بهترین خودروها با طراحی‌های معمولی در ۲۵ سال اخیر

بسیاری از افراد هستند که از رانندگی با خودروهای بسیار زیبا و طبیعتاً «جلب‌توجه کننده»، چه آستون‌مارتین باشد یا جگوار، لذت می‌برند. همچنین برخی دیگر از افراد هستند که به رانندگی با خودروهایی مانند سوبارو WRX STI که سر و صدا و گستاخی زیادی دارند و برای جلب‌توجه ساخته شده‌اند، علاقه دارند. البته این کاملاً یک سلیقه شخصی است و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد.

امّا گروهی دیگر از مردم نیز وجود دارند که از بودن در پشت‌فرمان لذت می‌برند، امّا علاقه آنها به رانندگی به حدّی نیست که بخواهند توجه جمعیت و نیروهای پلیس را به خود جلب کنند. نوع خودروی انتخابی این‌گونه افراد از نظر ظاهری، شرایط ساده‌تری دارد، امّا این دلیل نمی‌شود که این خودروها قابلیت‌های پرفورمنس پایینی داشته باشند؛ چرا که برخی از ‌آنها از نظر عملکرد، می‌توانند یک STI را پشت‌سر بگذارند. در اینجا می‌خواهیم به ۱۲ نمونه از بهترین خودروها با طراحی‌های ساده و معمولی در ۲۵ سال گذشته بپردازیم. البته باید به این نکته اشاره که هیچ ترتیب خاصی برای این لیست درنظر گرفته نشده است.

۱) جمس سایکلون / جمس تایفون

یکی از خودروهایی که جذابیت‌های دهه ۱۹۹۰ میلادی را به یاد می‌آورد، بدون‌شک جمس سایکلون است. ۲۸۰ اسب‌بخار، البته قدرت بسیار بالایی برای تراک‌های امروزی محسوب نمی‌شود، امّا اگر به سال ۱۹۹۱ بازگردیم، این پیشرانه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، در زمانی تقریباً‌ برابر ۵ ثانیه کافی بوده است. چنین شتابی با استفاده از یک سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک و گشتاور حداکثر ۴۷۴ نیوتن‌متری حاصل از یک موتور V6 مجهز به توربوشارژر ممکن شده است. با این حال، اگر کسی با این مدل آشنایی نداشته باشد، احتمالاً تصوّر می‌کند که با یک پیکاپ تراک کوچک و قدیمی مواجه شده است.

۲) بیوک رگال GS

وقتی نام «بیوک» به میان می‌آید، بسیاری از علاقه‌مندان دنیای خودرو لبخند طعنه‌آمیزی به لب دارند. این موضوع اگر برای فروش محصولات بیوک مناسب نباشد، امّا برای افرادی که می‌خواهند به دور از توجه دیگران، در خیابان‌ها تردد کنند، یک مزیّت کامل است. سدان اسپورت بیوک با نام «رگال GS» احتمالاً یکی از معدود خودروهای پرفورمنس امریکایی حال حاضر در بازار است که کمترین توجهات را به خود جلب می‌کند.

به جز یک سپر و برخی از آپشن‌های چرخ‌ها، GS بسیاری از عناصر ظاهری خود را با نسخه نرمال «رگال» مشترک است. چهره این مدل هماند سایر خودروهای اقتصادی خسته‌کننده امریکایی است، امّا در عین حال از وجود یک پیشرانه چهار سیلندر توربو با قدرت ۲۵۹ اسب‌بخار در زیر کاپوت خود بهره می‌برد. اگر می‌خواهید در عین دوری از چشم خیره دیگران، از رانندگی لذت ببرید، GS احتمالاً یک گزینه مناسب برای شماست.

