بررسی اجمالی تویوتا سِکویا 4×4 پلاتینیوم مدل 2017

در این قسمت از “بررسی اجمالی” پس از وقفه‌ای چند هفته‌ای سراغ یکی از فرزندان تنومند تویوتا رفته‌ایم: سِکویا (Sequoia). شاسی‌بلند اندازه بزرگ و چغر ژاپنی که از غول‌های بازار آمریکا محسوب گردیده و با هیولاهایی مثل کادکیلاک اسکالِید (Escalade)، شورولت سابربن (Suburban)، فورد اِکسپِدیشن (Expedition)، نیسان آرمادا (Armada) و شورولت تاهو (Tahoe) رقابت می‌کند. سِکویا که درواقع از مدل دوست‌اشتنی تاندرا نشأت گرفته، نخستین بار سال ۲۰۰۰ میلادی معرفی شد و به‌عنوان اولین نماینده ژاپنی در جمع شاسی‌بلندهای فول سایز بازار ایالات متحده بر سر زبان‌ها افتاد. این تنومند شرقی هم‌اکنون علاوه بر آمریکا (تمامی ایالات)، در بسیاری دیگر از مناطق جهان ازجمله کانادا، مکزیک، کاستاریکا و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارش مثل بحرین، کویت، عمان و قطر نیز به فروش می‌رسد. در ادامه نگاهی مختصر و مفید به آن می‌اندازیم. با پدال همراه باشید.

نام سِکویا از بزرگ‌ترین درخت و موجود زنده کره زمین با نام علمی Sequoiadendron giganteum گرفته شده و جالب اینجاست که تمامی حروف صدادار انگلیسی شامل a، e، i، o، u را در خود دارد. برای ابهت این نام همین بس که ۲۷۵۸.۲ کیلوگرم وزن داشته و به‌عنوان مثال از شورولت تاهو 4WD LTZ مدل ۲۰۱۵ (۲۶۰۵.۴ کیلوگرم)، شورولت سابربن 4WD LTZ (2699.7 کیلوگرم) و حتی کادیلاک اسکالِید ESV (2733.8 کیلوگرم) نیز سنگین‌تر است! از طرفی، فاصله بین دو محور آن نیز ۳۰۹۸ میلی‌متر می‌باشد که بالاتر از تاهو (۲۹۴۶ میلی‌متر) و پایین‌تر از سابربن (۳۳۰۲ میلی‌متر) قرار می‌گیرد!

زیر کاپوت این غول آسیایی قلب ۵.۷ لیتری ۸ سیلندر V شکل تنفس طبیعی با خروجی ۳۸۱ اسب بخار و ۵۴۳.۶ نیوتن‌متر آرمیده که به یاری جعبه‌دنده ۶ سرعته خودکار ثبت شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در ۶.۶ ثانیه و طی مسافت یک‌چهارم مایل را با زمان و بیشینه سرعت به ترتیب ۱۵.۲ ثانیه و ۱۴۶.۴ کیلومتر بر ساعت ممکن می‌سازد. برای مقایسه بد نیست اشاره کنم که تاهو و سابربن با بلوک ۵.۳ لیتری ۳۵۵ اسب بخاری شتاب اولیه را به ترتیب طی ۷ و ۷.۳ ثانیه به ثبت می‌رسانند. رکوردشان در مسیر یک‌چهارم مایل هم به شرح مقابل است: ۱۵.۴ ثانیه و ۱۴۵.۸ کیلومتر بر ساعت برای تاهو، ۱۵.۷ ثانیه و ۱۴۲.۵ کیلومتر بر ساعت برای سابربن. در جانب دیگر اسکالِید با پیشرانه ۶.۲ لیتری ۴۲۰ اسب بخاری در دو نسخه کوتاه و بلند با شتاب اولیه ۶.۲ و ۶.۱ ثانیه و رکورد یک‌چهارم مایل ۱۴.۶ ثانیه-۱۵۶.۱ کیلومتر بر ساعت و ۱۴.۶ ثانیه-۱۵۳.۲ کیلومتر بر ساعت اندکی سریع‌تر از سکویا می‌جنبد. در جدول زیر اعداد و ارقام مربوط به چند تن از دیگر رقبای آن را مشاهده می‌فرمایید.

