صنعت خودروسازی به عنوان یکی از صنایع مادر و تأثیرگذار بر اقتصاد ایران، به شدت به تأمین ارز مورد نیاز برای واردات قطعات و مواد اولیه وابسته است. تأخیر در تخصیص ارز توسط بانک مرکزی به خودروسازان داخلی، به عنوان یکی از مهمترین چالشهای این صنعت در سالهای اخیر مطرح شده است. این تأخیر، تبعات گستردهای از جمله کاهش تولید، افزایش قیمت خودرو، بیکیفیتی محصولات و در نهایت، نارضایتی مصرفکنندگان را به همراه داشته است. در این مقاله، به بررسی ابعاد مختلف این مسئله پرداخته و راهکارهایی برای بهبود وضعیت ارائه خواهد شد.
علل تأخیر در تخصیص ارز
نبود منابع ارزی کافی: تحریمهای اقتصادی و کاهش درآمدهای نفتی، موجب محدودیت در منابع ارزی کشور شده است. با این حال، به گفته مسئولان بانک مرکزی و دولتت محترم، ارز کافی برای تامین کلیه نیازها وجود دارد و این گزینه در حال حاضر مطرح نیست.
اولویتبندی سایر بخشها: در شرایط کمبود ارز، بانک مرکزی مجبور به اولویتبندی در تخصیص ارز به بخشهای مختلف اقتصاد است و ممکن است صنعت خودروسازی در اولویتهای پایینتر نسبت به غذا و دارو قرار گیرند. خوشبختانه ارز موجود برای کلیه نیازهای ضروری ازجمله تامین موارد مورد نیاز در بخش صنعت خودرو موجود است.
فساد و رانتخواری: وجود فساد و رانتخواری در سیستم تخصیص ارز، موجب توزیع ناعادلانه ارز و بروز مشکلات عدیدهای در این حوزه شده است.
بیبرنامگی و عدم شفافیت: نبود برنامهریزی دقیق و شفاف در زمینه تخصیص ارز، موجب ایجاد ابهام و عدم اطمینان در میان خودروسازان شده است.
تبعات تأخیر در تخصیص ارز بر صنعت خودروسازی
کاهش تولید: با توجه به وابستگی صنعت خودروسازی به واردات قطعات، تأخیر در تخصیص ارز به معنای کاهش تولید و افزایش مدت انتظار برای تحویل خودرو است.
افزایش قیمت خودرو: کاهش تولید و افزایش تقاضا، موجب افزایش قیمت خودرو در بازار شده است.
کاهش کیفیت محصولات: خودروسازان به علت عدم امکان تامین قطعات از تولیدکنندگان معتبر جهانی، ممکن است ناچار شوند که از قطعات با کیفیت پایینتر استفاده کنند که در نهایت به کاهش کیفیت محصولات منجر میشود.
نارضایتی مصرفکنندگان: کاهش تولید، افزایش قیمت و کاهش کیفیت محصولات، موجب نارضایتی گسترده مصرفکنندگان از صنعت خودروسازی میشود
بیکاری: کاهش تولید در صنعت خودروسازی، به طور مستقیم بر اشتغال در این صنعت و صنایع وابسته به آن تأثیر گذاشته و موجب افزایش نرخ بیکاری میشود.
راهکارهای بهبود وضعیت
طبیعی است که خودروسازی نمی تواند بدون تامین تمام قطعات زنجیره تولید خودروها، دست به ساخت به موقع، با کیفیت و مناسب خودروها بزند. بدین منظور این راهکارها پیشنهاد میشود:
شفافسازی در تخصیص ارز: ایجاد یک سیستم شفاف و عادلانه برای تخصیص ارز، میتواند به کاهش فساد و رانتخواری کمک کند.
حمایت از تولید داخلی قطعات: حمایت از تولید داخلی قطعات خودرو، میتواند وابستگی صنعت خودروسازی به واردات را کاهش داده و از تأثیر تحریمها بکاهد.
