اولین تجربه رانندگی با آکورا اینتگرای جدید، یک سیویک با لباس شیک‌تر!

قضاوت در مورد آکورا اینتگرای جدید به نحوهٔ نگرش شما بستگی خواهد داشت. اگر به گذشته نگاه داشته باشید ممکن است اینتگرای جدید ناامیدکننده به نظر برسد زیرا نسل‌های قبلی این خودرو بسیار مورداحترام علاقه‌مندان بودند؛ اما از سوی دیگر، اینتگرای جدید بهترین ویژگی‌های سیویک یعنی پیشرانهٔ ۲۰۰ اسب بخاری Si، گیربکس شش سرعتهٔ دستی و فرم بدنهٔ هاچ‌بک را در پکیجی کمی لوکس‌تر ارائه کرده است که همهٔ این‌ها برای خودرویی که قرار است جایگزین ILX بی‌ادعا باشد بسیار جذاب خواهند بود. البته آکورا زمانی که تصمیم گرفت بجای نام‌های سه‌حرفی معمول محصولات خود نام اینتگرا را احیا کند، خطر همهٔ این انتقادات را به جان خرید.

همچنین هرچند شاید این کار فقط ترفندی برای جلب‌توجه بوده اما به نظر می‌رسد نتیجه داده است زیرا ماه‌ها است که در اینترنت در مورد این خودرو غوغایی به راه افتاده است. آکورا نیز از این موضوع خرسند است زیرا به گفتهٔ این شرکت، تعداد پیش سفارش‌های اینتگرا بیش از انتظارات بوده و نیمی از خریداران نیز گیربکس دستی را انتخاب کرده‌اند. بااین‌همه، اینتگرای جدید نقطهٔ عطفی برای آکورا محسوب نمی‌شود زیرا این خودرو هم از همان فرمول دیگر محصولات چند دههٔ اخیر آکورا استفاده می‌کند یعنی پوشاندن لباسی شیک بر تن قطعات آشنای هوندا و چسباندن یک لوگوی متفاوت روی آن. به همین دلیل، اینتگرا در برابر سدان‌های لوکس آلمانی مثل آئودی A3 و مرسدس بنز CLA که آکورا آن‌ها را هدف قرار داده است، رقیبی ارزان‌تر و با پرستیژ کمتر به‌حساب می‌آید.

خوشبختانه اما استخوان‌بندی و معماری اینتگرا کاملاً تازه است خصوصاً در مقایسه با ILX که از پلت‌فرم قدیمی و پیشرانه‌های تاریخ گذشتهٔ سیویک استفاده می‌کرد. اینتگرا روی همان پلت‌فرم نسل یازدهم سیویک ساخته شده و پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری توربوشارژ آن‌هم از سیویک جدید گرفته شده است. در اینتگرا، این موتور همان ۲۰۰ اسب بخار قدرت و ۲۶۰ نیوتن متر گشتاوری را تولید می‌کند که در سیویک Si ارائه می‌دهد. البته به گفتهٔ آکورا، بدنهٔ اینتگرا مستحکم‌تر از سیویک بوده و از تنظیمات متفاوتی برای نرم‌افزار پیشرانه، سیستم تعلیق و گیربکس‌ها بهره می‌برد که شامل یک نمونهٔ CVT و یک شش سرعتهٔ دستی می‌شود.

اینتگرا همچنین به کمک‌فنرهای تطبیقی هم مجهز شده که سیویک Si از آن‌ها بی‌بهره است. به نظر می‌رسد هوندا عمداً این آپشن را از نسل جدید سیویک Si حذف کرده تا کمی از اینتگرا فاصله بگیرد. صرف‌نظر از این موضوع، این کمک‌فنرها در اینتگرا ویژگی خیلی خوبی هستند زیرا وقتی روی حالت معمولی یا راحت قرار می‌گیرند، سواری باکیفیت‌تری را نسبت به Si فراهم می‌کنند درحالی‌که در حالت اسپرت موجب می‌شوند اینتگرا به همان اندازهٔ سیویک سرزنده و چابک شود. تنظیم مناسب وزن فرمان، پاسخگویی بالای پدال گاز و دسته‌دندهٔ نرم نیز حس بازیگوشی به سدان جدید آکورا می‌دهند.

