تویوتا گرند هایلندر با ابعاد بزرگ و پیشرانه هیبرید معرفی شد

فروش داره ولی بهترین نیست رقبای دیگه بهتر از راوفور هست از هر لحاظ که در نظر بگیریم
پس اینجوری هم نیست که همیشه موفقیت تجاری یک محصول رو به حساب برتری فنی ا‌ون نمیزارن که شما بیخودی این دوتا رو به هم چسبوندی یعنی ممکنه محصولی فروش داشته باشه ولی در عین حال رقبا بهتر از اون باشن

پس علی خوش خیال خوش خیال نباشید اینجوری ساده و سطحی نبینید و راحت میزان فروش رو بیخود نمیشه چسبوند به بهتر بودن مگر اینکه اثبات شه که ما خلافش رو اثبات میکنیم
چون اتفاقا از لحاظ فنی رقبای دیگه تو هربخشی رقبای دیگه پیدا میشن که برتری دارن حتی هموطنان خودش چه برسه به گزینه های جهانی دیگه خودش هم گزینه بدی نیست ولی رقبای بهتر دیگه هست که تو بخش های مختلف بهتر هستن

کلا منطق انتخاب بازار و میزان فروش فروش هیچوقت دلیلی برای برتری فنی نیست بعضی موارد ممکنه هردو باهم باشن بعضی موارد ممکنه فقط یکی باشه هر حالتی ممکنه
ولی خیلی موارد هم هستن که فروش بالا دلیل براری فنی نیست و صرفا دلایل غیر فنی هستن مثل شرایط فروش و محبوبیت و ظاهر و …
در کل متاسفانه این یه باور غلطه بین عامه مردم عادی هست که از خودرو ها سر درنمیارن که اگه یه محصول پرفروش بود و یا از یک کمپانی شناخته شده بود دیگه اون محصول همه چیز تمامه درصورتی که در واقعیت نه اصلا اینطور نیست
و واقعیتش اینه که در اون محصول ممکنه ضعف های زیادی هم در مقایسه با رقبا وجود داشته باشه و حتی ضعف های مهندسی و طراحی داشته باشه
پس میتونی بگی پرفروش ولی نمیتونی بهترین رو هم پشت بندش بیخودی بچسبونی به اون

چون
مثلا تو یه مقایسه ای که قبلا بود چند تا از کراس اورر ها رو تو آفرود مقایسه کردن که عملکرد راوفور افتضاح بود حتی یه جا گیر کرد
ولی برانکو اسپورت یکی از گزینه های اون مقایسه تو آفرود عالی بود و عملکرد خیلی بهتری داشت یه رنگلر رو هم بعنوان معیار گذاشته بودن
اینم لینکش
https://www.pedal.ir/magazine/ford-bronco-sport-vs-jeep-wrangler-vs-subaru-outback-wilderness-vs-toyota-rav4-trd-off-road/

پاراگراف های پایین برگرفته از متن لینک بالا
«هرقدر رانندگی با سوبارو لذت‌بخش بود، تویوتا ناامیدکننده بود. بزرگ‌ترین مشکل این خودرو پیشرانه است زیرا درحالی‌که تویوتا برای رافور دو نسخهٔ هیبریدی عالی را ارائه می‌کند، برای این نسخهٔ TRD پیشرانهٔ کم‌توان تنفس طبیعی معمولی را در نظر گرفته است. این پیشرانه حتی قبل از اضافه شدن وزن کیت TRD هم برای رافور ضعیف بود و ضرایب بلند گیربکس هشت سرعته هم کمکی به آن نکرده است. وقتی دور موتور بالا می‌رود، این ترکیب بسیار زمخت، خشن و پرسروصدا احساس می‌شود. در مورد کیفیت سواری رافور TRD افرود اما بین آزمایش‌کنندگان اختلاف‌نظر وجود داشت و برخی آن‌را آشفته و برخی سفت اما نه آزاردهنده می‌دانستند.»

