همیشه قهرمان، در ستایش اراده آهنین

لانس آرمسترانگ، قهرمان سرطانی تور دوفرانس را فراموش کنید. اکنون الکس زاناردی، می‌تواند الهام‌بخش باشد. با روحیه ای خستگی‌ناپذیر و همچون یک قهرمان واقعی.

زاناردی راننده حرفه ای مسابقات فرمول یک در سال ۱۹۶۶ در ایتالیا چشم به جهان گشود. او از سال ۱۹۹۱ در فرمول یک با تیم‌هایی چون جوردن، میناردی، لوتوس و ویلیامز همکاری کرد. در سال ۲۰۰۰ او از فرمول یک خارج شده و در ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۰۱ او در مسابقات کارتینگ در دور پایانی تصادف وحشتناکی کرد که قسمت جلوی ماشین وی را کاملاً جدا کرد و باعث قطع هر دو پای وی شد. زاناردی در این تصادف حدود سه چهارم خون خود را از دست داد اما مداخله سریع پزشکی باعث نجات جان او شد. پاهای وی نیز پس از عمل جراحی قطع شدند و او برای همیشه معلول شد.

اما این پایان یک قهرمان نبود. زاناردی به‌جای ناامیدی و یأس، راه مبارزه و پیشرفت را انتخاب کرد. حتی بدون وجود دو پا، او همچنان قهرمان باقی ماند. زاناردی که در طول کل مسابقات فرمول یک خود تنها یک امتیاز برای تیم لوتوس کسب کرده بود، توانست تبدیل به قهرمان مسابقات پارالمپیک شود. زاناردی با دوچرخه (سه چرخه یا ویلچر مسابقات معلولان که با دست، رکاب زده می‌شود) در المپیک ۲۰۱۲ لندن، به مدال طلا دست یافت.

اگر آن تصادف رخ نمی‌داد، من کجا بودم؟ چه کسی می‌داند؟ منظورم این است که من می‌توانستم یک مردی باشم که شاید دارای پا بود اما به اندازه من شاد نبود.

فیلم کوتاهی که در ادامه شما را به دیدن آن دعوت می‌کنیم، با نام آسمان را لمس کن، قسمتی از فیلم آدرنالین است که توسط BMW تهیه می‌شود. [دانلود ویدئو]