دایی جان فامیل ما!

دوستان جایتان خالی! دیشب مهمان دایی جان بودیم. کلاً دایی ما آدم طناز و خوشحالی است و ازآنجایی‌که در بازار آزاد فعالیت زیادی دارد اخلاقش خاص است. پس از پذیرایی مفصل و پاره کردن کاهدان در سر سفره، نشستیم به بحث! بنده که جز بحث‌های خودرویی به مطالب دیگری علاقه‌ای ندارم مترصد فرصت بودم تا دانش فراوان خود را که ماحصل چندین سال مطالعه‌ی بی‌وقفه است به خوردِ همه مخصوصاً دایی جان بدهم!

حالا چرا دایی جان؟! چون فهمیدم که دایی جان به‌زودی می‌خواهد خودرویی جدید و نو بخرد (منظور از واژه‌ی “جدید”، همان جدید آن ور آبی‌ها نیست! جدید از نظر ما یعنی همانی که ۲۰ سال است تولید می‌شود منتها مدلش سال است دیگر! سال ۹۵). پس از چندی بالاخره دایی جان سر شوخی ببخشید سر صحبت را باز کرد…

• می خوام … بخرم. هم قیمتش مناسبه هم قطعه‌اش همه‌جا پیدا می شه و هم موقع فروش اذیت نمی کنه!
• دایی جان این همه ماشین! حالا چرا این؟ می دونی مال کی هست؟ می دونی تکنولوژیش مال چند سال پیشه؟
• بچه جان این همه آدم سوار می شن و خیلی هم راضی و خوشحالن. تازه داشبورد مدل جدید خارجکیه. (پس از چندین بار سؤال و جواب فهمیدم که منظورش داشبورد سوناتایی است! حالا چه شباهتی بین داشبورد سوناتا و این خودروی معلوم‌الحال وجود دارد خدا می‌داند!)
• دایی جان دلیل نمیشه که این همه آدم سوارش می شن خودروی خوبی باشه!
• پس چی بخرم؟
• – دایی جان شما که وضعت الحمدالله خوبه، یه بهترشو بگیر.
• پسر جان این همه پول رو که آدم خرج آهن پاره نمی کنه! فردا کلی ضرر می کنه تازه حوصله‌ی حرف‌های ریزودرشت همسایه هارو ندارم.

در این لحظه پسردایی وارد گود شده و با لحنی که نشان می‌دهد انگار چندین سال است در مارانللو راننده‌ی آزمایشی بوده بحث را وارد مرحله‌ی تازه‌ای می‌کند:

• بابا شاسی‌بلند بگیر. سانروف داره. هدآپ دیسپلی داره خیلی هم خوبه. از بالا هم میتونی همه رو ببینی و کیف کنی هه هه هه…

پسر کوچکتر که اندکی عاقل‌تر به نظر می‌آید می‌گوید:

• بابا چینی‌ها هم ارزش نگاه کردن دارن. از کجا به کجا رسیدن. هم کیفیت بهتری نسبت به خیلی از خودروهای داخلی دارن و هم قطعاتشون راحت‌تر از قبل پیدا میشه.
• نه پسرم؛ اولاً اینا هنوز معلوم نیست آخرش اینجا میمونن یا نه بعدشم فردا خواستم بفروشم ضررش رو کی می خواد بده؟!

تا این لحظه هر گزینه‌ای که روی میز آمده بود توسط دایی جان اقتصادی ما رد شده بود. البته پر بیراه هم نمی‌گفت. خودروهای وارداتی نسبت به وطنی‌ها خدمات پس از فروش محدودی دارند اما خب خودروهای تولیدی نیز کیفیت چندان مناسبی نداشته و چینی‌ها نیز هر روز با مدلی جدید وارد میدان می‌شوند اما کیفیت آن‌ها محل شک و تردید بوده و در بازار امروز افت قیمت شدیدی را تجربه می‌کنند.

• دایی جان مدل‌های جدیدتری تو راهه. کمی صبر کنی می تونی نگاهی به اونا هم بندازی.

دایی عزیز چایی را فوت می‌کند و با نگاهی عاقل اندر سفیه می‌گوید:

• تا اون موقع خیلی مونده. تازه من الان می خوام ماشین بگیرم. خودشم معلوم نیست قیمت اینایی که می خوان بیان همونی میمونه که اعلام شده یا نه.

دایی که از این همه گزینه‌های مختلف حوصله‌اش سر رفته با تحکمی خاص می‌گوید:

• آقا ولمون کنین تورو خدا. من می خوام همون ماشین داشبورد سوناتایی جدید رو بگیرم. خیلی شیکه خودشم زیاد تو چشم نیست.

من پشیمان از یادآوری گزینه‌های موجود و محو این هوش اقتصادی دایی عزیز چایی خود را خورده، سری تکان داده و به افقی دوردست خیره می‌شوم…!

توضیح: این ماجرا و گفت‌وگو کاملاً خیالی بوده و صرفاً زاییده‌ی ذهن نویسنده می‌باشد. هرگونه برداشت و استفاده‌ی نادرست از نوشته بر عهده‌ی خود شخص خواهد بود.