هر از گاهی موج‌های خبری جالبی درباره تولید خودروی آب سوز در ایران و سایر کشورهای جهان منتشر می‌شود اما آیا واقعاً چنین چیزی صحت دارد؟
با سرمایه‌گذاری رو افزون کشورهای مختلف روی انرژی‌های سبز، مردم بی‌وقفه به دنبال منابع جدید انرژی و قدرت برای گرم کردن خودروهای خود و استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی هستند. آب ۷۱ درصد سطح زمین را پوشانده و ترکیبی تجدید پذیر به شمار می‌رود بنابراین منطقی است که برخی افراد به دنبال استفاده از آن در پیشرانه‌ها باشند. یک پیشرانه درون‌سوز سنتی با استفاده از فرآورده‌های سوخت‌های فسیلی از جمله بنزین برای تولید قدرت استفاده می‌کنند. در این پیشرانه‌ها مخلوط فشرده شده سوخت و هوا با شمع مشتعل شده و انفجارهای حاصل باعث حرکت پیستون و نهایتاً حرکت خودرو می‌شوند.
همچنین بخوانید: تاریخچه خودروهای هیدروژنی؛ مزایا، معایب و هر آنچه باید بدانید
متأسفانه آب قابل اشتعال نیست و نمی‌تواند جرقه لازم برای استفاده در پیشرانه‌های سنتی را فراهم سازد. البته این به معنی عدم استفاده از آب برای حمل‌ونقل نخواهد بود. در حقیقت برای استفاده از آب به عنوان منبع انرژی خودروها، دانشمندان باید قوای محرکه جدیدی طراحی کنند که از آب برای تولید انرژی استفاده نماید. بنا به گفته ناسا، شاید چنین چیزی در آینده ممکن شود. ناسا اخیراً مقاله‌ای تحقیقاتی منتشر کرده و جزئیات قوای محرکه آزمایشی خود را که می‌تواند از آب برای به حرکت درآوردن برخی دستگاه‌ها در آینده استفاده کند شرح داده است.
آب مولکولی است که از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن تشکیل شده و سوخت هیدروژن نیز جزو مطرح‌ترین سوخت‌هایی است که هم‌اکنون روی آن کار می‌شود. البته تا زمانی که اتم‌های هیدروژن در آب به اکسیژن متصل هستند نمی‌توانند به عنوان سوخت عمل کنند؛ بنابراین ضروری است که مولکول آب قبل از به‌کارگیری برای حرکت وسایل نقلیه شکسته شده و اتم‌های هیدروژن آن آزاد شوند. بر اساس مقاله ناسا، شکستن مولکول‌های آب با استفاده از الکترولیز می‌تواند آن را به یک منبع سوخت قابل‌اعتنا تبدیل کند؛ و استفاده از آب شاید مزایای قابل‌توجهی داشته باشد. برای مثال آب در حالت عادی ماده‌ای فرار نیست و حمل‌ونقل آن بین جایگاه‌ها و دستگاه‌ها ایمن‌تر خواهد بود. همچنین آب آلایندگی ندارد و شکستن مولکول‌های آن ضرورتاً آسیبی به محیط‌زیست وارد نخواهد کرد.
با اینکه توسعه قوای محرکه آب سوز با فرایند الکترولیز شبیه فیلم‌های علمی تخیلی است اما ناسا قبلاً آزمایش‌های کاربردی را روی یک فضاپیما انجام داده است. ماهواره‌های کیوب ست از پیشرانه‌های الکترولیز به همراه پانل‌های خورشیدی برای حرکت استفاده خواهد کرد. این ماهواره‌ها می‌توانند نیروهای رانش کوچکی را با استفاده از فرایند الکترولیز تولید کنند. نیروی رانش ایجاد شده به حدی خواهد بود که بتواند باعث حرکت ماهواره‌ها در فضا شود. نتایج امیدوار کننده این تحقیقات باعث می‌شود محققان در بررسی کاربری گسترده‌تر آن مصمم‌تر باشند. یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های قوای محرکه الکترولیز آن است که تست آن بسیار ایمن است و محققان و تکنسین‌های مجرب با اطمینان خاطر بیشتر روی آن کار خواهند کرد. همان‌طور که گفته شد آب ماده‌ای فرار نیست و بنابراین محققان و تکنسین‌ها با ریسک انفجار را ایجاد گازهای سمی و خطرناک مواجه نخواهند بود؛ اما آیا همه دستگاه‌ها خواهند توانست از چنین قوای محرکه‌ای استفاده کنند؟
با توجه به اینکه ناسا ثابت کرده چنین قوای محرکه‌ای می‌تواند باعث حرکت ماهواره‌ها در فضا شود، بنابراین احتمالاً این پرسش مطرح خواهد شد که چراکه تکنولوژی قوای محرکه آب سوز در روی زمین استفاده نشده است؟ در حال حاضر تکنولوژی موردبحث یک نقطه‌ضعف عمده دارد که مانع به‌کارگیری آن در وسایل نقلیه بزرگ‌تر می‌شود. با اینکه پیشرانه‌های الکترولیز می‌توانند نیروهای رانش کوچکی را ایجاد کنند اما کلیدواژه اصلی در این بخش همان واژه “کوچک” است. در فضا یعنی جایی که ماهواره‌ها کار می‌کنند همه‌چیز در شرایط بی‌وزنی قرار دارند. اندکی نیروی رانش و انرژی باعث حرکت جسم خواهد شد و تا زمانی که نیروی رانشی در جهت مخالف وارد نشود آن جسم به حرکت خود ادامه خواهد داد؛ اما یک خودرو نیازمند نیروی رانش مداوم است و بنابراین استفاده از تکنولوژی الکترولیز در شرایط فعلی و برای خودروی آب سوز غیرممکن جلوه می‌کند.
