بیش از یک قرن پیش و در چنین روزی، اولین قانون محدودیت سرعت در ایالت کانکتیکت برای وسایل نقلیه موتوری وضع شد. بر طبق این قانون که در سال ۱۹۰۱ تصویب شد، حداکثر سرعت برای وسایل نقلیه موتوری در شهر ۱۲ مایل (۱۹ کیلومتر بر ساعت) و در جاده‌ها ۱۵ مایل (۲۴ کیلومتر بر ساعت) در نظر گرفته شد.
محدودیت سرعت پیش از این در سال ۱۶۵۲ توسط مستعمره نشینان نیوآمستردام (نیویورک فعلی) برای وسایل نقلیه غیر موتوری وضع‌شده بود که بر طبق آن هیچ ارابه، بارکش و درشکه‌ای حق تاخت‌وتاز در محدوده شهری را نداشت. جریمه در نظر گرفته‌شده برای نقض این قانون دو پوند فلاندرز بود که در زمان فعلی معدل با چیزی حدود ۱۵۰ دلار است. در سال ۱۸۹۹ یک راننده تاکسی به نام یاکوب ژرمن به خاطر راندن تاکسی الکتریکی خود با سرعت ۱۲ مایل، توسط پلیس دستگیر شد.
آغازگر ایده محدودیت سرعت برای وسایل نقلیه موتوری در کانکتیکت، آقای رابرت وودراف بود. او با طرح لایحه‌ای در مجمع عمومی این ایالت خواستار محدودیت سرعت وسایل نقلیه موتوری تا ۸ (۱۳ کیلومتر بر ساعت) مایل در شهر و ۱۲ مایل در خارج از شهر شد. این قانون البته نه با ارقام ارائه‌شده توسط وودراف در سال ۱۹۰۱ به تصویب رسید و بر طبق آن رانندگان وسایل نقلیه موتوری موظف شدند در هنگام مواجهه با درشکه و سایر حیوانات مورداستفاده به‌عنوان وسیله نقلیه، سرعت خود را کاهش داده و از رعب و ترس حیوانات جلوگیری به عمل‌آورند.
نگرانی‌ها نسبت به دسترسی سوخت در نواحی مختلف کشور و همچنین قیمت آن کاهش یافت و در سال ۱۹۸۷ کنگره آمریکا به ایالت‌ها اجازه داد تا محدوده سرعت را به ۶۵ مایل (۱۰۵ کیلومتر بر ساعت) افزایش دهند. سازمان تعیین سیستم بزرگراه‌ها در آمریکا در سال ۱۹۹۵ حداکثر سرعت در کل کشور را لغو کرد و به هر ایالت با توجه وضع و شرایط موجود در جاده‌ها اجازه تا محدودیت سرعت را تا ۷۰ مایل (۱۱۳ کیلومتر بر ساعت) یا بیشتر افزایش دهند.
حبیب
۱ خرداد ۱۳۹۵اون زمان 14کیلومتر حکم 120 کیلومتر الانو داشته
مایکوباکتریوم توبرکلوسیز
۱ خرداد ۱۳۹۵جالب بود
پدال این قسمت دنده عقب خیلی خوبه ادامه بده!?
محمد زمانلو
۱ خرداد ۱۳۹۵یکی از قانونایی که همیشه ازش نفرت دارم !!!
نوید جهرمی
۱ خرداد ۱۳۹۵شاید هم بشه گفت تنها قانون.
هیچ وقت از محدودیت سرعت خوشم نمیاد.
باید ی جور بشه که جاهای شلوغ با سرعت کم رفت . وجایی که خلوته هر چی دلت خواست بگازی.
Hitler
۱ خرداد ۱۳۹۵محمد و نوید جان جسارتا ماشین فعلی شما چیه که اینجور عاشق تاخت و تازید؟
نوید جهرمی
۲ خرداد ۱۳۹۵من که ماشین ندارم. ماشین پدرم زانتیاس.
اما فرقی نداره. پشت هر ماشینی نشستم به اندازه ای که ایمنی رو حس میکنم از سرعت هم لذت میبرم.
همیشه این نکته رو هم ب یاد دارم که اگر خودم خطر میکنم برای دیگری خطر آفرین نباشم.
احسان آرسنالی
۱ خرداد ۱۳۹۵عجب آدام هایی بودنن. کافر ملحد بی دین خدا نشناس ولی متمدن
احمد باقری
۱ خرداد ۱۳۹۵به هر حال، بیشتر از یه قرن گذشته و مقایسه محدودیت سرعت اون موقع با الان و در کل، سرعت اتومبیل های اون موقع با الان، نشون میده که چقدر فرق داره.
بهنام طیبی
۱ خرداد ۱۳۹۵باتشکر از جناب اقای خیاط محمدی عزیز و گرامی
مهرداد خیاط محمدی
۱ خرداد ۱۳۹۵خواهش میکنم دوست عزیز
یاسین
۱ خرداد ۱۳۹۵سلام‌به همه و از آغا مهران هم سپاسگذارم که باعث شد این ایده به ذهنم بیاد که چرا بچه ها از قوانین راهور کشورهای دیگه مطلب نذارن!همه می دونیم کسی از اینکه بار دانایش افزایش پیدا کنه بدش نمیاد!مگه نه!و در آخر راس میگن آمریکایی ها از جهاتی شبیه ما هستنا.درست ای حرکاتی که مردم در طول روز انجام میدن شبیه ۴۰یا۵۰سال پیش اون مملکته!
علیرضا۴۲۲۵
۱ خرداد ۱۳۹۵باید در ایران هم هر چند سال یکبار قوانین بررسی بشه و همینطور اگه لازم بود تغییر کنند تا زندگی و رانندگی ایمن تری داشته باشیم حتی اگر برامون محدودیت ایجاد بشه