معرفی بزرگ‌ترین مخترعان و نوآوری‌های دنیای خودرو (قسمت دوم)

خودروهای مدرن یک جادوی تکنولوژیکی هستند اما باید از مهندسان و افرادی تشکر کنیم که خودرو را تا به اینجا رسانده‌اند؛ و داستان خودرو قرن‌ها پیش از آنچه فکر می‌کنید آغاز شده است…

یک خودرو از قطعات زیادی ساخته شده و هریک از این قطعات باید توسط فرد مشخصی اختراع شده باشد. به همان اندازه که تاریخ پیش رفت و خودروها پیچیده‌تر شدند، قطعات بیشتری موردنیاز بود و این یعنی نیاز به نوآوری‌های بیشتر.

برخی از این نوآوری‌ها فراموش شده و هویت برخی نیز مخدوش شده است. در برخی موارد حادتر، بسیاری از مخترعان تقریباً همان چیزی را اختراع کرده‌اند که فرد دیگری اختراع کرده و این فاصله زمانی به حدی کم بوده که تقریباً نمی‌توان گفت چه کسی برای اولین بار آن قطعه خاص را تولید نموده است. پیش از این قسمت اول نوشتار تقدیم شما عزیزان شد و حالا هم با قسمت پایانی آن در خدمتتان هستیم. با ما همراه باشید.

• ارل اوری تامپسون

تامپسون (سال ۱۸۹۱ تا ۱۹۶۷) در اورگون آمریکا به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته فنی و مهندسی برق به پایان رساند و بخش اعظم زندگی خود را صرف بهبود گیربکس‌های خودرو نمود.

در سال‌های اولیه اختراع خودرو تعویض دنده یک هنر بود زیرا بدون دقت کافی در تعویض دنده صدای قطعات گوناگون به گوش می‌رسید. در بازه‌ای ۲۰ ساله، تامپسون سه روش برای پیشگیری از این کار را معرفی کرد که تمامی آن‌ها را می‌توان در خودروهای امروزی نیز دید.

سینکرومش

اختراع سینکرومش تامپسون در سال ۱۹۱۸ باعث شد حتی بی‌تجربه‌ترین رانندگان هم بدون ایجاد صدای خرخر دنده‌ها را تعویض کنند. این تعویض دنده با حرکت اهرم دنده و قرار دادن آن در محل درست و عدم نگرانی درباره سرعت پیشرانه انجام می‌شد. صنعت خودرو مدتی زمان می‌خواست تا ارزش این اختراع را درک کند اما تامپسون سرانجام پتنت های خود را به جنرال موتورز فروخت و مزد زحماتش را گرفت.

او در ادامه به استخدام جنرال موتورز درآمد و گیربکس نیمه اتوماتیک را که در سال ۱۹۳۷ روی بیوک اسپشیال نصب شد اختراع کرد. تامپسون بعداً اولین گیربکس تمام‌اتوماتیک تولید انبوه را معرفی کرد که اولین بار روی محصولات مدل ۱۹۴۰ اولدزموبیل نصب شد. این گیربکس با نام هیدراماتیک درایو شناخته می‌شد.

• توماس استارتیونت (گیربکس اتوماتیک)

استارتیونت برای شرکتی خانوادگی که از سال ۱۸۸۳ مشغول تولید ماشین‌های فرز بودند کار می‌کرد. این شرکت امروزه نیز وجود دارد. او در سال ۱۹۰۴ نگاهی مختصر به دنیای خودروها داشت و اولین خودروی مجهز به گیربکس اتوماتیک را ساخت.

این ایده موفق نبود بنابراین استارتیونت به دیگران و به ویژه ارل تامپسون اجازه داد تا این ایده را پررنگ‌تر کرده و او دوباره به زمینه تخصصی خود بازگشت.

• جان هتریک (کیسه‌های هوا)

اگرچه دو دندان‌پزشک اهل بیرمنگام به نام‌های هارولد راند و آرتور پاروت در سال ۱۹۲۰ جایزه اختراع کیسه هوای هواپیما را دریافت کردند اما این جان هتریک (سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۹۹) بود که سیستمی را برای خودروها توسعه داد. پس از تصادف همسر و دختر هتریک بود که او به فکر اختراع کیسه هوای خودروها افتاد.

