توصیه‌های مهم رانندگی خارج از جاده (آفرود)

اخیراً خودرویی دو دیفرانسیل خریده‌اید؟! قبل از اینکه از جاده خارج شده و به دل طبیعت بزنید این نکات مهم را حتماً مرور کنید…

بخش اول: رانندگی در صخره‌ها و شیب‌ها

یک آفرود ساده یا بسیار سخت؟ این انتخابی بود که ما در جاده‌ی کوهستانی با آن روبرو شدیم. ما از آن دسته افرادی نیستیم که از چالش ابایی داشته باشیم اما پس از تجربه کردن یک آفرود جدی و روبرو شدن با موانع سرسخت، با شک و تردیدهایی مواجه شدیم. استاد آفرود آقای آنتونی کلیفتون تصمیمات را می‌گرفت و به تویوتا هایلوکس حاضر در تست‌ها فرمان می‌داد.

اگرچه اکثر مالکان خودروهای ۴×۴ هرگز تجربه‌ای مشابه با تجربه‌ی تویوتا هایلوکس ما نخواهند داشت اما به لطف آن چیزی که در خلال این آزمون‌ها آموختیم مهارت بسیار بهتری پیدا کردیم. این آموزش‌های پایه برای تمامی راننده‌ها با هر نوع مهارت آفرود مفید هستند. همچون همیشه، بهترین راه برای آموختن جزئیات شروع از صفر و پیشرفت تدریجی و تمرین‌های سخت است.

• شناختن خودروی خود

شناختن تجهیزات خود و سطح آگاهی‌ها موضوعی خوب برای شروع و یک مرحله اساسی و حیاتی است. آیا خودروی شما به جعبه انتقال با دنده‌های پایین مجهز است؟ و اگر پاسخ مثبت است چگونه آن را فعال می‌کنید؟ آیا قفل دیفرانسیل‌های عقب، جلو و یا مرکزی دارید؟ از مزیت‌های استفاده از آن‌ها آگاه هستید؟

یک آفرود پایه به شما کمک می‌کند تا با خودروی خود آشنا شده و درعین‌حال میزان اعتمادبه‌نفس خود را نیز تخمین بزنید و سیستم‌های متنوعی را در سرعت‌های پایین بکار گیرید. یک تست ابتدایی درگیر کردن تمامی سیستم‌ها به محض روبرو شدن با اولین مانع است اما مشکل این است که شما توانایی‌های خودرو در هر تنظیم به خصوص را یاد نمی‌گیرید و هیچ‌یک باعث نمی‌شوند محدودیت‌های خودرو را بفهمید. اجتناب از این اشتباه به شما اجازه می‌دهد تا برخی از توانایی‌های خودرو را برای زمانی که با شرایط واقعاً سختی مواجه می‌شوید نگه‌دارید.

• تجهیزات اضافی

اکثر اصلاحات خودروهای آفرود به منظور زیبایی انجام می‌شوند. در مقابل، آفرودرهای جدی به دنبال استفاده از لاستیک‌های بزرگ‌تر و سیستم تعلیق خاص هستند اما این اصلاحات هزینه‌ی زیادی داشته و شاید باعث ابطال گارانتی خودروی شما شود.

موارد زیر کم‌هزینه بوده و کاربردی هستند:

بهبود نقطه‌های جک زنی زیر خودرو.

یک جک آفرود کامل برای سهولت تعویض لاستیک‌ها.

کمپرسور الکتریکی باکیفیت برای باد کردن لاستیک‌ها و تنظیم فشار آن‌ها.

کیت ریکاوری کامل که شامل تسمه‌ها، زنجیرها و دستکش‌ها می‌باشد.

تجهیزت پزشکی اولیه.

• ۷ نکته مهم رانندگی

آفرودهای فصلی همیشه در ابتدا دور و بر مانع می‌گردند تا بهترین خط برای کمترین مقاومت و پایین‌ترین شانس آسیب خودرو را پیدا کنند. این موضوع را در هنگام مواجه با زمین‌های صخره‌ای و موج‌دار به یاد داشته باشید.

