تازه از راه رسیده؛ بررسی کامل سئات آتکا

با وجود رقبای جسور بسیار، نبردی دشوار برای اولین شاسی‌بلند سئات در راه است. آیا این خودرو می‌تواند انتظارات را برآورده کند؟

در بحث خودروهای شاسی‌بلند سئات بسیار بی‌تجربه است اما آتکا اولین تلاش جدی و احساس‌برانگیز این کمپانی بوده و چیزی کم ندارد.

مهم‌تر آنکه سئات آتکا بسیار شیک و به روز بوده و به علاوه در بازار بسیار شلوغی حضور یافته است، در این بخش از بازار استایل ظاهری برای برخی خریداران فاکتوری مهم و حیاتی است؛ اما تنها این موضوع نیست بلکه آتکا قیمت رقابتی داشته و برای رانندگی عالی است اگرچه که سواری خودرو می‌تواند کمی سفت‌تر باشد.

فقدان تجهیزات برای ارزان‌ترین مدل‌ها ممکن است برخی افراد را پس بزند اما سطح وسیعی از پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی به علاوه‌ی گزینه‌ی چهارچرخ محرک دست سئات را برای رقابت با دیگران باز می‌گذارد.

انتخاب ما برای این تست آتکا ۲.۰ TDI 150 SE می‌باشد. آتکا کراس اورر میدسایزی است که از جمله رقبای آن می‌توان به نیسان قشقایی، فورد کوگا و رنو کجار اشاره کرد. این خودرو اولین شاسی‌بلند تاریخ سئات بوده و پلتفرم و پیشرانه‌های یکسانی را با هاچبک محبوب این خودروساز یعنی مدل لئون به اشتراک می‌گذارد.

بهای زیر ۱۸ هزار پوندی این خودرو نیز ارزش بالایی را ایجاد می‌کند. به‌طورکلی این خودرو بهای ۵۰۰ پوندی کمتر از قشقایی و ۲ هزار پوندی کمتر از فورد کوگا دارد. مجهزترین نسخه‌ی آتکا نیز با قیمت ۲۹۹۹۰ پوند عرضه می‌شود.

سئات آتکا با پنج پیشرانه در دسترس خواهد بود: دو نسخه‌ی بنزینی و سه پیشرانه‌ی دیزلی با قدرت‌های بین ۱۱۴ تا ۱۸۷ اسب بخار. همچنین چهار سطح تریم برای این خودرو وجود دارد و گیربکس اتوماتیک و سیستم چهارچرخ محرک نیز از نظر پنهان نمانده است.

اگرچه که آتکا شاسی‌بلندی میدسایز است اما در واقع این خودرو، لئون هاچبکی است که در هر جهتی کشیده شده است. فاصله‌ی بین محورها همان است بنابراین درحالی‌که فضای زیادی برای زانوها وجود ندارد اما خط سقف بالاتر به معنی فضای خوب سر است. ظرفیت فضای بار نیز ۵۱۰ لیتر بوده که بیش از قشقایی و رنو کجار می‌باشد.

آتکا یکی از معدود شاسی بلندهایی است که با پیشرانه‌ی ۳ سیلندر ۱ لیتری توربو نیز در دسترس است (پژو ۳۰۰۸ دیگر خودروی مشابه است). انتخاب این پیشرانه باعث شده تا بهای خودرو از ۱۷۹۹۰ پوند شروع شود.

این پیشرانه‌ی کوچک توان ۱۱۴ اسبی دارد اما تنها با گیربکس ۶ سرعته ی دستی قابل سفارش است. در تریم سطح پایه‌ی S، مدل‌ها به‌صورت استاندارد با سیستم تهویه، سیستم مدیا با نمایشگر ۵ اینچی، پورت USB، غربیلک فرمان چرمی و صندلی‌های عقب تاشو عرضه می‌شوند.

