جان‌سخت دوست‌داشتنی؛ بررسی تویوتا هایلوکس 2016

در سالیان اخیر بازار پیکاپ ها با رشد مواجه بوده و مدل‌های گوناگونی عرضه شده‌اند. نیسان و فورد به تازگی پیکاپ های کاملاً جدید خود را به بازار فرستاده‌اند درحالی‌که فیات، رنو، جیپ و حتی مرسدس بنز نیز به زودی پای در این وادی خواهند گذاشت. اما اگر تاریخچه را در نظر بگیریم، این تویوتا هایلوکس است که مهم‌ترین مدل لقب خواهد گرفت.

بیش از ۱۸ میلیون تویوتا هایلوکس از سال ۱۹۶۸ تاکنون فروخته شده که آن را به پرفروش‌ترین تراک دنیا بدل نموده است. هایلوکس در برخی از مکان‌های کره‌ی زمین که زندگی کردن در آن بسیار سخت است به خوبی دوام آورده و بنابراین لقب جان‌سخت کاملاً برازنده‌اش است.

مدل جدید هنوز هم نیمرخ قابل شناسایی دارد اگرچه که جلوپنجره‌ی کرومی آن و چراغ‌های LED روز روشن نمایی شبیه شاسی بلندها را به هایلوکس بخشیده است. این خودرو در تمامی ابعاد بزرگ‌تر از قبل است و مهم‌تر اینکه از محفظه‌ی بار بزرگ‌تر سود می‌برد که نسبت به هایلوکس قدیمی ۱۳۰ میلی‌متر عریض‌تر است. این خودرو همچنین می‌تواند تا ۳۲۰۰ کیلوگرم بار را نیز بکشد که اگرچه رقم بالایی است اما در پس نیسان ناوارا قرار می‌گیرد.

داخل کابین شاهد بهبودی عظیم نسبت به مدل پیشین هستیم. پلاستیک‌های شل و ول و سوئیچ‌های از مد افتاده حذف شده و بجای آن از داشبوردی استفاده شده که نما و احساسی شبیه خودروهای مسافری تویوتا دارد.

هنوز هم پلاستیک‌های سخت زیادی وجود دارند که به شما یادآوری می‌کنند که در یک پیکاپ هستید اما هم‌اکنون هایلوکس می‌تواند در بحث کیفیت کابین به نیسان ناوارا NP300 تنه بزند. مدل حاضر در تست از لیست تجهیزات بالایی نیز سود می‌برد که صفحه لمسی ۷ اینچی، رادیو DAB و بلوتوث، کروز کنترل و سیستم تهویه مطبوع و استارت بدون کلید از آن جمله‌اند.

موقعیت رانندگی و نشیمنگاه بالاتر باز هم یادآوری می‌کنند که در یک خودروی کاری نشسته‌اید اگرچه که فضای معقولی برای چهار سرنشین بالغ در مدل دوکابین وجود دارد. هایلوکس با پیشرانه‌های ۲.۴ و ۲.۸ لیتری دیزل در دسترس است. گشتاور خوب ۴۰۰ نیوتون متری پیشرانه‌ی ۲.۴ لیتری ۶۰ نیوتون متر بیشتر از گشتاور ارائه شده توسط پیشرانه‌ی ۳ لیتری قدیمی است اما این مقدار کمتر از رقبای سرسختی چون L200 و ناوارا بوده و بنابراین خیلی نمی‌تواند در برابر آن‌ها قوی عمل کند.

گیربکس ۶ سرعته خودکار نیز کمکی به بهبود شرایط نمی‌کند. این گیربکس در شهر به حد کافی نرم است اما برای معکوس کشیدن سست و بی‌حال بوده و در دنده‌ی مناسبی که باید باشد قرار نمی‌گیرد و اغلب باعث می‌شود تا دور پیشرانه در بالا حفظ شود. این گیربکس اتوماتیک آلایندگی بیشتری را هم نسبت به نسخه‌ی دستی تولید می‌کند.

هنوز هم علیرغم استفاده از طراحی فنرهای تیغه‌ای در عقب، هایلوکس به‌طور شگفت‌انگیزی سواری خوبی دارد. جیغ زیاد لاستیک‌ها وجود دارد اما سواری راحت بوده و فرمان نیز با دقت عمل می‌کند و با در نظر گرفتن فاصله‌ی افزایش یافته، کنترل حرکات بدنه نیز خیلی بد نیست. همانند اکثر پیکاپ ها، اگر محفظه‌ی بار خالی باشد، کیفیت سواری می‌تواند کمی فنری و به اصطلاح الاکلنگی شده و انعطاف قابل تشخیصی در شاسی وجود دارد. آزمون واقعی هایلوکس در هنگام رویارویی واقعی با میتسوبیشی L200 خواهد بود اما برخورد اول با این خودرو بسیار خوب بوده است. تا زمانی که در شهر رانندگی نمی‌کنید ما گیربکس اتوماتیک را توصیه نمی‌کنیم به علاوه مدل‌های Invincible-spec نیز بهای ارزانی ندارند. هرچند کابین هایلوکس بسیار دل‌پذیرتر از قبل شده و برای رانندگی نیز متمدنانه‌تر رفتار کرده و البته با افزایش فضای بار کاربرد بیشتری نیز دارد.

مشخصات تویوتا هایلوکس Invincible

قیمت: 31350 پوند
پیشرانه: 4 سیلندر ۲.۴ لیتری دیزل
قدرت/گشتاور: 148 اسب بخار/۴۰۰ نیوتون متر
گیربکس: 6 سرعته اتوماتیک، چهارچرخ محرک
شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت: 12.۸ ثانیه
حداکثر سرعت: 170 کیلومتر در ساعت
مصرف سوخت: 7.۸ لیتر در هر صد کیلومتر

منبع: autoexpress