1. فشار پایین‌تر لاستیک برای بهبود کشش: ما فشار لاستیک هایلوکس برای سطوح صخره‌ای را به ۱.۱ بار کاهش دادیم. این امر به لاستیک اجازه می‌دهد تا قالب و فرم صخره‌ها را به خود گرفته و درعین‌حال فشار کافی برای دوری از لغزش در زمان گردش فرمان را داشته باشد.
2. آهسته راندن تا حد ممکن: این کار شانس آسیب را به حداقل می‌رساند و به چرخ‌ها اجازه می‌دهد تا تماس خود با سطح زمین را حفظ کنند. ما اکثراً از دنده‌های سنگین اول و دوم در مواجه شدن با شدیدترین موانع استفاده می‌کردیم و این کار باعث ایجاد کشش کافی می‌شد.
3. عبور از صخره: شاید بردن لاستیک روی یک صخره بزرگ کاری عجیب به نظر برسد اما مزیت‌های زیادی برای این کار وجود دارد. با عبور از روی یک صخره، ارتفاع کف خودرو از زمین افزایش یافته و شانس کمی برای برخورد رکاب با سنگ و همچنین سایش دیواره‌های لاستیک با لبه‌های تیز صخره وجود خواهد داشت.
4. درگیر کردن قفل دیفرانسیل: تنها زمانی که در سطوح لغزنده حرکت می‌کنید این کار باعث بهبود کشش خواهد شد. به یاد داشته باشید با این کار شعاع گردش خودرو تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. هایلوکس یک قفل دیفرانسیل الکترونیکی دارد که فعال/غیرفعال کردن آن آسان است.
5. استفاده از قدرت زیاد تنها در زمانی که زمین روبرو بسیار لغزنده است: نیروی زیاد تنها برای حرکت آنی موردنیاز خواهد بود. قدرت زیاد می‌تواند منجر به آسیب خودرو شود.
6. در موقع پایین آمدن از تپه از کنترل نزول تپه استفاده کنید: اگر خودروی شما به این سیستم مجهز است، پایین‌ترین نسبت دنده را انتخاب کرده و به خودرو اجازه دهید با کنترل الکترونیکی چرخ‌ها از تپه پایین آید. بهترین تمرین این است که پای خود را نزدیک پدال ترمز نگه دارید تا در مواقع افزایش سرعت خودرو آن را کنترل کنید.
7. هرگز بدون خودرویی پشتیبان وارد زمین‌های سرسخت نشوید: بدون حضور خودرویی که بتواند در مواقع ضروری شما را حمایت کنید شاید به دردسر بیفتید؛ مخصوصاً اگر پوشش تلفن همراه در آن منطقه وجود نداشته باشد.

بخش دوم: رانندگی در شن و ماسه

در اینجا توصیه‌های پایه برای این نوع از آفرود را شرح داده‌ایم…

رانندگی در ساحل آفریقای جنوبی از سال ۲۰۰۱ ممنوع شده اما هنوز هم مکان‌های زیادی برای طرفداران آفرود وجود دارد که می‌توانند خودروهای خود را وارد سخت‌ترین زمین‌ها بکنند. یکی از مکان‌ها تپه‌های شنی آتلانتیس است. ما از سوی تویوتا برای تست مهارت‌هایمان دعوت شدیم و در آنجا یک تویوتا فورچونر انتظار ما را می‌کشید.

نکات ضروری زیر را حتماً به یاد داشته باشید:

اگر تازه‌کار هستید هرگز به تنهایی در زمین‌های شنی رانندگی نکنید. همراهی یک تیم می‌تواند توصیه‌هایی کارشناسی و کمک‌های ضروری را با خود به همراه داشته باشد.

فشار باد لاستیک‌ها کمتر باشد زیرا باعث پهن‌تر شدن اندک آن‌ها می‌شود. یکی از متخصصان این رشته فشار ۱.۲ بار را برای چرخ‌های جلو و فشار ۰.۹ بار را برای کشش چرخ‌های عقب پیشنهاد می‌کند. در زمان مسابقه، تمامی شرکت‌کنندگان فشار لاستیک‌ها را به ۰.۸ بار کاهش دادند و از موانع واقعاً سختی عبور کردند. خوشبختانه تمامی لاستیک‌ها سالم باقی ماندند.

کنترل کشش را خاموش کنید تا از توقف تحویل قدرت در زمان هرزگردی چرخ‌ها جلوگیری شود.

قفل دیفرانسیل برای حداکثر کردن کشش در شن و ماسه بسیار مفید است اما باعث تأثیر منفی روی دور زدن خودرو می‌شود.

