آزمون بزرگ: رویارویی هشت سدان کامپکت لوکس دنیا!

سدان‌های کامپکت لوکس خودروهای جالبی هستند. ازنظر ابعاد با امثال هوندا سیویک برابرند اما محدوده قیمتشان حدود دو برابر بالاتر است! شاید برایتان جالب باشد که تنها در بازار ایالات‌متحده سالیانه حدود نیم میلیون نفر در ازای تجربه مالکیت، سواری و صدالبته دیده شدن با این خودروها به راحتی تن به پرداخت رقم‌های گزاف می‌دهند و اصلا هم از خرید خود ناراضی نیستند!

اخیراً نشریه موتورترند (Motor Trend) هشت عضو برجسته این سگمنت پرفروش یعنی آلفارومئو جولیا، آئودی A4 2.0 کوآترو، ب‌ام‌و 330i، کادیلاک ATS 2.0T، جگوار XE 25t، لِکسِس IS 200t نسخه F اسپرت، مرسدس بنز C300 مجهز به بسته اسپرت و ولوو S60 T6 نسخه R-Design را طی آزمایشی همه‌جانبه روبروی یکدیگر به صف کرد. چندین داور این خودروها را با احتساب فاکتورهای اصلی موردنظر خریداران شامل قیمت، وضعیت نمایندگی‌ها و خدمات پس از فروش، استهلاک، درصد اطمینان، ایمنی، سامانه اطلاعات و سرگرمی و ظرفیت حمل بار و سرنشین مورد بررسی قرار داده و برای دستیابی به خروجی دقیق‌تر، حتی از یک خریدار واقعی هم وقت و حساسیت بیشتری صرف کردند. همچنین عواملی مثل رفتار خودرو، طراحی، وضعیت برند، جذابیت کلی و تجربه سواری نیز در نتیجه نهایی بی‌تأثیر نبوده‌اند.

تمامی منتخبین از سه شرط مشترک پیروی می‌کنند:

• اجاره سه ساله (۳۶ ماهه) با مبلغ ماهیانه ۳۹۹ دلار
• اتاق چهار درب
• قوای فنی چهار سیلندر ۲ لیتری توربو.

در مورد ولوو تریم اصلیِ موردنظر T5 Inscription پلاتینوم بوده اما به دلیل در دسترس نبودن آن از مدل T6 R-Design استفاده شده است. از طرفی نماینده اینفینیتی یعنی Q50 بخاطر عدم تطابق با شروط پیش‌گفته در رقابت حضور ندارد. همچنین قابل‌ذکر است که رده‌بندی نهایی حاصل انجام هزاران مایل آزمایش شهری و جاده‌ای و بررسی عملکرد خودروها در شرایط واقعی می‌باشد.
در ذیل برگردان این رقابت نفس‌گیر را باهم می‌خوانیم.

سواری و هندلینگ

تجربه رانندگی مهم‌ترین قسمت یک سدان لوکس اسپرت است. اعضای این سگمنت باید هندلینگ یک خودروی اسپرت و سواری یک سدان لوکس را همزمان داشته باشند، اما ایجاد این توازن کار هرکسی نیست و خیلی‌ها از انجام آن عاجزند.
ب‌ام‌و که سه دهه قبل پرچم‌دار این گروه محسوب می‌شد، امروز بیشتر از همه ناامیدمان کرد. مدتهاست که از نرمی بیش‌ازحد آن انتقاد می‌کنیم و این مشکل پس از به‌‌روزرسانی اخیر هنوز هم پابرجاست. سواری راحتی بسیار خوبی دارد اما در عوض هندلینگ اصلاً همانند گذشته تیز و دقیق نیست.

در مقابل، آلفارومئو جولیا تقریباً مورد پسند همه رانندگان بود. این سدان ایتالیایی هم برای سرعت‌های بالا ایده‌ آل است هم راحتی بسیار خوبی ارائه می‌کند. فرمان دقیق و سریع است و البته کمی هم سروصدا دارد. کوبش‌ها به خوبی توسط شاسی جذب شده و هیچ تنشی بی‌پاسخ نمی‌ماند. یکی از نکات قابل‌توجه درباره جولیا این است که در حالت رانندگی اسپرت نیز هیچ‌گونه تکان آزاردهنده‌ای به اتاق وارد نمی‌شود و آرامش سواری با حالت‌های دیگر تفاوتی نمی‌کند. رتبه دوم بعد از آلفا، کادیلاک بود. در مورد ATS باید گفت شاسی و فرمان‌ پذیری وضعیت خوبی دارند اما کیفیت سواری به پای جولیا نمی‌رسد.

