تویوتا راوفور یا دوج هورنت؟ تقابل پرفروش‌ترین شاسی‌بلند آمریکا با رقیب تازه‌وارد

آیا یک دوج ایتالیایی می‌تواند پادشاه فروش امریکا را مغلوب کند؟ هورنت R/T و راوفور پرایم به مصاف هم رفته‌اند تا پاسخ این سؤال را بدهیم.

بازار خودرو در سراسر جهان و به‌ویژه آمریکا دیوانهٔ شاسی‌بلندها است و خودروسازان هم متوجه شده‌اند که عرضهٔ شاسی‌بلندهای اسپرت به معنای سود بیشتر است زیرا کراس‌اوورهای پرفورمنس از همیشه محبوب‌تر شده‌اند. به همین دلیل، حتی تویوتا رافور پرایم هم نسخهٔ اسپرتی بنام XSE دارد که حالا به مصاف دوج هورنت R/T جدید رفته است. هورنت با حدود ۵ سانتی‌متر فاصلهٔ محوری کوتاه‌تر و نزدیک به ۹۰ کیلوگرم وزن کمتر، خودروی کوچک‌تری از رافور محسوب می‌شود.

هورنت اما در اصل یک آلفارومئو توناله با نشان دوج است و چیزی که هم دوج و هم آلفا نمی‌خواهند بدانید این است که هورنت و توناله هردو بر اساس پلت‌فرم جیپ کامپس ساخته شده‌اند هرچند که گفته شده ۷۵ درصد این خودروها جدید است. تویوتا رافور اما نیازی به معرفی ندارد زیرا با فروشی بیش از یک میلیون دستگاه، پس از پیکاپ‌ها پرفروش‌ترین خودروی بازار آمریکا بوده است. رافور پرایم که در این رقابت حضور دارد، نسخهٔ پلاگین‌هیبریدی است که می‌تواند تا ۶۷ کیلومتر را به‌صورت تمام الکتریکی طی کند. برای ترددهای طولانی‌تر، یک پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی وجود دارد که به یک گیربکس CVT متصل است.

مجموع خروجی این سیستم ۳۰۲ اسب بخار قدرت و ۴۷۵ نیوتن متر گشتاور است که اعداد چشمگیری هستند اما باید به وزن ۲ تنی خودرو هم توجه داشته باشیم. هورنت R/T هم مثل رقیب ژاپنی قوای محرکهٔ پلاگین‌هیبریدی دارد اما برد تمام الکتریکی آن تنها ۵۱ کیلومتر است. زیر کاپوت دوج یک پیشرانهٔ ۱.۳ لیتری چهار سیلندر توربو قرار گرفته که نیروی خود را به یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک تحویل می‌دهد. مجموع خروجی قوای محرکهٔ هورنت هم ۲۸۸ اسب بخار قدرت و ۵۲۰ نیوتن متر گشتاور است که مثل رافور، حداقل روی کاغذ اعداد قابل‌توجهی به نظر می‌رسند.

در بخش ظاهر، دوج به‌راحتی پیروز است خصوصاً با رنگ طلایی آکاپولکو. البته شاید رنگی غیر از سفید به افزایش جذابیت ظاهر رافور کمک می‌کرد اما هنوز هم سبک طراحی آن را فاقد ظرافت میدانیم. هیچ‌کدام از این شاسی‌بلندها اما ارزان نیستند زیرا در نمونه‌های آزمایش ما، دوج ۵۳,۴۶۰ دلار و تویوتا ۵۲,۸۴۴ دلار قیمت دارند. تا چند سال پیش این قیمت یک ب‌ام‌و سری ۵ بود. آیا رافور و هورنت نشان می‌دهند که بیش از ۵۰ هزار دلار قیمت دارند؟ در بیرون نه و در مورد تویوتا در داخل هم نه زیرا هورنت از برخی قطعات آلفارومئو در داخل بهره می‌برد.