از طرفی دیگه فورد برانکو اسپورت هم مه یک کراس اوور هست عملکرد درخشانی داشت

«فورد برانکو اسپرت بدلندز از بسیاری از جهات شکاف بین تویوتا و سوبارو و جیپ را پُر می‌کند. این ممکن است یک کراس‌اوور باشد اما از پشت فرمان به‌سختی می‌توان باور کرد که برانکو اسپرت در پلت‌فرم با اسکیپ مشترک است زیرا در این خودرو حس سنتی اس‌یووی مانند وجود دارد در کنار حس استحکامی که تویوتا و سوبارو فاقد آن هستند. پیشرانهٔ چهار سیلندر توربوشارژ این خودرو پر گشتاور و پاسخگو است و هرچند گیربکس در سرعت‌های پایین در ترافیک گهگاهی دچار اشتباه می‌شود اما پاسخگویی مناسبی دارد و به‌خوبی تنظیم شده است. مثل جیپ و تویوتا، سواری فورد هم به سفتی گرایش دارد اما در عوض هندلینگ خوبی دارد و حتی با وجود قرار گرفتن روی لاستیک‌های آل‌ترین، روی جاده با اعتمادبه‌نفس عمل می‌کند.

عملکرد سطح پایین راوفور نسبت به رقبا در مقایسه
«ما مدت‌ها بر این باور بودیم که یک کراس‌اوور چهارچرخ محرک با لاستیک‌های مناسب تقریباً می‌تواند به هرجایی که مالک بخواهد برود اما پس از این‌که با رافور TRD به آفرود رفتیم نظرمان تغییر کرد. نشان TRD ممکن است در فورانر یا تاندرا نشان جذابی باشد اما در رافور تلف شده است. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات رافور TRD این است که تویوتا در آن حتی زحمت افزایش فاصله از زمین و بهبود زوایای حمله و خروج را هم به خود نداده است. به همین دلیل، راننده هنگام رانندگی با این ماشین در هرجایی به‌جز یک مسیر بیابانی کاملاً مسطح باید خود را برای شنیدن صداهای آزاردهندهٔ کشیده شدن صفحات زیرین روی موانع آماده کند. همچنین، با فرض اینکه بتوانید هر طور شده رافور را بالا بکشید تا به واقعاً به یک مانع برسید، پیشرانه شما را ناامید خواهد کرد. سیستم کنترل گشتاور برداری در محور عقب هیچ کمکی به این محور نمی‌کند و به همین دلیل خودرو در هر حالت رانندگی آفرودی که قرار داشته باشد، قدرت با کمترین کشش به چرخ‌ها منتقل می‌شود که این منجر به فرو رفتن چرخ‌ها در ماسه یا هرز گردی آن‌ها روی صخره‌ها می‌شود. همچنین وقتی با این خودرو در جایی گیر کنید، هیچ قلابی برای بکسل کردن آن وجود ندارد»

عملکرد شگفت انگیز و هوشمندانه فورد برانکو اسپرت که نشون دهنده مهندسی و طراحی برتر اون هست
«فورد برانکو اسپرت بدلندز در مقایسه با رقبای کراس‌اوور خود شگفت‌انگیز است. در این ماشین هرگز درماندگی، لیز خوردن یا هرزگردی روی هر مسیری که پیش روی آن قرار دادیم وجود نداشت. تنظیم هوشمندانهٔ سامانهٔ چهارچرخ محرک برانکو اسپرت نیز به دلیل توانایی‌های بالا شایستهٔ تحسین است. حتی زمانی که برانکو در حالت رانندگی معمولی پیش‌فرض قرار دارد به‌سرعت می‌توان متوجه شد که کدام چرخ در حال لیز خوردن است. در این صورت، سیستم از ترمزها استفاده می‌کند تا رفتاری مشابه قفل دیفرانسیل را تقلید کرده و قدرت را با کشش مناسب به چرخ‌ها برساند. برانکو اسپرت بدلندز اگر در یکی از حالت‌های آفرود متنوعی که دارد قرار گیرد و یا سامانهٔ چهارچرخ محرک آن برای توزیع ۵۰-۵۰ قدرت قفل شود، حتی از این هم توانمندتر می‌شود. لاستیک‌ها و ابعاد مناسب برانکو اسپرت بدون شک موجب بهبود توانایی‌های آن در آفرود شده‌اند و مهندسی هوشمندانه نیز این کراس‌اوور را بسیار بیشتر از چیزی که به نظر می‌رسد توانمند کرده است»