همچنین با اینکه آب ماده‌ای فرار نیست اما هیدروژن درست در نقطه مقابل آن قرار داشته و بسیار فرار است. خروجی لوله اگزوز خودروها، فرآورده‌های حاصل از واکنش‌های داخل پیشرانه را به بیرون هدایت می‌کند و در این مورد خروجی اگزوز شامل مولکول‌های فرار هیدروژن خواهد بود. اگر در حال رانندگی باشید و خودرو نیز هیدروژن خالص را از اگزوز بیرون دهد، رانندگانی که پشت سر شما حرکت می‌کنند شاید مسموم شده و یا با دیگر اثرات هیدروژن مواجه شوند. با این تفاسیر، اگرچه پیشرانه‌های آب سوز وجود دارند و در بخش فضایی کاربردهایی برای آن‌ها تعریف شده اما احتمالاً به این زودی‌ها شاهد تردد خودروی آب سوز در روی زمین نخواهیم بود. نظر شما چیست؟
KAIZEN
۱۴ آبان ۱۴۰۳مزدا رو یک انجین روتاری کار کرده که بی نیاز از سوخت و شارژ است.
خبرش رو دیروز در یک رسانه خارجی خوندم
مصطفی
۱۴ آبان ۱۴۰۳چیزی به نام بی نیاز از سوخت و شارز امکانپذیر نیست، قوانین فیزیک رو نمیشه تغییر داد
amirkhanzadeh
۱۴ آبان ۱۴۰۳فکر کنم دوست عزیزمون ترجمه رو اشتباه خونده
وگرنه یک خبر اومده
Muty
۱۴ آبان ۱۴۰۳در جهان هیچ چیز غیر ممکن نیست
بیخود با قوانین فیزیک ، قوانین فیزیک گفتن فاز روشن فکری بر ندارید
خیلی از اتفاقات امروز ۳۰ سال پیش ۵۰ سال پیش توجیه پذیر نبوده!
مضافا قوانین حد و مرزی نداره و ممکنه قوانین و مواضع جدیدی کشف بشه
قال : آغا مصطفی خدا بیامرز
Saeed Boroomand
۱۴ آبان ۱۴۰۳مزدا بچگی کرد، شما هم تمرکز روی سبزی پاک کردن باشه یا لینک بگذارید که با هم بخندیم.
KAIZEN
۱۴ آبان ۱۴۰۳http://www.asriran.com/fa/amp/news/1010748
amirboss
۱۴ آبان ۱۴۰۳این خبر رو اگه اشتباه نکم سال 98 خواندم و اون موقع تو بحث تحقیقات بود.
پیشبینی بازار یکی از مهمترین روش ها برای تعیین سیاست های تولید در آینده ست.
Saeed Boroomand
۱۴ آبان ۱۴۰۳سطر اول لینک مقاله ی لم یزرعی که گذاشتید نوشته موتور بدون سوخت پرانتز کم سوخت! . موتور های ونکل مشکل اساسی شون مصرف سوخت بالا و همین طور عدم قابلیت اطمینان هست.
ممنون بابت لینک فارسی که گذاشتین، فرهنگ مثبتیه.
در حالت کلی بدون مصرف انرژی نمیشه کاری رو انجام داد. اثتثنا ی ظاهری هیت پامپ ها و مایکرو هاروستر ها هستن البته.
مصطفی
۱۴ آبان ۱۴۰۳قضیه کلا فرق داره
شما برای جداکردن هیدروژن و اکسیژن آب باید انرژی صرف کنید موقع ترکیب دوباره همون انرژی رو بهتون میده با این تفاوت که همش قابل استفاده برای شما نیست. در نتیجه الکترولیز آب و بعدش سوزوندن هیدروژن برای حرکت ماشین منطقی نیست.
