نگاهی به نسخه‌های وارداتی سئات به ایران

سام کاویانی: گویا همین چند سال پیش بود که چند دستگاهی از سئات لئون راهی دیارمان شد و تنی چند از مشتریان به‌واقع علاقه‌مند را هم به خود جذب نمود. با آنکه نسخه‌های وارده از رنگ‌های روشن و زیبایی برخوردار و به لحاظ تکنیکی نیز سخت مجهز بودند ولی حضورشان سخت کمرنگ بود و نبود نمایندگی و پاره‌ای دیگر از معضلات خیلی زود آنان را از صحنه بازار حذف نمود. البته ناشناخته بودن نام این برند اسپانیایی‌تبار هم مزید بر علت بود. حال پس از گذر چند سال، بازرگانان دیگری عزم آن نمودند که دگرباره این برند را به ایران‌زمین برگردانند و فعلاً نیز، قصد ورود دو مدل از آن را دارند که یکی تولدو نام دارد و آن دیگری هم لئون. طبق آخرین اخبار، تولدو توانسته مجوز ورود را به کشور دریافت نماید.

از آنجایی که نام برندی همچون «سئات» برای آحاد هم‌وطنان عزیزمان ناشناخته و مجهول است، لذا پیشاپیش توضیحاتی را درباره سوابق و پیشینه این برند ارائه می‌دهیم.

سئات نام برندی از اسپانیاست که در سال ۱۹۵۰ میلادی بنیان نهاده شد. نخستین محصول تولیدی آن، مدل ۱۴۰۰ بود که در ۱۳ ماه نوامبر سال ۱۹۵۳ میلادی دیده به جهان گشود، این خودرو بر مبنای فیات ۱۴۰۰ تکوین و توسعه یافته بود. سئات به مدت سی سال یار و همکار فیات ایتالیا بود و از کمک‌های فنی آن به‌کرات بهره می‌برد و حتی به مدت ۱۶ سال پیاپی نیز – سال‌های ۱۹۵۷ الی ۱۹۷۳ میلادی – مدل ۶۰۰ از فیات را با نام سئات ۶۰۰ و به عنوان خودرویی ارزان و مردمی عرضه می‌کرد؛ اما سال ۱۹۸۲ میلادی، سال جدایی قطعی بین این دو رفیق بود؛ و دلیل این امر هم به فیات برمی‌گشت که به سبب بحران‌های مالی و افزایش قیمت جهانی بهای نفت به محافظه‌کاری روی آورده و حاضر به سرمایه‌گذاری بیشتر در سئات نبود.

پس از جدایی از فیات، متصدیان سئات در پی شریکی قوی‌پنجه بودند و ازاین‌رو به مکاتباتی چند با تویوتا، میتسوبیشی و نیسان مبادرت نمودند اما از بخت خوش، در این زمان، شخصی به نام دکتر کارل هورست هان (D.R CARL HORST HONE) ریاست فولکس‌واگن را بر عهده داشت و او نیز سخت در پی گسترش عملیات تولیدی فولکس‌واگن در ماورای مرزهای آلمان بود و این‌گونه بود که این دو به هم رسیدند و شراکت قطعی‌شان از تاریخ ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۸۲ میلادی آغاز شد، تاریخی که می‌توان آن را شروعی دگرباره برای سئات در دوران مدرن دانست. نخستین مدل‌هایی هم که از فولکس در سئات به تولید رسیدند، پاسات و پولو بودند. در این میان، رفته‌رفته میزان سهام فولکس‌واگن در شرکت سئات رو به فزونی نهاد و از ۵۱ درصد در سال ۱۹۸۶ میلادی به ۹۹.۹۹ درصد در ۱۸ ماه دسامبر سال ۱۹۹۰ میلادی افزایش یافت و بدین ترتیب سئات توانست به نخستین شعبه فرامرزی فولکس‌واگن در خارج از مام میهن بدل گردد.

با ذکر این مقدمه، اینک مختصات و ویژگی‌ها دو مدل تولدو و لئون را از نظر می‌گذرانیم.

