برنامه تویوتا برای استفاده از تکنولوژی پیل سوختی میرای در کامیون‌ها

تویوتا زمان زیادی است که در حوزه تکنولوژی هیبرید، نقش بازی می‌کند و این کار را به شکلی هوشمندانه انجام می‌دهد. امّا این کمپانی در حال حاضر در حوزه دیگری سرمایه‌گذاری کرده که احتمالاً زمان طولانی‌تری به طول خواهد انجامید: تکنولوژی پیل سوختی هیدروژنی. اکیو تویودا (Akio Toyoda)، رئیس کمپانی که قبلاً از موقعیت تعیین‌کننده هیدروژن برای ۱۰۰ سال آینده تویوتا خبر داده، اینک از برخی فرصت‌های استفاده از تکنولوژی «بدون خارج‌شدن آلودگی از اگزوز» سخن گفته است؛ از جمله اینکه این سیستم پیشرانه می‌تواند در آینده جایگزین کامیون‌های سنگین برای جابجایی در مسافت‌های کوتاه، به کار گرفته شود.

تکنولوژی مورد استفاده در تویوتا میرای، و همین‌طور در هوندا کلاریتی فیول، علاوه بر مسائلی مانند دوام و کارآیی، با چالش‌هایی در زمینه زیرساخت‌ها روبرو است. در نتیجه، این خودروها برای تبدیل‌شدن به وسایل نقلیه مسافری و قابل‌اعتماد، مسیر سختی در پیش دارند. این در حالی است که تکنولوژی پیل سوختی هیدروژنی می‌تواند کمک زیادی به ریه انسان‌ها و پاکسازی هوای اطراف‌مان کند؛ مخصوصاً در جاهایی که در مورد زیرساخت‌ها، مشکل چندانی وجود ندارد.

تویوتا برای بررسی بیشتر امکان‌سنجی این تکنولوژی، پروژه‌ای را با عنوان «پورتال» در «بندر لس‌آنجلس» راه‌اندازی کرده است. در این پروژه،  تویوتا یک کامیون بزرگ کلاس ۸ کن‌ورث را با دو پیل سوختی ۱۱۴ کیلووات (مورد استفاده در مدل تولیدی میرای سدان با مجموع ۲۲۸ کیلووات)، یک موتور الکتریکی گشتاور بالا و یک بسته باتری ۱۲ کیووات‌ساعت که به منظور شارژ سریع توسعه داده شده، همراه کرده است. کامیون‌های باری سنگین، از جمله آنهایی که در بندر لس‌آنجلس به کار گرفته می‌شوند، برای جابجایی‌های با سرعت یکنواخت، نیاز به قدرتی در حدود ۲۰۰ کیلووات دارند. بنابراین باتری‌ها تنها زمانی در کنار پیشرانه ۶۷۰ اسب‌بخاری و ۱۷۹۶ نیوتن‌متری وارد عمل می‌شوند که کامیون به صورت کامل بارگذاری شده و یا محموله‌ای را به دنبال خود، از سراشیبی بکشد.

این پروژه، روزهای سختی را پشت‌سر می‌گذارد. پیل‌های ‌سوختی در این وسیله نقلیه مفهومی با حداقل سیستم‌های خنک‌کنده همراه شده‌اند و مطابقه گفته مسئولان تویوتا، در حال حاضر، مطالعات بر روی یافتن فاکتورهای اضافی برای دوام بیشتر در چرخه استفاده از این سیستم پیشرانه است. البته تیم دست‌اندرکار این پروژه، هنوز ابعاد نهایی مخزن هیدروژن را مشخص نکرده‌اند، امّا پیش‌بینی می‌کنند که کامیون هر ۲۰۰ مایل یا ۳۲۰ کیلومتر، نیاز به سوخت‌گیری دوباره پیدا کند؛ مسافتی که برای جابجایی‌های موردنیاز برای عملیات روزانه بندر، کافی به نظر می‌رسد. این کامیون از مخازن با فشار ۱۰,۰۰۰-psi استفاده می‌کند که توسط یک ایستگاه گاز طبیعی خصوصی در بندر لس‌آنجلس تأمین می‌شود. ماری نیکولز (Mary Nichols)، عضو هیئت منابع جوّی کالیفرنیا (CARB) این اقدام تویوتا را ستایش کرده و از سایر کمپانی‌های خودروسازی نیز خواسته که در این امر مشارکت کنند:

CARB روند این مطالعه امکان‌سنجی با علاقه دنبال می‌کند و ما قصد داریم که بهترین ترکیب از مقررات و مشوّق‌ها را برای سرعت‌بخشیدن به توسعه بازار برای این کامیون‌های بزرگ، پاک و بهینه ارائه دهیم و انتظار داریم که تغییرات قابل‌توجهی در زمینه باربری داشته باشیم.

این پروژه، اضافه بر برنامه «اقدام هوای پاک» خواهد بود؛ برنامه‌ای که در آن بندر لس‌آنجلس و بندر لانگ‌بیچ که در نزدیکی آن قرار دارد، از سال ۲۰۰۵ به دنبال کاهش قابل‌توجهی آلودگی محیط زیستی‌شان هستند. کریگ اسکات (Craig Scott)، رهبر پروژه و «مدیر ملی» در گروه تکنولوژی پیشرفته ایالات متحده تویوتا به این نکته اشاره کرده که کامیون‌هایی از این دست که محموله‌ها را در یک مکان خاص جابجا می‌کنند، می‌توانند گزینه مناسبی برای استفاده از پیشرانه‌های هیدروژنی باشند. وی در این زمینه می‌گوید:

تقاضای زیادی در این رابطه وجود دارد و در عین حال، راه‌حل زیادی برای این درخواست‌ها موجود نیست. نگرانی‌ها در زمینه آلودگی، بسیار بالاست و به منظور فراهم کردن شرایط برای رشد و توسعه این بندر، لازم است که به راه‌حل‌های بدون‌آلودگی فکر کنیم.

بعد از یک دوره «رکورد و کم‌تحرّکی»، به نظر می‌رسد که اتفاقات زیادی برای کامیون‌های سنگین در حال رخ‌دادن باشند‌؛ از جمله استانداردهای سفت و سخت‌تر از سال ۲۰۲۷ که رسماً در سال گذشته ارائه شد. این استانداردها استفاده از تکنولوژی‌های جدید در این زمینه را تشویق خواهند کرد. کمپانی «نیکولا موتور» نیز در توسعه یک کامیون با دامنه مسافت بالا، بر روی انواع مختلفی از فرمت‌ها کار می‌کند. نیکولا درصدد است که در سراسر  کشور امریکا، در توقفگاه‌های کامیون‌ها، ایستگاه‌های هیدروژن نصب کند؛ هدفی که با توجه به هزینه‌های یک ایستگاه سوخت، بسیار بلندپروازانه می‌نماید. همچنین با توجه به کامیون‌های الکتریکی که در حال حاضر تسلا و دیگران بر روی آنها کار می‌کنند، به نظر می‌رسد که خبرهای زیادی در زمینه این نوع وسایل نقلیه در راه باشد.