معرفی سبک‌وزن‌ترین خودروهای تاریخ

دو دلیل اصلی برای کاهش حداکثری وزن یک خودرو وجود دارد: یکی از آن‌ها طبق گفته کالین چپمن، اسطوره لوتوس به خاطر اضافه شدن سبکی به منظور کمک به بهبود پرفورمنس یک خودرو در مسابقه می‌باشد. دلیل دوم نیز کاهش مصرف سوخت است تا به این ترتیب بار کاری پیشرانه کاهش یابد. (توضیح: وزن و جرم دو مقوله متفاوت هستند. جرم مقدار ذرات تشکیل دهنده یک جسم است درحالی‌که وزن نیروی گرانشی‌ای است که از طرف زمین به جسم وارد شده و آن را به سمت خود می‌کشد. واحد یا یکای جرم برابر با گرم و کیلوگرم بوده درحالی‌که واحد وزن برابر با نیوتون می‌باشد و به همین خاطر وزن از جنس نیرو است. متأسفانه در همه‌ی مقالات خودرویی ما از وزن صحبت می‌کنیم درحالی‌که باید کلمه جرم بکار برود اما به خاطر ملموس بودن بیشتر کلمه وزن ما نیز در ادامه همین کلمه را به کار می‌گیریم).

در طول این سال‌ها ساختن خودروهای جاده‌ای بسیار سبک سخت‌تر شده که دلیل آن نیز تجهیزات ایمنی الزامی و ساختارهای تصادف بهتر می‌باشد. برخی از خودروهای حاضر در لیست ما پیش از الزامی شدن قوانین یاد شده تولید شده‌اند و چندین خودرو هم وجود دارند که واقعاً با دیدن آن‌ها آرزو می‌کنید اصلاً سوارشان نشده و هرگز هم تصادف نکنید!

در حال حاضر مک لارن ادعا می‌کند هایپرکار اِلوا سبک‌ترین خودروی جهان است اما وزن رسمی این خودرو اعلام نشده است. ما واقعاً تحت تأثیر این خودرو قرار گرفته‌ایم زیرا چنین خودروی مدرنی دارای تجهیزات زیادی می‌باشد. هرچند احتمال دارد الوا سبک‌ترین خودروی تاریخ نباشد ولی می‌توان آن را در این دسته قرار داد. یکی از برجسته‌ترین افراد تاریخ که اهمیت زیادی به مقوله کاهش وزن می‌داده گوردون مورای است که نام او در تولید چند خودروی این لیست هم دیده می‌شود.

• سیتروئن AX سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۸

وزن: ۶۴۰ کیلوگرم

سیتروئن AX کوچک به عنوان یک خودروی شهری کم‌مصرف طراحی شده بود. این هاچبک سه درب در سبک‌ترین نسخه خود از پانل‌های پلاستیکی استفاده کرده و البته دارای فولاد با ضخامت‌های گوناگون به منظور دست‌یابی به وزن ۶۴۰ کیلوگرم بوده است. AX به‌طور باورنکردنی‌ای در زمان خود آئرودینامیک بوده و ضریب درگ ۰.۳۱ را داشته است. در دل این خودرو پیشرانه‌های ۴ سیلندر ۱، ۱.۱ و ۱.۴ لیتری قرار می‌گرفته است. این خودرو هرچه جلوتر می‌رفته سنگین‌تر می‌شده و در نسخه AX GT وزن ۷۲۲ کیلوگرمی داشته است. پیشرانه ۱.۴ لیتری این مدل قدرت ۱۰۱ اسبی تولید کرده است.

• کلان کراسادر سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳

وزن: ۶۱۵ کیلوگرم

این یک خودروی مبهم است اما توسط تیم کوچکی از مهندسان اسبق لوتوس ساخته شده است. کراسادر از شاسی مونوکوک فایبرگلاس بسیار قوی استفاده کرده و به‌صورت کیت هم عرضه شده است. پیشرانه ۵۱ اسبی خودرو در عقب جای گرفته است. طراحی خودرو به‌طور باورنکردنی‌ای هوشمندانه انجام گرفته و تنها ۶۱۵ کیلوگرم وزن دارد. کراسادر عمر کوتاه اما موفقی در رقابت‌ها داشت.

• لوتوس ایلان سال ۱۹۶۲

وزن: ۵۸۴ کیلوگرم

فلسفه پرفورمنس کالین چپمن از ساده‌سازی و کاهش وزن به منظور ایجاد توازن در محصولات جاده‌ای لوتوس سرچشمه می‌گرفت. لوتوس ایلان از نظر پرفورمنس به یک سنگ محک تبدیل شد. این خودرو وزن ادعایی ۵۸۴ کیلویی داشته و اولین خودرویی است که از شاسی فولادی و بدنه‌ی فایبرگلاس استفاده کرده است. ۲۲ مدل اول این خودرو از پیشرانه ۱.۵ لیتری استفاده کرده درحالی‌که مدل‌های بعدی به پیشرانه ۱.۶ لیتری مجهز بوده‌اند. با تغییر قوانین، این خودرو سریعاً سنگین شد.

• مینی ۸۵۰ سال ۱۹۵۹

وزن: ۵۸۰ کیلوگرم

مینی یک خودروی کوچک، شیک و کم‌مصرف بود که درعین‌حال می‌توانست ۴ نفر را حمل کند. این خودرو در زمان خود وزن ۵۸۰ کیلوگرمی داشته و به پیشرانه ۴ سیلندر ۸۵۰ سی‌سی مجهز بوده است. اگرچه نسل اول مینی تا سال ۱۹۶۸ تولید شد اما بریتیش موتور کورپوریشن فهمید مینی اگر قوی‌تر باشد بهتر خواهد بود و به همین خاطر از فولاد ضخیم‌تر در آن استفاده کرده و وزنش را بالاتر برد. مدل‌های اولیه سال ۱۹۵۹ محبوب‌تر شدند و مدل‌های بعدی حتی موفقیت‌های بیشتری به دست آوردند. تا سال ۱۹۶۵ یک‌میلیون دستگاه از این خودرو به فروش رفت و چهار میلیونمین مینی هم در سال ۱۹۷۶ خط تولید را ترک کرد. تا سال ۲۰۰۰ تعداد ۵۳۸۷۸۶۲ دستگاه از مینی در سراسر جهان فروخته شد.

