آشنایی با سیستم کمک به حرکت در سرپایینی HDC

از میان سیستم‌های کمک راننده مدرن در خودروهای امروزی هیچ‌یک به اندازه سیستم کنترل حرکت در سرپایینی، HDC یا Hill Descent Control بدیهی و واضح نیست.

این سیستم سرعت خودرو در زمان پایین آمدن از یک سرازیری یا تپه را کنترل می‌کند. سیستم مورد بحث در ابتدا برای کاربردهای آفرود طراحی شده بود اما به سرعت راه خود را به انواع و اقسام کراس‌اوورها و حتی برخی خودروهای سواری پیدا کردند؛ اما آیا واقعاً به سیستم کمک به حرکت در سرپایینی نیاز است؟ و باید پول اضافی برای آن پرداخت کرد؟

تاریخ سیستم کنترل حرکت در سرپایینی خیلی طویل نیست اما اگر سیستم‌های ترمز ضد قفل مدرن وجود نداشتند این سیستم نیز متولد نمی‌شد.

موضوع یاد شده به این دلیل است که کنترل حرکت در سرپایینی در حقیقت اصول ABS را دنبال کرده و از همان شبکه حسگرهای چرخ و ماژول‌های کنترل برای اعمال نیروی ترمز مناسب استفاده می‌کند؛ و درحالی‌که ترمزهای ضد قفل غالباً فشار ترمز را در پاسخ به ورودی از طرف راننده کاهش می‌دهند اما سیستم کمک به حرکت در سرپایینی برای کاهش اعمال ترمز از سوی راننده نیز عمل می‌کنند.

در موقعیت‌هایی که کشش کمی وجود دارد وجود این سیستم برای افزایش ایمنی خودرو و سرنشینان ضروری است. زمانی که سیستم کمک به حرکت در سرپایینی وارد مدار شود به‌صورت خودکار از ترمزها برای حفظ سرعت تعیین شده استفاده کرده و خودرو با همان سرعت از سطح شیب‌دار پایین می‌آید. به منظور حفظ کشش، ترمزها به‌صورت انفرادی و در فواصل کوتاه بکار رفته و بدین ترتیب از قفل شدن جلوگیری می‌شود.

کنترل حرکت در سرپایین توسط اکثراً خودروسازان ارائه شده و با لمس یک دکمه یا چرخاندن یک سوئیچ فعال می‌شود. زمانی که سطح پیش رو شنی یا گلی است استفاده از چنین سیستمی می‌تواند راننده را از نیاز به اعمال ترمز یا نگرانی درباره انتخاب دنده بی‌نیاز کند و باعث شود راننده تمرکز خود را روی فرمان و مسیر صحیح بگذارد. برخی سیستم‌ها به راننده اجازه افزایش یا کاهش سرعت را با استفاده از دکمه‌ها یا چرخاندن اهرم می‌دهند.

به واژه‌های مشابه دنده سنگین در سیستم‌های چهار چرخ محرک عادی فکر کنید. نسبت دنده بالاتر به معنی چرخش کمتر چرخ در مقایسه با ورودی شفت است. این سرعت پایین‌تر کنترل بیشتری را در زمان عبور از سطوح سخت‌تر ایجاد می‌کند. به همین ترتیب استفاده از ترمزها نیز به منظور کاهش سرعت صورت گرفته و بدین ترتیب کنترل لازم را به راننده می‌دهد.

اکثر خودروسازان سیستم کنترل حرکت در سرپایینی را به عنوان بخشی از سیستم چهار چرخ محرک و سیستم‌های مدیریت کشش خود عرضه می‌کنند بدین ترتیب شما احتمالاً هزینه اضافی را بابت آن پرداخت نخواهید کرد. برای مثال کیا اسپورتیج به‌صورت استاندارد با چنین سیستم عرضه شده و یک مورد عجیب دیگر به جگوار XE مربوط می‌شود. البته پیکاپ تویوتا تاکوما به‌صورت استاندارد از این سیستم بهره نبرده و تنها در مدل‌های آفرود TRD و TRD Pro شاهد کنترل حرکت در سرپایینی هستیم.

اما آیا شما از آن استفاده خواهید کرد؟ در حقیقت احتمال کمی برای این کار وجود دارد و یا حداقل تا زمانی که به دل طبیعت نزنید از آن بهره‌ای نخواهد برد اما کنترل حرکت در سرپایینی هیچ آسیبی به خود نرسانده و قطعاً ارزش‌های آن در سطوح خیس و لغزنده بسیار بیشتر نمایان خواهد شد.