نمایندگان لِکسس، جَگوار، مرسدس بنز و آئودی عملکرد تقریباً مشابهی داشتند. هندلینگ و سواری IS فوق‌العاده است اما وزن زیادش علاوه بر القای حس سنگینی، اندکی تأخیر در واکنش‌ها و پاسخ‌های مجموعه فنی را به دنبال دارد. کلاس C و XE ازنظر هندلینگ در سطح بسیار بالایی هستند اما تعبیه لاستیک‌های نه‌چندان مناسب و شوک‌های سفت عملاً کیفیت سواری را تحت تأثیر قرار داده است. A4 در هردو بحث کیفیت سواری و هندلینگ فوق‌العاده عمل می‌کند اما پشت فرمان حس ایزوله بودن دارید و انگار که اصلاً با سطح جاده در تماس نیستید. بسیاری از داوران معتقد بودند این ویژگی آئودی چیزی مشابه شبیه‌سازهای کامپیوتری رانندگی است!

ولوو اما که روزگاری سلطان این سگمنت بود، یک نسل عقب‌تر از همه به نظر می‌رسید. وزن ۱۷۳۰.۹ کیلوگرمی (سنگین‌ترین عضو گروه) سر پیچ‌ها کاملاً حس می‌شود اما خوشبختانه سامانه چهار چرخ محرک (AWB) به فریاد راننده می‌رسد و تمام تلاشش را می‌کند تا این جثه سنگین را از تندی پیچ‌ها بیرون کشیده و نیز در مسیرهای هموار با سرعت پیش ببرد. از طرفی فرمان هم لرزش زیادی داشت و کیفیت سواری اصلاً در حد انتظار نبود. متأسفانه باید گفت ولوو در حال ‌حاضر جایی در این سگمنت ندارد و کاملاً قدیمی می‌نماید!

عملکرد فنی

با توجه به تنوع گسترده‌ گزینه‌های موجود در بازه قیمتی موردبحث، روشن است کسانی که سراغ سدان‌های اسپرت می‌روند اهمیت زیادی برای عملکرد فنی خودرو قائل‌اند. درنتیجه، همه‌چیز بستگی به اولویت‌های خریدار دارد و اتفاقاً همین اولویت‌بندی یکی از اصول اساسی در این سگمنت به شمار می‌رود.
ب‌ام‌و سال‌ها به‌عنوان بنیان‌گذار و پیشرو این سگمنت شناخته می‌شُد اما در این آزمایش نتوانست انتظارات داوران را برآورده سازد. عملکرد سری ۳ در شتاب‌گیری متوسط به بالا بود اما متأسفانه در بحث ترمز گیری یکی از بدترین‌ها و در آزمون‌های حساب‌شده هندلینگ کاملاً معمولی ظاهر شد! بااین‌وجود بخاطر شتاب‌گیری خوب در مسیر مستقیم، تأخیر حداقلی توربو و برنامه‌ریزی فوق‌العاده جعبه‌دنده مورد تشویق داوران قرار گرفت.

اگر با این قیمت به دنبال عملکرد فنی قابل‌توجه و درعین‌حال مصرف سوخت اقتصادی هستید سراغ آئودی بروید. A4 با آن طراحی محافظه‌کارانه و ملایم در هردو آزمایش مسیر مستقیم و figure 8 سریع‌ترین بود. جعبه‌دنده دو کلاچه و سامانه چهار چرخ محرک (AWD) تأثیر فوق‌العاده‌ای در کارایی فنی و کشش خودرو دارد؛ اما در سرعت‌های بالاتر از ۶۰ مایل بر ساعت (۹۶ کیلومتر بر ساعت) این آلفارومئو است که با بهترین نسبت وزن به قدرت و کوتاه‌ترین ضریب دنده‌ها مطلوب‌ترین عملکرد را به نمایش می‌گذارد و نه‌تنها برای رسیدن به مرز یکصد کیلومتر بر ساعت به ۱ ثانیه زمان کمتری احتیاج دارد بلکه یک‌چهارم مایل را هم با اختلاف سرعت ۳.۳ مایلی (۵.۳ کیلومتری) نسبت به آئودی طی می‌کند. از طرفی نماینده مرسدس بنز با تکیه بر بسته اسپرت در آزمون figure 8 پا به پای آئودی می‌تازد و برای ترمز گیری و توقف مسافت کمتری می‌طلبد. آلفارومئو همچنین به لطف سامانه کنترل پایداری جدی و مستحکم خود در figure 8 نیز فوق‌العاده و بی‌رقیب ظاهر شد.

