10 خودروی عضلانی که آمریکایی نیستند!

ارتباط بین مردم آمریکا و خودروها از نظر بسیاری از افراد به معنی خودروهای عضلانی است. سازنده‌های آمریکایی اکثراً به خاطر پیشرانه‌های ۸ سیلندر غران و انتقال قدرت به چرخ‌های عقب شناخته شده‌اند. هرچند خودروهای عضلانی در سرتاسر جهان نیز وجود دارند. این ۱۰ خودرو از نوع عضلانی هستند و البته به دنیایی خارج از آمریکا تعلق دارند.

1. واکسهال VXR8

جانشین مونارو VXR اولین خودرویی بوده که پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۶ لیتری داشته و قدرت آن بالای ۴۰۰ اسب بخار است. کمی بعدتر قدرت خودرو با استفاده از همان پیشرانه‌ی شورلت کوروت C6 به ۴۲۵ اسب بخار افزایش یافت. این پیشرانه همچنین در نسخه‌ی Bathurst S دارای سوپرشارژر است. در سال ۲۰۱۳ واکسهال VXR8 با استفاده از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر سوپرشارژردار کامارو ZL1 به قدرت ۵۷۷ اسب بخاری رسید.

2. اوپل دیپلمات V8

در سال ۱۹۶۴ خودروی جانشین کاپیتان دارای طیف مختلفی از پیشرانه‌های ۶ و ۸ سیلندر شورلت بود. از سال ۱۹۶۶ اوپل دیپلمات تنها با پیشرانه‌ی ۸ سیلندر در دسترس بود. در سال ۱۹۶۹ نسل دوم این خودرو با نام دیپلمات B عرضه شد و دارای پیشرانه‌های ۶ و ۸ سیلندر ۵.۴ لیتری بود. با اینکه اوپل در مالکیت جنرال موتورز قرار دارد اما مدل دیپلمات به عنوان یکی از نمادین‌ترین خودروهای عضلانی کلاسیک خارجی در نظر گرفته می‌شود.

3. استون مارتین ویراژ

این خودرو که بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۰ ساخته شد از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۵.۳ لیتری استفاده می‌کند. تنها با سقف تولید ۱۰۵۰ دستگاهی ویراژ نمونه‌ای کمیاب به شمار می‌رود. در سال ۱۹۹۲ استون مارتین همچنین مدل مسابقه‌ای AMR1 را با پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۶.۳ لیتری عرضه کرد که توانست به سقف سرعت ۲۸۲ کیلومتر در ساعت برسد. استون مارتین همچنین نسخه‌های ولانت ویراژ، دو نسخه‌ی شوتینگ بریک و سدان و کانورتیبل را عرضه کرد.

4. ب ام و E90/92/93 M3

اولین و تنها M3 که با پیشرانه‌ی ۸ سیلندر عرضه شده است. تولید این خودرو در سال ۲۰۰۷ شروع و در ۲۰۱۳ پایان یافت. پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۴ لیتری این خودرو قدرت ۴۱۴ اسب بخاری دارد. این خودرو در نسخه‌های چهار درب سدان، دو درب کوپه و دو درب کانورتیبل عرضه شده است. نسخه‌های کوپه در نهایت نام M4 را به خود گرفتند. در سال ۲۰۱۱ ب ام و نسخه‌ای پیکاپ از این خودرو را ساخت.

5. جگوار XK8 و XK

جگوار XK8 در سال ۱۹۹۶ به عنوان جایگزین مدل XJ-S به بازار عرضه شد. پیشرانه‌ی ۸ سیلندر این خودرو به سیستم سوپرشارژر مجهز بود. سیستم جرقه‌زنی ساخت ژاپن، گیربکس ساخت مرسدس بنز و سیستم روشنایی متعلق به فرانسه از این خودرو مدلی جهانی ساخته است. نسل جدید این خودرو در سال ۲۰۰۶ با ساختار تمام آلومینیومی و سقف سرعت ۳۰۰ کیلومتر در ساعت به بازار آمد. با این سقف سرعت این مدل سومین جگوار سریع در کل دوران بود. در سال ۲۰۱۴ تولید این مدل نیز متوقف شد و مدل اف تایپ به عنوان جایگزین آن با پیشرانه‌های ۶ و ۸ سیلندر معرفی گردید.

