رنو Kwid همراه با همنشین پرنده

یه جوراییه. در عین فوق العاده بودن، جذاب نیست.

1

چه مصغره بازی های در میارن ایناها!!!حالم بهم خورد!!!

نمیدونم از کجا شروع کنم… الان که نظرها رو مخوندم خیلی برام جالب بود که از کجا بعضی از این نظرها در میاد.(؟)
همه ما میدونیم که خودروی مفهومی به خودرویی میگن که هدف کمپانی از ساخت اون نشون دادن توانمندی های اون کمپانی در تولید یک خودرو با طراحی مدرن ، آینده نگرانه و استفاده از قابلیت های فنی فوق العاده حرفه ایست که این خودروها را از سایرین متمایز میکنه و خیلی خیلی خیلی بعید که دقیقا با همون خصوصیات به تولید برسند. مفهومی ها معمولا از نظر طراحی به مراتب پیشرفته تر از خودروهای دیگری که به مرحله تولید می رسن،هستن. طراحی این خودروها معمولا آینده نگرانه است، به این معنا که خودروی مفهومی می تونه تفکرات یک خودروساز برای چندین سال آینده اش رو نمایان کنه. >>>>هدف اصلی کمپانی از به نمایش گذاشتن خودروهای مفهومی نمایش قدرت خود در صنعت اتومبیل سازیه بنابراین می توان انتظار هر نوع طراحی شگفت آور، عجیب، فرا واقع، دور از ذهن، غیر ملموس و… رو داشت.<<<< برای مثال؛ اگه یادتون باشه کمپانی مرسدس بنز در سال 2010 خودرویی مفهومی به نام "بایوم" رو معرفی کرد که روش تولید آن که با محیط زیست کاملا سازگار بود بطوری که تولید این خودرو از طریق کشت گلخانه ای یه گیاه دو لپه ای انجام میشد و تنها خروجی آن اکسیژن خالص بود.

این ها رو گفتم که بپرسم چرا بعضی از دوستان نظر خیلی منفی و بدون دلیل میدن، من با ابراز نظر مخالف نیستم ولی کاش با دلیل باشه.

البته از اون جایی که تب ماشین های کره ای ایران رو گرفته اگه این کانسپت از یه خودرو ساز گره ای بود، به به و چه چه همه اینجا براه بود.

عکس العمل های منفی چنین افرادی از عواملیه که بیشترین تاثیر منفی رو بر خلاقیت میذاره. ما میتونیم برای تمامی پیشنهاد ها نو و تازه دلایل منطقی مبنی بر غیره ممکن بودن اونها بیان کنیم، اما مسخره کردن و ابراز نظر منفی بی دلیل، کار عبث و دور از تفکره. ناپلئون بناپارت میگه: "در راستای ارائه راه حل حتی به احمقانه ترین راه حل ها هم فکر کنید." پس چرا منفی گرایی؟

مغز انسان از دو بخش الف: مغز خلاق که وطیفه تجسم کردن را بر عهده دارد و آینده نگر بوده و خلاقانه ایده ایجاد میکند و ب: مغز قضاوت کننده که کاره تجزیه و تحلیل، نفی و تایید را بر عهده دارد، قیاس میکند و انتخاب مینماید. استفاده از این دو بخش از مغز در جای درست بسیار خوب است، ولی متاسفانه ما ایرانی ها در بیشتر مواقع و نزدیک به همیشهه از مغز قضاوت گر مان مقدم بر مغز خلاق برای نفی و تمسخر ایده های نو استفاده میکنیم، که شاید این یکی از دلایلی باشه که نمی تونیم خیلی از تکنولوژی های جدید رو که کشور های پیش رفته به اونا میرسن، بهشون برسیم…

به نظرتون موقعش نرسیده که این عادت بد رو تغییر بدیم؟

مرسی پدال و شما دوستان که وقت گذاشتین و متن بنده رو خواندین