اعداد و ارقام

دو خودرو از لحاظ شتاب تقریباً در یک سطح هستند زیرا رافور ظرف ۵.۵ ثانیه و هورنت در ۵.۶ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسند. در ۴۰۰ متر اما اختلاف کمی بیشتر می‌شود و به ۱۴ ثانیه برای تویوتا و ۱۴.۲ ثانیه برای دوج می‌رسد. در بخش توقف و هندلینگ و توقف اما شرایط برعکس می‌شود زیرا ترمزهای هورنت آن‌قدر قدرتمند هستند که آن را ظرف ۳۵.۹ متر از سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت به سکون می‌رسانند درحالی‌که رافور برای این کار به ۳۹.۹ متر مسافت نیاز دارد. در آزمایش چسبندگی هم دوج با شتاب جانبی متوسط ۰.۸۴ جی بالاتر از رقیب ژاپنی با ۰.۷۵ جی قرار می‌گیرد.

رانندگی

رافور پرایم از آن خودروهایی است که ایراد گرفتن از آن دشوار است و بسیار عالی به نظر می‌رسد تا وقتی‌که با هیچ خودروی دیگری رانندگی نکنید. کراس‌اوور تویوتا پلت‌فرم و شاسی بسیار خوبی دارد که متأسفانه در پس سواری خشنی پنهان شده‌اند. پیشرانهٔ زمخت و گیربکس CVT هم ناامیدی‌های این ماشین را تکمیل می‌کنند. هورنت R/T اما تجربهٔ کاملاً متفاوتی دارد و در پیچ‌ها بسیار جذاب‌تر از تویوتا است؛ بنابراین، باید گفت دوج (یا آلفا) شاسی‌بلند پلاگین‌هیبریدی اسپرت و جذابی برای رانندگی ساخته‌اند. البته هورنت R/T به‌خودی‌خود خودروی اسپرتی نیست اما کسانی که خواهان شاسی‌بلندی با قابلیت پیمایش تمام الکتریکی مناسب هستند که در جاده‌های پیچ‌درپیچ رانندگی لذت‌بخشی داشته باشد، نباید سمت خودروی دیگری غیرازاین بروند.

برنده

هردوی این کراس‌اوورها در حالت تمام الکتریکی خوب هستند و برتری هورنت از زمان روشن شدن پیشرانهٔ بنزینی و درگیر شدن گیربکس شش سرعته آغاز خواهد شد. البته شاید خیلی‌ها انتظار داشته باشند به‌عنوان نتیجه‌گیری این رقابت بگوییم هرچند از رانندگی با هورنت R/T خیلی بیشتر لذت بردیم ولی رافور پرایم را انتخاب می‌کنیم چون کاربردی‌تر است ولی این‌گونه نخواهد بود. ما انتظار داشتیم رافور نسبت به رقیب آمریکایی از مزیت‌های کاربردی مثل فضای بار بسیار بزرگ‌تر، صندلی‌های عقب بهتر و یا حتی قیمت پایین‌تر برخوردار باشد تا ارزش تحمل این شخصیت ساده را داشته باشد اما واقعاً هیچ مزیتی واضحی در این خودرو نمی‌بینیم و به نظر نمی‌رسد کارایی هورنت خیلی پایین‌تر از رقیب ژاپنی باشد. دوج برای ساخت این ماشین می‌توانست به‌سادگی یک جیپ کامپس را بازطراحی کرده و نشان خود را روی آن بچسباند اما در عوض سراغ ایتالیایی‌ها رفت و ماشینی اسپرت و عالی برای رانندگی را ارائه کرد.

مقام دوم: تویوتا رافور پرایم

نقاط مثبت: برد الکتریکی زیاد، جادار، سریع

نقاط منفی: سواری ضعیف، رانندگی ضعیف، قیمت گران

چکیده: با قیمتی نزدیک به ۵۳ هزار دلار باید چیزهای بیشتری ارائه شود.

مقام اول: دوج هورنت R/T

نقاط مثبت: رانندگی بسیار جذاب، ظاهر جذاب با رنگ طلایی، ژن ایتالیایی

نقاط منفی: برد تمام الکتریکی اندک، پیشرانهٔ بنزینی فاقد هیجان، قیمت گران

چکیده: دوج ما را با یک کراس‌اور پلاگین‌هیبرید اسپرت شگفت‌زده کرد.

مقایسه مشخصات فنی