مزیت استفاده از این ترکیب توی ماهواره یا سفینه نیاز به ماده برای پیش رانش هست چراکه برق تولیدی سلول خورشیدی تو فضا نمیتونه رانش ایجاد کنه
در نهایت خودروهای هیدروژنی الان هم تولید مشه و تفاوتش با این شبه علم های خودرو آب سوز اینه که هیدروژن خارج از خودرو به صورت ایستگاهی تولید میشه و در خودرو سوختگیری میشه حالا یا گاز هیدروژن یا مایع یا ذخیره در جامد
Saeed Boroomand
۱۴ آبان ۱۴۰۳در واقع تا حدودی اگه این مقاله ی نامفهوم و ناسای مذکور رو درش رو گل میگرفتن و همین چند سطر شما رو جایگزین میکردن مفید تر بود. مشکل الکترولیز جاهایی که به کار میره بازدهی حدود هفتاد درصدی اونه و این که بعد مدتی نیاز هست الکترود ها عوض شن.
احتمالا یه جور موتور آیان درایو هست که با آب کار میکنه، چیزی که مهمه اینه که چقدر تراست بتونه ایجاد کنه.
سوال اصلی اینه که چرا ایده ی خودروی دوغ سوز رو کسی هنوز پتنت نکرده…
Parvaz
۱۴ آبان ۱۴۰۳نمی دونم دوستان در اینستاگرام یا سایت های دیگه دیدن یا نه، در ایران یک شخصی که فراموش کردم اسمش رو ادعا می کنه خودرو ها رو آب سوز می کنه و چندین کلیپ هم گذاشته، واقعیتش اگر ناسا هنوز به همچین تکنولوژی دست نیافته این بزرگوار چطوری داره خودروهای ایرانی رو آبسوز می کنه؟؟؟
محمدرضا اشتری - دبیر سایت پدال
۱۴ آبان ۱۴۰۳کلاه‌بردار
در تلوزیون هم دعوت شد و بعد گندش درومد
amirboss
۱۴ آبان ۱۴۰۳الآن حضور ذهن ندارم اما می‌دونم یه کیت بود که بر اساس نمونه خارجی توسعه پیدا کرده بود و کارش استخراج نیتروژن از آب و تزریق نسبت مشخص با سوخت و هوا درون سیلندر بود برای کاهش مصرف سوخت که نه تو خارج از کشور و نه تو ایران به کار نیومد فقط به صورت مقطعی جواب میداد.
Saeed Boroomand
۱۴ آبان ۱۴۰۳تزریق بخار آب به همراه سوخت میتونه اختلاف دمای چشمه ی گرم و سرد رو کمی افزایش بده و باعث افزایشه بازده کارنو بشه. در واقع ملکول ها انرژی بیشتر و جنب و جوش نسبی بیشتری داشته باشن. البته راه حل گرونیه و به درد خودرو های معمولی نمیخوره. مسیله ی دیگه الکترولیز آب و تزریق مقدار کمی هیدروژن و نه نیتروژه به سوخت هست که میتونه باعث شه سوخت لین تر بسوزه و بازده کمی افزایش پیدا کنه، مجدد گرونه و پیچیده و به درد خودروهای معمولی نمیخوره.
محمود
۱۵ آبان ۱۴۰۳من کاری به کلاه برداره ندارم بیشتر این برام عجیب بود که گوساله هایی تصمیم گیر و تصمیم سازی داریم که صحبت های این کلاه بردارها رو باور می کنند!
علی علوی
۱۴ آبان ۱۴۰۳عزیزان که ادعا می نمایند اتومبیل های آب سوز واقعیت ندارد و طبق قوانین فیزیک و شیمی غیر ممکن می باشد نظر همه دوستان و کاربران گرامی و بزرگوار را به مخترع و دانشمند و مهندس برجسته و مشهور در ایالات متحده به نام استنلی آلن مایر(STANLEY ALLEN MEYER) که در ایالت اوهایو در ایالات متحده نخستین مرتبه تنها نمونه اتومبیل آب سوز جهان را اختراع کرد و سپس اختراعات و ابداعات و تکنولوژی های بسیار پیشرفته او پس از مرگ مشکوک و ناگهانی ایشان به دست فراموشی سپرده شد
البته ایشان با شیمیدان معروف آمریکایی استنلی میلر تفاوت دارند
تقاضا دارم که همواره به آرشیو اختراعات و ابداعات و تکنولوژی های بسیار پیشرفته ایالات متحده سری بزنید و در رابطه با مباحث مختلف نکات بسیار مهمی دارند