بلندترین خودروی تاریخ، بازسازی و وارد کتاب رکوردهای گینس شد

جدیدترین رکورددار گیسن در گروه خودروها، یک لیموزین امریکایی با طول ۳۰/۵ متر است. این خودرو امریکن دریم نام دارد و براساس کادیلاک الدورادو ساخته شده است.

روزگاری نه‌چندان دور، لیموزین‌های بزرگ برای مراسم تشریفاتی و جلب توجه، بسیار متداول بودند. این خودروها، عموما در امریکا و شهر لس‌وگاس محوبیت داشتند. به مرور زمان، استفاده از لیموزین‌ها کمتر شد و خوردوهای لوکس ساخت رولزرویس یا مرسدس بنز، بیشتر متداول شدند اما همچنان در رویدادهای مختلف از لیموزین‌ها نیز استفاده می‌شود.

اولین لیموزین‌ها، اوایل قرن بیستم با ظهور خودروهای بنزینی، تولید شدند. در این مدل، دو ردیف صندلی روبروی هم پشت راننده وجود داشت و ساختار سه‌ردیفه فراهم می‌شد. این طرح، از کالسکه‌های لوکس الهام گرفته شده بود و برای مردم اروپا، عجیب به نظر نمی‌رسید. از سویی دیگر، خودروهای ساخته شده در آن دوران، به دلیل ضعف در قوای محرک، توان حمل ۵ تا ۸ سرنشین بالغ را نداشتند؛ پس لیموزین‌ها علاوه‌بر بدنه‌ی بزرگ‌تر، نیازمند پیشرانه‌های ویژه بودند. این شرایط، قیمت نهایی لیموزین ساخت شرکت‌های مختلف را به شدت بالا برد.

رولزرویس و بنتلی در انگلیس، قدیمی‌ترین سازندگان لیموزین با تولید انبوه محسوب می‌شوند. در امریکا کادیلاک و بیوک نیز اقدام به ساخت لیموزین کردند اما برند لینکلن (زیرمجموعه‌ی فورد)، رکورددار ساخت لیموزین‌های مدرن محسوب می‌شود.

لیموزین‌های امروزی، معمولا طول بدنه‌ای حدود ۶ تا ۱۰ متر دارند. به همین دلیل، نمونه‌های خاص با طول بیشتر، مورد توجه کلکسیونرها و افراد تجمل‌گرا قرار می‌گیرند؛ درحالی‌که تردد با خودرویی که طول بیش از ۱۰ متر داشته باشد، مشکلات متعدد دارد.

امریکن دریم (رویایی امریکایی) یک لیموزین استثنایی با طول ۳۰/۵ متر است که توانسته وارد کتاب رکوردهای گینس شود. این خودرو، صندلی قابل استفاده برای ۷۵ سرنشین دارد و داخل خود، استخر کوچک، تخته‌ی شیرجه، جکوزی، زمین مینی‌گلف و محلی برای فرود هلیکوپتر جای‌ داده است.

امریکن دریم، سال ۱۹۸۶ در کالیفرنیا ساخته شد. این خودرو براساس کادیلاک الدورادو شکل گرفت و دارای ۱۸/۳ متر طول با ۲۶ چرخ بود. برای رانندگی با امریکن دریم، دو موتور V8 کادیلاک روی محور جلو و عقب وجود داشت. مدتی بعد، سازنده‌ی خودرو تصمیم گرفت طول بدنه را به ۳۰/۵ متر افزایش دهد و بدنه را از وسط به دو قسمت قابل گردش تقسیم کند تا امکان تردد خودرو هنگام گذر از پیچ‌ها، میسر شود.

امریکن دریم تا اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی در مراسم و فیلم‌‌ها استفاده می‌شد اما در نهایت به تاریخ پیوست. این خودرو، سال‌ها در بدترین شرایط به حال خود رها شده بود تا اینکه مایکل دزر (Michael Dezer) در سال ۲۰۱۹ مالکیت آنرا به دست آورد.

مایکل دزر، یک کارآفرین ثروتمند مقیم اوراندو در ایالت فلوریدا امریکا است. او مالکیت چند مرکز جذب توریست، شامل پارک تفریحی، موزه و شهربازی را در اختیار دارد. دزر برای بازسازی کامل امریکن دریم، ۲۵۰ هزار دلار هزینه کرده است تا این خودرو از حالت کاملا زنگ‌زده و غیرقابل استفاده به یک لیموزین جذاب و لوکس تبدیل شود.

پیشرانه و کابین خودرو، از لیموزین‌های دیگر گرفته شده و کاملا جدید است. امریکن دریم نسبت به مدل اصلی، حدود سه سانتی‌متر طول بیشتر دارد. این خودرو، برای ۷۵ سرنشین با مجموع وزن ۲۲۷۰ کیلوگرم قابل استفاده است. امریکن دریم به دلیل شرایط خاص خود، مجاز به تردد در خارج از پارک تفریحی نیست و فقط توسط راننده‌ی ماهر خود رانده می‌شود. این خودرو، عضو جدید در موزه‌ی دزر خواهد بود.