این تصادف خیلی شدید نبود اما هتریک می‌دانست که احتمال تصادف بدتری وجود داشت. او ایده‌ی خود را که با نام “بالشتک ایمنی برای خودروها” شناخته می‌شد در سال ۱۹۵۳ ثبت کرد. کیسه‌های هوای مدرن بهتر بوده اما از همان اصول اولیه پیروی می‌کنند. اولین خودروی تولیدی که از کیسه هوا استفاده کرد اولدزموبیل تورنادو سال ۱۹۷۳ بود.

• رودولف دیزل

رودولف دیزل (سال ۱۸۵۸ تا ۱۹۱۳) که در خانواده‌ای آلمانی اما در پاریس متولد شد در رشته مهندسی تحصیل کرد و بسیار تحت تأثیر ایده‌ی بهبود راندمان پیشرانه بود. اندکی پیش از جنگ جهانی اول او از روی کشتی‌ای که در حال عبور از دریای شمال بود ناپدید شد و حتی تاکنون دلیل آن مشخص نشده است.

پیشرانه دیزلی

دیزل اولین پیشرانه موفق با طراحی خود را در سال ۱۸۹۷ ساخت. هربرت آکروید استوارت (سال ۱۸۶۴ تا ۱۹۲۷) پیشرانه‌ای مشابه را سال‌ها قبل‌تر ساخته بود اما تفاوت‌های قابل‌توجهی بین دو پیشرانه وجود داشت و آن پیشرانه هم‌اکنون جد پیشرانه‌ی دیزلی شناخته می‌شود.

پیشرانه‌های دیزل به خاطر مصرف کم، قدرت زیاد و البته صدای گوش‌خراش شناخته می‌شدند. این پیشرانه‌ها بعداً در اروپا کاملاً محبوب شدند ولی در سال‌های اخیر و با فاش شدن رسوایی‌های مربوط به آلایندگی از محبوبیت پیشرانه‌های دیزلی کاسته شده است.

• فرانسیس دیویس

دیویس (سال ۱۸۸۷ تا ۱۹۷۸) مهندس شرکت پیرس آرو بود که از جمله محصولات آن می‌توان به خودروها و پیکاپ های لوکس اشاره کرد. او بیش از ۲۵ سال را صرف متقاعد کردن صنعت خودروی آمریکا به استفاده از اختراع خود کرد.

فرمان هیدرولیک

تلاش‌ها برای چرخاندن راحت‌تر چرخه‌ای خودرو از قرن ۱۹ شروع شده بود. دیویس اولین فردی بود که ایده خود را عملی کرد. فرمان هیدرولیکی او محبوب‌ترین گزینه در صنعت خودرو بوده است. این سیستم در سال ۱۹۲۵ آماده بود اما تا زمان عرضه‌ی کرایسلر ایمپریال ۱۹۵۱ شاهد نصب آن روی خودروهای تولید انبوه نبودیم.

• آلفرد بوچی

در سال ۱۹۰۵ واضح‌ترین راه برای بهبود قدرت پیشرانه ساختن نمونه‌ای بزرگ‌تر بود. آلفرد بوچی (سال ۱۸۷۹ تا ۱۹۵۹) که فارغ‌التحصیل دانشگاه زوریخ بود شدیداً دنبال راهی برای بهبود راندمان پیشرانه‌ها می‌گشت.

روشی که او یافت امروزه به‌صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. او قدرت پیشرانه را به‌طور قابل‌توجهی بیشتر کرد و خودروسازان با استفاده از اصول او توانستند پیشرانه‌هایی کوچک اما قوی تولید کنند. این پیشرانه‌ها از نظر مصرف سوخت و آلایندگی بسیار خوب عمل می‌کنند.

توربوشارژر

بوچی فهمید که از گازهای اگزوز می‌توان برای کار انداخت توربینی استفاده کرد که هوای ورودی به سمت دیگر پیشرانه را فشرده کرد و این امر به معنی قدرت بیشتر خواهد بود. این ایده به معنی شکل‌گیری سوپرشارژینگ بود، واژه‌ای که فرستادن بیشتر هوا به داخل پیشرانه را شامل می‌شود.

به خاطر اینکه در این اختراع توربین دخیل بوده بوچی آن را با نام توربوشارژینگ گذاشت که واژه‌ای دقیق‌تر بود. این ایده باعث می‌شد قدرت کمتری تلف شود اما خب به‌کارگیری مشهود آن تا دهه ۲۰ میلادی صورت نگرفت.