کادیلاک علی‌رغم این‌که ازنظر قدرت پیشرانه در رتبه دوم قرار می‌گیرد و همزمان دومین خودروی سبک گروه است، در حد و اندازه‌ای که باید عمل نمی‌کند. ازنظر ما این امر به ضریب بلند دنده یک و تنبل نسبی جعبه‌دنده برمی‌گردد. در مورد جَگوار، کوتاهی ضریب دنده‌ها (رتبه دوم در گروه) وضعیت ناامیدکننده نسبت قدرت به وزن (رتبه دوم بین بدترین‌ها) را جبران کرده و عملکرد فنی را در حد معقولی نگه می‌دارد.

لِکسس دومین خودروی سنگین گروه بود و دومین پیشرانه ضعیف را زیر کاپوت داشت، درنتیجه در خط مستقیم خیلی سنگین به نظر می‌رسید و نتوانست جایگاهی بهتر از آخری بدست آورد. بااین‌وجود در بحث هندلینگ سنگ تمام گذاشت و ضعف‌های دیگرش را تا حد زیادی جبران کرد.

در نهایت به ولوو می‌رسیم. مدل T6 با پیشرانه مجهز به توربو شارژر و سوپر شارژر (البته گزینه اصلی در این سگمنت مدل T5 است) از همه قوی‌تر بود و جدای از ارتقای نرم‌افزار پیشرانه توسط پولستار، سامانه چهار چرخ محرک (AWD) و بسته اسپرت R-Design را هم در دل داشت. از طرفی سنگین‌ترین خودروی گروه بود و در شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت و ترمز گیری به ترتیب رتبه‌های سوم و دوم را کسب نمود. اما در figure 8 علی‌رغم عملکرد قابل‌قبول کندتر از بقیه ظاهر شد.

مصرف سوخت

بنزین به‌عنوان سوخت شماره یک خودروها در شرایط فعلی قیمت چندان بالایی ندارد، اما باید توجه داشت که همه‌چیز همیشه به همین منوال باقی نخواهد ماند؛ گرچه هرچقدر هم ارزان بماند بازهم به‌خودی‌خود یک هزینه ثابت است. از طرفی در مورد پیشرانه‌های کوچک این انتظار وجود دارد که مصرف سوخت به میزان قابل توجهی کاهش یابد و به‌اصطلاح افت قدرت و گشتاور خروجی (ناشی از کاهش حجم پیشرانه) را جبران کند!
بر اساس آزمون‌های استاندارد EPA هر هشت خودرو مصرف سوخت تقریباً مشابهی دارند و در یکصد کیلومتر شهری، جاده‌ای و ترکیبی به ترتیب حدود ۱۰.۲، ۷.۳ و ۹ لیتر بنزین می‌سوزانند. جگوار XE با ۱۱.۲، ۷.۸۴ و ۹.۸ لیتر پرمصرف‌تر از بقیه است. از طرفی مرسدس بنز توانسته با ثبت رکورد ۹.۸، ۶.۹ و ۸.۴ لیتر از آلفارومئو و آئودی پیشی بگیرد.

اما آزمایش مصرف سوخت واقعی موتورترند که با همکاری مؤسسه Emissions Analytics انجام می‌گیرد کاملاً واقعی و قابل اتکا است. در نتایج بدست آمده از این بررسی می‌بینیم که مرسدس بنز کلاس C طبق مقیاس مایل بر گالن ۲ واحد سقوط کرده و به‌عبارت‌دیگر ۱.۰۷ لیتر بیشتر از رقم اعلامی EPA بنزین می‌سوزاند. همچنین نماینده جگوار هم توانست در سیکل شهری و ترکیبی رکورد بهتری ثبت کند. سایر اعداد و ارقام نیز به شرح زیر هستند:

• لِکسس IS 200t: پرمصرف‌ترین خودروی گروه / به ترتیب ۱۱.۵، ۷.۵ و ۹.۷ لیتر.
• آلفارومئو جولیا: بسیار بهتر از رقم اعلام‌شده توسط EPA / به ترتیب ۸.۳، ۶.۲ و ۷.۴ لیتر.