حتی تو یه بررسی دیگه هم که چندتا کراس اوور رو با هم مقایسه کرده بودن
بازم راوفور در بیشتر موارد مقابل اون ها حرفای برای گفتن نداشت و صرفا معمولی بود

مثلا این پایین رو هم بخونید ( متن برگرفته از یکی از مقایسه ها که لینکش هم هست بررسیش همینجا هم پوششش داده شد)

«کم‌فروغ‌ترین خودرو از نظر سواری و هندلینگ تویوتا راو ۴ است. شاید این خودرو قول اسپورت بودن را داده باشد اما هر چیزی غیرازاین را شاهد هستیم. فرمان خودرو بی‌حس و مرده است و سیستم تعلیق در ناهمواری‌ها عصبی عمل کرده و لرزش‌هایی را به کابین منتقل می‌کند.
این از سواری که عقبه
پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲.۵ لیتری ۱۷۶ اسب بخاری این خودرو به خاطر مزیت یک‌دهم ثانیه‌ای نسبت به فارستر فشار بیشتری را تحمل می‌کند و در دورهای بالا صدای زیادی دارد. گیربکس ۶ سرعته ی اتوماتیک تویوتا نیز کمکی به این موضوع نمی‌کند و اکثر وقت خود را صرف یافتن دنده‌ی مناسب می‌کند. توصیه ما به تویوتا این است که از گیربکس CVT راو ۴ هیبرید در این خودرو استفاده کند.»

اینم از پیش انه و گیربکس راوفور که عملکرد آنچنانی در مقایسه با رقبا نداره و صدا داره و خشهنه
بالاتر هم تو آفرود رقبا بهتر بودن
یعنی هم تو آفرود رقبای بهتری هست و هم تو جاده رقبای بهتری در سواری بهتر وجود داره
و هم تو کابین و راحتی رقبای دیگه هستن که بهترش هستن
و هم تو پیشرانه و موتور و گیربکس جالب نبوده و رقبا بهتر عمل کردن

مثلا
«برای ما بهترین خودرویی که تمام این موارد را انجام می‌داد مزدا CX-5 بود. در پیچ‌های جاده‌ای مزدا هندلینگی درگیر کننده و اسپورت را ارائه کرده و حرکات بدنه‌ی کمی داشته و در راه‌های ناهموار نیز کمتر خونسردی خود را از دست می‌دهد. این خودرو اسپورت ترین مدل گروه بوده و بهترین سیستم فرمان را دارد. کنترل خوب حرکات بدنه، احساس خوب ترمز و شاسی برنامه‌ریزی‌شده از ویژگی‌های این خودرو هستند.»

« مزدا همه‌ی نمرات خوب را به خود اختصاص داده و بهترین پیشرانه را دارد که قدرتی خطی را ارائه می‌کند. گیربکس مزدا نیز سریع بوده و در حال نرمال تعویض‌های به هنگامی دارد.»

«بدون تعصب CX-5 ( رقیب راوفور ) در مصرف سوخت و تصادفات عالی عمل کرد و در پرفورمنس نیز دست برتر را داشت. مزدا یکی از بهترین کابین‌ها و بهترین کیفیت سواری را داشته و مهم‌تر آنکه ما واقعاً از رانندگی با آن لذت بردیم»

14

6