دنده عقب: کشته‌شدن بانی و کلاید در حال فرار با فورد

در همین روز از سال ۱۹۳۴ میلادی، جنایتکاران تحت‌تعقیب، «کلاید بارو» و «بانی پارکر»، هنگامی که قصد داشتند در یک خودروی دزدی فورد دولوکس مدل ۱۹۳۴ فرار کنند، توسط شلیک گلوله افسران پلیس ایالتی تگزاس و لوئیزیانا کشته شدند. این حادثه در نزدیکی «بیان‌ویل پریش» در لوئیزیانا رخ داد.

«پارکر» و «بارو» از اوایل سال ۱۹۳۲، یک دوره ۲ ساله از قانون‌شکنی را آغاز کردند و قبل از اینکه نظر دایره بازرسی (که بعداً با نام FBI شناخته شد) را به خود جلب کنند، در حومه ایالت‌های تگزاس، لوئیزیانا و نیو مکزیکو در حال فرار از پلیس محلی بودند. در حالی که اعتقاد بر این بود که این زوج  مسئول ۱۳ قتل در زمان خودشان هستند و همین‌طور، برخی سرقت‌های بانک و مسلحانه به آنها نسبت داده می‌شد، تنها عنوانی که «دایره بازرسی» می‌توانست به موجب آن به تعقیب «بانی و کلاید» بپردازد، قانون ملی وسایل نقلیه موتوری بود؛ قانونی که به مأموران فدرال این اختیار را می‌داد که مظنونان متهم به تردد با یک اتومبیل دزدی در جاده‌های بین ایالتی را تحت پیگرد قرار دهند. خودروی موردنظر در اینجا، یک مدل فورد بود که در «ایلینویز» دزدیده شده و در «پاوهوسکا» در ایالت اوکلاهما رها شده بود. درون این خودرو، مأموران یک شیشه دارو پیدا کردند که آنها را به خانه عمه «کلاید بارو» در تگزاس هدایت می‌کرد.

در حالی که مقامات پلیس فشار برای دستگیری این زوج جنایتکار بیشتر می‌کرد، «بارو» و «پارکر» که سلاح‌های زیادی در اختیار داشتند، در زمان‌های مختلف با ریموند همیلتون (یک قاتل محکوم‌شده و کسی که  آنها به فرار از زندانش در سال ۱۹۳۴ کمک کردند)، ویلیام دنیل جونز، برادر کلاید، ایوان بارو (معروف به باک) و همسرش بلانچه همراه شدند. در بهار سال ۱۹۳۴ میلادی، مأموران فدرال رد پای گروه «بارو-پارکر» را به روستای دوردست در جنوب غربی لوئیزیانا گرفتند؛ جایی که گفته می‌شد که خانواده «مِت‌وین» به مدت یک سال با جنایتکاران همکاری می‌کردند. بانی و کلاید، به همراه برخی از اعضای خانواده «مت‌وین»، یک مهمانی در «بلک لیک» لوئیزیانا در شب ۲۱ می برگزار کردند. دو روز بعد از این ماجرا و قبل از اینکه آفتاب طلوع کند، گروهی از افسران پلیس از تگزاس و لوئیزیانا در میان بوته‌های کنار بزرگراه در نزدیکی «سایلس» لوئیزیانا کمین گرفته بودند. وقتی «پارکر» و «بارو» در صحنه ظاهر شدند، یک فورد چهار در که مدل دولوکس ۱۹۳۴ با موتور V-8 در زیر پایشان بود که با سرعت ۸۵ مایل (۱۳۷ کیلومتر) بر ساعت با آن رانندگی می‌کردند. افسران رگباری از گلوله‌ها را به سمت این زوج روانه کردند و آنها هم با اینکه سلاح‌های زیادی با خود به همراه داشتند، ولی نتوانستند از این واقعه جان سالم به در ببرند.

دولوکس که گلوله‌های زیادی به آن اصابت کرده بود، ابتدا توسط شخصی به نام «روث وارن» در تاپِکا، ایالت کانزاس خریداری گردید و بعداً در مراسم‌ مختلف به نمایش گذاشته می‌شد. سپس نوبت به یک کلکسیونر رسید. «پریم ولی ریسورت اند کازینو» در لاس‌وگاس برای آن مبلغی در حدود ۲۵۰ هزار دلار پرداخت کرد. یکی از شواهد اشتیاق «کلاید بارو» به اتومبیل‌ها، در نامه‌ای است که در بهار ۱۹۳۴ به «هنری فورد» نوشته است:

اگر بتوانم باز هم در این دنیا نفس بکشم به تو خواهم گفت که چه خودروی قشنگ و جذابی ساخته‌ای. اگر بتوانم با یک خودرو فرار کنم، حتماً‌ با یک «فورد» رانندگی خواهم کرد. فورد با سرعت پایداری و رهایی از مشکلات، بهتر از هر خودروی دیگری عمل می‌کند و حتی اگر کسب‌‌وکارم محدودیت زیادی به قانون نداشته باشد، دلیلی نمی‌بینم که از خودروی تو با موتور V-8 تعریف نکنم.

منبع: history