به مناسبت ۳۰ سالگی تایرهای پیرلی پی زیرو

تمام تایرها به صورت حلقه‌های سیاه‌رنگ هستند، ولی شاید تنها یکی از آنها بتواند تبدیل به یک ستاره در صنعت خودرو شود. سوپر استار پیرلی، «پی زیرو» نام دارد؛ تایری که به مدت ۳ دهه، نمایشی به‌یاد ماندنی داشته است. پیرلی که عنوان پنجمین سازنده بزرگ تایر جهان را با خود به یدک می‌کشد، برای بزرگداشت ۳۰ سالگیِ پی زیرو، به‌تازگی سوپرماشین‌هایی مانند فراری F12tdf را با آخرین نسل این تایر همراه کرده است.

نسخه جدید تایر پی زیرو در همایش “۳۰۲” با حضور خبرنگاران و علاقه‌مندان رونمایی شده است. پیرلی در کنار سوپرماشین‌ها و یک سری تصاویر با ارزش از صنعت، از اهمیت عنوان ۳۰۲ برای این همایش  سخن گفته و آن را متشکل از ۳۰ سال عمر «پی زیرو» و ۲ برابر شدن قدرت سوپرماشین‌هایی که امروزه از این تایر استفاده می‌کنند (نسبت به اولین مدلی که با این نوع تایر همراه شده)، دانسته است. در همین حال، عدد ۳ می‌تواند یک معنای دیگر نیز داشته باشد و آن، سه زمینه مختلفی است که این تایر می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد: سدان‌های با سطح عملکرد بالا، سوپر اسپورت‌ها و خودروهای ویژه پیست مسابقه. امّا مدل جدید تایرهای پی زیرو نسبت به قبل، پنج مزیّت تکنیکی دیگر به همراه دارد:
۱) یک ترکیب لاستیک صلب نامتعارف که مستقیماً از تایرهای فرمول یک پیرلی گرفته شده، موجب یک لبه سخت‌تر برای پی زیرو شده و در نتیجه، برای بهبود واکنش فرمان می‌تواند مفید واقع شود.

۲) الگوهای اضافی آج‌ها و شیارها که عرض و عمق بیشتری نسبت به قبل دارند، موجب شده تا توانایی این تایر برای کنار زدن آب از سطح تماس به اندازه ۱۰ درصد بهبود یابد. همچنین کاهش احتمال حرکت بر روی آب، باعث اطمینان و پایداری بیشتر در هنگام ترمزگیری می‌شود.

۳) تأکید بیشتر بر مسطح بودن خط تماس تایر با سطح جاده، موجب یکنواختی بیشتر پخش آج‌ها شده و در همین حال، به بهبود ترمزگیری در سطوح خشک و تر کمک می‌کند. یکی از مهندسان پیرلی از سه اولویت برای رسیدن به این مقصود می‌گوید؛ اولین موضوع، پروفیلی است که برای قالب‌گیری آج‌ها استفاده شده است. همچنین  اینکه رشته‌های کمربندی کاملاً به صورت صفر درجه تنظیم شده باشند و استفاده از یک فرم دیواره و لبه برای نگهداشتن آج به صورت گونیا بر روی سطح جاده.

۴) استفاده از سیلیکای اضافی در آج، متریال‌های سبک‌تر در ساختار تایر و بهبود تکنیک‌های قالب‌ریزی که موجب کاهش مقاومت غلطتشی تا ۱۵ درصد شده است.

۵) شیارهای آج‌ها از الگویی رندوم پیروی می‌کنند که این امر باعث شده که میزان صدای تولیدی ناشی از حرکت تایرها که در یک فرکانس گسترده وارد فضای داخل کابین می‌شود، کاهش یابد.

علاوه بر این اصلاحات فنی که به تمام پی زیروها می‌تواند اعمال شود، پیرلی سه نمونه از تجهیزات مورد نیاز برای خودروسازان را توسعه داده است:

۱) سیستم عایق صوتی پیرلی که شامل یک لایه فوم «پولی یورتان» که در درون استخوان‌بندی تایر قرار داده می‌شود و موجب ایجاد وقفه در انتقال سر وصدای جاده از طریق شاسی به داخل کابین می‌گردد. به گفته پیرلی، در برخی موارد میزان نویز کابین به نصف کاهش خواهد یافت.

۲) تنظیم دیواره‌های تایر به منظور داشتن تکیه‌گاه مناسب بدون نیاز به فشار باد؛ به طوری که  راننده قادر خواهد بود با لاستیک صاف، مسیری به طول ۸۰ کیلومتر را با سرعت حداکثر ۸۰ کیلومتر بر ساعت رانندگی کند.

۳) اضافه کردن درزگیر به داخل استخوان‌بندی تایر که از کاهش فشار باد لاستیک در هنگام وارد شدن یک جسم خارجی جلوگیری می‌کند. متریال درزگیر داخلی دارای پوشش فیلم است و نباراین در هنگام اقدامات معمول برای تعویض تایر، به آن آسیبی وارد نمی‌شود.