سئات تولدو

تولدو، مدلی پنج درب و لیفت بک است که تاکنون چهار نسل از آن راهی بازارهای جهانی شده است. نخستین سری از این خودرو، در سال ۱۹۹۱ میلادی پا به میدان رقابت نهاد. این سری که اتفاقاً در قیاس با خودروهای زمانه خود، از طرح زیبا و آئرودینامیکی بهره می‌برد، توسط طراح به نام ایتالیایی، جیورجتو جیوجیارو (GIORGETO GIUGIARO)، خلق و توسعه یافته بود. در سال ۱۹۹۳ میلادی، امتیاز پلت‌فرم این خودرو توسط شرکت چری چین خریداری شد، آن‌هم به‌واسطه یک دلال مکزیکی؛ عملی که پس از کسب اجازه از شرکت سئات صورت پذیرفته بود. پیامد این عمل، تولید دو مدل از چری با نشان‌های A11 و A15 بود. ناگفته نماند که چری A15 مدت‌زمان اندکی مهمان شرکت ایران‌خودرو بود و توسط نمایندگی‌های آن در سرتاسر کشور عرضه می‌شد.

اما نسل چهارم و یا آخرین سری از تولدو که موضوع متن ماست، برای نخستین بار در سال ۲۰۱۱ میلادی به نمایش در آمد. این خودرو بر مبنای پلت‌فرم A05+ (PQ25) گروه فولکس‌واگن تکوین و توسعه یافته است، پلت‌فرمی که در دیگر خودروهای آن گروه از جمله اشکودا رپید، فولکس‌واگن سانتانا و جتا نیز به کار می‌رود.

طیف متنوعی از پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی برای تحرک بخشی به این خودرو به کار می‌روند. نسخه‌های بنزینی عبارتند از یک نسخه ۳ سیلندر ۱.۲ لیتری با توان ۷۵ اسب بخار،۴ سیلندر ۱.۲ لیتری ۸ سوپاپ با توانی معادل ۸۵ اسب بخار،۴ سیلندر ۱.۲ لیتری ECOMOTIVE با توان خروجی معادل ۱۰۵ اسب بخار و در نهایت،۴ سیلندر ۱.۴ لیتری ۱۶ سوپاپ با توانی معادل ۱۲۵ اسب بخار. نسخه‌های دیزلی هم در دو نسخه ۴ سیلندر ۱.۴ لیتری ECOMOTIVE با توانی معادل ۹۰ اسب بخار و ۴ سیلندر ۱.۶ لیتری ECOMOTIVE با توانی معادل ۱۱۵ اسب بخار عرضه می‌شوند. به لحاظ سیستم انتقال قدرت، این خودرو با گیربکس‌های ۶ سرعته خودکار و ۷ سرعته دوکلاچه (DCT) عرضه می‌شود.

بر مبنای برخی از مندرجات، قوی‌ترین نسخه از تولدو یعنی همان پیشرانه ۱.۴ لیتری آن وارد کشورمان خواهد شد. این نسخه با توان ۱۲۲ اسب بخاری، از ماکزیمم سرعتی معادل ۲۰۶ کیلومتر بر ساعت و شتاب صفر تا صدی برابر با ۹.۵ ثانیه بهره می‌برد. میانگین مصرف سوخت ترکیبی آن نیز معادل ۵.۸ لیتر و وزن آن برابر با ۱۲۳۰ کیلوگرم است. یکی از تجهیزات قابل‌ملاحظه در این مدل، سیستم START/STOP آن است که در هنگام توقف در ترافیک و یا مواردی از این دست، اقدام به خاموشی پیشرانه نموده و پس از فشردن پدال گاز دوباره پیشرانه را فعال می‌نماید. همین خود به تنهایی، کمک شایان توجهی به کاهش مصرف سوخت می‌نماید.

طول/عرض/ارتفاع این خودرو معادل ۱۴۸۱/۱۷۰۶/۴۴۸۲ میلی‌متر و فاصله بین دو محور جلو و عقب آن برابر با ۲۶۰۲ میلی‌متر است. گنجایش محل بار آن معادل ۵۵۰ لیتر و حجم مخزن سوخت آن برابر با ۵۵ لیتر می‌باشد.

سایت «AUTOEXPRESS» بریتانیا نکات مثبت این خودرو را در مواردی همچون صندوق عقب بزرگ، فضای جادار صندلی‌های عقب و بهای مقرون به صرفه و نکات منفی آن در طراحی کسل‌کننده، رانندگی بی حس و حال و سواری متلاطم و عصبی برشمرده است.

به لحاظ ایمنی، سئات لئون خودرویی سخت مستحکم و مطمئن است. این خودرو توانسته در آزمون ایمنی موسسه یوروانکاپ،۵ ستاره ایمنی را از آن خود ساخته و درجه ایمنی معادل ۹۴ درصد را برای سرنشینان بزرگسال خود فراهم نماید.