البته دقت کنید که نمایندگان آلفارومئو و آئودی درواقع مدل‌های پیش‌تولید هستند و ممکن است مدل تولیدی اصلی به‌واسطه برخی تفاوت‌ها در درجه‌بندی نرم‌افزارهای داخلی (تنظیمات داخلی خودرو در مدل تولیدی، نهایی شده و گاهاً با نمونه‌های پیش‌تولید تفاوت دارند)، در بحث مصرف سوخت رکوردهای متفاوتی بر جای بگذارند.

پشت فرمان / فضای اتاق

ازآنجا‌که سرنشینان بیشترین وقت خود را داخل اتومبیل می‌گذرانند و قسمت‌های مختلف را بارها و بارها می‌بینند، لمس می‌کنند و در حال تعامل مستمر با آن هستند، اتاق یک خودروی لوکس را می‌توان مهم‌ترین قسمت آن دانست.

فارغ از هرگونه محاسبه و عدد و رقم باید گفت کلاس C مرسدس بنز در این بخش سرآمد است. آلمانی کهنه‌کار با تکیه بر طراحی فوق‌العاده و کیفیت بسیار بالای مواد مورداستفاده توانست نظر همه داوران را به خود جلب کند. از طرفی در بحث سکوت و آرامش اتاق، راحتی و فضای صندلی‌های عقب نیز امتیازات بالایی کسب نمود. تنها نکته ناامیدکننده به سامانه رهیاب Garmin مربوط می‌شد که به‌صورت یکپارچه با مجموعه اطلاعات و سرگرمی all-Mercedes انجام‌وظیفه می‌نماید.

آئودی هم نمرات بالایی از داوران دریافت کرد. کابین مجازی انگار از آینده آمده و ازنظر امکانات و عملکرد اصلاً قابل مقایسه با دیگران نیست. همچنین کیفیت ساخت بسیار بالا و مواد اولیه باکیفیت از ویژگی‌های تأثیرگذار کابین A4 به شمار می‌روند. در مقابل، فضای نسبتاً تنگ صندلی‌های عقب، طراحی نامناسب (جدای از داشبورد و پشت فرمان) و سروصدای بیشتر نسبت به مرسدس بنز هم نکات منفی آن را تشکیل می‌دهند.

پس از مرسدس بنز و آئودی، نماینده لِکسس به لطف امتیازات بالا در زمینه کیفیت ساخت، متریال داخلی و سکوت و آرامش اتاق بر سکوی سوم ایستاد. کابین IS 200t طراحی بحث‌برانگیزی دارد و صندلی‌های عقب اندکی تنگ هستند، اما در عوض در ردیف عقب راحتی بسیار خوبی دارید و صندلی‌ها تا حد زیادی بدنتان را در خود نگه می‌دارند. سامانه اطلاعات و سرگرمی نه‌تنها جویستیک بدقِلقی دارد بلکه کاملاً قدیمی و کهنه به نظر می‌رسد و رابط کاربری آن نامأنوس و ناملموس است.

دیگر خودروهایی که در بحث سامانه اطلاعات و سرگرمی ناامیدکننده ظاهر شدند کادیلاک و جگوار بودند. CUE کادیلاک تعامل بسیار خوبی با کاربرد ایجاد می‌کند اما مطابق نظر اغلب داوران استفاده از دکمه‌های لمسی حین رانندگی دشوار است و متأسفانه گاهاً دقت و حساسیت لازم را ندارند.

جگوار هم با وجود عرضه بهترین گزینه خود طی سالیان اخیر، بخاطر گُنگ بودن و رابط کاربری نامطلوب مورد انتقاد برخی داوران قرار گرفت. هردو خودرو همچنین از فضای ناچیز صندلی‌های عقب و طراحی سطح پایین کابین رنج می‌برند.

