بررسی تویوتا راو فور هیبرید مدل ۲۰۱۶

تویوتا خودروسازی است که کلاس شاسی‌بلندهای کراس‌اور کامپکت را با مدل راو فور ۱۹۹۶ اختراع کرد. از آن زمان تاکنون، راو فور اگرچه تنها در ۲ سال اول در صدر فروش سگمنت در امریکا قرار داشته، ولی همیشه از آمار فروش قابل‌توجهی برخوردار بوده است.

در سال ۱۹۹۸، هوندا CR-V که در سال ۱۹۹۷ معرفی شده بود، رده نخست را برای فروش سالانه به خود اختصاص داد؛ عنوانی که بعداً به فورد اسکیپ (متولد سال ۲۰۰۰) واگذار شد. حالا در اواخر سال ۲۰۱۵ قرار داریم و به نظر می‌رسد که هر سه این خودروها فروشی بیش از ۳۰۰ هزار دستگاه در سال را تجربه خواهند کرد؛ در نتیجه کلاس شاسی‌بلند کامپکت تبدیل به بزرگترین بخش بازار خودرو در امریکا خواهد شد. با توجه به اینکه پرفروش‌ترین مدل در این دسته، تبدیل به پرفروش‌ترین شاسی‌بلند به صورت کلی نیز خواهد شد، برای تویوتا مهم است که دوباره در صدر جدول فروش قرار گیرد. برای این منظور، این کمپانی با توسعه کارخانه خود در «کمبریج» اونتاریو، ظرفیت تولید سالانه راو فور را از حدود ۳۰۰ هزار به ۴۰۰ هزار تا سال ۲۰۱۹ افزایش خواهد داد.

خریداران مطمئناً نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کنند و تویوتا نیز به همین دلیل، نسل کنونی راو فور (نسل چهارم) را که در سال ۲۰۱۳ معرفی کرده، شامل یک برنامه‌ آپگرید میان‌دوره‌ای گسترده کرده است. علاوه بر برخی تغییرات ظاهری و داخلی، این کمپانی یک تریم جدید SE و همین‌طور یک پیشرانه هیبریدی به سری راو فور اضافه کرده است. این راو فور هیبریدی، هشتمین محصول هیبرید تویوتا محسوب می‌شود که در میان آنها فقط ۴ نسخه مختلف از پریوس دیده می‌شود.

تمام مدل های راو فور ۲۰۱۶ از یک جلوبندی جدید با ارتفاع بلندتر خط کاپوت، یکپارچگی بیشتر در جلوپنجره و صفحات کاذب محافظ زیر بدنه بهره‌مند شده‌اند. تأثیر کلی ظاهر خودرو افزایش پیدا کرده، قامت بدنه عریض‌تر شده و شباهت بیشتری به یک «تراک» ایجاد شده است؛ چیزی که مطمئناً هنوز هم حتی برای خریداران کراس‌اورهای کامپکت جذاب است. در عقب، سپر ظاهر متفاوتی پیدا کرده و در آن کمتر از طراحی مشکی استفاده شده است.

مجموعه‌ای از تغییرات را در داخل کابین نیز شاهد هستیم که با یک پنل ابزارهای جدید همراه با یک نمایشگر اطلاعات ۴/۲ اینچی در بین سرعت‌سنج و تاکئومتر آغاز می شوند. سطوح نرم‌تری بر روی داشبورد و پنل درها استفاده شده و همین‌طور دو رنگ جدید شامل قهوه‌ای‌های دارچین (Cinnamon) و جوزی (Nutmeg) برای طراحی کابین درنظر گرفته شده است.

