مقایسه کامل سانگ یانگ رکستون، رنو کولئوس و میتسوبیشی اوتلندر

سانگ یانگ هم‌اکنون مصداق بارز مرده‌ای است که از قبر برخاسته و حیاتی نو را شروع کرده است. این نام شاید به گوش افراد زیادی نخورده باشد اما به زمانی بیندیشید که هیوندای و کیا مشغول ساخت هاچبک های ارزان‌قیمت بودند ولی حالا ببینید که کجا هستند.

شهرت این برند کره‌ای به خاطر خودروها و شاسی بلندهای خشن و قلدری بوده که چندین نسل پشت سر رقبا بوده اما این امر در حال تغییر است و اولین نشانه آن نیز تولید خودروی تیوولی بود که به کشور ما نیز راه یافته است. هم‌اکنون هم نوبت شاسی‌بلند بزرگ و جدید رکستون رسیده که لوکس‌تر از قبل شده و کابینی باکیفیت و تکنولوژی‌های مدرن‌تری دارد.

آیا این خودرو می‌تواند با رقبای مدرن خود سرشاخ شود؟ در مقایسه‌ای مفصل ما رکستون جدید را برابر دو حریف خوش‌نام و قوی با نام‌های میتسوبیشی اوت لندر و رنو کولئوس قرار داده‌ایم.

اوت لندر خودرویی جادار و خشن بوده اما کولئوس سواری خوبی داشته و نسبت به بهای خود احساس لوکس‌تری را ایجاد می‌کند. رکستون جدید برای رقابتی جدی در این کلاس به فاکتورهای یاد شده نیاز مبرم دارد.

• سانگ یانگ رکستون

مدل	سانگ یانگ رکستون  ۲.۲ ۱۸۰ ELX Auto 7 seat
قیمت (پوند)	۳۴۴۹۵
پیشرانه	۴ سیلندر ۲.۲ لیتری توربو دیزل ۱۷۹ اسب بخاری
شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت (ثانیه)	۱۰.۹
مصرف سوخت (لیتر در هر صد کیلومتر)	۸.۶
مالیات جاده‌ای سالانه (پوند)	۱۴۰

 

رکستون شاسی‌بلندی بزرگ بوده که به‌صورت ۵ یا ۷ نفره عرضه می‌شود. نسخه حاضر در تست از نوع ۷ نفره اتوماتیک ELX بوده که بهای آغازین ۳۴۴۹۵ پوندی دارد.

درحالی‌که رکستون برای رقابت با رقبای اروپایی طراحی شده اما وجود یک شاسی با تنظیمات سنتی و قدیمی به این معنی است که سواری آن بیش از آنکه شبیه یک شاسی‌بلند مدرن باشد شبیه پیکاپ است. اگرچه که سیستم تعلیق آن در مقایسه با میتسوبیشی توانایی‌های بهتری در عبور از دست‌اندازها و چاله‌های بزرگ دارد اما هرگز راحتی سواری آن چه در شهر و چه در بزرگراه را نمی‌توان با رنو کولئوس مقایسه کرد.

سواری این خودرو در سرعت‌های پایین ناامید کننده بوده و مخصوصاً در خیابان‌های ناهموار شهری این موضوع دوچندان احساس می‌شود. یکی از دلایل این امر وزن بالاست که در شتاب خودرو نیز تأثیر گذاشته است. شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت دو رقیب دیگر ۹.۵ ثانیه بوده درحالی‌که رکستون در ۱۰.۹ ثانیه از سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد. همچنین شتاب گیری این خودرو در سرعت‌های گوناگون نیز تعریفی نداشته و در پس رقبا قرار می‌گیرد.

اگرچه که کیفیت سواری و سرعت رکستون به پای رقبا نمی‌رسد اما موقعیت رانندگی راحت و قدرت کافی پیشرانه ۲.۲ لیتری در جاده از نکات مثبت آن به شمار می‌روند. گشتاور ۴۲۰ نیوتون متری این پیشرانه از دور ۱۶۰۰ در دسترس بوده و بنابراین قدرت کافی در دسترس راننده قرار خواهد گرفت.

گیربکس رکستون در شرایط نرمال نیز عملکرد نرمی داشته اما اگر آن را تحت‌فشار قرار دهید کمی ناهنجار خواهد بود. واضح است که سانگ یانگ در کلاس خود دینامیک‌ترین گیربکس را نساخته است. زمانی که در حال حرکت در بزرگراه باشید رکستون به‌طور شگفت‌انگیزی ساکت و صدای باد و جاده در کابین کمتر از حد انتظارتان خواهد بود. در سرعت حدود ۱۱۰ کیلومتر در ساعت صدای کابین رکستون ۶۶ دسی‌بل بود که کمتر از صدای ۷۰ دسی بلی رنو کولئوس و ۷۱ دسی بلی میتسوبیشی اوت لندر می‌باشد.