ولوو و ب‌ام‌و در ردیف عقب کیفیت خوب و فضای کافی ارائه می‌کنند اما متأسفانه طراحی داخلی تا حدودی قدیمی و کیفیت متوسط مواد کمی دلتان را می‌زند؛ البته به ترتیب ارگونومی و کیفیت فوق‌العاده صندلی‌ها باعث شد تا قسمتی از امتیازهای از دست رفته‌شان را جبران کنند. اپل کارپلی نه‌چندان دقیق هم دیگر نکته منفی سری ۳ بود که در S60 جای خود را به پرسروصدایی کابین و مخصوصاً نفوذ زیاد صدای پیشرانه به داخل اتاق، می‌داد.

آخر از همه به جولیا می‌رسیم. طراحی داخلی زیبا و جذاب ولی نه‌چندان ارگونومیک است. صندلی‌ها در هردو ردیف راحت و جادار هستند اما کیفیت مواد مورداستفاده از نگاه داوران چندان رضایت‌بخش نیست.

ایمنی

نمایندگان شش کشور نه‌تنها در مصرف سوخت، بلکه در بحث تست‌های تصادف دولتی و خصوصی (شرکت‌های بیمه) نیز نتایج تقریباً یکسانی داشتند. هر هشت خودرو در آزمایشات اداره ملی امنیت حمل‌ونقل بزرگراه‌های آمریکا (NHTSA) حداقل چهار ستاره (از مجموعه پنج ستاره) کسب نموده و در آزمایشات مؤسسه بیمه بزرگراه‌های آمریکا (IIHS) به درجه “خوب (Good)” دست پیدا کردند (مؤسسه بیمه بزرگراه‌های آمریکا آزمون‌های تصادف را از ضعیف (Poor) تا خوب (Good) و آزمون‌های جلوگیری از برخورد را از پایه (Basic) تا ممتاز (Superior) درجه‌بندی می‌کند). بااین‌همه، چند نکته جزئی حائز اهمیت است.

آلفارومئو جولیا و جگوار XE هنوز توسط دو نهاد مذکور مورد بررسی قرار نگرفته‌اند، اما نتایج حاصل از آزمایشات خودِ کمپانی به تأیید NHTSA رسیده و به طبَع آن مجوز حضورشان در بازار ایالات متحده صادر گردیده است. هردو خودرو همچنین تست‌های NCAP اروپا را با امتیاز کامل و پنج ستاره ایمنی پشت سر گذاشته‌اند. از طرفی لازم به توضیح است برخی از داده‌های مذکور از مدل‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ گرفته شده که با التفات به عدم تفاوت عمده بین مدل‌های قبلی و مدل فعلی، کاملاً قابل استناد می‌باشند. همان‌طور که انتظار می‌رفت ولوو S60 در صدر قرار گرفت. خودروساز سوئدی که بخش اعظم شهرت خود را از ایمنی فوق‌العاده محصولاتش بدست آورده، این‌ بار هم در تمامی تست‌های تصادف و آزمایشات IIHS در زمینه صندلی‎‌ها و سامانه‌های پیشگیری از برخورد، چراغ‌های جلو و صندلی‌های مخصوص کودکان بالاترین امتیاز یعنی Top Safety Pick+ را از آن خود کرد؛ درست مثل نمایندگان ب‌ام‌و و آئودی. از طرفی تنها S60 و ATS توانستند از تست برخورد از جلوی NHTSA پنج ستاره کامل دریافت کنند و سهم بقیه شرکت‌کنندگان تنها چهار ستاره بود. در آزمایش چپ شدن NHTSA نیز بجز C300 (چهار ستاره) همه پنج ستاره کامل بدست آوردند. همچنین امتیاز نهایی تمامی خودروها از NHTSA پنج ستاره بود. IIHS هنوز آزمایشات خود را روی تمامی شرکت‌کنندگان تکمیل نکرده و تا به اینجا می‌توان گفت در بخش جلوگیری از تصادف بجز سری ۳ ب‌ام‌و و IS200t لِکسس با درجه “پیشرفته (Advanced)”، دیگر شرکت‌کننده‌ها به درجه ممتاز دست یافتند. در آزمایشات چراغ جلو هم ATS و کلاس C به درجه “ضعیف” بسنده کرده و بقیه درجه “قابل‌قبول (Acceptable)” دریافت کردند.

