با ورن آشنا شوید: آینده تاکسی های خودران از دیدگاه ریمک

طرح تاکسی دو نفره «ریمک» به نمایشگر ۴۳ اینچ و سیستم سفارشی‌سازی تنظیمات از راه دور مجهز است.

یکی از دلایل نام‌گذاری پروژه‌ی تاکسی خودران ریمک، ژول ورن نوسینده‌ی آینده‌نگر فرانسوی بوده است. برند ورن حاصل اندیشه و تفکرات «مت ریمک»، مدیرعامل کنونی ریمک-بوگاتی، درباره آینده خودروهای برقی خودران و حمل‌ونقل عمومی است. البته از آنجا که ریمک در تمام زمینه‌های کاری خود پیش‌تاز و نوآور است، در این زمینه هم دست به خلاقیت زده و به‌جای خلق یک خودروی کوچک شهری، یک اکوسیستم را متصور شده است که در آن، مشتری با استفاده از نرم‌افزار مخصوص به شبکه متصل می‌شود و زیرساخت‌ها که شامل خودروها هم می‌شوند، به نیاز او پاسخ می‌دهند. سازنده کروآت ورن برنامه دارد تا این تاکسی‌های خودران را از دو سال آینده روانه خیابان‌ها کند.

به گفته ریمک، تمام قطعات خودرو از ابتدا توسط این شرکت توسعه پیدا می‌کند و تمام تاکسی بر پایه پلتفرمی آزاد طراحی می‌شوند که تاکید زیادی روی راحتی و ایمنی خواهد داشت. البته ایمنی بیشتر این تاکسی‌ها به معنی بهره‌وری آن‌ها از فرمان، پدال گاز و پدال ترمز نیست چراکه تمام آن‌ها کاملا خودران خواهند بود. ریمک برای بهره‌وری از فناوری خودران مناسب با برند «موبیل‌آی» همکاری می‌کند. این شرکت در چند سال اخیر روی توسعه هوش‌مصنوعی و قابلیت‌های آن کار کرده است و می‌خواهد با تجهیز محصولات ریمک به دوربین، لیدار، رادار و حسگرهای گوناگون، آن را به دنیای خودران وارد کند.

به گفته مسئولان شرکت، ورن فاکتورهایی مانند آب‌وهوا و سبک رانندگی محلی مردم را نیز در نظر می‌گیرد. این خودروی کوچک تنها ظرفیت دو سرنشین را خواهد داشت؛ ظاهرا تحقیقات نشان داده است که بیشتر سفرهای درون‌شهری خودرویی شامل دو همراه می‌شود! هر چند فضای ورن تنها برای دو سرنشین آماده شده است اما هر دو آن‌ها در نهایت راحتی سفر خواهند کرد و از امکانات آن بهره‌مند خواهد شد.

درها به سبک کشویی طراحی شده‌اند تا ورود و خروج از خودرو راحت باشد. از آنجا که ممکن است سفرهای شهری به درازا بکشند، ریمک ورن کانسپت به امکانات سرگرمی مانند یک نمایشگر بزرگ ۴۳ اینچی هم مجهز شده است تا برای مشتریان این سرویس، یک فضای زندگی کوچک را تداعی کند. سیستم صوتی هم شامل ۱۷ بلندگو می‌شود که می‌تواند صدای باکیفیت و استریو را به‌ بهترین شکل ممکن پخش کند. ورن برای سرگرمی هر چه بیشتر سواران، قابلیتی موسوم‌به «هیلو رینگ» را هم در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد؛ این قابلیت به سرنشینان اجازه می‌دهد تا با بالابردن سر خود نمای تازه‌ای از شهر را ببینند که در مشاهده آن در خودروهای دیگر ممکن نیست.

از دیگر المان‌های مهم ورن، طراحی متمایز و زیبای بدنه خارجی آن است که با تناسبات منحصربه‌فرد ریمک همراه شده است و آینده تاکسی‌های برقی اروپایی را به‌خوبی به تصویر می‌کشد. نمای جلو میزبان چهار نوار LED شده است که جایگزین چراغ‌های اصلی متداول شده‌اند؛ پس تصور می‌شود قدرت نوری مناسبی دارند. هر چند فضای جلوپنجره در ورن طراحی شده است اما خبری از ورودی هوا در آن نیست و مانند سایر خودروهای برقی یک پنل بسته است.

تمام بدنه به دو رنگ سیاه و آبی تقسیم شده است تا هم چهره‌ای آینده‌نگرانه از ورن به تصویر کشیده شود و هم ریمک بتواند بدنه اصلی را از کابین آن جدا کند. شیشه کابین از بالای چراغ‌ها شروع می‌شود و به‌شکلی یکپارچه دور ستون‌های A و B و C خودرو می‌چرخد. سقف هم به سانروف یا همان هیلو رینگ مجهز شده است. رینگ‌های آلومینیومی سه پره هم تکمیل‌کننده این پکیج نوآورانه هستند که در تلاش است صنعت حمل‌ونقل عمومی را متحول کند.

اما شاید مهم‌ترین ویژگی ورن درکنار سیستم خودران آن، شخصی‌سازی تجربه سواری پیش از سوارشدن به آن است. مشتری می‌تواند قبل از رسیدن خودرو، تمام تنظیمات راحتی خود را در ورن اعمال کند تا مسافران این حس را داشته باشند که انگار سوار خودروی شخصی خود شده‌اند. ریمک یک مرکز موسوم‌به «مادرشیپ» را برای ورن‌های خود توسعه خواهد داد که خودروهای فعال، برای وارسی، تعمیرات، تمیزکاری و شارژ دوباره به آن مراجعه خواهند کرد. مادرشیپ مرکز استراحت ورن خواهد بود و آن را برای خدمت‌رسانی عمومی آماده خواهد کرد.

نخستین کشورهایی که از ۲۰۲۶ میزبان ورن خواهند شد، آلمان، انگلستان و کرواسی خواهند بود؛ سپس بازارهای خاورمیانه‌ای می‌توانند منتظر حضور ورن باشند. نظر شما درباره این خودروی کوچک و دوست‌داشتنی چیست؟ آیا با فراسیدن تاکسی‌های خودران، واقعا جرئت اطمینان کردن به آن‌ها را داریم؟