یک خودروی معمولی چگونه ضدگلوله می‌شود؟!

سنگینی AK-47 (کلاشنیکف) را در دستانم حس می‌کنم… قطعاً امروز روز عادی یک خبرنگار خودرویی نیست. سلاحی که البته به‌صورت قانونی در دستانم قرار دارد به جاکو ده کاک که مدیر شرکت SVI Engineering است تعلق داشته و ما در تأسیسات او در خارج از پرتوریای آفریقای جنوبی حضور داریم.

با کشیدن گلنگدن آنچه که اتفاق می‌افتد نفس مرا می‌گیرد. آنجا که ماشه را می‌چکانم گلوله با سرعت بالای ۸۰۰ متر بر ثانیه لوله‌ی تفنگ را ترک می‌کند و ضربه‌ای به شانه‌ی من وارد شده و فشار را روی قفسه‌ی سینه حس می‌کنم.

این گلوله به پانل شیشه‌ای تست AGP با مشخصات حفاظت B6 برخورد می‌کند. برای بررسی آسیب وارده نزدیک می‌شویم و همان‌گونه که این شیشه طراحی شده، گلوله به خوبی دفع شده و هیچ اثری از نفوذ به داخل آن وجود ندارد. این می‌تواند جان یک نفر را نجات دهد…

حفاظت زرهی و ضدگلوله در خودروهای نظامی کاملاً عادی است اما دلایل زیادی هم وجود دارد که می‌گوید خودروهای عادی هم باید ضدگلوله باشند. سیاستمداران و مدیران شرکت‌های بزرگ جزو مشتریان واضح این‌گونه شرکت‌ها هستند و البته خودروهای حمل پول و حتی خانواده‌ها نیز خواهان استفاده از خودروهای ضدگلوله به منظور حفاظت از نزدیکان خود در مقابل آدم‌ربایی می‌باشند.

به منظور فهمیدن اینکه یک خودروی سواری عادی چگونه به سپری حفاظتی تبدیل می‌شود سری به شرکت SVI و پروژه‌ی تبدیل تویوتا فورچونر به نمونه‌ای با سطح حفاظت B4 زده‌ایم. این سطح حفاظتی کمترین تأثیر را روی ظاهر یا پرفورمنس خودرو داشته و از سرنشینان درباره‌ی گلوله‌های سلاح‌های دستی محافظت می‌کند.

• متریال ضدگلوله

پراکنده کردن انرژی حمل شده توسط یک گلوله‌ی پرسرعت نیازمند متریال خاصی است. مشخصات حفاظتی زرهی به دو کلاس مجزا تقسیم می‌شود که استاندارد اروپایی EN 1522/1523  فراگیرتر است. واژه‌ی FB4 یا همان B4 نشان دهنده‌ی حفاظت از سلاح دستی است درحالی‌که عبارت FB6 یا B6 باعث حفاظت در برابر مسلسل‌هایی همچون کلاشنیکف می‌شود.

بنا به گفته‌ی ده کاک، کیفیت متریال بکار رفته در خودروها حیاتی است زیرا باید تأثیر بالای خود را نشان داده و در طول سال‌ها نیز خواص خود را از دست ندهد. SVI با صرف هزینه‌ی زیاد اقدام به تأمین مواد اولیه‌ی خود از شرکت‌های آمریکایی و اروپایی می‌کند تا از کیفیت کارش مطمئن باشد. مشخصات B4 نیازمند شیشه‌های زرهی با ضخامت بین ۱۸ تا ۲۴ میلی‌متر و پوشش ۵ تا ۷ میلی‌متر کولار برای پانل‌های بدنه می‌باشد.

در مشخصات B6 نیز از شیشه‌هایی با ضخامت ۳۶ تا ۴۸ میلی‌متر استفاده شده و روی بدنه نیز پوشش زرهی ویژه با ضخامت ۵ میلی‌متری بکار می‌رود. این متریال به خودرو جوش داده می‌شود تا سلول ایمنی مسافران خلق شود.

