چگونه تویوتای اوریجین تولیدمحدود، نگین خودروسازی ژاپن در قرن 21 شد؟

اوریجین خودرویی بود که با فلسفه سنچوری اما با دقت بسیار فراوان و به‌صورت کاملا دست‌ساز تولید شد.

وقتی صحبت از محصولات لوکس تویوتا می‌شود، ذهن بسیاری از مخاطبان به صورت ناخواسته به زیربرند این شرکت، لکسوس، سوق پیدا می‌کند. البته که حق هم دارند؛ برند ۳۵ ساله لکسوس همیشه مسئولیت تولید برخی از متعادل‌ترین و استانداردترین خودروهای لوکس بازار را برعهده داشته که به ‌لطف بهره‌مندی از امکانات و قابلیت اطمینان بالای محصولات تویوتا، به رقیبی سرسخت برای برندهای معتبری چون مرسدس‌بنز یا کادیلاک تبدیل شده است.

اما تنها لکسوس تنها محصول لوکس تویوتا نیست؛ یکی از خودروهای این شرکت که در بازارهای خارج از ژاپن شهرت کمتری دارد، مدل سنچوری به شمار می‌رود که درحقیقت نهایت ظرافت و دقت تویوتا برای تولید یک خودروی لوکس را به تصویر می‌کشد. مدل به‌خصوصی که در تصاویر مشاهده می‌کنید، یک دستگاه سنچوری ۲۰۰۰ با نام «اوریجین» محسوب می‌شود که به المان‌های کلاسیک در طراحی خود مزین شده است. مهندسان شرکت ژاپنی برای اینکه توانسته باشند در ارائه بهترین خدمات خود سنگ تمام بگذارند، از پیشرانه ۶ سیلندر خطی 2JZ (استفاده شده در سوپرا) در آن استفاده کرده‌اند.

در اینترنت خبری از بررسی‌ها و جزئیات مشخصات فنی اوریجین نیست؛ چراکه این سدان لوکس برای مشتریان خاص عرضه شده است. البته تویوتا پیش از معرفی این خودرو به جزئیات متفاوت آن پرداخته است. خودروساز ژاپنی در مراسم رونمایی از اوریجین می‌گوید که این خودرو بزرگداشت ۱۰۰ میلیونمین خودروی تولیدشده توسط تویوتا به شمار می‌رود؛ بنابراین طراحان و مهندسان تلاش کرده‌اند خوبی‌های دو دنیای کلاسیک و مدرن را با یکدیگر ترکیب کنند و درکنار ایجاد حس‌وحال سنتی، کاربری سطح بالای قرن ۲۱ را هم در اختیار خریداران قرار دهند.

ماموریت ساخت اوریجین با سنچوری تفاوت نداشت؛ هدف تویوتا، تولید لوکس‌ترین سدان ممکن بود. اما مسئولان بالارده تویوتا تاکید خاصی داشتند که این خودرو باید نمادی از گذشته پرشور بزرگ‌ترین خودروساز ژاپن باشد و با فناوری‌های مدرن هویت خود را از دست ندهد. بنابراین تولید اوریجین به کمتر از یک سال و ۱,۰۷۳ دستگاه محدود شد. با وجود گذر بیش از ۲۴ سال از زمان معرفی این خودرو، قیمت نمونه‌های دست‌دوم آن از مرز ۱۰۰ هزار دلار هم عبور می‌کند.

چرا اوریجین تا این حد لوکس بود؟

افرادی که سنچوری را می‌ساختند مسئولیت تولید اوریجین را هم برعهده داشتند؛ بنابراین تا آنجا که می‌توانستند روی جزئیات تاکید کردند. اوریجین هم درست مانند برادر لوکس خود، خودرویی دست‌ساز به شمار می‌رفت. بخش جلوی بدنه به‌ویژه جلوپنجره بزرگ آن ادای احترامی به نسل نخست تویوتا کراون بود. تویوتا طاق چرخ‌ها و پنل‌های جانبی را با روشی ویژه تولید کرده بود که به آن اجازه می‌داد تلورانس را کاهش دهد و قطعات را به بهترین شکل ممکن به یکدیگر متصل کند. بخش عقب خودرو هم میزبان چراغ‌هایی کلاسیک و شیشه عقب برامده شده است که خودروهای قدیمی این برند را یادآوری می‌کند.