مسلماً خبر مهم در مورد مدل جدید، اضافه‌شدن پیشرانه هیبریدی است؛ چیزی که تنها در ۲ تریم از ۴ تریم راو فور، یعنی XLE و لیمیتد در دسترس قرار می‌گیرد. پیشرانه هیبریدی، در واقع همان سیستمی‌ است که اخیراً در لکسس NX300h نیز استفاده شده است. البته این موضوع قابل‌پیش‌بینی نیز بود؛ چرا که NX یک مدل بر اساس راو فور است. راو فورهای هیبریدی تنها به صورت دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک هستند و آنها در «جلو» یک موتور ۲/۵ لیتری چهار سیلندر با چرخه اتکینسون و قدرت ۱۵۰ اسب‌بخار دارند که با یک موتور الکتریکی مغناطیس-پایدار ۱۴۱ اسب‌بخار در جلو همراه است. برای انتقال این قدرت از گیربکس اتوماتیک CVT رایج تویوتا استفاده می‌شود. این ترکیب، قدرت را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند. برای چرخ‌های عقب، یک موتور الکتریکی ۶۷ اسب‌بخاری درنظر گرفته شده که هیچ‌گونه ارتباط مکانیکی با چرخ‌های جلو پیدا نمی‌کند. این سیستم که AWD-i نامیده می‌شود، انعطاف‌پذیری زیادی را در توزیع قدرت بین چرخ‌های جلو و عقب فراهم می‌کند. همانند بسیاری از این نوع سیستم‌ها، راو فور زمان زیادی از حرکت خود را به صورت دیفرانسیل جلو است، ولی به گفته تویوتا، این سیستم شرایط فرمان و نیاز راننده به کشش بیشتر را بررسی می‌کند و قبل از اینکه چرخ‌های جلو شروع به لغزیدن کنند، چرخ‌های عقب درگیر می‌شوند. سیستم هیبریدی تمام‌چرخ متحرک امکان استفاده از یک سیستم احیای ترمز سطح بالاتر را نیز فراهم می‌کند؛ چرا که برخلاف دیگر هیبریدهای تک‌دیفرانسیل، می‌تواند انرژی الکتریکی از تمام چهار چرخ استخراج کند. این سیستم موفق شده مطابق تخمین‌های سازمان حفاظت محیط زیست امریکا، مصرفی معادل ۶/۹۲ لیتر در شهر و ۷/۵۹ لیتر در جاده در هر ۱۰۰ کیلومتر داشته باشد که در هر کدام از این حالت‌ها مصرفش حدود ۰/۲ لیتر نسبت به NX کمتر است. دلیل این موضوع شاید این است که راو فور حداقل ۱۰۴ کیلوگرم از NX سبک‌تر است. مهمتر از همه، مصرف سوخت ترکیبی راو فور هیبریدی (۷/۱۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر) است که به اندازه ۲/۲۸ لیتر نسبت به مدل راو فور AWD با پیشرانه معمولی پایین‌تر است. همچنین شتاب اعلام شده ۸/۱ ثانیه‌ای برای مدل هیبرید برای رسیدن به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت، تقریباً به اندازه یک ثانیه کامل از زمان مدل معمولی جلوتر است.

از آنجا که راو فور برای مدت زمان کوتاهی بررسی شده، زمان لازم برای بررسی دقیق این آمار وجود نداشته است؛ ولی رفتار این مدل هیبریدی تویوتا با توجه به تجربه‌ای که این کمپانی در این زمینه دارد، بسیار قابل‌توجه است. روند شتاب‌گیری به صورت خطی است و می‌تواند برای هر شرایطی به جز مسابقات درگ، راضی‌کننده باشد. البته باید به افکت‌های معمول CVT نیز اشاره کرد که گاهی به نظر می‌رسد که به جایی متصل نیست.

به همین ترتیب، پدال ترمز از شرایط خطی در مدل معمولی راو فور فاصله دارد. دلیل این موضوع، احتمالاً مشکلات ترکیب ترمز احیایی با المان‌های هیدرولیک در سیستم است. با این حال، این ترمزها با هر مدل جدید هیبریدی تویوتا بهبود می‌‌یابند و شما هنوز می‌توانید به نرمی با راو فور رانندگی کنید.

راو فور هیبرید با اینکه نشانی از یک «اسپورت» ندارد، ولی یک خودروی راحت و کاربردی است. سواری بسیار نرم و کنترل‌شده است، ولی اگر آن را به جای یک جاده پر پیچ و خم ببرید، ۱۴۵ کیلوگرم بیشتر به خاطر پیشرانه هیبریدی را حتماً احساس می‌کنید و شاید ترجیح بدهید که به جای آن، اندکی از لغزش بدنه کم شود. همین موضوع را در مورد سیستم فرمان نیز می‌توان گفت که در خبری از حسّ حرکت در مسیر مستقیم مشابه مزدا CX-5 یا مدل جدید راو فور SE نیست.