استانداردهای اروپایی می‌گوید برای تست خودرو باید سه بار از فاصله‌ی ۱۰ متری به خودرو شلیک شود. وزن و نوع گلوله و… نیز به‌طور ویژه تعیین شده‌اند. ذکر این نکته مهم است که متغیرهای زیادی در این بین وجود دارند؛ بنابراین برای شرکت‌ها بهتر این است که از استانداردهای موجود تبعیت کنند تا اینکه بخواهند تست‌های خودشان را انجام دهند.

اما هزینه‌های تبدیل یک خودروی عادی به نمونه‌ای زرهی و ضدگلوله چقدر است؟ در زیر هزینه‌ی تبدیل فورچونر را مشاهده می‌کنیم:

• تویوتا فورچونر

سطح حفاظتی: B4

اضافه‌وزن خودرو: ۲۶۰ کیلوگرم

زمان تبدیل: ۶ هفته

هزینه: ۳۰۴۴۵ تا ۴۰۵۹۵ دلار

• تویوتا فورچونر

سطح حفاظتی: B6

اضافه‌وزن خودرو: ۶۰۰ کیلوگرم

زمان تبدیل: ۱۲ هفته

هزینه: ۴۰۵۹۵ تا ۵۴۱۲۰ دلار

• ب ام و سری ۷

سطح حفاظتی: B4

اضافه‌وزن خودرو: ۲۵۰ کیلوگرم

زمان تبدیل: ۶ هفته

هزینه: ۳۳۸۳۰ تا ۴۰۵۹۵ دلار

• فرایند تبدیل خودرو به مشخصات B4

معمولاً خود مشتریان خودرو را تهیه می‌کنند. یکی از اهداف ضدگلوله کردن خودرو ارائه‌ی حداکثر حفاظت از سرنشینان بوده و درعین‌حال تمامی سیستم‌های ایمنی و رفاهی هم حفظ شوند تا تفاوت‌های بین خودروی عادی و زرهی به حداقل برسد.

از آنجایی که سطح حفاظت B4 تنها باعث اضافه شدن ۲۶۰ کیلوگرم به وزن تویوتا فورچونر شده بنابراین وزن کلی خودرو بسیار پایین‌تر از حداکثر وزن اجازه داده شده‌ی ۲۶۱۰ کیلوگرمی می‌باشد؛ بنابراین نیازی به آپگرید ساختاری، سیستم تعلیق، ترمزها و یا قوای محرکه وجود ندارد.

قدم اول: شرکت SVI کابین، شیشه‌ها و دیگر بخش‌های موردنیاز برای حفاظت را باز می‌کند. در مورد فورچونر زیربدنه و سقف دست‌کاری نمی‌شوند زیرا در زمان آدم‌ربایی دسترسی به این بخش‌ها بسیار سخت خواهد بود.

قدم دوم: پانل‌های استاندارد بدنه با استفاده از سیستم اندازه‌گیری سه‌بعدی اندازه‌گیری می‌شوند تا مدل‌های دیجیتالی لایه‌های حفاظتی موردنیاز تولید شود. در واقع به این بخش کیت زرهی گفته می‌شود.

قدم سوم: شیشه‌ی جدید دقیقاً به شکل نسخه‌ی استاندارد بوده و دارای تمامی سیستم‌های گرم شونده و… می‌باشد. همچنین سیستم کولار هم در نظر گرفته می‌شود.

قدم چهارم: SVI کیت زرهی شامل بالابرنده‌های هوی دیوتی داخل درب‌ها را نصب می‌کند. این بالابرنده معمولاً فقط برای در راننده تدارک دیده می‌شود اما می‌توان برای سایر شیشه‌ها نیز سفارش داد. شیشه‌ی ضدگلوله‌ی تویوتا فورچونر را تنها می‌توان تا یک‌سوم پایین آورد تا از تداخل آن با مکانیسم‌های قفل شونده جلوگیری کرد.

