فسقلی تندوتیز، رانندگی با رنو توئینگو GT

با یک موتور سه سیلندر نصب‌شده در عقب که نیروی خود را به چرخ‌های عقب انتقال می‌دهد، رنو توئینگو یک خودروی شهری سریع و چابک است. همچنین این خودرو فضای داخلی مناسب و ظاهر جذابی را هم ارائه می‌کند؛ اما در مقایسه با بهترین خودروهای این کلاس، به‌ویژه فولکس‌واگن آپ، توئینگو در سرگرم‌کننده بودن رانندگی، در پس آن‌ها قرار می‌گیرد؛ اما حالا بخش عملکرد بالای رنو یعنی رنو اسپرت که شاهکارهایی مثل مگان ۲۷۵ تروفی R یکی از هیجان‌انگیزترین هاچ‌بک‌های داغ سال‌های اخیر را ساخته است، وارد عمل شده و هیجان و جذابیت را به توئینگوی کوچک تزریق کرده است.

این خودرو توئینگو GT نام گرفته و یکی از کم قدرت‌ترین خودروهایی است که تاکنون نشان رنو اسپرت را بر روی درِ صندوق خود داشته است؛ اما این هاچ‌بک کوچک فرانسوی با ۱۱۰ اسب بخار قدرت و فقط ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن، همچنان به عملکرد توجه دارد. توئینگو GT در ۹.۶ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت رسیده و نهایتاً به حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا می‌کند.

رنو اسپرت بر روی شاسی توئینگو هم کار کرده است به‌گونه‌ای که کمک‌فنرها ۴۰ درصد سفت‌تر شده، ارتفاع خودرو ۲ سانتیمتر کاهش ‌یافته و ضخامت میلهٔ آنتی رول جلو هم افزایش پیدا کرده است. همچنین مهندسین رنو اسپرت در تلاش برای سرگرم‌کننده‌تر کردن GT نسبت به نسخه‌های استاندارد، امکان خاموش کردن سیستم الکترونیکی کنترل ثبات را هم فراهم نموده‌اند.

نیروی موردنیاز توئینگو GT از همان پیشرانهٔ ۹۰۰ سی‌سی سه سیلندر نسخهٔ معمولی تأمین می‌شود که البته توان آن از ۹۰ اسب بخار به ۱۱۰ اسب بخار افزایش یافته است. برای رساندن هوای بیشتر به موتور نیز در بالای چرخ عقب سمت چپ، روی گلگیر یک دریچهٔ هوای کوچک تعبیه شده است. همچنین رنو اسپرت برای تمایز ظاهری توئینگو GT از دیگر نسخه‌های توئینگو هم اقداماتی انجام داده است که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به رینگ‌های ۱۷ اینچی، سر اگزوزهای دوقلو و یک رنگ سفارشی نارنجی اشاره کرد.

توئینگو GT به‌عنوان یک خودروی شهری، کاملاً مجهز است به‌طوری‌که به‌صورت استاندارد از امکاناتی چون تهویه مطبوع اتوماتیک، چراغ‌های اتوماتیک، برف‌پاک‌کن اتوماتیک و کروز کنترل سود می‌برد؛ اما با وجود تمامی تلاش‌های رنو اسپرت، توئینگو GT رانندگی هیجان‌انگیزی ندارد چراکه سواری این خودرو مانند هر خودروی کوچک دیگری است و مانند خودروهای کم قدرت، رانندگی سرگرم‌کننده‌ای ندارد. در کل توئینگو GT با پیشرانه‌ای که در عقبش نصب شده است تا حدودی رانندگی خسته‌کننده‌ای دارد.

ممکن است طرح موتورعقب/محورعقب رنو توئینگو GT به پورشه ۹۱۱ شباهت داشته باشد اما در این هاچ‌بک کوچک شهری بسیار به ایمنی توجه شده است و به همین دلیل ممکن است یک سال با آن رانندگی کنید و متوجه طرح غیرمعمول قرارگیری پیشرانهٔ آن نشوید. مزیت اصلی قرارگیری موتور در عقب، شعاع چرخ بسیار کم ۸.۶ متری است که به لطف زاویهٔ فرمان زیادی که بر روی چرخ‌های جلو اعمال شده به دست آمده است.

نتیجه

رنو اسپرت برای ارائهٔ یک توئینگوی سریع بسیار تلاش کرده است اما نتیجهٔ صد درصد نگرفته است چراکه توئینگو GT نتوانسته است ویژگی‌های یک رنو اسپرت کامل را کسب کند و با استانداردهای بالای هاچ‌بک‌های داغ به‌یادماندنی رنو اسپرت فاصله دارد؛ اما بااین‌وجود توئینگو GT یک خودروی شهری تندوتیز، جذاب و مجهز است. همچنین هرچند توئینگو GT سریع‌ترین و بهترین مدل در تیپ‌های مختلف توئینگو است اما با یک سواری خشک، قیمت بیشتر و دینامیک رانندگی بسیار اهلی و معمولی، با یک ماشین اسپرت واقعی فاصله دارد.

مشخصات فنی

منبع: AutoExpress