بازنشستگی رئیس سوزوکی در سن 91 سالگی!

درود بر شما آقا ماهان ، دقیقاً درست میفرمائید .

حرف من هم همینه که میگم این تجربه هست که ارزش میاره و نه مدرک پاره‌های امروزی لیسانس ، ارشد ، دکترا !

امروزه ، مِلاک استخدام شرکت‌های بزرگ در آمریکا یا حتی ایران خودمون ، مدرک نیست ( بحث پارتی بازی و این حرف‌ها به کنار ) ، تجربه هست و اتفاقاً چند روز پیش به همین قضیه اشاره کردن خبرگزاری‌ها که ماکروسافت و گوگل و… دیگر اهمیتی به مدرک تحصیلی نمیدهند !
شنیدم سازمان ملل هم سواد را دیگر از مدرک نمیشناسد و سواد معنی‌اش عوض شده که هر فردی کارآفرین باشه و یا ایجاد درآمد کنه ، میشه باسواد ( راست یا دروغش را نمیدانم ) !

داخل ایران خودمون ، بیشتر تحصیل‌کرده‌ها در شرکت‌های خصوصی یا صنف مشاغل آزاد برای کسانی کار میکنند که مدرک تحصیلی دیپلم هم ندارند !

بیزینس خودم با رشته‌ی تحصیلیم متفاوته ، ولی اگر یکبار دیگر به دنیا میومدم ، هیچگاه تحصیلات را ادامه نمیدادم و دنبال یادگیری تخصص مورد علاقم میرفتم و تا دیپلم بیشتر نمیخواندم !
درس خواندن برای آن‌هاییست که واقعاً مُخ خاصی هستند و در دانشگاه‌های دولتی به سختی وارد میشوند ( بحث سهمیه و پارتی بازی‌ها به کنار ) اما دانشگاه‌های دیگر مثل پیام‌نور یا آزاد یا غیر‌اتفاعی و… فقط وقت تلف کردن یا به درد کارمندانی میخوره که میخواهند پایه حقوق بالاتری داشته باشند !

میدانید چقدر از جوانان ما به خاطر اینکه سربازی نروند ، دانشجو شدند یا به اجبار خانواده یا عقب نماندن از دوستانشان و… وارد دانشگاه شدند و همینطوری کشکی کشکی فقط یه رشته‌ای را میخوانند و می‌آیند بالاتر و… !

به شخصه عقیده دارم کسی که تجربه‌ و مهارت خاصی را درست یاد بگیره و اجرا کنه به تمام مدرک‌گرفته‌های کار نابَلَد میچربه !

یه مشکلی چند وقت پیش برامون پیش اومد که طرف میگفت من مُدَرِس فلان شرکت هستم و یه تَبلِت گرفته بود دستش و مدام باهاش کار مثلاً تخصصی امروزی میکرد و باید وقت میگرفتی تا وسیله را درست کنه و آخرش هم هزارتا بهانه آورد که درست بشو نیست و باید فلان کنی بهمان کنی و یه هزینه‌ای هم پرداخت کردیم ، بعد از پرس‌وجو‌ و تحقیق رفتیم یه فرد ۶۰ ساله که دیپلم هم نداشت را پیدا کردیم که در کمتر از نیم ساعت مشکل ما را رفع کرد !

برخی جوون‌های امروزی فقط به مدرکشون مینازند ، ولی چه در شعور و ادب و چه در کار عملی صفر هستند ( البته همه نه ، بلکه آن‌هایی که از نزدیک شاهدشان هستم و هستید و دیدید و میبینید ) !

اگر بروید قسمت استخدام نیروی انسانی مراکز انتظامی مثل ارتش ، راهور ، نیروی‌انتظامی و… ( خودم سرباز بودم با چشم دیدم و جا خوردم ) ، متوجه میشوید که یه مشت جوان تحصیل‌کرده مدرک به دست می‌آیند جهت ثبت‌نام و استخدام که وقتی میپرسید چرا خودت کاری را شروع نمیکنی ، شروع میکنند به کُردُلِیلی خواندن و هیچ‌جا خبری نیست و بیاییم ارتش یه حقوقی بگیریم تا زندگی را بگذرانیم !
همیشه دنبال راحت‌ترین کار هستند چون تو مُخِشون رفته اگر درس بخوانید دیگر همه‌جا برایتان فرش قرمز پهن میکنند و… اما وقتی مدرک را گرفتند تازه میفهمند که چه اشتباهی کرده‌اند و دردبه‌در دنبال کار پشت میز نشینی میگردند و دیگر غرورشون اجازه نمیده هر کاری را بکنند و این میشه که زجرشان را خانواده‌هاشون میکشند که البته یه روزی کلاس درس خواندن فرزندانشون هم میگذاشتند اما نمیدانند که تراز و عیار هر شخصی در وجود اون شخص نهادینه شده و قرار نیست چوب مثلاً بچه‌ی فامیل دکتر مهندس وکیل شده ، این شخص هم حتماً باید درس بخونه تا دکتر مهندس وکیل و… بشه !

اگر مثل یه کارگر عرق نریخته باشید در تخصص هر کار پایه‌ای ، مطمئن باشید مدرک دکترا هم داشته باشید چون درکی از جامعه و بیزینس هدف پیدا نکرده‌اید ، نمیتوانید در بیزینسی موفق باشید ، باید تن شریف خود را به چالش بکشید تا مغز هم به کار بیوفته که بتوانید مسائل را تجزیه و تحلیل کنید تا کسب درآمد داشته باشید یا اگر در جایی هم کار میکنید ، بالاترین راندمان را در شرکت و نهاد مورد نظر داشته باشید !

بحث خیلی خیلی طولانی میشه ، اما نگاه به مو و ابروی سفید این اشخاص نکنید ، این‌ها با همین ثروت و مدیریتی که دارند و میبینیدش ، پاش بیوفته از صدتا جوان مدرک به دست هم باسوادتر و کاری‌تر هستند و از یه کارگر هم بیشتر کار عملی سخت انجام میدهند !
یه فرقی هست بین این اشخاص با اشخاصی که فقط مدام ظاهرنمایی میکنند یا منفی‌بافی میکنند !

17

2

آقا mahan

دقیقاً همینطوره که میفرمائید .
گُل گفتید !
مختصر و مفید حق مطلب را اَدا کردید که من میخواستم بنویسم دیدم طولانی میشه و بیخیالش شدم .

9

3