حرکت آنی یک موضوع کلیدی برای آفرود در شن و ماسه است. از سرعت کافی برای عبور مناسب خودرو از روی شن‌ها استفاده کنید. دور پیشرانه را نسبتاً بالا نگه دارید تا از وجود قدرت کافی در مواجه با مسیرهای سخت مطمئن شوید. همیشه در ابتدا دور و بر محیط قدم بزنید تا از نقاط کور آگاهی پیدا کنید. به یاد داشته باشید شناختن مسیرهای شنی تنها با تجربه میسر خواهد شد.

تلاش کنید در زوایای صحیح از پستی و بلندی‌های شنی عبور کرده و برای جلوگیری از چپ کردن چرخ‌های جلو را مستقیم نگه دارید.

زمانی که خودرو از حرکت باز ایستاد، برای جلوگیری از فرو رفتن چرخ در شن فوراً گاز دادن را متوقف کنید.

همیشه برای حرکت آسان خودرو را در بخش نزولی شن‌ها پارک کنید. هرگز در زمان‌ گیر افتادن تقلا نکنید بلکه از جاذبه برای ایجاد حرکت آنی و خارج شدن از شرایط بد کمک بگیرید. زمانی که مجبور شدید خودرو را روی شن‌ها متوقف کنید به یاد داشته باشید که قبل از خاموش کردن خودرو کمی آن را تغییر جهت داده نگه دارید. این امر باعث جمع شدن شن‌ها و شروعی آسان‌تر می‌شود.

رانندگی در شن زمانی که خیس یا سرد باشد بسیار آسان‌تر است. رانندگی در شن‌های گرم برای افراد تازه‌کار می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز باشد.

• دنده سنگین یا سبک؟

تصور عمومی این است که دنده سبک معمولاً برای رانندگی در شن بهتر است زیرا تمرکز روی حرکت آنی می‌باشد. البته چندین مزیت برای استفاده از دنده سنگین در شن و ماسه وجود دارد: سیستم‌های کنترل پایداری و کشش خودروهای آفرود مدرن تنها در دنده سنگین به‌طور کامل خاموش می‌شوند. از دنده سوم و بالاتر در زمانی که حرکت آنی نیاز است استفاده کنید.

همچنین ممکن است قفل دیفرانسیل تنها در دنده سنگین در دسترس باشد. اولین دنده سبک شاید برای رانندگی تکنیکی در شن و ماسه بیش از سبک باشد.

• بنزینی یا دیزلی؟

اگر تنها هدف شما فتح شن‌ها بوده، یک پیشرانه‌ی حجیم بنزینی بهترین انتخاب است (البته در زمان نزدیک شدن به پمپ‌بنزین گریه خواهید کرد) زیرا: محدوده‌ی وسیع‌تر دور پیشرانه بنزینی به راننده اجازه می‌دهد قدرت بیشتری در اختیار داشته باشد. پیشرانه‌های بنزینی بزرگ قدرت بیشتری نسبت به نمونه‌های توربودیزل دارند و این موضوع در شن و ماسه موردنیاز است. تحویل قدرت در این پیشرانه‌ها نرم‌تر بوده و کنترل این خودروها آسان‌تر است.

• دستی یا اتوماتیک؟

راننده‌های ماهر اکثراً از گیربکس‌های دستی برای حفظ و کنترل قدرت پیشرانه استفاده می‌کنند. هرچند، شما نیاز دارید تا در مواجه با هر مانع دنده‌ی مناسب را انتخاب کنید. یک دنده‌ی اشتباه می‌تواند باعث گیر افتادن خودرو شود. گیربکس اتوماتیک می‌تواند برای رانندگان تازه‌کار مناسب باشد و به آن‌ها اجازه دهد که بجای اندیشیدن به استفاده از دنده درست و کنترل کلاچ، روی حفظ مسیر رانندگی و حرکت آنی تمرکز کنند.

امیدواریم این توصیه‌های کلیدی بتوانند در زمان آفرود رفتن به درد شما بخورند. یک نکته‌ی کلیدی دیگر اینکه در زمان حضور در طبیعت و انجام یک آفرود توجه ویژه‌ای به حفظ محیط‌زیست داشته باشید.

منبع: carmag