۳) آئودی S8 پلاس

آئودی S8 زمان زیادی است که در دنیای خودرو حضور داشته، امّا نسخه جدید «پلاس»، یکی از بهترین مدل‌های با ظاهر ساده‌ای است که بازار به خود دیده است. در زیر یک پوسته موقر به فرم بدنه سدان، یک موتور چهار لیتری V8 مجهز به توربوشارژرهای دوقلو پنهان شده که قدرتی معادل ۶۰۵ اسب‌بخار به همراه دارد. این در حالی است که اگر با سرعت از خط سمت چپ، از کنار خودروهای دیگران سبقت بگیرید، کسی نگاه دوباره‌ای به شما نخواهد انداخت.

تا چند سال قبل، چراغ‌های روشنایی روزانه منحصر به فرد LED باعث می‌شد که «S8 پلاس» چهره متمایزی در جاده‌ها داشته باشد، امّا در حال حاضر، تقریباً هر خودرویی یک سری از این چراغ‌ها را به همراه دارد. تنها کافی است که رنگ‌آمیزی آن را «نقره‌ای» انتخاب کنید و سپس با استفاده از چرخ‌های پایه، خودتان را کاملاً در جریان اتوبان محو کنید.

۴) مرسدس‌بنز S600

حتی کسانی که چیز زیادی در مورد اتومبیل نمی‌دانند، کلاس S مرسدس‌بنز را می‌شناسند. آنها به‌خوبی می‌دانند که این یک خودروی گران‌قیمت و لوکس است، امّا شناخت آنها شاید تنها در همین حد است. بسیاری از این افراد نمی‌توانند یک کلاس S نسل W220 را تشخیص دهند. این خودرو، چهره زیبایی دارد، امّا سادگیِ آن موجب می‌شود که به‌راحتی از صفحه رادار کنار گذاشته شود.

این موضوع حتی در مورد S600 با پیشرانه قدرتمند V12 نیز صدق می‌کند. S600 همیشه خودرویی سریعی بوده است، امّا آپدیت سال ۲۰۰۳، باعث شده که سرعت W220 بیشتر از قبل شود. موتور ۵.۵ لیتری V12 که از وجود توربوشارژرهای دوقلو بهره می‌برد، قدرتی به میزان ۴۹۳ اسب‌بخار فراهم می‌کند و حداکثر گشتاورش به ۸۰۰ نیوتن‌متر می‌رسد.

۵) مرکوری مارادِر

پلتفرم «پنتر» پتانسیل‌های بالایی در زمینه پرفورمنس داشت، امّا با توجه به تمایل بیشتر فورد به فروش کراون ویکتوریا، گرند مارکیز و تاون کارز به بازنشسته‌ها، شرکت‌های لیموزین و نیروهای پلیس، بسیاری از این قابلیت‌ها دست‌نخورده باقی ماند تا بعداً کسانی که در آزاد کردن آنها مهارت داشتند، دست به کار شوند.

در سال ۲۰۰۳، سرانجام مرکوری مارادِر ارائه شد؛ یک سدان عضلانی که همگان مدت‌ها منتظر آن بودند. البته خیلی‌ها نمی‌توانستند تفاوت یک مارادِر و یک گرند مارکیز را در جاده تشخیص دهند، امّا حضور یک موتور V8 با قدرت ۳۰۲ اسب‌بخار در زیر کاپوت مارادِر و همین‌طور، ارتقای سیستم تعلیق موجب می‌شد که تفاوت زیادی در رانندگی با این مدل احساس شود.

۶) ولوو V70 R

استیشن‌ واگن‌ها به مدت طولانی، از محبوبیت چندانی در دنیای خودرو برخوردار نبودند و حتی در زمان محبوبیتشان، نمی‌توانستند واقعاً نگاه‌ها را به سمت خود برگردانند. با این حال، مشخصه ویژه این خودروها، «کاربردی بودن»‌شان بوده است. یک استیشن واگن که لوگوی ولوو بر روی آن قرار گرفته، شاید به عنوان یک وسیله نقلیه ایمن تصوّر شود، امّا هیچ‌کس واقعاً نمی‌خواهد از رانندگی با آن لذت ببرد.