6. نیسان اسکای لاین C110

این خودرو که داتسون 160K/180K/240K نیز خوانده می‌شود به عنوان یکی از آمریکایی‌ترین خودروهای ژاپنی شناخته می‌شود. این خودرو بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷ و در نسخه‌های چهار درب سدان، دو درب کوپه و پنج درب استیشن ساخته شد. هرچند باید گفت که اسکای لاین فاقد پیشرانه‌ی ۸ سیلندر بوده است. به جای آن شاهد پیشرانه‌های ۴ و ۶ سیلندر با حجم‌های گوناگون بوده‌ایم.

7. هولدن Maloo

این خودرو همانی است که موقع ترکیب یک پیکاپ تراک و یک خودروی عضلانی مدرن به وجود می‌آید. هولدن Maloo که به عنوان یک خودروی همه‌کاره‌ی پرفورمنس طبقه‌بندی می‌شود تولید خود را از سال ۱۹۹۰ شروع کرد. Maloo کنونی دارای پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۶.۲ لیتری متعلق به کامارو ZL1 است. سقف سرعت این خودرو ۲۷۱ کیلومتر در ساعت بوده که آن را به سریع‌ترین پیکاپ تولیدی جهان بدل می‌کند. همچنین باید به هولدن کومودور نیز اشاره‌ای داشته باشیم که موارد مشترک زیادی با Maloo دارد اما توسط بخش ویژه‌ی هولدن HSV تولید می‌شود.

8. جنسن اینترسپتور

با اینکه این خودرو در کلاس جی تی های کلاسیک قرار می‌گیرد اما طیف پیشرانه‌های ۸ سیلندر حجیم آن باعث می‌شوند تا اینترسپتور به‌طور غیررسمی در دسته‌ی عضلانی‌ها حضور داشته باشد. تنها ۶۴۰۸ دستگاه از این خودرو بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ ساخته شده است. این خودرو همچنین دارای دیفرانسیل لغزش محدود بوده و خود جنسن اولین خودروسازی است که سیستم چهار چرخ محرک را روی خودروی تولید انبوه نصب کرده است. نسخه‌ای مخصوص با نام جنسن FF ساخته شده که دارای ترمزهای ضد قفل و کنترل کشش بوده است. تنها ۳۲۰ دستگاه از این خودرو ساخته شد.

9. آلفارومئو مونترئال

این خودرو ابتدا به عنوان مدلی مفهومی در سال ۱۹۶۷ معرفی شد. مونترئال دارای پیشرانه‌ی کوچک اما پیشرفته‌ی ۸ سیلندر ۲.۸ لیتری است که از نوع انژکتوری می‌باشد. قدرت پیشرانه ۱۹۷ اسب بخار بوده و خودرو به دیفرانسیل لغزش محدود مجهز است. با شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت ۷.۴ ثانیه‌ای و سقف سرعت ۲۲۰ کیلومتر در ساعتی، مونترئال جلوتر از زمان خود حرکت می‌کرده است. این خودرو ثابت کرد که شما نیازی به پیشرانه‌ی حجیم برای داشتن مشخصات یک سوپرکار ندارید. تولید خودرو در سال ۱۹۷۷ متوقف شد اما آلفارومئو برای فروختن مدل‌های باقی مانده تقلا می‌کرد. حدود ۳۹۰۰ دستگاه از مونترئال ساخته شد که امروزه مدل‌های بسیار کلاسیکی به حساب می‌آیند.

10. مرسدس بنز C63 AMG W204

C کلاس سدان حیات خود را به عنوان سدانی عادی در سال ۲۰۰۷ شروع کرد؛ اما بعدتر AMG دستی بر سر و روی آن کشیده و مدل C63 AMG را روانه‌ی بازار کرد. پیشرانه‌ی ۶.۲ لیتری این خودرو توانایی تولید قدرت ۴۵۱ اسب بخاری را دارد که باعث می‌شود تا ظرف مدت ۳.۹ ثانیه این خودرو به‌تندی ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد. این خودرو یکی از سریع‌ترین سدان های بازار است. بعدها پیشرانه‌ی خودرو با نمونه‌ی ۸ سیلندر ۵.۵ لیتری توئین توربو تعویض شد.

جایزه! مرسدس بنز C63 AMG Black Series W204

اگر مدل‌های AMG عادی به حد کافی احساس‌برانگیز نیستند می‌توانید پکیجی جدید به همراه قدرت و گشتاور بیشتر و کیت آئرودینامیک بهتری را سفارش دهید. میل‌لنگ سبک‌تر به همراه پیستون‌های فورج کاری شده نیز در سری بلک اضافه شده‌اند. این خودرو با قدرت ۵۱۰ اسب بخار به میزان ۵۹ اسب قوی‌تر از مدل استاندارد است. این خودرو یکی از بهترین عضلانی‌های خارجی است.

منبع: carthrottle