کافی نبود و درنتیجه، در سال ۱۹۸۳ واردات لوکار از فرانسه خاتمه یافت و سدان جدید رنو آلیانس جایگزین آن شد. در سال ۱۹۸۷ نیز رنو به‌طور کامل از بازار آمریکای شمالی خارج شد.
تفاوت‌های لوکار با رنو ۵
رنو ۵ یا لوکار از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ فقط به‌صورت سه‌در در آمریکا عرضه شد تا اینکه در سال ۱۹۸۱ نسخهٔ پنج‌در هم راهی نمایندگی‌های فروش آمریکا شد. لوکار اما برای مطابقت با قوانین ایمنی آمریکا، در بیرون تغییراتی را نسبت به رنو ۵ تجربه کرده بود. یکی از این تغییرات، سپرهای برجسته‌تر در جلو و عقب بود تا بتواند قانون مقاومت سپر در برابر تصادفاتی با سرعت ۸ کیلومتر بر ساعت را رعایت کند. علاوه بر این، به گلگیرهای جلو و عقب نیز چراغ‌های نشانگر جانبی اضافه شد و چراغ‌های جلو هم دایره‌ای شدند. البته در سال ۱۹۸۰ طراحی نمای جلوی لوکار بروز شد و چراغ‌ها مستطیلی شدند ولی هنوز هم با چراغ‌های اصلی رنو ۵ تفاوت داشتند.
لوکار در بازار آمریکا با یک پیشرانهٔ ۱.۳ لیتری چهار سیلندر عرضه شد که ۶۰ اسب بخار قدرت و ۱۲۵ نیوتن متر گشتاور داشت. مزیت اصلی لوکار در دوران بحران سوخت، مصرف بنزین پایین ۷.۵ لیتر در هر صد کیلومتر بود. علاوه بر این، هاچ‌بک کوچک رنو به خاطر اتاق جادار، سواری نرم و پیشرانهٔ روان نیز در آزمون‌های جاده‌ای نشریات آمریکایی تحسین شد. لوکار در بازار آمریکا باید با فورد فی‌یستا، فولکس‌واگن گلف و هوندا سیویک رقابت می‌کرد ولی درحالیکه این خودروها همگی تا چند دهه بعد همچنان در آمریکا عرضه شدند و می‌شوند، لوکار عمر کوتاهی داشت.
چرا خودروهای فرانسوی در آمریکا محبوبیتی نداشتند؟
دلیل اصلی این موضوع، اندازهٔ کوچک خودروهای فرانسوی است درحالیکه آمریکایی‌ها علاقه‌ای به استفاده از خودروهای کوچک ندارند. البته فضای کابین و صندوق رنو لوکار در حد هوندا سیویک زمان خود بود ولی تصور آمریکایی‌ها از خودروهای فرانسوی همواره ماشین‌هایی کوچک و تنگ بود که باعث شد علیرغم موفقیت خودروهای کوچک اروپایی و ژاپنی مثل گلف و سیویک در بازار آمریکا، همتایان فرانسوی توفیقی کسب نکنند.
محمد
۱۵ بهمن ۱۴۰۳بحث رسانه ای اش هم هست.
اینا باید تو مدارس آمریکا این خودرو رو تبلیغ می کردند که بچه هایی که ۱۶،۱۷،۱۸ ساله هستند بیان این خودرو رو بخرن و پدر مادرا هم از خداشون بود چون به نسبت بقیه ماشین ها ارزون تر بود.
صامورایی
۱۵ بهمن ۱۴۰۳خوشبحال امریکاییا که دهه هاست به سطحی از رفاه رسیدن که برای ۱۶ ساله هاشون ماشین میخرن،،انقد براشون طبیعیه که حتی فکرم راجعبش نمیکنن.،،اینجا مردبازنشسته باید بفکر پراید کارکرده برای اسنپ باشه،.
amir
۱۵ بهمن ۱۴۰۳توی ایران ۱۶ ساله ها هرروز با یه اکانت جدید میان ت رول بازی
صامورایی
۱۵ بهمن ۱۴۰۳آره واقعا از دست این نوجوونا. یه بنده خدا بود به اسم Griffon اومده بود اینجا میگفت من میخوام یه ترول همه جانبه باشم میخوام بگم ژاپنیا چرخشون در میره کره ای اتیش مییگره المانی استهلاکش زیاده و ازین لوس بازیا. بعدش یکی از مدیران سایت ریپلای زد وقشنگ شلنگو گرفت روش که مسخره ترین کامنتی که دیدم همینه. ازون روز به بعد اون نوجوون اومد و هزاران کامنت گذاشت و گفت من ضدترولم!! درحالیکه روز اول به قصد دیگه ای اومده بود..،.
۱۵ بهمن ۱۴۰۳تو ایران ۱۶ ساله ها اعجوبه های پیش فعال هستن!!!
یک یکیشون(به جز دخترا)
محمد
۱۵ بهمن ۱۴۰۳یکی از اقوام دورمون(فامیل مادر بزرگ مادریم) که پسرشون باهام دوسته که الان با خانواده اش توی Arlington در ایالت ویرجینیای آمریکا زندگی می کنند، ۱۵ سال پیش که این ۱۶ سالش بود براش یک بیوک ریویرا ۱۹۹۲ نسل هفتم می خرند.
بعد من اون موقع فکر کنکور، PS3 بودم.
تو آمریکا درسته بی خانمان زیاده ولی قدرت خرید عموم مردم بالا هست.
شما راحت تو اونجا با یک رزومه خوب و یک مدرک معتبر،بهترین زندگی رو دارید.
محمد
۱۵ بهمن ۱۴۰۳اصلاً شما فیلمای دهه ۶۰،۷۰،۸۰،۹۰ آمریکا رو ببین و فیلم دهه ۶۰،۷۰،۸۰،۹۰ اروپا رو ببین.
حتی اون موقع آمریکا خیلی از اروپا برتر بوده.
تفاوت خیلی زیاده، آمریکا در دهه ۱۹۶۰ به استاندارد هایی اجتماعی که ما امروز بهش رسیدیم، رسیده.
شاید باورش سخت باشه ولی تو آمریکا همه‌ی کسانی در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی به دنیا اومدن در مدارسشون کامپیوتر و تجهیزات دیجیتال فراگیر بوده و کار باهاشو بلدن.
اون وقت معادل دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی میشه از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۷ و ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۷.
الان خیلی از این افراد به دنیا اومده در این سال ها شاید ۴۰ درصدشون کار با تلفن هوشمند رو بلد نباشند کامپیوتر که سهله.
Mr wrong
۱۵ بهمن ۱۴۰۳چون پیروز نشد
۱۵ بهمن ۱۴۰۳خیلی ماشین خوبیه آقایون سردبیر اگه این کامنت میبینین یه کارکنین راحت تر بتونیم بخونیم نوشته های پستو الان من میام اینجا تو سایت نمی‌دونم چرا سردرد دارم نمیتونم راحت این مطالب رو بخونم