ارزش در برابر قیمت

ازآنجاکه اجاره بهای هر هشت خودرو برابر است، برای تعیین ارزش در برابر قیمت باید سراغ موارد دیگر رفت و در نظر داشت که هیچ‌کس نمی‌خواهد یک مبلغ ثابت را صرف خودرویی با رتبه پایین‌تر بکند. به‌طورکلی تفسیر “ارزش در برابر قیمت” بیش از هر چیز بستگی به سلیقه خریدار دارد، اما اینجا این‌طور تعریفش می‌کنیم: میزان عملکرد و رضایت‌مندی که در ازای پرداخت ماهیانه ۳۹۹ دلار دریافت می‌کنید. البته دقت داشته باشید که به دلیل خرید اجاره‌بها توسط بخش اعظم مشتریان، برچسب قیمت و ارزش باقی‌مانده هنوز هم حائز اهمیت است.

با احتساب جمیع جهات، آئودی بهترین گزینه است؛ چراکه علاوه بر میزان بالای برگشت سرمایه، در آزمایشات مختلف بهترین عملکرد فنی را به نمایش گذاشته و همزمان بیشترین امکانات و تجهیزات را ارائه می‌کند. تنها مشکلی که A4 دارد برچسب قیمت آن است که با توجه به موارد پیش‌گفته می‌توان نادیده‌اش گرفت. نماینده آلفارومئو در بحث عملکرد فنی وضعیت بسیار خوبی دارد و یکی از ارزان‌ترین گزینه‌ها به شمار می‌رود اما به نسبت آئودی امکانات و تجهیزات کمتری ارائه می‌کند. جگوار علی‌رغم بهره‌گیری از تجهیزات به‌روز و جدید، از امتیازات پایین در بحث عملکرد فنی و قیمت بالا رنج می‌برد. لِکسس هم وضعیت مشابهی دارد اما ارزان‌تر است. ب‌ام‌و، کادیلاک و مرسدس بنز توانسته‌اند تعادل خوبی بین عملکرد فنی و رضایت‌مندی ایجاد کنند. نمایندگان کادیلاک، مرسدس بنز، لِکسس و ولوو، ارائه بسته هندلینگ اسپرت را به برخی از امکانات موجود در دیگر خودروها ارجح دانسته‌اند. همچنین ب‌ام‌و و کادیلاک بعضی از امکانات استاندارد موجود در سایر رقبا را با دریافت هزینه اضافی ارائه می‌کنند. در مورد ولوو قضیه کمی پیچیده است. نمونه موردبررسی تریم T6 R-Design بوده و دومین خودروی گران‌قیمت گروه محسوب می‌شد، اما در عوض با تکیه بر توربو شارژر و سوپر شارژرِ همزمان، در بحث قدرت و گشتاور خروجی حرف اول را می‌زد. ولی مسئله اینجاست که با اجاره بهای ماهیانه ۳۹۹ دلار تنها به تریم T5 Inscription Platinum دسترسی خواهید داشت و دیگر ازنظر قدرت و گشتاور پیشرانه حرف اول را نخواهید زد!

هزینه نگهداری

ازآنجاکه وقت طلاست و هیچ‌کس دوست ندارد زیاد از حد وقتش را صرف حضور در تعمیرگاه‌ کند، درصد اطمینان یک خودروساز امروزه از مهم‌ترین عوامل دخیل در خرید خودرو به شمار می‌رود!

اطلاعات موجود در این قسمت با دو روش متفاوت ارائه گردیده: ۱. درج میانگین هزینه‌ها ۲. درج اطلاعات حاصل از داده‌های منابع مختلف.
آلفارومئو جولیا در گروه دوم جای می‌گیرد، چراکه به‎‌تازگی وارد بازار ایالات‌متحده شده و هنوز اطلاعات مربوط به میزان اعتماد برند، نگهداری، تعمیرات و استهلاک آن به‌طور دقیق و کامل در دسترس نیست. تنها می‌توان به این نکته اشاره کرد که مدل‌های پیشین در رتبه‌بندی‌های کیفی اروپایی وضعیت مناسبی داشته‌اند. طبق اطلاعات بدست آمده از مؤسسه Intellichoice، کادیلاک ATS هزینه نگهداری چندانی ندارد و طی پنج سال مجموعاً ۴۵.۵۹۲ دلار از حسابتان کسر می‌کند که ارزان‌ترین رقم در این گروه است؛ درنتیجه می‌توانید طی این مدت به خرید اقساط نیز فکر کنید. در مورد لِکسس اما درست عکس این قضیه صدق می‌کند، چون به دلیل هزینه بالای بیمه، بنزین و نگهداری درمجموع ۵۲.۲۵۴ دلار می‌طلبد که از هر هفت شرکت‌کننده دیگر گران‌تر است. البته بحث سرویس‌های دوره‌ای را هم باید مدنظر داشت. معمولاً هزینه این سرویس‌ها یا در شرایط اجاره اعمال می‌گردد یا خود کمپانی بسته به نظر بخش بازاریابی به‌عنوان یک مشوق فروش از آن صرف‌نظر می‌کند. در حال حاضر، شرایط در سگمنت موردبررسی به شرح زیر است:

• جَگوار: ضمانت ۵ سال یا ۶۰ هزار مایل (۹۶.۵۶۰ کیلومتر) بدون هزینه نگهداری
• ب‌ام‌و، کادیلاک و ولوو: ضمانت ۳ سال یا ۳۶ هزار مایل (۵۷.۹۳۶ کیلومتر)
• لِکسس: دو سرویس اول در سال اول به‌صورت رایگان
• آلفارومئو، آئودی و مرسدس بنز: پرداخت هزینه‌های معمول نگهداری

گفتنی است تفاوت بین پرخرج‌ترین و کم‌خرج‌ترین خودرو در بازه پنج ساله کمتر از ۷ هزار دلار بوده و نشان می‌دهد که رقبای این سگمنت ازنظر هزینه‌های جانبی نیز شرایط بسیار مشابهی دارند.

جمع‌بندی

در این آزمایش به بررسی تمامی جوانب خودروها پرداختیم. با توجه به اهمیت بالای کلاس سدان‌های کامپکت لوکس، چگونگی سنجش خودروها در هریک از بخش‌ها ساعت‌ها مورد بحث و واکاوی قرار گرفت و علاوه بر بازتاب صحیح نقاط ضعف و قوت هریک از شرکت‌کننده‌ها و تأمین داده‌های موردنیاز، توجه ویژه‌ای هم به انتظارات و اولویت‌های مختلفِ موجود در بحث اجاره و خرید معطوف شد. البته در سگمنتی که عشق و علاقه، پرستیژ و عملکرد فنی عموماً بر اعداد و ارقامِ صرف غالبیت دارد، بیشتر از عقل باید حرف دل را گوش کرد! درنتیجه آن‌هایی که قدیمی‌تر بودند، پایین‌تر جای گرفتند!
ولوو S60 که بار قبل بر سکوی دوم می‌درخشید، امروز دیگر پا به سن گذاشته است. S60 قدیمی‌ترین شرکت‌کننده بود و تقریباً در همه زمینه‌ها عقب‌تر از رقبا حرکت می‌کرد. اگرچه به‌روزرسانی‌های متعدد توانسته این سوئدی جذاب را همچنان داخل گود نگه ‌دارد اما برای شمرده شدن به‌عنوان یکی از مدعیان اصلی به قدم‌های بزرگ‌تری نیاز است و متأسفانه هنوز خبری از نسل جدید نیست!
ب‌ام‌و 330i در آخرین آزمایش بزرگ موتور ترند به‌راحتی مقام دوم را تصاحب کرد، اما متأسفانه با وجود به‌روزرسانی اخیرَش، هنوز هم نقصان دارد. 330i این‌بار بجز صدای فوق‌العاده پیشرانه، نکته قابل‌توجهی نداشت و نتوانست نظر داوران را جلب یا در هیچ‌یک از زمینه‌ها عنوان اولی را از آن خود کند. سلطان باواریا اگر می‌خواهد در سال‌های بعد جایگاه هفتمی خود در این سگمنت را بهبود بخشد، باید چاره‌ای اساسی برای حال سری ۳ بیندیشد.
رقابت بین کادیلاک ATS و جگوار XE برای قرار گرفتن در میانه گروه سرانجام به نفع آمریکایی جوان تمام شد. هردو خودرو تجربه رانندگی فوق‌العاده‌ای ارائه می‌کنند اما متأسفانه جفتشان از فضای ناچیز ردیف عقب رنج می‌برند. عنصر مهمی که درنهایت موجب شکست XE گردید سامانه اطلاعات و سرگرمی آن بود که نسبت به نمونه موجود در ATS حرف زیادی برای گرفتن نداشت.
مرسدس بنز C300 با اختلاف فاحشی لوکس‌ترین گزینه موجود در این سگمنت است و نه‌تنها ازنظر فنی روسفیدتان می‌کند بلکه در سایر زمینه‌ها هم رکورد قابل‌توجهی از خود برجای می‌گذارد؛ اما متأسفانه به دلیل امکانات و تجهیزات کمتر از حد انتظار (به نسبت رقم پرداختی) و سواری نه‌چندان راحت مدل اسپرت به میزان زیادی از کسب مدال نقره دور شد. در مورد لِکسس IS200t هم قضیه به همین قرار است؛ چراکه علی‌رغم برتری‌های زیادی که نسبت به سایرین داشت در بحث قدرت پیشرانه و سامانه اطلاعات و سرگرمی کم آورد.
آئودی A4 با افتخار بر سکوی دوم ایستاد. آلمانی شیک‌پوش روی کاغذ، در بحث امکانات و فضای کابین حرف اول را می‌زند و می‌تواند پابه‌پای جولیا بتازد، اما شخصیت نه‌چندان گیرا و حس گُنگ رانندگی مدال طلا را از او سلب نمود. اگر فعلاً منتظرید تا جولیا امتحانش را در بازار پس بدهد، A4 بهترین گزینه شماست.
اجاره کردن خودرو یک مزیت بسیار بزرگ دارد و آن این است که می‌توانید صرفاً بر اساس احساس، عشق و علاقه و حتی تعصب شخصی خود تصمیم بگیرد. با این دید، آلفارومئو جولیا نه‌تنها عملکرد فنی فوق‌العاده و تجربه رانندگی بی‌نظیری دارد بلکه در باقی زمینه‌ها نیز بی‌رقیب است. تنها مسئله‌ای که وجود دارد تازگی آن در بازار و عدم دسترسی به برخی آمارهاست که اندکی مکث به دل خریدار می‌آورد. فارغ از این مورد، ما در موتورترند اگر قصد اجاره یک سدان کامپکت لوکس داشتیم جولیا را انتخاب می‌کردیم.