نظرات آزمایش‌کنندگان: رکستون دارای دنده‌سنگین برای سیستم چهار چرخ محرک خود بوده و این ویژگی در آفرود کمک حال رانندگان خواهد بود. اگر در زمین‌های سخت تردد می‌کنید از این نظر رکستون بهترین انتخاب خواهد بود.

• رنو کولئوس

مدل	رنو کولئوس dCi 175 4×۴ Signature Nav Auto
قیمت (پوند)	۳۴۷۰۰
پیشرانه	۴ سیلندر ۲ لیتری توربو دیزل ۱۷۵ اسب بخاری
شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت (ثانیه)	۹.۵
مصرف سوخت (لیتر در هر صد کیلومتر)	۸.۸
مالیات جاده‌ای سالانه (پوند)	۱۴۰

 

دومین نسل رنو کولئوس دوباره نام این خودروساز را بر سر زبان‌ها انداخته است. مدلی که برای رقابت منصفانه با رکستون انتخاب شده دارای پیشرانه ۲ لیتری دیزلی ۱۷۵ اسب بخاری بوده که از گیربکس اتوماتیک و سیستم چهار چرخ محرک بهره‌مند بوده و بهای آن از ۳۴۷۰۰ پوند آغاز می‌شود.

گیربکس CVT کولئوس در سرعت‌های پایین احساسی همانند تمامی نسخه‌های دیگر داشته و تنها زمانی که پدال گاز را فشار دهید دور پیشرانه بالا خواهد رفت و همین‌جا صدای نه‌چندان جالب از پیشرانه به گوشتان خواهد رسید.

گیربکس رنو یکی از بهترین نمونه‌های CVT بوده و به خاطر بالا و پایین رفتن دور پیشرانه سعی شده احساسی همانند گیربکس‌های عادی داشته باشد. البته این موضوع در حالت دستی چندان حس نمی‌شود زیرا گیربکس همیشه دور پیشرانه را مواقع شتاب گیری بالا نگه خواهد داشت. موضوع غیرعادی اینکه گیربکس سنتی رکستون نیز همین کار را انجام می‌دهد. این گیربکس حالت دستی دارد اما زمانی که پای راست را تا ته فشار دهید معکوسی ناخواسته را شاهد خواهید بود. بهترین حالت هر دو گیربکس انتخاب گزینه اتوماتیک است.

به خاطر دور پیشرانه‌ای که ایجاد می‌کند، گیربکس CVT رنو هنوز هم به آرامش کابین لطمه می‌زند. همچنین پیشرانه دیزلی کولئوس پر سر و صداترین بوده و رینگ‌های ۱۹ اینچی نیز کمکی به بهبود کیفیت سواری نمی‌کنند؛ اما رنو دست اندازهای بزرگ را به‌طور معقول و خوبی جذب کرده و راحت‌ترین خودروی این مقایسه است. کولئوس همچنین هیجان‌انگیزترین سواری را داشته و اگرچه توزیع وزن فرمان در حد عالی نبوده اما در پیچ‌ها سنگین بوده و چسبنده‌تر می‌شود. البته همه این‌ها نسبی است زیرا کولئوس هنوز هم خودرویی بزرگ است که بهترین عملکرد خود را در بزرگراه و جاده‌های آزاد نشان می‌دهد.

نظرات آزمایش‌کنندگان: حتی مدل پایه دینامیک S NAV نیز دارای دوربین دنده‌عقب، رینگ‌های ۱۸ اینچی و سیستم ناوبری ماهواره‌ای می‌باشد. مدل حاضر در تست همچنین از صفحه‌نمایش بزرگ‌تر، چراغ‌های LED و درب پشتی برقی سود می‌برد.

• میتسوبیشی اوت لندر

مدل	میتسوبیشی اوت لندر ۲.۲ DI-D 4 Auto
قیمت (پوند)	۳۴۰۵۵
پیشرانه	۴ سیلندر ۲.۲ لیتری توربودیزل ۱۴۸ اسب بخاری
شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت (ثانیه)	۹.۵
مصرف سوخت (لیتر در هر صد کیلومتر)	۶.۹
مالیات جاده‌ای سالانه (پوند)	۱۴۰

در بهار سال ۲۰۱۷ طیف مدل‌های دیزلی اوت لندر با ارائه تجهیزات بیشتر و همخوانی با مدل محبوب پلاگین هیبریدی به‌روز شد. نسخه حاضر در تست از پیشرانه ۲.۲ لیتری توربودیزل بهره برده و بهای پایه آن برابر با ۳۴۰۵۵ پوند می‌باشد.

اوت لندر سبک‌وزن‌ترین خودروی تست بوده و این امر خود را تست‌های پرفورمنس ما نشان می‌دهد. این خودرو در خط مستقیم هر دو رقیب را شکست داده و در شتاب گیری بین دنده‌ای نیز سریع‌ترین خودرو بوده است.

