با کاهش ارزش لیر ترکیه و افزایش تنشها بین آمریکا و ترکیه، صنعت خودروی این کشور نیز احتمالاً با عواقب بدی مواجه خواهد شد.
تولید خودرو در ترکیه در طول سالهای اخیر رشد پایداری داشته و به حدود ۱.۵ میلیون دستگاه در سال رسیده است؛ اما آشفتگی سیاسی موجود در این کشور نشانههای هشدارآمیزی برای صنعت خودروی ترکیه دارد.
تنها تأسیسات اروپایی فورد در ترکیه قرار داشته و به تولید ترانزیت و ترانزیت کوریر و کارگو مشغول است. فیات نیز محصولات متنوع و ونهای کوچکی را در ترکیه میسازد که برخی از آنها با برند رم به آمریکا صادر میشوند.
تویوتا نیز اقدام به ساخت کراس اوور C-HR در ترکیه کرده و پس از ساخت آن را به اروپا و ترکیه صادر میکند. کارخانه محلی رنو نیز مهمترین سایت تولیدی کلیو و بدنهی برخی مدلهای مگان است. هیوندای نیز از ترکیه به عنوان سایت تأمین بازارهای اروپایی کرده و محصولاتی همچون i10 و i20 را در این کشور تولید میکند. این خودروساز همچنین برنامههایی برای تولید یک شاسیبلند در این سایت تولیدی دارد.
در کل ۵ خودروساز بزرگ در ترکیه سایت تولیدی دارند و البته کارخانه کوچک هوندا نیز محصولات خود را به اروپا صادر میکند اما بازار اصلی آن همچنان ترکیه است.
صنعت خودروی ترکیه حدود ۳۰ میلیارد دلار صادرات ترکیه در سال جاری را تشکیل داده و به این ترتیب بزرگترین صنعت این کشور میباشد. افت ارزش لیر ترکیه شاید در تئوری رقابتپذیری بیشتری را در پی داشته باشد اما قطعات وارداتی گرانتر خواهند بود. ماهیت یکپارچه برخی از کارخانههای ترکیهای به این موضوع کمک خواهد کرد اما تویوتا، فورد و هوندا پیشرانههای خود را از بریتانیا وارد میکنند.
این سه خودروساز میتوانند چنین موانع مالی را تا حدی از پیش بردارند اما داشتن سایتهای تولیدی مهم در بازاری که فعلاً با تنشهای سیاسی و اقتصادی روبرو است موقعیت خیلی جذابی به نظر نمیرسد.
فعلاً خودروسازان مطرح جهانی نه تنها سرمایهگذاری خود در ترکیه را حفظ کردهاند بلکه بر میزان آن نیز افزودهاند. تصمیم هیوندای برای تولید یک شاسیبلند جدید در ترکیه نشان میدهد که کرهایها انتظار دارند مشکلات فعلی این کشور رفع خواهد شد.
فورد گفته ۵۲ میلیون دلار را صرف گسترش تأسیسات ترکیه خود خواهد کرد درحالیکه هوندا نیز به منظور تولید سیویک سدان جدید خود در ترکیه مشابه چنین اقدامی را انجام خواهد داد. البته مشکل اصلی صنعت خودروی ترکیه این است که چشمانداز مناسبی برای سرمایهگذاری طولانیمدت در این بازار وجود ندارد.
ب ام و در حال ساخت کارخانه جدیدی در مجارستان بوده و مرسدس نیز در حال گسترش تأسیسات خود در آنجا بوده درحالیکه پژو-سیتروئن و رنو نیز در حال ساخت تأسیسات بزرگی در شمال آفریقا هستند. در مقابل ترکیه باید با سایتهای فعلی سر کند.
با وضع تعرفه ۲۵ درصدی ترامپ روی فولاد ترکیه، این کشور نیز روی برخی محصولات آمریکایی تعرفه وضع کرده که از جمله این محصولات میتوان به خودروها نیز اشاره کرد. به این ترتیب شانس زیادی برای سرمایهگذاری سنگین و جدید در بازار ترکیه وجود ندارد.
مهمتر از همه اینکه صنعت خودروی ترکیه مجبور خواهد بود با وضعیت برگزیت نیز روبرو شود. علیرغم اینکه ترکیه عضو اتحادیه اروپا نیست اما اقتصاد این کشور از عواقب برگزیت در امان نخواهد بود.
شاید وضعیت ترکیه در نهایت بهتر شود اما صنعت خودروی ترکیه با توجه به شرایط فعلی باید نگران آینده باشد.
حمید
۴ شهریور ۱۳۹۷مثل اینکه فقط برا ما که میشه همه میرند
NAVID۰۰۹۸
۴ شهریور ۱۳۹۷آمریکا یه گُنده لاته که پشت پرده انگلیسه که اونو میچرخونه و هرکی باهش در اُفتاد شکست میخوره ، اما کشوری مثل ژاپن ببینید چطور با دانش و محصولاتش آمریکا رو شکست داده ، آمریکایی که ژاپن رو با خاک یکسان کرد و حق بیشتری در گفتن مرگ بر آمریکا داشت وداره ، ولی از روش دیگری که سعی و تلاش بود به جنگ با آمریکا رفت و دنیا هم پشتش ایستاد . ببینید باخرید هر محصول ژاپنی در آمریکا چند نفر ژاپنی در رفاه زندگی میکنند و کشورشون را میسازند .
جنگهای امروزی ، جنگهای تفنگ و موشک نیست ، جنگهای امروزی اقتصادیه که با سیاستهای قوی دولتی و مردم باید به جلو رانده بشه .
علی
۵ شهریور ۱۳۹۷دایی جان ناپلئون
M.us
۴ شهریور ۱۳۹۷با توجه به موقعیت عالی ایران و اگه این نظام نبود الان این شرکتا تو ایران بودن نه تو ترکیه .الان ایران واسه برادرای عراقی میتونن با هر ماشینی بیان ایران مفت بچرخن و حال کنن
معین م
۴ شهریور ۱۳۹۷آغا چالوس رو عراقی برداشته مثل مور و ملخ ریختن چالوس
حجاب و اینا هم که کلا تعطیله فک میکنن کجا اومدن
ولی اومدنشون باعث شد مزدا cx3 جدید رو هم از نزدیک ببینیم و زیارت کنیم انصافا کیفیتش خیلی بهتر از اون چیزیه که تو مجله ها و سایت ها در موردش گفته میشه