پس از اینکه دولت چین یارانههایی را برای خودروهایی با قوای محرکهی جدید در نظر گرفت، این کشور هماکنون در حال توسعهی سیستم جدیدی برای تحریک خودروسازها به منظور تولید و فروش خودروهای الکتریکی و پلاگین هیبریدی در بزرگترین بازار خودرویی دنیا است. چین از آمریکا جلو افتاده و عنوان بزرگترین بازار خودروهای الکتریکی را در سال ۲۰۱۵ به دست آورده و البته قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ سه میلیون دستگاه خودرو با قوای محرکهی جدید را به فروش برساند.
به منظور تشویق کمپانی برای قدم گذاشتن در این بازار، دولت مرکزی و محلی قبلاً ۲.۲۵ میلیارد دلار را از سال ۲۰۰۹ به عنوان یارانه در نظر گرفته است اما چین برنامه دارد که پس از سال ۲۰۲۰ به تدریج این روند را متوقف نماید. این هویج با چماقی جدید جایگزین خواهد شد: اولین پیشنهاد طرح اعتبار کربن است که در دو سال آینده معرفی خواهد شد و الزامات سختگیرانهای را در نظر خواهد گرفت. دومین پیشنهاد نیز دست روی مصرف سوخت متوسط خودروها گذاشته و اعتبار بیشتری را برای خودروهایی با سوختهای جدید قائل خواهد شد. به منظور اجرای این محدودیت، طرح جدید هر خودروسازی که بخواهد خودروهای بنزینی بفروشد را مجبور خواهد کرد تا خودروهای الکتریکی و پلاگین هیبریدی را نیز بفروشند، چیزی شبیه به سیستم اجرا شده در ایالت کالیفرنیا. معنی طرح این است آن دسته از خودروسازان خارجیای که تاکنون مشوقهای دولتی را نادیده گرفتهاند مجبور خواهند بود تا وارد بازار خودروهای الکتریکی شوند.
همانطوری که قبلاً گفته شده، این سیستم یارانهای هنگفت نهتنها هزینهای چشمگیر را روی دست دولت گذاشته بلکه طمع زیادی را برای کمپانیهای فریبکار ایجاد کرده تا اطلاعات نادرستی از آمار تولیدی خودروهای الکتریکی خود را ارائه کنند. پس از اینکه دولت چین تحقیقاتی را از برخی کمپانیها انجام داد فهمید که در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۵۰ میلیون دلار توسط ۵ شرکت داخلی ربوده شده است! شرکتهایی که یارانههای زیادی را برای اتوبوسهای برقیای که فروخته و حتی تکمیل نشده بودند دریافت کردند.
جدای از راه حلهای تشویقی، دیگر اثر منفی این یارانههای عظیم آن بود که کمپانیها شروع به تولید خودروهایی کردند که بجای پوشش نیازهای بازار یارانهی زیادی را دریافت میکردند. سال گذشته ۳۳۰ هزار دستگاه خودرو با قوای محرکهی جدید در چین فروخته شدهاند. در ۸ ماههی اول سال ۲۰۱۶ فروش خودروهای الکتریکی دو برابر میزان فروش مدت مشابه سال قبل بوده است. اکثر این خودروها از نوع ارزانقیمت و کم کیفیت خودروسازان محلی بوده است. در زمان کنونی تنها خودروهای الکتریکی تولید محلی با برند خارجی ولوو S60L پلاگین هیبرید و نیسان لیف الکتریکی هستند. تنها خودروهای الکتریکی صادراتی به چین نیز عبارتاند از ب ام و i3 و i8، مرسدس بنز C350eL ،GLE500e و S500eL، تسلا مدل S و X، فولکسواگن گلف GTE و ولوو XC90 پلاگین هیبرید. دیگر کمپانی نیز برنامههای خود برای وارد به این بازار در چندین سال آینده را اعلام کردهاند. البته این کمپانیها در حال ارزیابی شرایط بودهاند اما حالا چین آنها را مجبور کرده تا وارد میدان شوند.
بر مبنای مقرراتی که ماه پیش اعلام شده طرح اعتباری کربن تمامی خودروسازانی را که در سال تولید بیش از ۵۰ هزار دستگاهی دارند را در بر خواهد گرفت. در سال ۲۰۱۸ باید ۸ درصد خودروهای فروخته شدهی کمپانیها در چین از نوع کاملاً الکتریکی، پلاگین هیبرید و یا سلول سوختی باشند و البته خودروهای هیبریدی معمولی نظیر تویوتا پریوس به عنوان خودرویی با سوخت جدید در نظر گرفته نخواهند شد. این میزان تولید در سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ باید به ترتیب به ۱۰ و ۱۲ درصد افزایش یابد. البته بسته به محدودهی حرکتی با یکبار شارژ، هر خودرویی با سوخت جدید به عنوان دو تا پنج دستگاه در نظر گرفته خواهد شد. این موضوع کمپانیها را تشویق خواهد کرد تا روی ساخت خودروهای الکتریکی و پلاگین هیبریدی با محدودهی حرکتی بالاتر سرمایهگذاری کنند. همین امر خودروها را مفیدتر خواهد کرد و البته نگرانیهای مشتریان در رابطه با محدودهی کم حرکتی این دسته از خودروها را نیز کمتر خواهد نمود. مدلهای تولید داخل و صادراتی رفتار یکسانی خواهند داشت. این اعتبارها هر سال محاسبه خواهند شد و کمپانیهایی که به اهداف موردنظر دست نیابند میتوانند از اعتبار اضافی همتایان خود استفاده کنند و یا اینکه با جریمههای سنگینی مواجه شوند.