از هندلینگ درخت بزرگ هرچه کمتر بدانیم راحت‌تریم. آزمون Figure 8 با زمان ۲۹.۱ ثانیه و حداکثر شتاب جانبی ۰.۵۷ جی به پایان رسید که کاملاً با جثه تنومند و سنگینش همخوانی دارد(!) و در مقابل هندلینگ بسیار خوب و زمان ۲۸.۳ ثانیه‌ای شورولت تاهو قطعاً قافیه را می‌بازد. این زمان برای شورولت سابربن و نسخه‌های کوتاه و بلند اسکالِید نیز به ترتیب ۲۸.۴، ۲۸.۱ و ۲۷.۹ ثانیه می‌باشد. از طرفی، سِکویا برای توقف از تُندی ۶۰ مایل بر ساعت (۹۶ کیلومتر بر ساعت) به ۳۹.۶۲ متر مسافت نیاز دارد که در مقایسه با ۳۶.۸، ۳۸.۴، ۳۹.۳ و ۳۶.۲ متر تاهو، سابربن، اسکالِید و اسکالِید ESV رتبه‌ای بهتر از آخری کسب نمی‌کند، اما حداقل می‌تواند به اختلاف کم و رقابتی بودنش دلخوش باشد.

اما اعداد و ارقام تنها بخشی از واقعیت را بازگو می‌کنند! جانی لیبِرمن (Jonny Lieberman) از رانندگان آزمایش نشریه موتور ترند می‌گوید: برای حصول درکی درست از رفتار سِکویا آن را در سرمای کُشنده زمستان از منطقه اِسکالانت (Escalante) ایالت یوتا (Utah) تا لاس وِگاس و از آنجا تا لس آنجلس کِشاندم و معتقدم که بیشتر از اینکه به عدد و رقم توجه کنید باید عملکرد فنی‌اش را موردنظر قرار دهید. نوای بلوک V8 تنفس طبیعی به‌شدت گوش‌نواز و زیباست و تنها پیشرانه‌های ۶.۲ لیتری جنرال موتورز هستند که از این نظر به پایَش می‌رسند. صندلی‌های جلو شاید بزرگ‌ترین نمونه‌های موجود در صنعت خودرو بوده و با آن پُشتی‌های عریض در مسافت‌های طولانی راحتی بسیار خوبی دارند. کیفیت بالای متریال داخلی و نیز کیفیت فوق‌العاده سواری نیز موجب می‌شوند تا خیالتان به میزان زیادی از بابت آرامش در سفرهای بلند راحت گردد.

در مقابل، یکی از معدود ویژگی‌های بحث‌برانگیز سِکویا، کروز کنترل آن است. قبل از استفاده تصور می‌کنید که کافیست سامانه را روی عددی پایین‌تر از محدودیت سرعت مسیر تنظیم کرده و به صندلی خود تکیه دهید، اما متأسفانه درست همان موقع که احساس راحتی‌تان در اول راه است، می‌بینید که عقربه سرعت رو به کاهش می‌گذارد؛ آن هم به دو دلیل: اول، به دلیل ابعاد بزرگ کاپوت فاصله‌تان از خودروی جلویی بسیار کمتر از چیزی است که فکر می‌کنید. دوم، به محض تشخیص خودرویی دیگر در فاصله نزدیک توسط رادار، سامانه کروز کنترل به کلی غیرفعال می‌گردد. مورد دیگر، سامانه اطلاعات و سرگرمی آن‌قدر به درد نخور، آزاردهنده و خسته‌کننده است که (مخصوصاً در مسافت‌های طولانی) سرآخر عطایش را به لقایش بخشیده و ترجیح می‌دهید برای مواردی همچون موسیقی و نقشه سراغ تلفن همراه سرنشینان بروید. انگار تویوتا حواسش هست که یکی از بدترین سامانه‌های اطلاعات و سرگرمی در تمام دنیا را به خود اختصاص داده، اما اهمیتی برای این مهم قائل نیست! در کنار همه این‌ها هم مصرف سوخت ۱۸، ۱۳.۸ و ۱۶.۸ لیتری در یکصد کیلومتر شهری، جاده‌ای و ترکیبی نظرتان را جلب می‌سازد که حقیقتاً رقم دلسوزی است.

برای خاتمه باید گفت گرچه شاید یک شاسی‌بلند اندازه بزرگ با ضریب دنده‌های کوتاه به درد خیلی‌ها نخورد (شخصاً اصلاً اعتقادی به این گفته ندارم!)، اما اگر اهل سفرهای طولانی مدتِ پرجمعیت با اسباب و وسایل زیاد هستید، سِکویا قطعا یک انتخاب فوق‌العاده خواهد بود و آن‌قدر خودش را در دلتان جا خواهد کرد که نتوانید دست از سیروسفر با آن بردارید!

منبع: motortrend