دانشمندان در آزمایشگاه ملی «اوک ریج» در تنسی امریکا یک واکنش شیمیایی را کشف کرده‌اند که در آن CO₂ به اتانول تبدیل می‌شود. این کشف، پتانسیل تولید یک تکنولوژی جدید را برای کمک به بازگرداندن تغییرات آب‌وهوایی دارد. نتایج این تحقیقات در مجله علمی ChemistrySelect منتشر شده است.
هدف اولیه مطالعه، پیدا کردن یک سری از واکنش‌های شیمیایی بوده که شاید بتوانند دی‌اکسید کربن را به یک سوخت مفید تبدیل کنند. امّا در اولین گام از فرآیند آزمایش‌ها، نتیجه‌ای غیرمنتظره حاصل شد. یک واکنش شیمیایی، CO₂ را به اتانول، سوختی می‌تواند برای ژنراتورها و وسایل نقلیه به کار گرفته شود، تبدیل می‌کرد. تکنولوژی مورد استفاده در این رابطه شامل یک ترکیب جدید از مس و کربن به صورت نانواسپایک بر روی یک سطح سیلیکونی است. فناوری نانو باعث شده که واکنش‌ها در این حالت بسیار دقیق و با کمترین آلودگی انجام شوند. آدام روندینون (Adam Rondinone)، از دست‌اندرکاران این تحقیق می‌گوید:
با استفاده از متریال‌های معمولی و طراحی آرایش آنها با نانوتکنولوژی، ما توانسته‌ایم واکنش‌های جانبی را محدود کنیم و در نهایت به چیزی که خواسته‌مان بوده برسیم.
این فرآیند در مقایسه با دیگر روش‌های تبدیل دی‌اکسید کربن به سوخت، از مزیّت‌های زیادی برخوردار است؛ از جمله اینکه مواد مورد استفاده در این واکنش، مواد رایجی مانند مس و کربن هستند و نتیجه آن، ماده‌ای مانند اتانول است که در حال حاضر نیز به صورت گسترده، به عنوان یک سوخت به کار گرفته می‌شود. امّا شاید مهم‌ترین مزیّت این واکنش شیمیایی این است که در درجه حرارت اتاق انجام می‌شود؛ به این معنا که می‌توان آن را با صرف اندکی انرژی، راه اندازی و سپس متوقف کرد.
همچنین این فرآیند تبدیل می‌تواند به یک منبع ذخیره انرژی موقتی برای مواقعی است که تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر با وقفه همراه می‌گردد. در نتیجه، از میزان نوسانات شبکه‌های برقی که از منابع انرژی مانند باد یا نور خورشید استفاده می‌کنند، کاسته خواهد شد. «روندینون» در این زمینه می‌گوید:
پروسه‌ای مانند این، هنگامی که به عنوان وسیله‌ای برای تولید و ذخیره اتانول مورد استفاده قرار گیرد، باعث می‌شود که بتوانید الکتریسیته بیشتری در اختیار داشته باشید. این موضوع می‌تواند برای تعادل بیشتر یک شبکه انتقال نیرو که از منابع انرژی تجدیدپذیر متناوب استفاده می‌کنند، مفید واقع شود.
محققان درصددند که مطالعات در مورد این فرآیند را گسترش دهند و به دنبال بهینه‌سازی هرچه بیشتر آن هستند. اگر نتیجه کار آنها با موفقیت همراه شود، در آینده‌ای نزدیک شاهد برنامه‌هایی در مقیاس وسیع برای جذب کربن موجود در هوا با استفاده از این تکنیک خواهیم بود.
منبع: roadandtrack
Ahmadreza
۲۹ مهر ۱۳۹۵اون ها توی مدرسه هاشون راهنمایشون میکنن تا بزرگ شن و اینطوری مفید بسن بعد ما هنوز توی مدرسه ها میزنیم تو سر بچه ها که عربی یاد بگیر و فلان و بهمان
علیرضا موقری
۲۹ مهر ۱۳۹۵والا تو سر ما میزدن و میگفتن انگلیسی یاد بگیر
سامان اذری
۲۹ مهر ۱۳۹۵کاش انگلیسی رو از اول ابتدایی بهمون یاد میدادند
ELEMENTO
۲۹ مهر ۱۳۹۵.
با سامان موافقم.
البته زبان عربی هم یاد گرفتنش لذت خودشو داره.
هر چی یاد بگیری یک جا به دردت میخوره.
هیچ وقت از یاد گرفتن چیزی شکایت نکنین.
uss zumwalt DDG-1000
۳۰ مهر ۱۳۹۵ولی انگلیسی کاربردش بیشتر و بهتره
آرمان
۲۹ مهر ۱۳۹۵خدمتی که اینها به بشریت و کره زمین می کنند اصلا قابل مقایسه با عبادات شمشیری ما نیست.
علیرضا موقری
۲۹ مهر ۱۳۹۵مثل خدمتی که در راه ساخت موشک V2 انجام دادن و سرانجامش شد جت و فضاپیما :)
احسان(احسان سابق)
۲۹ مهر ۱۳۹۵خدایا این دانشمندان رو از ما نگیر. کسایی که نبوغ خاصی دارن و ایده های بهتر دارن واقعا کار خوبی می کنن که میرن امریکا کانادا و اروپا. اینجا نبوغشون تلف میشه هیچکس نیست از استعدادشون در راستای خدمت به بشر کمک بگیره اما اونجا میتونن دنیا رو پیشرفت بدن
احمد باقری
۳۰ مهر ۱۳۹۵همیشه در تلاش و کوشش.
uss zumwalt DDG-1000
۳۰ مهر ۱۳۹۵خبر جالبی بود
محمد زمانلو
۳۰ مهر ۱۳۹۵کاش همه ی ما که اینجاییم و اونایی که اینجا نیستیم مثل این نابغه ها نیت و فکر و کارمون خدمت به بشریت در زمینه های صلح آمیز باشه و سعی کنیم حداقل گره کوچکی از کار دیگران باز کنیم؛ اصلا هم مهم نیست که اهل کجا باشید، مهم نیت و اعمالمان هستند.