اینکه اوت لندر از نظر سرعت و شتاب دو رقیب را شکست می‌دهد به قیمت سر و صدای بالای پیشرانه تمام شده و در دورهای بالاتر پیشرانه رکستون نرم‌تر نشان می‌دهد. پیشرانه ۲.۲ لیتری اوت لندر قدرت ۱۴۸ اسب بخاری داشته و گشتاور ۳۶۰ نیوتون متری آن تنها از دور ۱۵۰۰ آغاز می‌شود که در بین هر سه خودرو کم‌توان‌ترین بوده و به همین دلیل است که پرفورمنس آن کاملاً قابل‌توجه نشان می‌دهد.

ظرفیت یدک کشی اوت لندر نیز با توجه به قدرت پیشرانه پذیرفتنی است. این خودرو ظرفیت یدک کشی ۲ تنی داشته درحالی‌که ظرفیت یدک کشی رکستون به ۳۵۰۰ کیلوگرم و کولئوس به ۱۶۵۰ کیلوگرم می‌رسد.

فرمان کند همچنین در زمان یدک کشی و آفرود مفید بوده اما اوت لندر از این نظر به اندازه کولئوس دقیق نبوده و درحالی‌که تکان‌های بدنه آن نسبت به رکستون کم بوده اما از نظر هندلینگ فاصله قابل‌توجهی با تازه‌وارد کره‌ای ندارد.

این مواجه‌شدن با دست‌اندازها است که باعث می‌شود اوت لندر در پس هر دو رقیب قرار گیرد زیرا لرزش‌های سیستم تعلیق کاملاً به کابین منتقل شده و آرامش سرنشینان را مختل می‌کند.

در بحث کروز کردن در بزرگراه این رنو است که برنده میدان بوده و از نظر سواری و هندلینگ بهترین عملکرد را داشته و البته راحتی آن حرف اول را می‌زند.

نظرات آزمایش‌کنندگان: اوت لندر خودروی مجهزی بوده اما طراحی کابین بد آن به این معنی است که شاسی‌بلند میتسوبیشی مخصوصاً در مقایسه با کولئوس خودروی به‌روزی نباشد.

• قضاوت نهایی

رتبه اول: رنو کولئوس

کولئوس سواری بهتری نسبت به هر دو رقیب داشته و البته راحت‌ترین خودروی این مقایسه لقب می‌گیرد. تجهیزات زیاد با بهای معقولی عرضه شده و فضای زیادی هم در کابین وجود دارد. این خودرو در مقایسه با رقبای ۷ نفره تطبیق‌پذیری کمتری دارد اما احساس مدرن‌تر و باکیفیت‌تر بودن آن به حریفان می‌چربد. پیشرانه رنو نیز عملکرد خوبی دارد. ارزش باقی مانده بهتر به همراه سرویس‌ها و بیمه ارزان‌تر نیز باعث می‌شود کولئوس هزینه‌های مالکیت کمتری داشته باشد.

رتبه دوم: سانگ یانگ رکستون

نسل جدید رکستون به گونه‌ای تغییر کرده که تقریباً نمی‌توان آن را با نسل قبلی مقایسه کرد. قطعاً رکستون جدید ارزش نگاه دوباره را دارد. سیستم اطلاعات سرگرمی این خودرو خوب بوده و تجهیزات استاندارد زیادی نیز وجود دارد و البته رکستون جادارترین خودروی این مقایسه محسوب می‌شود. البته سواری ضعیف به همراه پرفورمنس نه چندان جالب باعث می‌شود رکستون عقب باشد. همچنین هزینه‌های مالکیت بالاتر از دیگر دلایل قرارگیری این خودرو در رتبه دوم بوده است.

رتبه سوم: میتسوبیشی اوت لندر

با تجهیزات استاندارد زیاد و پیشرانه دیزلی اقتصادی، اوت لندر خودروی شاخصی محسوب می‌شود اما نقاط ضعف بیشتری وجود دارند. سواری ناهنجار و سیستم اطلاعات سرگرمی قدیمی این خودرو ناامید کننده بوده و فقدان کیفیت لازم در این بازه قیمتی از سایر نقطه‌ضعف‌های این شاسی‌بلند ژاپنی محسوب می‌شود. اوت لندر همچنین به اندازه رقبا جادار نبوده بنابراین در رتبه سوم قرار می‌گیرد.

• خودرویی که ارزش منتظر ماندن دارد

کیا سورنتو ۲.۲ KX-2 auto

موعد عرضه: ژانویه ۲۰۱۸

قیمت: 34695 پوند

پیشرانه: 4 سیلندر ۲.۲ لیتری ۱۹۷ اسب بخاری

کیا سورنتو فیس لیفت این ماه وارد بازار بریتانیا می‌شود و در آن شاهد گیربکس اتوماتیک جدیدی خواهیم بود. گیربکس ۸ سرعته جدید جایگزین نسخه ۶ سرعته قدیمی شده و این امر به بهبود راندمان آن نسبت به مدل قبل از فیس لیفت کمک خواهد کرد.

منبع: autoexpress