قدم پنجم: کیت یاد شده توسط مهندسان بررسی می‌شود تا از پوشش کامل تمامی بخش‌ها اطمینان حاصل شده و سپس به بخش کابین پرداخته شود. البته باید گفت برخی بخش‌ها همچون دیواره‌ی آتش به‌صورت ۱۰۰ درصدی پوشش داده نمی‌شود زیرا برخی کابل‌ها و قطعات مکانیکی از آنجا رد می‌شوند.

قدم ششم: پانل‌های اصلاح شده دوباره نصب می‌شوند و همچنین تمامی ایربگ ها و دیگر سیستم‌های ایمنی نیز طبق دستورالعمل سازنده در جای خود قرار می‌گیرند.

قدم هفتم: SVI پیش از آغاز تست ۳۰۰ کیلومتری جاده‌ای اقدام به انجام تست باران و عیب‌یابی می‌کند تا از کارکرد صحیح تمامی بخش‌ها و سیستم‌ها اطمینان حاصل شود. موضوع جالب اینکه خودروی ضدگلوله ایزوله‌ی بهتری داشته و بنابراین آرام تر است به همین خاطر هرگونه ناهنجاری و لرزش در آن راحت‌تر تشخیص داده می‌شود.

• معایب خودروی ضدگلوله

از آنجایی که وزن خودرو افزایش می‌یابد بنابراین پرفورمنس و مصرف سوخت تحت تأثیر قرار می‌گیرد. همچنین شیشه‌های این خودروها را نمی‌توان به‌صورت کامل باز کرد. ضخامت شیشه‌ی جلو نیز منجر به دید دوتایی مخصوصاً در شب می‌شود. تعویض شیشه‌ی جلوی فورچونر ضدگلوله هزینه‌ی بالایی دارد. همچنین احتمال ابطال گارانتی خودروهای ضدگلوله وجود دارد. مورد آخر اینکه احتمال کاهش ارزش خودرو در بازار دست‌دوم‌ها وجود دارد هرچند این موضوعی قطعی نیست.

• تست‌های پرفورمنس

به منظور مقایسه‌ی عملکرد یک خودروی استاندارد و نمونه‌ی ضدگلوله‌ی آن، شرکت SVI از تأسیسات تست گروتک در بیرون پرتوریا استفاده می‌کند. ما در کنار فورچونر ضدگلوله‌ی خود یک دستگاه فورچونر ۲,۸ GD-6 AT 4×۴ را نیز به عنوان خودروی کنترل در اختیار داشتیم. از آنجایی که خودروی زرهی موردبحث از نوع تک دیفرانسیل بوده و مشابه نمونه‌ی استاندارد نیست بنابراین ۱۱۵ کیلوگرم بر وزن مدل زرهی اضافه کردیم تا همه‌چیز برابر باشد.

پرفورمنس دینامیکی فورچونر ضدگلوله تنها اندکی بدتر از مدل استاندارد بود که اصلاً هم بد نیست. سیستم تعلیق و ترمزهای استاندارد هم هماهنگی خوبی با کلیت خودرو داشتند و نشان دادند که راننده هنوز هم می‌تواند در صورت روبرو شدن با خطر از صحنه بگریزد.

تست بعدی با استفاده از تجهیزات Vbox بود تا پرفورمنس خط مستقیم هر دو خودرو را اندازه‌گیری کنیم. البته هر تست سه بار انجام شد و میانگین هر سه تست مدنظر قرار گرفت. شتاب گیری کندتر مدل ضدگلوله جای تعجبی نداشت اما تفاوت بین زمان‌های ترمز گیری کم بود.

• گزینه‌های ضدگلوله

حفاظت بالستیک پایه تنها آغاز کار ضدگلوله کردن یک خودرو است. گزینه‌های دیگری هم وجود دارند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به لاستیک‌های ران فلت هوی دیوتی اشاره کرد. همچنین سیستم حفاظت از باک سوخت و قوای محرکه و دیگر بخش‌ها همچون رادیاتورها و ECU ها وجود دارد. در سطوح بالاتر سپرها نیز تقویت می‌شوند. ماسک‌های اکسیژن نیز در زمان حمله‌های شیمیایی کاملاً به درد می‌خورند.

منبع: carmag