در حال حاضر، سئات تولدو در جمهوری چک به تولید می‌رسد و بهای نسخه ۱.۴ لیتری ECOMOTIVE دیزلی آن در بازار بریتانیا معادل ۱۷,۱۹۵ پوند است.

سئات لئون

برخلاف تولدو که تنها در یک گونه از بدنه به تولید می‌رسد، لئون خودرویی در کلاس C است که در سه گونه سه درب، پنج درب و استیشن تولید می‌شود. نخستین سری از آن، در سال ۱۹۹۹ میلادی وارد بازارهای جهانی شد، ولی نسل سوم و یا فعلی آن برای نخستین بار، ماه سپتامبر سال ۲۰۱۲ میلادی و در نمایشگاه خودروی پاریس به جهانیان معرفی شد.

نسل فعلی لئون بر مبنای پلت‌فرم MQB گروه فولکس‌واگن تکوین و توسعه یافته است. پلت‌فرمی که در نسل سوم آئودی A3، نسل هفتم فولکس‌واگن گلف و نسل سوم اشکودا اکتاویا نیز به کار می‌رود. به لحاظ ابعادی، نسخه فعلی لئون نسبت به نسل پیشین آن، به میزان ۵ سانتی‌متر کاهش طول داشته و از وزن آن نیز به میزان ۹۰ کیلوگرم کاسته شده است اما در مقابل، به فاصله بین دو محور آن معادل ۵.۸ سانتی‌متر اضافه شده است.

طیف بسیار متنوعی از پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی در قلب این زیباروی اسپانیایی به کار رفته‌اند. نسخه‌های بنزینی در انواع ۱.۲ لیتری با توانی بین ۸۶ تا ۱۱۰ اسب بخار،۱.۴ لیتری با توانی بین ۱۲۵ تا ۱۵۰ اسب بخار،۱.۸ لیتری با توانی برابر با ۱۷۷ اسب بخار و بالاخره نسخه ۲ لیتری با نام ۲.۰ TSI CUPRA با توانی بین ۲۶۵ الی ۲۹۰ اسب بخار. این اعداد و ارقام در جای خود نویدگر خودرویی سخت توانمند و مدعی هستند. پیشرانه‌های دیزلی لئون هم شامل نسخه‌های ۱.۶ لیتری که در دو نسخه ۹۰ و ۱۰۵ اسب بخاری و نیز، نسخه‌ای ۲ لیتری که در دو گونه ۱۵۰ و ۱۸۴ اسب بخاری عرضه می‌شوند، می‌گردد. نیروی حاصل از پیشرانه به‌واسطه گیربکس‌های ۵ و ۶ سرعته دستی،۶ و ۷ سرعته خودکار به چرخ‌های جلو و یا تمامی چرخ‌های آن منتقل می‌گردد.

به لحاظ ایمنی، سئات لئون نیز همچون برادرش تولدو، خودرویی فوق‌العاده صلب و مستحکم است و توانسته در آزمون ایمنی موسسه یوروانکاپ،۵ ستاره ایمنی را کسب نماید. ضمن اینکه، درجه ایمنی سرنشینان بزرگسال در آن معادل ۹۴ درصد است که از این لحاظ شبیه تولدو است اما رقم محافظت از کودکان در آن معادل ۹۲ درصد است، در حالی که این عدد در تولدو معادل ۸۰ درصد است.

در حال حاضر، سئات لئون در اسپانیا به تولید می‌رسد و بهای نسخه بنزینی ۱.۴ لیتری (۱۲۵ اسب بخاری) آن در بازار بریتانیا معادل ۱۸,۳۰۰ پوند است.
سایت «AUTOEXPRESS» بریتانیا، نکات مثبت این خودرو در موارد ذیل دسته‌بندی نموده است:
طراحی شیک و پیشرفته
گزینه‌ای بسیار خوب برای رانندگی
بهای بسیار خوب در ازای مبلغ پرداختی
و نکات منفی را در موارد ذیل:
سواری آن می‌توانست کمی محکم‌تر باشد
تعداد کمی از عیوب کیفی در آن گزارش شده است
بالا بودن پایه ورودی صندوق بار منابع:
WIKIPEDIA.ORG
AUTOEXPRESS.CO.UK
و…