احتمالاً کمتر کسی نام V70 R به گوشش خورده است. در این خودرو، قدرت ۲۹۶ اسب‌بخار و گشتاور حداکثر ۴۰۰ نیوتن‌متری از یک پیشرانه پنج سیلندر ردیفی از طریق یک سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک منتقل می‌شود و در نتیجه، می‌تواند در کمتر از ۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. بنابراین، یک گزینه پرفورمنس عالی برای پدری است که می‌خواهد یک «میاتا» ی جادار برای همسر و دو فرزندش داشته باشد.

۷) ساب ۹-2X اِرو

سوبارو WRX یک خودروی پرفورمنس بسیار خوب است، امّا در عین حال، خودنماییِ زیادی در جاده‌ها دارد. عملکرد پر سر و صدا و تهاجمی، چندان با شرایط مقرون‌به‌صرفه رانندگی با این خودرو جور در نمی‌آید. اگر می‌خواهید یک WRX برانید، امّا به دنبال یک خودروی بالغ و جاافتاده‌تر می‌گردید، حتماً بایستی گزینه‌های دیگری برای شما وجود داشته باشد.

با تصمیم جنرال‌موتورز مبنی بر ورود «ساب» به بازار «خودروهای جمع‌وجور پرمیوم»، یک سوبارو با نشان «ساب»، با عنوان ۹-2X متولد شد. سپس نوبت به مدل خواستنی‌تر مبتنی بر WRX، یعنی ۹.2X  اِرو رسید. طراحی کابین در این مدل، کیفیت بهتری داشت و ظاهر ساده‌تری در بدنه به کار رفته بود. با اینکه هیچ‌کس نمی‌توانست در یک نگاه این موضوع را تشخیص دهد، امّا ساب ۹.2X اِرو در واقع، از تمام جهات یک سوبارو WRX بود.

۸) مزدا اسپید۶

در کلاس سدان‌های متوسط، اگر می‌خواهید که همیشه در پشت‌فرمان به خواب نروید، حتماً می‌بایست به سراغ یک مزدا۶ بروید. لذت رانندگی با این مدل، بیشتر از یک هیوندای سوناتا یا یک تویوتا کمری است، ولی در همین حال، شرایط چندان ویژه‌ای نیز ندارد. در هر صورت، این یک سدان متوسط است و سدان‌های متوسط همیشه به عنوان وسایل نقلیه کاربردی برای رانندگان معقول ساخته می‌شوند.

با این حال، در سال ۲۰۰۵، مزدا تصمیم گرفت که معقولیت و کاربردی‌بودن را کنار بگذارد و به تیم «مزدا اسپید» آزادیِ‌عمل بدهد. نتیجه، یک  سدان اسپورت تمام‌چرخ متحرک بود که ۲۷۰ اسب‌بخار قدرت داشت. پیشرانه این خودرو را یک موتور چهار سیلندر مجهز به توربو تشکیل می‌داد که قدرت خود را از طریق یک گیربکس ۶ سرعته دستی انتقال می‌داد. مزدا اسپید۶ قادر بود تا در حدود ۵.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد، امّا در همین حال، هنوز به چشم خیلی‌ها، یک سدان خانوادگی ساده و کاربردی به نظر می‌آمد.

۹) شورولت کبالت SS

در حالی که شورولت کاوالیِر، خودروی چندان خوبی از آب درنیامد، امّا مدل جایگزین آن، یعنی کبالت، اگرچه خودروی فوق‌العاده‌ای نبود، ولی شرایط به مراتب بهتری داشت. کبالت یک خودروی ارزان‌قیمت برای قشری از افراد بود که یک سدان کامپکت با تمام هزینه‌هایش می‌خواستند و به این موضوع که مثلاً‌ یک مدل تویوتا کرولا با ۳ سال کارکرد، خودروی بهتری نسبت به آن است، توجهی نداشتند.