بازنگری در طراحی کابین، در اطلاعات مفیدی که در نمایشگر جدید وسط پنل ابزارها نشان داده می‌شود و همین‌طور ارتقای سطح طراحی در جاهای مختلف به میزان قابل‌توجه قابل‌لمس است. البته در عمل، راو فور نسبت به سایر رقبایش، فضای تنگ‌تری در صندلی‌های عقب دارد، ولی از فضای حمل وسایل ۱۰۱۹ لیتری در پشت ردیف صندلی‌های عقب و ۲۰۱۰ لیتر فضای حمل در هنگام جمع‌شدن این صندلی‌ها برخوردار است؛ چیزی که تنها حدود ۸۵ لیتر نسبت به مدل‌های غیرهیبریدی کمتر است.

افزایش قیمت برای پیشرانه هیبریدی تنها به میزان ۷۰۰ دلار است. یعنی برای نسخه‌های هیبریدی از XLE و لیمیتد، به‌ترتیب باید ۲۹۲۷۰ و ۳۴۵۱۰ دلار پرداخت. مشتریان باهوش راوفور ممکن است تشخیص دهند که قیمت مدل XLE نسبت به مدل غیرهیبریدی ۲۰۱۵ حدود هزار دلار افزایش داشته است، ولی استفاده از تجهیزات استاندارد بیشتر را در مدل جدید نیز باید درنظر گرفت. به عنوان مثال، سیستم اطلاعات و سرگرمی Entune Audio Plus تویوتا با یک نمایشگر وضوح بالای LCD و سیستم راهبری (Connected Navigation) به صورت استاندارد در مدل XLE عرضه شده است. همچنین یک درب عقب خودکار، چراغ‌های پروژکتور هالوژنی در جلو و دسترسی و استارت مجاورت در لیست این تجهیزات دیده می‌شوند.

راو فور لیمیتد از نظر قیمتی بیش از ۳ هزار دلار جهش داشته تا فضا را برای آمدن مدل جدید SE باز کند و در همین حال، تجهیزات استاندارد بیشتری نسبت به قبل استفاده کرده است. برای کسانی که می‌توانند از طراحی چرم سافتکس فاکس تویوتا و چراغ‌های LED در راو فور بگذرند، مدل XLE هیبرید می‌تواند یک گزینه ارزشمندتر باشد.

در مجموع باید گفت که این خودرو با ویژگی‌های کاربردی برای استفاده‌های روزمره، قیمتی منطقی نیز دارد و از بهترین مصرف سوخت نیز در بین وسایل نقلیه AWD موجود در بازار برخوردار است.

مشخصات:

• نوع خودرو: موتور جلو، دو دیفرانسیل ، ۵ سرنشین، ۴ در هاچ‌بک.
• قیمت مدل پایه:
  • XLE با قیمت ۲۹۲۷۰ دلار
  • لیمیتد با قیمت ۳۴۵۱۰ دلار
• نوع موتور:
  • DOHC با چرخ اتکینسون ۱۶ سوپاپ، ۲/۵ لیتری با چهار سیلندر در یک ردیف، قدرت ۱۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۲۰۶ نیوتن‌متر.
  • دو موتور الکتریکی مغناطیس‌پایدار همساز AC با قدرت‌های ۱۴۱ و ۶۷ اسب‌بخار.
• قدرت ترکیبی: ۱۹۴ اسب‌بخار.
• پک باتری: نیکل متال هیدرید ۱/۶ کیلووات ساعت.
• گیربکس: متغیر پیوسته اتوماتیک.

ابعاد:

• فاصله محوری: ۲/۶۵۹ متر.
• طول ماشین: ۴/۶ متر.
• عرض: ۱/۸۴۴ متر.
• ارتفاع: ۱/۷۰۴ متر.
• وزن کلی (تخمین): ۱۷۹۲ کیلوگرم.

آمار سرعت (تخمین):

• صفر تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۸/۱ ثانیه.
• صفر تا ۱۶۰/۹ کیلومتر بر ساعت: ۱۹/۹ ثانیه.
• عبور از یک‌چهارم مایل:۱۶/۵ ثانیه.
• سرعت نهایی (با محدودیت قانونی): ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت.

مصرف سوخت:

• تخمین سازمان حفاظت محیط زیست امریکا: ۶/۹۲ لیتر در شهر و ۷/۵۹ لیتر در بزرگراه در هر ۱۰۰ کیلومتر.

منبع: caranddriver