• یوجین هودری

یوجین هودری (سال ۱۸۹۲ تا ۱۹۶۲) یک مهندس، راننده مسابقه‌ای و قهرمان جنگ جهانی اول بود که تحت تأثیر تولید و بهبود سوخت قرار گرفت. او در طول این فرایند به متخصص کاتالیست ها هم تبدیل شد. او که از عدم حمایت‌های کشور خودش یعنی فرانسه ناامید شده بود در سال ۱۹۳۰ به آمریکا مهاجرت کرد.

مبدل کاتالیتیک

در اوایل دهه ۵۰ میلادی بود که هودی درباره تأثیرات بد گازهای خروجی اگزوز نگران شد. در سال ۱۹۵۶ او مبدل کاتالیتیکی را ثبت کرد که میزان کربن مونوکسید و هیدروکربن‌های خام را کاهش می‌داد. مبدل‌ها نمی‌توانستند حضور سرب را تحمل کنند بنابراین تا زمانی که سرب از بنزین جدا نشده بود این قطعات کارایی نداشتند اما مدت‌ها پس از مرگ هودری بود که این قطعه کاملاً مورد استفاده قرار گرفت.

• آدولف کگرس

کگرس (سال ۱۸۷۹ تا ۱۹۴۳) ۱۰ سال را صرف خدمت به تزار نیکولاس دوم در روسیه کرد. اگرچه او در روسیه حضور داشت اما کگرس تراک را اختراع کرد که یک سیستم تانک مانند بود و در زمین‌های نرم مانور پذیری بسیار بیشتری داست.

او پس از بازگشت به خانه‌اش در فرانسه برای سیتروئن مشغول بکار شد و در دهه ۲۰ و ۳۰ میلادی همین تراک کگرس را ساخت. این خودروها بسیار مؤثر بودند اما خب از دید عموم مقبولیت زیادی نیافتند.

گیربکس دوکلاچه

دیگر اختراع کگرس بسیار شناخته شده تر است. گیربکس‌های دوکلاچه دنده‌های خودرو را به دو بخش تقسیم کرده و هر یک از آن‌ها دارای کلاچی اتوماتیک هستند. خودروی مجهز به این نوع گیربکس سواری بهتری داشته و پرفورمنس، مصرف سوخت و آلایندگی بهبود یافته‌ای خواهد داشت.

در دهه ۸۰ میلادی بود که آئودی و پورشه در موتور اسپورت از این نوع گیربکس‌ها استفاده کردند اما اولین سری خودروی تولیدی مجهز به گیربکس دوکلاچه فولکس‌واگن گلف R32 2003 بود. اکثر خودروسازان مهم جهانی هم‌اکنون این نوع گیربکس‌ها را ارائه می‌کنند.

• ارل مک فرسون (سیستم تعلیق مک فرسون)

سیستم تعلیق مک فرسون دارای فنرها و جذب کننده‌های شوک است. اگرچه برخی مشکلات ژئومتری کوچک وجود داشته اما این نوع سیستم تعلیق بسیار معمول بوده زیرا نسبتاً ساده و ارزان بوده و می‌توانست در ابعاد کوچک هم جای بگیرد.

ارل مک فرسون (سال ۱۸۹۱ تا ۱۹۶۰) این سیستم تعلیق را در پروتوتایپ های دهه ۴۰ میلادی شورولت نصب کرد اما این خودروها هرگز روانه خط تولید نشدند. او سپس با ترک جنرال موتورز به فورد پیوست و اولین بار فورد کنسول ۱۹۵۰ بود که از این نوع سیستم تعلیق استفاده کرد.

• رالف تیتور

رالف تیتور (سال ۱۸۹۰ تا ۱۹۸۲) بینایی خود را به خاطر حادثه‌ای در سن ۵ سالگی از دست داده بود و به همین خاطر مزیت‌های زیادی را به دست آورده بود زیرا می‌توانست راه‌حل‌هایی را تصور کند که مردم عادی از تصور آن عاجز بودند.

بهترین ایده‌ی او از ناراحتی وکیلش در عدم حفظ سرعت ثابت خودرو در زمان رانندگی الهام گرفته بود.