امّا کمی بعد، شورولت یک نسخه کبالت SS ارائه کرده که سرعتش فراتر از انتظار بود و می‌توانست شرایط خوبی در پیست مسابقه داشته باشد. قدرت اولین مدل برابر ۲۰۵ اسب‌بخار بود، امّا مدل برجسته در این سری، نسخه ۲۶۰ اسب‌بخاری بود که در سال ۲۰۰۸ عرضه شد. حتی با وجود یک بال بزرگ، هیچ‌کس از یک «کبالت» انتظار نداشت که این اندازه سریع حرکت کند.

۱۰) جیپ گرند چروکی SRT8

هر چقدر که طراحی‌های ساده شاسی‌بلند از صنعت خودرو بیرون بیایند، کمتر می‌توانند به پای گرند چروکی SRT8 برسند. خیلی‌ها وقتی با این خودرو مواجه می‌شوند، آن را یک گرند چروکی «متوسط و عادی» می‌بینند، امّا آنها که واقعاً آن را می‌شناسند، به‌خوبی می‌دانند که این یک موشک ۲۳۰۰ کیلوگرمی است که یک قدرت سهمگین در زیر کاپوت خود دارد.

اولین نسل از SRT-8 می‌توانست در زیر ۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد، امّا نسل بعد با اضافه کردن ۵۰ اسب‌بخار دیگر به خروجی پیشرانه، تبدیل به سریعترین محصول تولیدی جیپ شد. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که نسخه‌های SRT گرند چروکی نتوانستند معیارهای آفرود ویژه جیپ را برآورده کنند.

۱۱) فورد توروس SHO

در حالی  که مدل اولیه توروس SHO یک خودروی افسانه‌ای به شمار می‌رفت، امّا نسل کنونی در مقایسه با آن، یک خودروی ساده است. یک سدان بزرگ که همان‌گونه انتظار می‌رود، عمل می‌کند و در زمان‌های معین، در جاده‌ها و خیابان‌ها تردد می‌کند. توروس SHO یک وسیله نقلیه راحت و یک خودروی پلیس مناسب است، امّا هیچ ویژگی خاصی در خود ندارد.

امّا چیزی که توروس SHO کنونی را به چیزی فراتر از یک خودروی معمولی بدل می‌کند، عدم توجه رسانه‌ای نسبت به معرفی آن است. توروس حتی در نسخه SHO، یک سدان بزرگ است که برای مسیرهای ساده و راحت ساخته نشده، و نه مسیرهای سخت و کوهستانی. با این وجود، شاید بهتر است به فکر رقابت با آن نباشید؛ چرا که این خودرو، تنها اندکی پس از ۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

۱۲) شورولت SS

شاید این لیستی از بهترین خودروها با طراحی‌های ساده ۲۵ سال اخیر باشد، امّا صادقانه باید گفت که شورولت SS احتمالاً یکی از بهترین نمونه‌‌ها از این نظر در طول تاریخ است. فکر می‌کنید که چند خودرو در دنیا وجود دارند که هیچ‌کس در کنار آنها، متوجه‌شان نمی‌شود؟ ۹۵ درصد کسانی که شما با یک شورولت SS از آنها سبقت می‌گیرید، اگر هم متوجه رد شدنتان شوند، فکر می‌کنند که این یک «مالیبو» است.

امّا شورولت SS خودرویی نیست که بتوان آن را دست‌کم گرفت؛ چرا که یک سدان عضلانی دیفرانسیل عقب است که از وجود یک موتور V8 کوروت با قدرت ۴۱۵ اسب‌بخار بهره می‌گیرد و در کنارش از یک گیربکس ۶ سرعته دستی و یک سیستم تعلیق مغناطیسی استفاده شده است. این همان خودرویی است که بلیت شما برای تردد ناشناس در جاده‌هاست. ظاهر این خودرو، درست همان‌چیزی است که از آن انتظار می‌رود.

منبع: roadandtrack