توسعه صادرات غیرنفتی: افزایش صادرات غیرنفتی مخصوصا در بخش قطعات خودرو و خودروهای ساخته شده، میتواند به افزایش درآمدهای ارزی کشور و کاهش فشار بر منابع ارزی اختصاص یافته به صنعت خودروسازی کمک کند.
توسعه حمل و نقل عمومی: توسعه حمل و نقل عمومی میتواند به کاهش تقاضا برای خودروهای شخصی کمک کرده و فشار بر صنعت خودروسازی را کاهش دهد.
نتیجهگیری
تأخیر در تخصیص ارز به خودروسازان داخلی، یکی از مهمترین چالشهای حال حاضر صنعت خودروسازی ایران است. این مشکل، تبعات گستردهای از جمله کاهش تولید، افزایش قیمت خودرو، کاهش کیفیت محصولات و نارضایتی مصرفکنندگان را به همراه داشته است. برای بهبود وضعیت، نیازمند اتخاذ راهکارهای اساسی و جامع هستیم. تامین ارز از منابع موجود بانک مرکزی می تواند سرعت تولید و تحویل خودروها را به مراتب بیشتر کند و در عین حال باعث کاهش فاصله قیمتی کارخانه با بازار آزاد شده و به تعدیل قیمت خودروها در داخل کشور بیانجامد.
amirkhanzadeh
۲۶ شهریور ۱۴۰۳مشکل از ….
نه از ماست
احمد
۵ مهر ۱۴۰۳سلام العلیکم و رحمه الله
خدمت همه خوانندگان ایرانی سایت پدال
در صورت تخصص ارز {اگر ارزی باشه و تخصص داده بشه} > به جهش نرخ ارز سلام کنید
حال تون رو بعد از دلار 120 هزار تومنی می پرسم
دنا پلاس توربوی 2 میلیاردی
شاهین پلاس > 1 میلیارد و چهارصد میلیون تومنی
شاید فکر کنید توهمات و شوخیه > ولی یه زمانی اگر حرف از پراید 50 میلیونی یا پراید 300 میلیونی میزدی > بهت میگفتن تو رد دادی و خل شدی ولی با جهش نرخ ارز {بخوانید : کاهش ارز تومن} این اتفاق خیلی وقته افتاده
تمام واردات ایران بخاطر قرارداد بلند مدتی هست که با چین بسته شده و همش از چین وارد میشه
چین داره تحریم ارزی ایران رو با بانک های کوچک درونی خودش دور میزنه و در قبال ش به ایران کالا {ماشین} میده
اما این بازرگانان ایران هست که میرن بدترین خودروهای چینی رو میارن با پایین ترین کیفیت گارانتی به ایرانی ها ارائه میدن
دولت ایران هم تا جایی که بتونه {تاجایی که بازار کشش داشته باشه و تیغ ش ببره} روش تعرفه میکشه
اینجا اصلا مقصر دولت چین نیست
سوال می پرسم از شما خوانندگان سایت پدال > فرض کنید دولت ایران فقط مجبور باشه خودروی چینی وارد کنه {تاکید میکنم فرض کنید} > اگر تعرفه رو دولت حذف کنه و شما تیگو 7 پرو 2024 {با مدل جدیدتر زیباتر و موتور قوی تر} با قیمت پایه 10.300 دلار بخرید {با دلار 60هزارتومنی} > میشه 618 میلیون یعنی 132 میلیون ارزون تر از شاهین پلاس اتومات{اونم با قیمت ثبت نامی که باید 3-4 ماه منتظر باشی}
آیا اینجوری راضی هستید؟ یا تیگو 8 پرومکس 2024 {با ظاهری شیک تر و حتی قسطی} بهتون بدن 1.400 ؟
مشکل از جای دیگه ست مشکل از شراکت ایران با چین نیست مشکل از خود چین هم نیست چین داره نهایت همکاری رو با ایران می کنه
مشکل از سگ مونه که شغال تو خونه مون لونه میگذاره