درهای به‌اصطلاح خودکشی این خودرو که روبه‌روی هم باز می‌شدند راه را برای مالک متمول به‌خوبی باز می‌کردند. هر چند به‌عنوان یک خودروی لوکس انتظار می‌رود که اوریجین هم خودرویی کشیده با فضای داخلی بسیار باز باشد اما تویوتا تمام تلاش خود را به ‌کار بسته تا از این کلیشه خودداری کند و در عین حال، در راحتی کابین هم مضایقه نکند.

درون کابین اوریجین خبری از حال‌وهوای قرن ۲۱ و قطعات پلاستیکی فراگیر نیست. تمام صندلی‌ها مانند محصولات لوکس قدیمی از جنس چرم دست‌دوز تهیه شده‌اند که درکنار پنل‌ها و سردنده چوبی نهایت هنر تویوتا را به رخ مالک می‌کشد. فرمان خودرو هم با چوب و کنترل‌های ویژه سیستم تهویه‌مطبوع مزین شده است. هر چند این خودرو هم نمونه‌ای از نهایت تلاش تویوتا برای ساختن یک خودروی لوکس به شمار می‌رود اما تنها یک نگاه کوتاه به ردیف عقب آن کافی است تا بیننده متوجه شود، جای مالک اینجا نیست! درحالی‌که خریداران سنچوری همیشه در ردیف عقب می‌نشینند تا راننده آن‌ها را از الف به ب ببرد، اوریجین از مالک تقاضا می‌کند که خودش فرمان را به دست بگیرد.

تاکنون روی جنبه‌های کلاسیک این خودرو تاکید کردیم اما تمام این جلوه‌ها پوششی برای استفاده از فناوری‌های مدرن به شمار می‌رفته است. اوریجین از فناوری کروزکنترل راداری هم سود می‌برده که نقش کروزکنترل تطبیقی را در زمان خود بازی می‌کرده است. سیستم رهیاب این خودرو می‌توانست لحظه ورود راننده به پروسه را درک کند و نسبت دنده را برای رانندگی انسانی تغییر دهد.

هر چند تویوتا از یکی از بهترین پیشرانه‌های خود در اوریجین نه‌چندان زیبا استفاده کرده اما خروجی آن را به ۲۱۰ اسب بخار محدود کرده است؛ با این وجود به فناوری‌های دیگری چون سیستم «BEAMS» تویوتا مجهز شده که امکاناتی چون کنترل الکترونیکی گاز و VVT را در اختیار راننده قرار می‌دهد. قدرت پیشرانه این خودرو از طریق یک جعبه‌دنده ۴ سرعتی هوشمند «ECT-iE» خودکار به محور عقب مجهز به فنربندی مستقل، منتقل می‌شود.

آیا تویوتا باز هم به سراغ اوریجین می‌رود؟

هر چند فلسفه ساخت و تولید یک محصول دقیق و ظریف برای گرامی‌داشت دستاوردهای برند تویوتا منطقی به نظر می‌رسد و می‌تواند به غنای تاریخچه یک خودروساز و جذب مشتریان خاص کمک کند؛ اما استفاده از طراحی کلاسیک و شاید ناخوشایند در بازار امروزی نتیجه‌ای جز افت فروش نخواهد داشت.

اوریجین در زمان عرضه خود به خودرویی محبوب تبدیل شد؛ به همین دلیل خریداران در پرداخت مبلغ هنگفت ۸۸ هزار دلاری آن به خود سختی نمی‌دادند و از راندن آن راضی بودند. نظر شما درباره تویوتا اوریجین چیست؟ آیا تولید نسل بعدی آن به‌عنوان یک خودروی برقی حرکتی خردمندانه خواهد بود؟