در انگلستان، عمده‌ی فروش این خودرو را مدل‌های میانی SE تشکیل خواهند داد که علاوه بر تجهیزات تریم S دارای سیستم تهویه‌ی دو ناحیه‌ای، کروز کنترل، آینه‌های جانبی گرم شونده با تنظیم برقی و حسگرهای پارک پشتی نیز هستند.

پیشرانه‌های محبوب نیز گزینه‌های دیزل خواهند بود. پیشرانه‌های ۱.۶ لیتری ۱۱۴ اسبی به همراه نسخه‌های ۲ لیتری TDI با قدرت‌های ۱۴۸ و ۱۸۷ اسب بخاری گزینه‌های دیزلی آتکا را تشکیل می‌دهند. پیشرانه‌ی ۱۸۷ اسب بخاری تنها مدل از این خودرو است که با سیستم چهارچرخ محرک قابل سفارش است.

پیشرانه‌ها، کارایی و سواری
عمده تمرکز یک شاسی‌بلند معمولاً روی کاربردی بودن و مفید بودن است اما آتکا از پشت فرمان نیز متقاعدکننده به نظر می‌رسد. این تنظیمات دینامیک احتمالاً به این حقیقت بازمی‌گردد که سئات به عنوان برند اسپورت گروه فولکس شناخته شده است.

اولین نکته‌ای که با قرار گرفتن در پشت فرمان مشخص می‌شود، موقعیت رانندگی و انعطاف‌پذیری آتکا است. صندلی‌ها و فرمان خودرو می‌تواند در جهات مختلفی تنظیم شود و هر راننده‌ای با هر جثه‌ای قادر است تا در پشت فرمان راحت باشد.

پیشرانه‌ی دیزل ۱۸۷ اسب بخاری در سرعت‌های پایین کمی صدا دارد اما از دورهای پایین نیز قوی عمل کرده و وقتی با گیربکس ۷ سرعته ی اتوماتیک همراه شود به نرمی عمل می‌کند.

سواری خودرو کمی سفت احساس می‌شود اما آتکا هرگز ناراحت نیست. رنو کجار برای رانندگی ریلکس تر است اما آتکا با دقت بیشتری فرمان‌ها را انجام می‌دهد. برای کراس اووری قدبلند، کنترل بدنه نیز بسیار خوب است که به این معنی است که شما می‌تواند با سرعت‌های بالاتری از پیچ‌ها بدون تکان خوردن عبور کنید.

آتکا با این پیشرانه در زمان ۸.۵ ثانیه به تندی ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد. اگر این مقدار کافی نیست، احتمالاً مدل‌های کاراتر کوپرا نیز در دسترس خواهند بود.

سئات پیش‌بینی می‌کند که محبوب‌ترین مدل آتکا پیشرانه‌ی ۲ لیتری دیزل ۱۴۸ اسب بخاری باشد اما نسخه‌ی ۱.۶ لیتری ۱۱۴ اسبی نیز برای کسانی که طالب هزینه‌های کمترند گزینه‌ای جذاب است.

مصرف سوخت، آلایندگی و هزینه‌های سواری
اکثریت پیشرانه‌های این خودرو از هاچبک لئون قرض گرفته شده‌اند. سئات ادعا می‌کند که پیشرانه‌ی ۳ سیلندر ۱ لیتری این خودرو در هر صد کیلومتر مصرف سوخت ۵.۲ لیتری دارد که برای پیشرانه‌ای با این حجم و قرار گرفته در این شاسی‌بلند احساس‌برانگیز است. دیگر پیشرانه‌ی بنزینی دارای قدرت ۱۴۸ اسب بخاری و مصرف ۵.۴ لیتری است.

برای اکثریت خریداران پیشرانه‌های دیزلی جذابیت بیشتری دارد. پیشرانه‌های ۱۱۴ و ۱۴۸ اسب بخاری دیزل آتکا به ترتیب دارای مصرف سوخت ۴.۲ و ۴.۴ لیتری هستند. البته سیستم چهارچرخ محرک مصرف سوخت را افزایش داده و آن را به ۴.۹ لیتر در هر صد کیلومتر می‌رساند. قدرتمندترین مدل آتکا با پیشرانه‌ی ۱۸۷ اسبی و سیستم چهارچرخ محرک و گیربکس اتوماتیک عرضه می‌شود و مصرف سوخت ۵ لیتری دارد.