طرح پیشنهادی دوم روی مصرف سوخت متوسط خودروهای تولیدی یک خودروساز تمرکز کرده است. تا سال ۲۰۲۰ دولت چین از همهی کمپانیها میخواهد که مصرف سوخت متوسط خودروهای تولیدیشان را از ۶.۹ لیتر سال ۲۰۱۵ به ۵ لیتر در هر صد کیلومتر برسانند. خودروهای الکتریکی و پلاگین هیبریدی که محدودهی حرکتی ۵۰ کیلومتری و بیشتر در حالت تمام الکتریکی دارند به عنوان مدلهایی با مصرف سوخت صفر در نظر گرفته خواهند شد و البته بالاتر از همه به عنوان ۵ خودرو محسوب خواهند شد.
دوباره کمپانیهایی که به اهداف موردنظر دست یابند اعتبار کربن مثبتی دریافت خواهند کرد اما این بار قادر نخواهند بود که اعتبار خود را به کمپانیهایی با عملکرد پایینتر بفروشند. این اعتبارها تنها میتوانند به دو سال بعد انتقال یابند. خودروسازانی که نتوانند انتظارات را برآورده سازند تا زمان دستیابی به هدف مورد نظر نخواهند توانست به خودرویی را تولید یا وارد کنند. این جریمه یک پیام کاملاً واضح برای خودروسازان است.
امیدواریم که مصرف کنندههای چینی آمادهی خرید اینگونه خودروها باشند در غیر این صورت دستیابی به این اهداف به ویژه برای برندهای لوکس خارجیای که بازار چین به منزلهی معدن طلایی برای آنهاست بسیار سخت خواهد بود. خریداران پولدار چینی علاقهی بسیار زیادی به سدان ها و شاسی بلندهای بزرگ و بنزینی دارند. در این برنامه خودروسازان مجبور خواهند بود تا با تولید خودروهای الکتریکی و پلاگین هیبریدی به تولید مدلهای بنزینی و بزرگ نیز ادامه دهند. قوانین الزامی محدودکنندهی دولت چین در سال ۲۰۱۸ آغاز خواهند شد که زمان زیادی برای روبرو شدن خودروسازان با آنها نیست اما پیش از درماندگی کمپانی بیشک خلاقیت و نوآوری زیادی را خواهیم دید چراکه بازار چین بسیار بزرگ است و هیچکسی دوست ندارد که ریسک شکست در آن را به جان بخرد.
حداقل خوشحالیم که میبینیم دولت چین دربارهی بهبود کیفیت هوا مخصوصاً در شهرهای بزرگ و بهبود کیفیت زندگی جدی است. با این برنامهها خودروسازان منفعت خاص خود را خواهند بود و سرعت الکتریکی شدن خودروها نیز افزایش خواهد یافت. شاید دیگر کشورها نیز این برنامه را دنبال کنند…
منبع: left-lane
madjid911 GT2
۲۵ مهر ۱۳۹۵.
جالب بود.
uss zumwalt DDG-1000
۲۵ مهر ۱۳۹۵ببینیم چی میشه
king 918 [پادشاه اشتوتگارت ]
۲۵ مهر ۱۳۹۵نببینیم چی میشه
احمد باقری
۲۵ مهر ۱۳۹۵برنامه های داشتن هوای پاک و محیطی سالم رو دارن هر چه زودتر عملی می کنند.
قادر
۲۶ مهر ۱۳۹۵ایران همچین یارانهای نمیدهد
قادر
۲۶ مهر ۱۳۹۵چون ضرر زیادی از این حمایت میکنه دولت نه درصد سود ارزش افزوده میگیره خیلی زیاده
GOD BLESS AMERICA
۲۶ مهر ۱۳۹۵مطمئنم حرکت به سمت الکتریکی سازی حمل و نقل باعث کاهش آلاینده های هوای ابر شهرهای چین شده و در بهبود سلامت عمومی تأثیر بسزائی دارد.
آفرین به دولتمردان با غیرتشون.
نادر
۲۸ مهر ۱۳۹۵جالب است بدونید که مالیات کربن توسط کمیته ای وابسته به سازمان ملل به نام CTCN تقسیم میشه و این کمیته و شرکتهای صاحب تکنولوژی فعال در اون (در هر زمینه صنعت که فکر کنید) تقریبا دارن به ایران التماس میکنند که بابا بیاین با ما همکاری کنین و کمک مالی بدون عوض (از محل مالیات کربن کشورهای صنعتی) هم داریم با تکنولوژی به روزو خودمون هم میسازیم براتون ولی اینا عین خیالشونم نیست. میگن هنوز تو ایران صرفه اقتصادی نداره. شما بخون برای جیب آقایون پول نداره