عمدهٔ خودروهایی که از ابتدای اختراع این وسیلهٔ نقلیه تاکنون ساخته شده‌اند چهارچرخ داشته‌اند و به همین دلیل تا نام خودرو می‌آید، وسیله‌ای چهارچرخ به ذهن متبادر می‌شود؛ اما در طول تاریخ صنعت خودروسازی، خودروهای سه‌چرخ زیادی هم ساخته شده‌اند تا جایی که اولین وسیلهٔ نقلیهٔ ساخته شده با پیشرانهٔ درون‌سوز در اواخر قرن نوزدهم، نمونه‌ای سه‌چرخ بود. پس‌ازآن نیز خودروهای سه‌چرخ به‌صورت محدود در کنار همتایان چهارچرخشان ساخته شدند؛ اما از بین خودروهای سه‌چرخ فراوانی که در طول تاریخ ساخته و به جهانیان معرفی شده‌اند، تعداد بسیار کمی برای اکثر مردم شناخته‌شده هستند. به همین دلیل در این مطلب قصد داریم مشهورترین خودروهای سه‌چرخ تاریخ را معرفی کنیم. البته هریک از سه‌چرخه‌های این لیست با یکدیگر متفاوت‌اند زیرا در بین آن‌ها از رودسترهای اسپرت سه‌چرخ گرفته تا وانت و حتی کِشندهٔ سه‌چرخ به چشم می‌خورد.
کاروِر وان
کارور وان در سال ۲۰۰۲ معرفی شد و یکی از اولین خودروهای سه‌چرخ تاریخ با قابلیت کج شدن بدنه بود. این خودرو دارای دو صندلی پشت سر هم بود و به یک پیشرانهٔ چهار سیلندر بنزینی مجهز شده بود که ۷۰ اسب بخار قدرت داشت. کارور وان با وجود قدرت کم پیشرانه، به لطف وزن سبک خود می‌توانست ظرف ۸ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت رسیده و نهایتاٌ به حداکثر سرعت ۱۸۵ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند.
مزدا K360
این وانت کوچک سه‌چرخ از سال ۱۹۵۹ به بازار آمد و به لطف توانایی مانور فوق‌العاده در خیابان‌های باریک، به یکی از محبوب‌ترین وانت‌ها در ژاپن تبدیل شد. این وانت سه‌چرخ ژاپنی در کشورمان هم عرضه شد و حتی هنوز هم به‌ندرت می‌توان نمونه‌هایی از آن‌را در حال حرکت در خیابان‌ها دید. K360 به یک پیشرانهٔ دو سیلندر مجهز بود که در زیر محل نشستن سرنشینان نصب شده بود. نسخهٔ بزرگ‌تر و با ظرفیت بار بیشتر از این خودرو نیز با نام T600 تولید شد. به دلیل فروش و محبوبیت بالا، تولید این پیکاپ سه‌چرخ تا سال ۱۹۷۱ ادامه یافت.
الیو P5
شرکت الیو موتورز که در سال ۲۰۰۹ در آمریکا تأسیس شد، خودروی سه‌چرخی بنام P5 را با هدف تغییر شیوهٔ حمل‌ونقل در آمریکا معرفی نمود. این شرکت قصد داشته است با مدل P5 ویژگی‌های معمول خودروها مانند پنجره‌های برقی، کروز کنترل و تهویه مطبوع را با مصرف سوخت بسیار پایینی ارائه کند. بدین منظور، P5 به یک پیشرانهٔ ۰.۹ لیتری سه سیلندر بنزینی مجهز شده که ۵۵ اسب بخار قدرت دارد. این موتور، خودرو را ظرف ۹.۶ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت رسانده و توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت را برای آن فراهم می‌کند؛ اما بهترین ویژگی P5 همان موضوع مدنظر الیو موتور یعنی مصرف سوخت بسیار پایین است به‌گونه‌ای که در هر صد کیلومتر تنها ۲.۸ لیتر بنزین مصرف می‌کند. طراحی بسیار آئرودینامیک بدنهٔ P5 نقش مهمی در دستیابی به این عدد داشته است.
مورگان ۳ Wheeler
در بین خودروهای سه‌چرخ، مورگان ۳ Wheeler یکی از برجسته‌ترین نمونه‌ها است. شرکت بریتانیایی مورگان که در سال ۱۹۱۰ تأسیس شد، کار خود را با ساخت خودروهای سه‌چرخ آغاز نمود و اولین سه‌چرخهٔ خود را در سال ۱۹۱۱ روانهٔ بازار کرد. تولید این سری خودروها تا سال ۱۹۳۹ ادامه یافت. سپس چندین دهه بعد، مورگان تصمیم گرفت این محصول نمادین خود را احیا کند. بدین ترتیب نهایتاً ۳ Wheeler جدید رسماً در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۱ رونمایی شد. این مدل جدید که همچنان ظاهر کلاسیک خود را حفظ کرده است، به یک پیشرانهٔ ۲ لیتری دو سیلندر V شکل ساخت هارلی دیویدسون مجهز شده که حدود ۱۱۵ اسب بخار قدرت دارد. این نیرو توسط یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی ساخت مزدا به تک چرخ عقب انتقال پیدا می‌کند.