کروز کنترل

تیتور سیستمی را اختراع کرد که باعث می‌شد خودرو سرعت خود را ثابت نگه دارد. این ایده جدید نبود اما تیتور باعث بهبود آن شد. کرایسلر اولین شرکتی بود که از این سیستم در ایمپریال ۱۹۵۸ استفاده کرد و سایر خودروسازان نیز به سرعت همین سیستم را بکار گفتند. کروز کنترل تطبیقی و سیستم‌های خودران نیز به نوعی به ایده‌ی تیتور متکی هستند.

• نیلز بولین

در اوایل دهه ۲۰ زندگی خود، نیلز بولین سوئدی (سال ۱۹۲۰ تا ۲۰۰۲) به توسعه صندلی پرنده‌ای که می‌توانست جان افراد در هواپیماهای ساب را نجات دهد کمک کرد. او را هم‌اکنون به خاطر سیستم کاملاً متفاوتی که خودروهای ولوو را ایمن‌تر کرده می‌شناسند.

کمربند ایمنی سه‌نقطه‌ای

کمربندهای ایمنی پیش‌تر از بولین وجود داشتند اما آن‌ها کمک کمی به حفظ جان افراد در زمان تصادف می‌کردند. ایده‌ی عالی بولین این بود که کمربند ایمنی گسترش یافته و از روی شانه عبور کرده و بخش پایین‌تنه را نیز شامل شود. این کمربند سه‌نقطه‌ای در سال ۱۹۵۹ تجاری‌سازی شد و جان افراد زیادی را نجات داد.

بولین چندین جایزه را به خاطر اختراع خود دریافت کرد و وارد تالار افتخارات خودرویی شد. او در سال ۱۹۸۵ و به عنوان مهندس ارشد در ولوو بازنشسته شد.

• استفانی کولک

استفانی کولک (سال ۱۹۲۳ تا ۲۰۱۴) فرزند خانواده‌ای لهستانی بود که به آمریکا مهاجرت کرده بودند و او در پنسیلوانیا به دنیا آمد. او می‌خواست پزشک شود اما فکر کرد به‌صورت موقتی کار در شرکت شیمیایی DuPont را بپذیرد. او در سال ۱۹۴۶ به استخدام این شرکت درآمد و ۴۰ سال در آنجا مشغول کار بود.

کولار

او در این شرکت فیبری فوق‌العاده قوی و سبک را توسعه داد که در ابتدا در ساختار لاستیک‌های خودرو بکار می‌رفت. در ابتدا تصور می‌شد این متریال به عنوان مواد اضافی و زائد تولید شده‌اند اما وقتی کولک از یک مهندس شرکت خواستار تست آن شد مقاومت بالا نسبت به وزنش را مشاهده کرد. کولک و تیمش چندین سال را صرف بهبود این ماده کرد و آن چیزی که حالا با نام کولار می‌شناسیم در سال ۱۹۷۱ به دست آمد.

از دیگر کاربردهای کولار در صنعت خودرو می‌توان به لنت‌های ترمز، کلاچ‌ها و قطعات بدنه خودروهای پرفورمنس و مسابقه‌ای اشاره کرد. خودروهای پلیس و نظامی هم از کولار برای افزایش مقاومت بدنه استفاده می‌کنند.

• جیم مویلان (پیکان آمپر بنزین)

جیم مویلان به عنوان مهندس فورد ایده‌ای ساده اما بسیار جذاب برای استفاده از پیکان رنگی برای آمپر بنزین داشت. او با این کار نشان می‌داد که درپوش باک بنزین در کدام سمت خودرو قرار دارد. این فکر زمانی به ذهنش رسید که او یک خودروی جدید را به پمپ‌بنزین برد و حدسش درباره درپوش باک سوخت نادرست بود و خودرو را در جهت مخالف با نازل سوخت پارک کرد.

فورد این ایده را در سال ۱۹۸۹ عملیاتی کرد و برخی شرکت‌های دیگر هم از آن استفاده کردند اما هنوز هم هستند رانندگانی که نمی‌دانند این پیکان برای چیست. این نشانه برای افراد فراموش‌کار یا آن‌هایی که برای اولین بار با یک خودروی جدید وارد پمپ‌بنزین می‌شوند بسیار کاربردی است.

معرفی بزرگ‌ترین مخترعان و نوآوری‌های دنیای خودرو (قسمت اول)

منبع: autocar