به گفتهٔ آکورا، اینتگرا با گیربکس دستی کمتر از ۱۴۰۰ کیلوگرم وزن دارد که یعنی بیش از صد کیلوگرم از CLA یا A3 سبک‌تر است. این سدان جدید ژاپنی در هنگام پیچیدن تیزتر عمل می‌کند اما متأسفانه آکورا لاستیک‌های تابستانی چسبنده‌تر که در سیویک Si سفارشی هستند را برای اینتگرا ارائه نمی‌کند و صرفاً به لاستیک‌های کانتیننتال چهارفصل بسنده کرده است. همچنین هرچند گیربکس دستی به‌صورت یک آپشن بدون هزینه ارائه می‌شود اما برای بهره‌مندی از آن حتماً باید پکیج A-Spec با قیمت ۲ هزار دلار و پکیج تکنولوژی ۳ هزار دلاری را سفارش داد. البته همراه با گیربکس دستی، دیفرانسیل لغزش محدود هم ارائه می‌شود.

ما با نسخهٔ اتوماتیک اینتگرا هم رانندگی کردیم. گیربکس CVT در اینجا به همان اندازه که در سیویک آرام و غیرتهاجمی است، منحنی گشتاور گستردهٔ موتور را مدیریت می‌کند و با شبیه‌سازی تعویض دنده، از یکنواختی صدای بلند پیشرانه هنگام تخته‌گاز جلوگیری می‌کند. بااین‌حال، در نسخهٔ اتوماتیک، بدون درگیری بیشتر راننده که گیربکس دستی به همراه دارد، فقدان پالایش کلی اینتگرا آشکارتر می‌شود. هرچند تمرکز روی کاهش وزن به‌جای خاموش کردن سروصدا اقدام قابل‌تحسینی است اما اینتگرا می‌توانست عایق صوتی بهتری داشته باشد زیرا در سرعت‌های بزرگراهی، سروصدای جاده وارد کابین می‌شود. این سروصدای بیشتر می‌تواند کار آکورا برای جلب نظر خریداران آئودی و مرسدس را دشوار کند.

کابین خودرو نیز هرچند دلپذیر و کاربردی است اما تریم‌ها و تزئینات آن خیلی خوب و جذاب نیستند. خودروی آزمایشی ما با پکیج A-Spec تودوزی جذابی دارد که شامل ترکیب چرم و جیر مصنوعی در دو رنگ سفید و مشکی می‌شود اما بااین‌حال، به خاطر کاور مشبک روی دریچه‌های تهویه و تریم مشکی پیانو روی کنسول میانی، فضای کلی کابین بسیار شبیه سیویک احساس می‌شود. البته این موضوع بیشتر سطح بالاتر متریال سیویک نسبت به کلاس خود را نشان می‌دهد. فضای بار اینتگرا سخاوتمندانه است و بخش عقبی هاچ‌بکی خودرو نیز در بین خودروهای لوکس پایه ویژگی منحصربه‌فردی است. صندلی‌های عقب هم جادارند اما فاقد ویژگی‌هایی مثل دریچه‌های تهویه هستند که از یک خودروی لوکس انتظار داریم.

این نوع کابین برای قیمت پایهٔ ۳۱,۸۹۵ دلاری اینتگرا قابل‌قبول است اما جذاب‌ترین ویژگی این خودرو یعنی گیربکس دستی فقط در نسخهٔ فول آپشن ارائه می‌شود که ۳۶,۸۹۵ دلار قیمت دارد. هرچند اینتگرا بسیار مجهزتر از سیویک Si است ولی با توجه به شباهت‌های این دو خودرو، هنوز هم توجیه پرداخت ۸ هزار دلار بیشتر دشوار خواهد بود. همچنین هرچند اینتگرا در مقایسه با محصولات مرسدس بنز و آئودی فوق‌العاده به نظر می‌رسد اما آکورا باید مراقب خودروهای غیر لوکسی مثل مزدا ۳ توربو هم باشد که قدرت بسیار بیشتری نسبت به اینتگرا دارد و تجربه لوکس‌تری را هم از لحاظ طراحی و پالایش ارائه می‌کند.

بنابراین به‌عنوان نتیجه‌گیری باید گفت ما اینتگرا را به‌خودی‌خود دوست داریم زیرا خودرویی کاربردی و چشمگیر با رانندگی جذاب و مصرف سوخت پایین است اما سدان جدید آکورا با وجود قیمت بیشتر، خیلی جذاب‌تر از سیویک Si نیست و به‌اندازهٔ رقبای آلمانی هم لوکس به نظر نمی‌رسد. این آن اینتگرایی نیست که طرفداران آکورا می‌خواستند و برای جلب رضایت آن‌ها، برند لوکس هوندا باید یک نسخهٔ تایپ S را با قدرت بیشتر و لاستیک‌های چسبنده‌تر ارائه کند چراکه توقعات از نام‌های افسانه‌ای قدیمی خیلی بالا است.

مشخصات فنی