پولاریس اسلینگ‌شات
هرچند شرکت پولاریس در ساخت اسنومبیل‌ها و کوادها (موتورسیکلت‌های چهارچرخ) تخصص دارد اما این شرکت در سال ۲۰۱۴ یک وسیلهٔ نقلیهٔ سه‌چرخ بنام پولاریس را معرفی نمود. این وسیله هم مانند مورگان دو چرخ در جلو و یک چرخ در عقب دارد. داخل پولاریس نیز ضدآب بوده و به دو صندلی مسابقه‌ای در کنار هم و غربیلک فرمان قابل تنظیم مجهز است. پیشرانهٔ این وسیله که چیزی بین خودرو و موتورسیکلت است، یک واحد ۲.۴ لیتری چهار سیلندر با ۱۷۳ اسب بخار قدرت و ۲۲۵ نیوتن متر گشتاور است که از جنرال موتورز گرفته شده است.
ریلاینت رابین
ریلاینت یک شرکت خودروسازی کوچک بریتانیایی بود که یکی از مشهورترین و پرفروش‌ترین خودروهای سه‌چرخ دنیا را تولید می‌کرد. این خودرو که رابین نام داشت، برای اولین بار از سال ۱۹۷۳ به بازار آمد و سپس طی سه نسل تا سال ۲۰۰۲ به تولید رسید. رابین یک هاچ‌بک کوچک شهری سه‌چرخ بود که حتی نمونه‌های ون و استیشن آن‌هم ساخته شد. این هاچ‌بک سه‌چرخ در ابتدا به یک پیشرانهٔ کوچک ۷۵۰ سی‌سی چهار سیلندر مجهز شده بود اما در سال ۱۹۷۵ این موتور با یک نمونهٔ بزرگ‌تر ۸۵۰ سی‌سی جایگزین شد. نیروی پیشرانه هم از طریق یک گیربکس چهار سرعتهٔ دستی به چرخ‌های عقب انتقال پیدا می‌کرد. همان‌طور که گفته شد، ریلاینت رابین یکی از مشهورترین و پرفروش‌ترین خودروهای سه‌چرخ دنیا محسوب می‌شود.
اسکامل اسکاراب
در اوایل دههٔ ۳۰ میلادی، مفهوم اسب مکانیکی به‌منظور جایگزینی اسب‌ها در حمل‌ونقل‌های محلی توسط شرکت بریتانیایی Napier & Son مطرح شد. سپس در سال ۱۹۳۳ شرکت اسکامل این طرح را از Napier خریداری کرده و تولید آن‌را در سال ۱۹۳۴ آغاز کرد. این کِشندهٔ سه‌چرخ به سرعت به وسیله‌ای مشهور تبدیل شد و به همین دلیل پس از ساخت ۱۴ هزار دستگاه، اسکامل در سال ۱۹۴۸ مدل کاملاً جدیدی بنام اسکاراب را به‌عنوان جایگزین اسب مکانیکی معرفی نمود. این مدل جدید تمامی ویژگی‌های آشنا و مفید سلف خود را حفظ کرده و آن‌ها را نوآوری‌های زیادی ترکیب کرده بود که یکی از آن‌ها انتقال پیشرانه به پشت کابین بود. اسکاراب که در دو نسخهٔ سه تن و شش تن ساخته می‌شد، به یک پیشرانهٔ بنزینی ۲ لیتری مجهز بود درحالی‌که یک موتور دیزلی هم برای آن ارائه شد. این کِشندهٔ جالب تا سال ۱۹۶۷ به تولید رسید.
بنز موتورواگن
بنز موتورواگن که در سال ۱۸۸۶ توسط کارل بنز (یکی از مؤسسان کمپانی مرسدس بنز) ساخته شد، اولین خودروی مجهز به پیشرانهٔ درون‌سوز دنیا بود و نکتهٔ جالب اینکه تنها سه‌چرخ داشت. این خودرو در جولای سال ۱۸۸۶ در منهایم به نمایش عمومی درآمد. موتورواگن به یک پیشرانهٔ ۱ لیتری دو زمانه مجهز بود که تنها ۰.۶۶ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. البته طی سال‌های بعد قدرت این موتور افزایش یافته و به ۲ اسب بخار رسید. موتورواگن تا سال ۱۸۹۳ به تولید رسید و حدود ۲۵ دستگاه از آن ساخته شد.