کابین، طراحی و تکنولوژی
همانند دیگر جنبه‌ها، سئات در بخش کابین و طراحی این خودرو نیم‌نگاهی به لئون داشته است. بنابراین طراحی خودرو آشنا منطقی است.

مواد استفاده شده در بالای داشبورد نرم و باکیفیت بالا است اما با نگاه به پایین‌تر و اطراف کنسول مرکزی و درب‌ها شاهد پلاستیک‌های ارزان‌قیمت خواهیم بود. کیفیت کابین فولکس تیگوان بهتر بوده اما خب گران‌تر نیز هست.

مدل سطح پایه‌ی S تجهیزات زیادی ندارد و تنها دارای کولر، رینگ‌های ۱۶ اینچی، صفحه لمسی ۵ اینچی. ۷ ایربگ است.

فول ترین مدل یعنی XCELLENCE دارای کابین تمام چرم، رینگ‌های ۱۸ اینچی، چراغ‌های LED و دوربین عقب هستند. سئات انتظار دارد که مدل سطح میانی SE به خاطر ارائه‌ی بهترین ارزش در برابر بهای پرداختی محبوب‌ترین مدل باشد.

کاربردی بودن، راحتی و فضای صندوق
آتکا از پلتفرم لئون سود برده و فاصله‌ی بین محورها در هر دو خودرو یکسان است بنابراین انتظار فضای زیادی را برای سرنشینان عقب نباید داشت.

درحالی‌که این خودرو بزرگ‌ترین خودروی کلاس نیست اما تقریباً فضای کابین برابر با قشقایی دارد. رنو کجار اندکی بزرگ‌تر بوده و فضای بیشتری را در بخش عقبی فراهم می‌کند اما در کل تفاوت‌ها جزئی است.

درحالی‌که فضای سرنشینان عقب شاید به اندازه‌ی برخی رقبا جادار نباشد اما این خودرو دارای فضای بار بزرگی است. در مدل‌های دیفرانسیل جلو شاهد فضای بار ۵۱۰ لیتری هستیم که بیشتر از قشقایی است.

مدل‌های مجهز به سیستم چهارچرخ محرک به دلیل نیاز به میل‌لنگ متفاوت فضای بار ۴۸۵ لیتری دارند.

صندلی‌های عقب نیز به‌صورت ۶۰/۴۰ تا می‌شوند اما با تا شدن لبه‌ی آن‌ها بالا باقی می‌ماند و جاگیری بار شاید کمی سخت باشد.

قابلیت اطمینان و ایمنی
ازآنجایی‌که آتکا بخش اعظمی از قطعات خود را با دیگر محصولات سئات به اشتراک می‌گذارد بنابراین می‌توانیم قابلیت اطمینان بالایی را از این خودرو انتظار داشته باشیم.

به لطف وجود تجهیزات ایمنی و تکنولوژی‌های کمکی، این خودرو در تست‌های تصادف یورو ان کاپ ۵ ستاره‌ی ایمنی را به دست آورده است. تجهیزات کلیدی این خودرو شامل هشدار خروج از لاین رانندگی و کروز کنترل تطبیقی هستند.

این خودرو هنوز در نمایندگی‌ها عرضه نشده اما انتظار داریم که از گارانتی ۳ ساله/۱۰۰ هزار کیلومتری سئات بهره‌مند گردد. البته رقبا در این بخش سخاوتمندتر بوده و کجار با گارانتی ۷ ساله و کیا اسپورتیج و هیوندای توسان با گارانتی ۵ ساله ارائه می‌شوند.

نقاط قوت: استایل ظاهری زیبا، رانندگی عالی، قیمت مناسب
نقاط ضعف: تجهیزات کم در مدل‌های پایه، سواری کمی سفت، پلاستیک‌های ارزان داخل کابین

منبع: autoexpress