مقام هشتم: ولوو S60 تیپ T6

زیبا و امن / از مُد افتاده / گزینه‌ای قدیمی در سگمنتی بسیار رقابتی

مقام هفتم: ب‌ام‌و 330i

سن زیاد / کُندی عملکرد / فاقد شخصیت لازم

مقام ششم: جگوار XE تریم 25T

یک استاندارد جدید در بحث ایجاد تعادل بین هندلینگ اسپرت و راحتی سواری / صندلی عقب تنگ و کوچک / طراحی داخلی خسته‌کننده / سامانه اطلاعات و سرگرمی آزاردهنده

مقام پنجم: کادیلاک ATS 2.0T

بهترین شاسی در کلاس خود / صندلی‌های غیر قابل استفاده عقب / سامانه اطلاعات و سرگرمی نه‌چندان رضایت‌بخش

مقام چهارم: لِکسس IS 200T نسخه F اسپرت

عملکرد کُلی بسیار خوب / وزن زیاد / سامانه اطلاعات و سرگرمی گُنگ / طراحی دو قطبی

مقام سوم: مرسدس بنز C300

لوکس‌ترین گزینه در این سگمنت / نیاز به بهبود کیفیت سواری و وضعیت قیمت‌گذاری

مقام دوم: آئودی A4 2.0T کوآترو

هوشمند / کاربردی / خبره و کار بَلد / فاقد شخصیت لازم برای رتبه نخست

مقام اول: آلفارومئو جولیا

پربازده / اقتصادی / سریع / ایمن / جذاب‌ترین تجربه رانندگی در این سگمنت / قابل‌اطمینان

درنهایت توجه شما را به جداول مشخصات خودروهای حاضر در این آزمون بزرگ جلب می‌نمایم. لازم به ذکر است تمامی خودروها مدل ۲۰۱۷ بوده و فارغ از مقایسه دوبه‌دو کنار هم قرار گرفته‌اند.

منبع: motortrend