واندرهال ونیز
ونیز یک خودروی اسپرت سه‌چرخ است که توسط شرکت آمریکایی واندرهال ساخته شده است. البته در ایالات‌متحده در مورد موتورسیکلت یا خودرو بودن ونیز اختلاف وجود دارد به‌گونه‌ای که در بعضی ایالت‌ها مانند کالیفرنیا، موتورسیکلت محسوب می‌شود درحالی‌که ایالت‌های دیگر آن‌را یک خودرو می‌دانند. درهرحال ونیز وسیله‌ای سرگرم‌کننده برای رانندگی است. این ماشین دو چرخ در جلو و یک چرخ در عقب داشته و به یک پیشرانهٔ ۱.۴ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ ساخت جنرال موتورز با ۱۴۰ اسب بخار قدرت مجهز است.
باند باگ
باند یک شرکت خودروسازی بریتانیایی بود که در سال ۱۹۶۹ توسط شرکت ریلاینت خریداری شد. ریلاینت که در طول دههٔ ۷۰ میلادی همچنان از برند باند برای برخی محصولاتش استفاده می‌کرد، در سال ۱۹۷۰ خودروی سه‌چرخ جدیدی بنام باگ را تحت برند باند معرفی نمود. باگ یک خودروی کوچک با طراحی اسپرت و جذاب بود و تلاشی از سوی ریلاینت برای جذاب‌تر نشان دادن خودروهای سه‌چرخ و جذب جوانان به آن‌ها محسوب می‌شد چراکه تا پیش از آن خودروهای سه‌چرخ به‌عنوان خودروهای ارزان‌قیمت و کسل‌کننده شناخته می‌شدند. این ماشین به یک پیشرانهٔ چهار سیلندر ۷۰۰ سی‌سی مجهز بود که قدرتی در حدود ۳۰ اسب بخار تولید می‌کرد. تولید باند باگ در سال ۱۹۷۴ پس از ساخت ۲۲۷۰ دستگاه خاتمه یافت.
NAVID۰۰۹۸
۳۰ خرداد ۱۳۹۷فقط مزدا k360 ، معروف به سه پاچه .
هنوزم کلکسونیاشون دلبری میکنن پشت ویترین بعضی مغازه ها .
مهدی دهقان
۳۰ خرداد ۱۳۹۷اون کشنده خیلی جالب بود
نیما
۳۰ خرداد ۱۳۹۷اینایی که یدونه چرخ جلو دارن آدم فک میکنه الانه که بیوفته
پولاریس اسلینگ‌شات و واندرهال ونیز رو دوست داشتم …
بهراد
۳۰ خرداد ۱۳۹۷پدال یکم قاطی کردی یا ما اشتباه متوجه میشیم،اینجا گفتی “ریلاینت یک شرکت خودروسازی کوچک بریتانیایی بود که یکی از مشهورترین و پرفروش‌ترین خودروهای سه‌چرخ دنیا را تولید می‌کرد” و بعدش گفتی ” رابین یک هاچ‌بک کوچک شهری سه‌چرخ بود که حتی نمونه‌های ون و استیشن آن‌هم ساخته شد” و یکی از پرفروش ترین سه چرخ های تاریخه
اما اینجا اینو جزو بدترین خودرو ها آوردی و گفتی خوشبختانه موتور 750 سی سی آن قدرت زیادی ندارد و خودرو بسیار ناپایدار است و بدنه فایبر گلاس ضعیف دارد (ماشین شماره 10)
https://www.pedal.ir/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87/%D8%A8%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D8%A2%D8%AE%D8%B1/
چطور ممکنه هم بدترین باشه و هم مشهور ترین و پر فروش ترین؟ البته شاید تو نسل های بعدی عیب هاشو بر طرف کرده
حمیدرضا
۳۰ خرداد ۱۳۹۷اسکامل خیلی جالب بود باقی سه چرخه ها هم جذاب بودن مثل مورگان و پولاریس ولی اون مزدا امروز خیلی به شکل سه چرخ متداول هست حتی تو ایران خیلی بین گل کاران برای انتقال نهال و گل رواج داره
رابین هم با فیلمهای مستر بین خیلی تو ذهن ها مونده
Sajjad
۳۰ خرداد ۱۳۹۷یکی از مسخره ترین ایده های ساخت خودرو
فرخ
۲۵ اسفند ۱۳۹۹قدیمها یه نوع تاکی بار سه چرخ ایتالیایی هم بود که تعدادش بیشتر از اون تاکسی بار زاپنی بود.