• مورگان سه چرخ سال ۲۰۲۰

وزن: ۵۲۴ کیلوگرم

این کمپانی کوچک اما فوق‌العاده می‌گوید مورگان سه چرخ قیام علیه چهار چرخ های مدرن و مصنوعی است. هر خودرو به‌صورت دست‌ساز و با بدنه‌ای آلومینیومی و شاسی فولادی لوله‌ای تولید می‌شود. علاوه بر فریم چوبی و ساختار آلومینیومی، نبود چرخ چهارم و هرگونه تجهیزات و صندلی برای سرنشینان دیگر باعث شده وزن این خودرو تنها ۵۲۴ کیلوگرم باشد. با مورگان ۳ چرخ نباید مسابقه داد بلکه باید لذت برد. پیشرانه ۶۸ اسبی این خودرو نیروی خود را از طریق گیربکس ۵ سرعته مزدا به چرخ عقب می‌دهد.

• کاترهام سِوِن سال ۲۰۲۰

وزن: ۵۰۰ کیلوگرم

خودروهای کاترهام هرگز نیازی به سنگین‌تر بودن نسبت به لوتوس ۷ کالین چپمن نداشته‌اند. در واقع محصولات این شرکت بر پایه لوتوس ۷ شکل گرفته‌اند و از همان فلسفه نیز پیروی می‌کنند. اکثر افراد معتقدند کاترهام سوپرلایت R400 سبک‌ترین محصول این شرکت بوده اما هیچ‌یک از محصولات کنونی این شرکت وزن بالاتر از نیم تن ندارند. نیروبخش این خودروها پیشرانه‌های دوراتک یا سیگمای فورد می‌باشد. مدل پایه کاترهام از پیشرانه ۱.۶ لیتری سیگما استفاده کرده و شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت ۵ ثانیه‌ای دارد.

• دِ توماسو واله لونگا سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸

وزن: ۵۰۰ کیلوگرم

دیگر خودروی گمنام این لیست محصول د توماسو ایتالیا بوده و همانند اکثر خودروهای این شرکت از پیشرانه فورد استفاده کرده است. البته درست نقطه مقابل خودروی پانترا با پیشرانه ۸ سیلندر، واله لونگا از پیشرانه ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری فورد کورتینا استفاده کرده است. این خودرو از بدنه آلومینیومی و شاسی فریم فضایی استفاده کرده و تنها ۵۰۰ کیلوگرم وزن دارد. شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت ۶ ثانیه‌ای و سقف سرعت ۲۵۰ کیلومتر در ساعتی جزو ویژگی‌های واله لونگا هستند. تنها ۵۵ دستگاه از این خودرو تولید شد.

• فیات ۵۰۰ سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۷۵

وزن: ۵۰۰ کیلوگرم

پیش از آنکه مینی خبرسازی کند بهترین خودروی کوچک شهری فیات ۵۰۰ بود. نام این خودرو از پیشرانه کوچک و ۴۷۹ سی‌سی گرفته شده و ربطی به وزن آن نداشته است. فیات ۵۰۰ از دو سیلندر کمتر نسبت به مینی استفاده کرده است. قدرت این خودرو نیز کمتر از ۲۰ اسب بخار بوده اما می‌توانسته چهار نفر را در دوران پس از جنگ حمل کند. این خودرو تا سال ۱۹۷۶ تولید شد و فروش حدود ۳.۵ میلیون دستگاهی را تجربه نمود. ۵۰۰ در سال ۲۰۰۷ دوباره متولد شد اما وزن آن به خاطر استفاده از پیشرانه ۴ سیلندر، تجهیزات ایمنی و رفاهی افزایش یافت.

• رنو توئیزی سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰

وزن: ۴۵۰ کیلوگرم

بحث زیبا بودن یا نبودن رنو توئیزی به سلیقه افراد مربوط است؛ اما چیزی که برای ما مهم است وزن ۴۵۰ کیلویی آن می‌باشد. با طول ۲.۳ متری و پهنای ۱.۴ متری، این خودرو در شهر گزینه‌ی جالبی است. توئیزی در اروپا قیمت حدود ۸۵۰۰ دلاری داشته و می‌توان درب‌ها را به‌صورت سفارشی انتخاب کرد. موضوع عجیب اینکه توئیزی در سال ۲۰۱۲ فروش خوبی داشته و تاکنون هم عرضه شده است.

• LCC راکت سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸

وزن: ۳۸۶ کیلوگرم

LCC مخفف کمپانی خودروی سبک‌وزن است و راکت هم تنها محصول این شرکت که با مدیریت گوردون مورای و کریس کرافت راننده مسابقات تولید شد. آن‌ها از متریال سبک‌وزن و تمام دانش خود برای تولید این خودروی دو نفره استفاده کردند و به وزن قابل‌توجه ۳۸۶ کیلوگرمی رسیدند. نیروبخش راکت پیشرانه ۱ لیتری یاماها با قدرت ۱۴۳ یا ۱۶۵ اسب بخار بوده و باعث ایجاد شتاب ۴.۴ ثانیه‌ای می‌شده است. تنها ۵۵ دستگاه از این خودرو تولید شد.