در طول سه دهه گذشته، پیرلی در بیش از هزار نوع کاربری مختلف برای «پی زیرو» با خودروسازان همکاری داشته است. نیمی از مدل‌های پرفورمنسی کنونی در جهان، در حال حاضر از این نوع تایر استفاده می‌کنند. این در حالی است که نسخه جدید پی‌زیرو تطبیق‌پذیری بالاتری دارد و با با شیارهای شانه‌ای عمیق‌تر برای اسپورت‌ سدان،  با کمینه‌بودن پیکره آج‌ها برای خودروهای اسپورت، و با آج‌های تقریباً صاف برای حضور در پیست مسابقه مناسب است. سرگذشت پی زیرو
۱۹۸۶: پیرلی پس از موفقیت با اولین تایر رادیال با سطح مقطع کوچک با عنوان P7، قصد داشت که این مسیر را ادامه دهد و مهندسان این کمپانی با استفاده از تجربه فرمول یک، تایرهای مدل رالی قدرتمند لانچیا  دلتا S4 گروپ B را آماده کردند. خودروی رالی لانچیا این عادت بد را داشت که در هر چهار پیچ در پیست، تکیه‌های آج لاستیک‌ها را به بیرون پرتاب می‌کرد.  راه حل این موضوع، اولین پی زیرو بود که در فصل ۱۹۸۶ اولین بار از یک طراحی نامتقارن برای آج‌ها استفاده می‌کرد؛ یک سری بلوک‌های دارای شیار برای کشش در سطوح خیس، بخش مرکزی بینابینی و یک باند لاستیک صاف برای چسبندگی در سطوح خشک.

۱۹۸۷:  اولین پی زیرو برای یک خودروی جاده، در مدل افسانه‌ای فراری F40 استفاده شد. طراحی نامتقارن آج‌ها برای کشش در سطوح خیس و خشک مستقیماً از تجربه مسابقاه رالی فصل قبل گرفته شده بود. از جمله ویژگی‌های جدید، درجه سرعت Z بود که تایر را برای ماکزیم سرعت ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت در F40 آماده می‌کرد. همچنین قسمت‌های طرح شطرنجی با نسبت‌های ۳۵ و ۴۰، و همین‌طور حلقه‌های ۱۷ اینچی از جمله موارد جدید در این تایرها بودند.

۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲: هنگامی که لامبورگیینی دیابلو در حال مبارزه با فراری ۵۱۲ برای تاج و تخت سوپرماشین‌ها بود، تایرهای پیرلی پی زیرو نقطه مشترک این دو رقیب سرسخت به شمار می‌آمد. در همین حال، اضافه کردن یک یا دو اینچ دیگر به قطر حلقه، باعث افزایش فضا برای اِلمان‌های ترمز و جاذب‌های شوک می‌شد. تا سال ۱۹۹۲، تمام محصولات فراری از تایرهای پی زیرو استفاده می‌کردند.

۱۹۹۴:‌ یک سیستم جدید در پی زیرو، یک طراحی متمایز برای تایرهای جلو و عقب را به ارمغان آورد. نسبت‌ ابعاد از ۳۰ تا ۵۵ متغیر بود و قطر حلقه‌ها نیز اندازه‌ای بین ۱۵ تا ۲۰ اینچ داشتند. در نتیجه دامنه نفوذ پی زیرو در صنعت خودرو افزایش یافت.

۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲: استفاده از ابزارهای کامپیوتری در طراحی مدل جدید «پی زیرو روسو» ترکیبی از دیواره‌های قرمز رنگ، طراحی متفاوت آج‌ها در جلو و عقب و باندهای مختلف آج‌ها برای بهبود کشش در مسیرهای خشک و خیس را به نمایش گذاشت. «اسکورپیون زیرو»، «پی زیرو نِرو» و «پی زیرو کالکشن» از جمله نام‌هایی بودند که نسخه‌های مختلف این خانواده رو به رشد رادیال‌های پرفورمنس را از یکدیگر متمایز می‌کردند.

۲۰۰۳:  پیرلی در این سال از سیستم «کورسا» برای «فراری چلنج استرادال» رونمایی کرد که در آن یک دهه تجربه «فراری چلنج» و «پیرلی تروفی چمپونزشیپ» به تصویر کشیده شده بود. خانواده پی زیرو در حال حاضر از سه نوع طراحی مختلف استفاده می‌کرد.

۲۰۰۷: تکنولوژی نانو و ترکیبات لاستیک جدید موجب ظهور تایر «نووو پی زیرو» شد که بهبود قابل‌توجهی در زمینه هندلینگ و ترمزگیری در هر دو شرایط مسیرهای خشک و تر به همراه داشت. ضمن اینکه سطح دوام آ‌ج‌ها و ویژگی‌های آکوستیک  نیز ارتقا داده شده بودند.

۲۰۱۰: آستون مارتین، لامبورگینی، فراری، پاگانی، پورشه و مازراتی، همگی طراحی «پی زیرو کورسا» را برای ارائه تایرهای مناسب، هم برای جاده و هم برای پیست به کار گرفتند. در همین حال، یک طراحی جدید «پی زیرو تروفیو» تأکید بیشتری برای ویژگی‌های حرکت در پیست مسابقه داشت.

۲۰۱۱ تاکنون: پیرلی پس از حدود ۲۰ سال دوری از فرمول یک، دوباره به عنوان تأمین‌کننده ویژه تایرها به این مسابقات بازگشت. در تایرهای پیرلی،‌۶ نوع کد رنگ مختلف، تعداد ۴ سطح مختلف کشش در سطح خشک و ۲ سطح مختلف طراحی ویژه سطوح خیس را از یکدیگر متمایز می‌کرد. اینکه چگونه شرکت‌کنندگان در مسابقه از این گزینه‌های طراحی آج و ترکیبات لاستیک‌ها استفاده می‌کردند، می‌توانست نتیجه نهایی رقابت را تعیین کند.

۲۰۱۵: کمپانی «چِم‌چاینا» دو سوم سهام پیرلی را به ارزش تقریبی ۸ میلیارد دلار خریداری کرد. این شریک جدید، مطمئناً می‌تواند منبع بسیار خوبی برای پیرلی باشد و کمک زیادی به حفظ موقعیت آن در بازار جهانی تایرها کند.

منبع: caranddriver